“AKP yapamıyor”! amenna lakin siz nasıl yapacaksınız
1 Temmuz Kabotaj Bayramınız Kutlu olsun.
Sahi, neydi kabotaj ki bayramını kutluyoruz?
“Kabotaj bir ülkenin kendi karasularında ve kendi limanları içinde gemi işletme ve her türlü liman hizmetlerini kendi denetiminde bulundurma hakkıdır. Büyük Türkçe Kelamlık kabotajın söz manasını “Bir ülkenin iskele yahut limanları içinde gemi işletme işi” olarak vermektedir. Osmanlı İmparatorluğu devrinde imparatorluğun kabotaj hakkı yoktu. Zira Batılı ülkelere verilmiş olan kapitülasyon hakları sebebiyle Osmanlı İmparatorluğu kıyılarında çoklukla yabancı bandıralı tekneler hizmet görürlerdi. Lakin 24 Temmuz 1923 tarihinde imzalanan Lozan Antlaşması uyarınca kapitülasyonlar lağvedildi. bu biçimdece Türkiye kabotaj hakkına kavuştu. Türkiye’nin büyük ölçüde bir yarım ada ülkesi oluşu ve kıyı uzunluğunun 8333 kilometre olduğu dikkate alınırsa bu Türk denizciliğine büyük bir imkân tanıyordu.] Gerekli düzenlemeler yapıldıktan daha sonra 19 Nisan 1926 tarihinde çıkarılan 815 sayılı yasaya göre Türkiye limanları içinde yalnızca Türk teknelerinin hizmet görmesi mecburiliği getirildi. Yasa birebir yıl 1 Temmuz’da yürürlüğe girdi. Bu tarih 1935 yılından itibaren Kabotaj Bayramı olarak kutlanmaya başlandı. 2007 tarihinde kabotaj sözüne denizcilik sözü de eklenerek bayramın ismi Denizcilik ve Kabotaj Bayramı olmuştur.”
TÜRKİYE VE DENİZCİLİK POLİTİKALARIMIZ
Bütün siyasi başkanlar kabotaj bayramını kutladılar, sağ olsunlar lakin gelinen noktada Türk denizciliğinin durumu hakkında bir söz de olsa bir özeleştiri ve teklif, perspektif okuyamadık. Gönül isterdi ki Kabotaj Bayramı’nda “gelecek 15 yılda Türkiye olarak okyanuslara hangi stratejiyle açılacağız?”, “deniz ticaretinden daha fazla nasıl hisse alacağız.?”, “batma noktasındaki deniz eserleri ve balıkçılık dalını nasıl toparlayacağız?” “ekolojik dengeyi ve kaynakların sürdürülebilirliğini nasıl sağlayacağız?” hususları tartışılsın.
İktidarı haydi bir kenara koyalım. AKP, 20 yılı aşan iktidarında sıhhat ve savunma sanayii dışında bütün dallarda ülkeyi çıkmaza sürükledi. Uyguladığı Neoliberal ekonomik model ve ölçülü İslam soslu siyaseti ülkeyi kaosa sürükledi.
Neoliberalizm bataktır.
Pekala ya muhalefet!
Meral Hanım şık bir fotoyla Kabotaj Bayramı’nı kutladı. Hepsi o kadar.
Siyaseti aslına bakarsanız kelamlı kültürle, doğaçlama yapıyorlar, bir manav tezgahı, bir dükkan, kalabalıkların olduğu her yer siyaset meydanı. Bu üslup Demirel şeklidir lakin Demirel bütün tarım eserleriyle tüketim mamüllerini kaç kilo buğdayın, zeytinin, fındığın kaç litre mazot, peynir vb neleri aldığını halkın beynine mıh üzere çakardı “Mozart’ın 7. Senfonisinin New York Flarmoni Orkestrasıyla diğer Bünyan Belediye bandosuyla” öbür çalınacağını, söyleyerek takımların, bilimsel bakışın, liyakatin kıymetini vurgulardı.
Bir bilim insanından daha fazlasını beklemek Türk milletinin hakkıdır.
“Kimden alıp kime verecekler?”, “ hangi projeleri ve ekonomik modeli uygulayacakları”, “bu devasa sıkıntıları nasıl çözecekleri?” muamma.
“AKP yapamıyor”! amenna ancak bu sizin “iyi yapacağınızın garantisi” değil ki.
Tamam da siz nasıl yapacaksınız?
Hakeza CHP bildiğiniz üzere.
Sayıştay 21 B ihaleleriyle halk söğüşleniyor diyor sizler belediyelerinizde kulaklarınızı tıkayıp 21 B ihalelerine devam ediyorsunuz.
Tıpkı AKP medyasının yolsuzluklardan bahsedilince tavana bakması üzere size yakın medya da “Gözcü gazetesinden Çiğdem Toker Hanım hariç” 21 B ihalelerinde birebir havada.
Farkında değilmiş üzere yapıyorlar.
Chatham House’de, Baronlara marul dikme! konferansı verenleri köpürtüyorlar. Baronlar bıyık altı kıs kıs gülüyor, ne diyor bunlar diye! Baronlara konferans verecek takımlar her siyasi parti sosyolojisinde art planda.
Siz kalkın biz oturalım diyorsunuz ezcümle!
Kuvayı Ulusala, Müdaf’a’â-yi Hukuk programı sümen altı, planlamacı kamu özel işbirliğinde bir üretim iktisadı planı yok. Genç Reyizleri (Ekrem Beyefendi ve Mansur Bey), doğaçlıyor fakat bütünlüklü bir vizyonu yok hâlâ. II. Yüzyıl beyannamesi bir dilek ve temenniler sohbeti, sıkıntıların tamamını kucaklamaktan ve yeni bir pencere açmaktan uzak
Kabotaj Bayramı’nda Samsun’a çıkmak sembolik manası prestijiyle son derece değerli. Hopa’dan İskenderun’a 28 kent ziyaret edilerek meseleler dinlenecek. Birinci durak Hopa, Türkiye’nin Asya’ya, Kafkasya ve Hazar’a açılan kapısı.
Kafkasya, Hazar, Karadeniz, Akdeniz (Levant) ticaret havzası 2 trilyona yaklaşan bir potansiyeli var Türkiye eksenli olarak bütünleşmesi lazım. Kültür Bilimleri Akademisi Bilim Konseyi olarak Türkiye’ye davetimizdir.
GÜNEY KAFKASYA LEVANT [DOĞU AKDENİZ] TİCARET YOLU
Çin-Karadeniz İpek Demiryolu orta batı güzergahının iki değerli kenti Bakü ve Batum’dur. Bu iki kentin değeri güç kaynaklarının da başlangıç ve batı pazarına sunulduğu yerler olmasından kaynaklanmaktadır. Türkiye’den başlayan batı standardındaki demiryolu sınırı Kars, Tiflis üzerinden Bakü ile bağlanmış ve bu biçimdece Bakü limanına ulaşan Uzakdoğu/Çin malları kesintisiz olarak demiryolu ile Avrupa’ya ulaştırılma imkanına kavuşmuştur. bu biçimdece gemi ile 30-35 günde Avrupa’ya ulaşacak olan malların 12-14 günde Avrupa’ya ulaşması mümkün olmuştur. Bu ticaretin kesintisiz sağlanabilmesi ve AB pazarları ile Uzakdoğu’nun (Çin, Japonya, G.Kore ve Okyanusya ile Çin Hindi Ülkeleri) buluşması ve lojistik maliyetlerinin azaltılması için “önyargısız, her ülke çıkarını koruyan” bir anlayışla Türkiye Merkezli/Odaklı ticaret yapılanmasının yapılması gerekmektedir.
BAKÜ-TİFLİS-KARS-İSTANBUL-AVRUPA DEMİR TİCARET YOLU
Bu güzergah hala aktif olup, alternatifi olan İran üzerinden İstanbul irtibatlı Avrupa demir ticaret güzergahına bakılırsa Orta Asya ticaret mallarının pazara ulaşmasında “süre bakımından” daha avantajlı durumdadır.
Bu güzergahın Kızıldeniz üzerinden Doğu Afrika ticaret malları ile birleşmesi ise Bakü-Tiflis-Batum demiryolunun son güzergahı olan Batum limanı ile tarihi Levant (Doğu Akdeniz) ticaret yolunun birleşmesi ile mümkün olacaktır.
BAKÜ-BATUM-İSTANBUL-İZMİR-ANTALYA-LEVANT DENİZ TİCARET YOLU
Batum konteynır limanından yüklenen malların denizyolu ile Bulgaristan, Romanya ve Ukrayna üzerinden AB içlerine gönderilmesi yanında, Doğu Akdeniz ticareti ile de her iki istikamette birleşmesi, Türkiye’nin “Singapur” gibisi özgür ticaret üssü olmasını sağlayacaktır. Bunun için Batum temaslı, İstanbul (Marmara Bölgesi), İzmir (Ege Bölgesi), Antalya, Çukurova (Mersin-Konya-Kayseri, Adana-İskenderun ve Gaziantep) ticaret mallarının İsrail ve Mısır pazarları ile deniz ticaret yolu ile bağlanması gerekmektedir. Bu güzergahın ana lojistik merkezi (Pire limanı alternatifi) her iki istikamette (Uzak Doğudan Kızıldeniz ve Batum-İstanbul üzerinden gelen mallar için) lojistik merkezi Antalya Post Panamax derin liman ve bakım merkezi olacaktır.
Burası pozisyonu mucibince doğayı tahrip etmeyen, kıyıları bozmayan, Turizm istikrarını koruyan bir pozisyonda ve Turizm bölgesi içinde bir pozisyondadır. Antalya derin liman ve bakım merkezi kıyıdan 50 m. arada “fore kazıklarla” sonları belirlendikten daha sonra dolgusu yapılacak biçimde planlanacak ve kıyı ile teması köprü ile olacaktır. Yani, burası bir yapay ada liman ve bakım merkezi olacaktır. Bu projenin yatırım maliyeti 1,5 milyar dolardır.
BALTIK-EGE TİCARET DEMİRYOLU
[Aşağıdaki haritadan da görüldüğü üzere] Baltık ile Ege/Akdeniz’i bağlayan en kestirme güzergah, Polonya Gdansk’tan başlayan, Ukrayna, Romanya üzerinden Tuna ırmak ticaret yolunun Bulgaristan’ın Rusçuk kentinde birleştiği ve buradan da Edirne üzerinden Saroz körfezi kenarında en uygun yer olan Keşan güneyinde Ege kenarında yapılacak olan Derin Liman ve Lojistik ve Gemi Bakım Merkezi ile birleşeceği güzergahtır. Bu güzergah yaklaşık olarak 2000 km. olup, Polonya, Ukrayna, Romanya ve Bulgaristan hudutları ortasındaki altyapı ve Türkiye (Edirne- Saroz Körfezi) irtibatı ile Rusçuk ve Keşan liman yapılarından oluşacak ve azamî maliyeti de 10 milyar dolar düzeyinde (İstanbul havalimanı yatırımından daha az) olacaktır.
Bu proje ile Batum-Doğu Akdeniz Deniz Ticaret yolu birleştiğinde, Güney Avrupa’nı Akdeniz deniz ticareti ile de birleşerek, Uzak Doğu ve Doğu Afrika ticaretini de birleştirmiş olacaktır. Bu ticaretin toplam hacmi 1 trilyon doların üzerindedir. Ayrıyeten Doğu Avrupa’nın, Ukrayna’nın, Rusya’nın ve Orta Asya ülkelerinin tarım mamüllerinin Pazara ulaşmasını da kolaylaştıracak ve nakliye(navlun) masrafını “ölçek ekonomisi” yaratarak azaltacaktır. Bu ticarete katılan gemilerin bakım ve tamiratları iki ana merkezde (Antalya ve Keşan) yapılacağından ayrıyeten bu bakımdan da Türkiye İktisadına katkı sağlayacaktır.
Şu anda Türkiye’nin Ege ve Akdeniz kıyısında ticaret gemilerine hizmet verecek “bakım merkezleri” yoktur. Bakım merkezi yatırımları liman/lojistik üs ile entegre olduğunda cazip olduğundan, kıyı planlaması ve üst ölçekli stratejik Etraf Sistemi Bölgesel İmar Planları yapılırken bu istikametler göz arkası edilmiş ve kimse “kıyı ülkesiyiz, lakin niye deniz ticareti altyapısını” planlamıyoruz?” sorusunu sorma gereği duymamıştır.
Ülkemiz, “orta gelir tuzağından” (ki şu anda alt gelir tuzağına düşmek üzereyiz) kurtulabilmesi için kaynaklarını bölge ülkeleri ile de işbirliği yaparak bu projeyi hayata geçirmelidir. Ulaşım hizmet bölümünün ülkelerin iktisadına katkısı âlâ planlandığında turizm ile muadildir.
Bu proje mevcut planlanan yatırımlar aksatılmadan, akılcı bir bakış ve anlayışla 5 yılda tamamlanabilir.
Hopa’dan İskenderun’a kadar olan alanda 20 metre derinlikte bir limanımız yok. Arık ticaret ve ihracat yapan devasa gemiler için bu biçimde limanlar lazım. Keşke düzgün bir hazırlıkla bu projeler Türkiye’yle paylaşılsaydı.
Vergiden muaf, nitelikli ileri teknoloji kullanan özel ihtisas sanayi bölgeleri yok.
Karadeniz kelam konusu, akredite bir laboratuvar ve memleketler arası nitelikte bir fındık tarım borsası yok. Atatürk’ün 1924 Trabzon ziyaretinde işaret ettiği stratejik ufuk Karadeniz limanlarının demiryoluyla bütünleştirilmesi perspektifi yok. BDT gümrük alanına daha fazla mal satmak için Rusya tarafında Hür bölgeler, Türk dünyası içlerine gerçek KOBİLER’i taşıyacak üretim üsleri, organize endüstriler, lojistik üsler yok. Dahası gemide bir Karadeniz uzmanı yok. 21. yüzyıl tarihi büyük ölçüde Geniş Karadeniz havzasında şekillenecek halbuki.
CHP, İhtilal-i kebirin [Fransız ihtilali] “adalet, müsavat, hürriyet” unsurlarını Müdaf’a’â-yi Hukukçu, İttihatçı, Kuvvacı birikimi XXI. yüzyıl ufkuyla birleştiren “bizlere” bile açılamıyorsa, Türkiye’ye Karadeniz’e nasıl açılacak? HDP’li Erol Katırcıoğlu 2023 adayını biz belirleriz diyerek sağ seçmene aslında “alması gereken durumu” tahrikkâr bir üslupla söylüyor. Ulusal eksendeki oyların %65 olduğu bir sosyolojide bu nasıl bir aritmetik ve istatistik bilen yok. AKP ve sağ için bunun ötesi can sıhhati.
Bu tabloda UYGUN Partinin Millet İttifakı’nda kalabilmesinin sosyolojik imkanı berhava olur. Siyaseten zora girer.
Bunların hayli uygun hesaplanması lazım.
Poker masasında pişti oynamakta ısrar eden kaybeder.!
Türkiye’nin aydın birikiminden ve müktesebatından kaçmayın Meral hanım, Kemal Beyefendi, sizin ve takımlarınızın Türkiye’nin mevcut meseleleri ve gereksinimlerini entelektüel, bilimsel ve siyasi manada analiz edip çözümleyecek birikim ve takati yok ya da nezaketen yetersiz diyelim.
aslında yüzde 30 kararsızlar partisi size bunu söylüyor, hiç birinizi beğenmiyorum diyor.
Sizler de seçmene “başka ne yapacaksın kardeşim işte AKP bana gelmek zorundasından” öteki bir şey diyemiyorsunuz.
Türkiye’yi patinaj ettiriyorsunuz.
Siyasi partilerin vasat eğitimli, diplomalı partizanları aslına bakarsan dünyanın sırrını çözmüş vaziyette. Bize cennet vaat ediyorlar. Bu katman siyasilerden epey daha tehlikeli. Kitle beşerinin bütün tahrip edici negatif potansiyelini taşıyorlar. Dostoyevski’nin işaret ettiği üzere “Bu zaman, kolay insanın en parlak vakti; duygusuzluğun, bilgisizliğin, tembelliğin, yeteneksizliğin, hazıra konmak isteyen bir neslin bölümüdür. Kimse bir şeyin üzerinde durup düşünmüyor. Kendisine bir dava edinen epeyce az. Umutlu birisi çıkıp iki ağaç dikse herkes gülüyor: “Yahu bu ağaç büyüyünceye kadar yaşayacak mısın sen..?” Öte yanda düzgünlük isteyenler, insanlığın bin yıl daha sonraki geleceğini kendilerine kaygı ediniyorlar.
İnsanları birbirine bağlayan dava tümden yitti, kayıplara karıştı. Herkes, yarın sabah çekip gidecekleri bir handaymış üzere yaşıyor. Herkes kendini düşünüyor, kendisi kapabileceği kadar kapsın, geride kalanlar isterse açlıktan, soğuktan ölsün, vız geliyor.”
Siyasette davul çalmasının gayesi meslek, geçim, ihale, eşe dosta, çoluk çocuğa iş ve iltimas, iki banyolu villa, büyük telefon, güneş gözlüğü, parlak elbise olan bu tipler Türkiye siyasetini ve Türkiye’yi bir bütün olarak uçuruma yuvarlıyor. Çok ürkütücü!
Cemal Süreya’nın “Onlar İçin Minibüs Müziği” isimli şiirinde tanım ettiği “ekzoz patlması üzere gülen”, “lahmacunla viski içen”, “patatesin ağaçtan mı koparıldığı” üzerine tartışan tipoloji.
Ey Millet!
Bu tablo karşısında kılın kıpırdamıyor, Nazım Hikmet’in “Gocuklu Celep’inden” diğerine hürmet duymayarak kendi cehennemini ellerinle inşa ediyorsun.
Gocuklular defterini dürmeden sen onları süpür.
CHP eksenindeki yayın organlarındaki –ana damar- entelektüel kapasiteye ve ufka bakınca arif olan ne dediğimi anlıyor.
Sonuç:
Siyasi dayanak Türkiye’nin meseleleri için gereklidir lakin kâfi değildir. AKP demokrasi tarihimizin en büyük oy oranlarını ve seçim zaferlerini kazanmasına karşın Türkiye’nin meselelerini çözecek bilgi, analiz ve hünere sahip olmaması sebebiyle başarılı olamadı. Birebir sorun CHP, MHP, İYİP için de geçerlidir.Mevcut takımları ve programları Türkiye’yi analiz edip çözümlemekten, devalar, projeler önermekte yetersizdir. Bunu gördükleri biçimde ülkenin nitelikli birikimini siyasete taşımak, politikleştirmek konusunda tam bir “çarıklı erkan-ı harp haline sahipler”. Masa, kasa ve nisa derdinden aydınlardan kaçıyorlar. Öznesi yüklemi olmayan karamela manisi üzere sözlerle siyaset yapıyorlar kelamım ona.! Kızın tayini, oğlanın takımı, küçük bir hanut kapma telaşındaki halkın beklentisini kurnazca ve bence başarılı bir halde yöneterek günlerini gün ediyorlar. Halk ağzı açık tavana bakıyor. Bunlarla tokalaşmak, şakalaşmak için birbirini eziyor.
Seçmen çoğunluğunu alabilirsiniz, iktidar da olabilirsiniz lakin bu tek başına bir mana söz etmez.
Keşke bunu bilgisiz gazetecilere ve parti tamtamcısı üniversite mezunlarına anlatabilsek. Diğerlerimi mazur görüyorum.Sorun bu takımların politik avamlığı ve yavanlığıyla alakalıdır.
“Kirvem hallarımı tıpkı bu biçimde yaz”
Şu toplumsal medyadaki acınası hallerine bir baksanıza.
Prof. Dr. Kemal Üçüncü
ALINTIDIR
1 Temmuz Kabotaj Bayramınız Kutlu olsun.
Sahi, neydi kabotaj ki bayramını kutluyoruz?
“Kabotaj bir ülkenin kendi karasularında ve kendi limanları içinde gemi işletme ve her türlü liman hizmetlerini kendi denetiminde bulundurma hakkıdır. Büyük Türkçe Kelamlık kabotajın söz manasını “Bir ülkenin iskele yahut limanları içinde gemi işletme işi” olarak vermektedir. Osmanlı İmparatorluğu devrinde imparatorluğun kabotaj hakkı yoktu. Zira Batılı ülkelere verilmiş olan kapitülasyon hakları sebebiyle Osmanlı İmparatorluğu kıyılarında çoklukla yabancı bandıralı tekneler hizmet görürlerdi. Lakin 24 Temmuz 1923 tarihinde imzalanan Lozan Antlaşması uyarınca kapitülasyonlar lağvedildi. bu biçimdece Türkiye kabotaj hakkına kavuştu. Türkiye’nin büyük ölçüde bir yarım ada ülkesi oluşu ve kıyı uzunluğunun 8333 kilometre olduğu dikkate alınırsa bu Türk denizciliğine büyük bir imkân tanıyordu.] Gerekli düzenlemeler yapıldıktan daha sonra 19 Nisan 1926 tarihinde çıkarılan 815 sayılı yasaya göre Türkiye limanları içinde yalnızca Türk teknelerinin hizmet görmesi mecburiliği getirildi. Yasa birebir yıl 1 Temmuz’da yürürlüğe girdi. Bu tarih 1935 yılından itibaren Kabotaj Bayramı olarak kutlanmaya başlandı. 2007 tarihinde kabotaj sözüne denizcilik sözü de eklenerek bayramın ismi Denizcilik ve Kabotaj Bayramı olmuştur.”
TÜRKİYE VE DENİZCİLİK POLİTİKALARIMIZ
Bütün siyasi başkanlar kabotaj bayramını kutladılar, sağ olsunlar lakin gelinen noktada Türk denizciliğinin durumu hakkında bir söz de olsa bir özeleştiri ve teklif, perspektif okuyamadık. Gönül isterdi ki Kabotaj Bayramı’nda “gelecek 15 yılda Türkiye olarak okyanuslara hangi stratejiyle açılacağız?”, “deniz ticaretinden daha fazla nasıl hisse alacağız.?”, “batma noktasındaki deniz eserleri ve balıkçılık dalını nasıl toparlayacağız?” “ekolojik dengeyi ve kaynakların sürdürülebilirliğini nasıl sağlayacağız?” hususları tartışılsın.
İktidarı haydi bir kenara koyalım. AKP, 20 yılı aşan iktidarında sıhhat ve savunma sanayii dışında bütün dallarda ülkeyi çıkmaza sürükledi. Uyguladığı Neoliberal ekonomik model ve ölçülü İslam soslu siyaseti ülkeyi kaosa sürükledi.
Neoliberalizm bataktır.
Pekala ya muhalefet!
Meral Hanım şık bir fotoyla Kabotaj Bayramı’nı kutladı. Hepsi o kadar.
Siyaseti aslına bakarsanız kelamlı kültürle, doğaçlama yapıyorlar, bir manav tezgahı, bir dükkan, kalabalıkların olduğu her yer siyaset meydanı. Bu üslup Demirel şeklidir lakin Demirel bütün tarım eserleriyle tüketim mamüllerini kaç kilo buğdayın, zeytinin, fındığın kaç litre mazot, peynir vb neleri aldığını halkın beynine mıh üzere çakardı “Mozart’ın 7. Senfonisinin New York Flarmoni Orkestrasıyla diğer Bünyan Belediye bandosuyla” öbür çalınacağını, söyleyerek takımların, bilimsel bakışın, liyakatin kıymetini vurgulardı.
Bir bilim insanından daha fazlasını beklemek Türk milletinin hakkıdır.
“Kimden alıp kime verecekler?”, “ hangi projeleri ve ekonomik modeli uygulayacakları”, “bu devasa sıkıntıları nasıl çözecekleri?” muamma.
“AKP yapamıyor”! amenna ancak bu sizin “iyi yapacağınızın garantisi” değil ki.
Tamam da siz nasıl yapacaksınız?
Hakeza CHP bildiğiniz üzere.
Sayıştay 21 B ihaleleriyle halk söğüşleniyor diyor sizler belediyelerinizde kulaklarınızı tıkayıp 21 B ihalelerine devam ediyorsunuz.
Tıpkı AKP medyasının yolsuzluklardan bahsedilince tavana bakması üzere size yakın medya da “Gözcü gazetesinden Çiğdem Toker Hanım hariç” 21 B ihalelerinde birebir havada.
Farkında değilmiş üzere yapıyorlar.
Chatham House’de, Baronlara marul dikme! konferansı verenleri köpürtüyorlar. Baronlar bıyık altı kıs kıs gülüyor, ne diyor bunlar diye! Baronlara konferans verecek takımlar her siyasi parti sosyolojisinde art planda.
Siz kalkın biz oturalım diyorsunuz ezcümle!
Kuvayı Ulusala, Müdaf’a’â-yi Hukuk programı sümen altı, planlamacı kamu özel işbirliğinde bir üretim iktisadı planı yok. Genç Reyizleri (Ekrem Beyefendi ve Mansur Bey), doğaçlıyor fakat bütünlüklü bir vizyonu yok hâlâ. II. Yüzyıl beyannamesi bir dilek ve temenniler sohbeti, sıkıntıların tamamını kucaklamaktan ve yeni bir pencere açmaktan uzak
Kabotaj Bayramı’nda Samsun’a çıkmak sembolik manası prestijiyle son derece değerli. Hopa’dan İskenderun’a 28 kent ziyaret edilerek meseleler dinlenecek. Birinci durak Hopa, Türkiye’nin Asya’ya, Kafkasya ve Hazar’a açılan kapısı.
Kafkasya, Hazar, Karadeniz, Akdeniz (Levant) ticaret havzası 2 trilyona yaklaşan bir potansiyeli var Türkiye eksenli olarak bütünleşmesi lazım. Kültür Bilimleri Akademisi Bilim Konseyi olarak Türkiye’ye davetimizdir.
GÜNEY KAFKASYA LEVANT [DOĞU AKDENİZ] TİCARET YOLU
Çin-Karadeniz İpek Demiryolu orta batı güzergahının iki değerli kenti Bakü ve Batum’dur. Bu iki kentin değeri güç kaynaklarının da başlangıç ve batı pazarına sunulduğu yerler olmasından kaynaklanmaktadır. Türkiye’den başlayan batı standardındaki demiryolu sınırı Kars, Tiflis üzerinden Bakü ile bağlanmış ve bu biçimdece Bakü limanına ulaşan Uzakdoğu/Çin malları kesintisiz olarak demiryolu ile Avrupa’ya ulaştırılma imkanına kavuşmuştur. bu biçimdece gemi ile 30-35 günde Avrupa’ya ulaşacak olan malların 12-14 günde Avrupa’ya ulaşması mümkün olmuştur. Bu ticaretin kesintisiz sağlanabilmesi ve AB pazarları ile Uzakdoğu’nun (Çin, Japonya, G.Kore ve Okyanusya ile Çin Hindi Ülkeleri) buluşması ve lojistik maliyetlerinin azaltılması için “önyargısız, her ülke çıkarını koruyan” bir anlayışla Türkiye Merkezli/Odaklı ticaret yapılanmasının yapılması gerekmektedir.
BAKÜ-TİFLİS-KARS-İSTANBUL-AVRUPA DEMİR TİCARET YOLU
Bu güzergah hala aktif olup, alternatifi olan İran üzerinden İstanbul irtibatlı Avrupa demir ticaret güzergahına bakılırsa Orta Asya ticaret mallarının pazara ulaşmasında “süre bakımından” daha avantajlı durumdadır.
Bu güzergahın Kızıldeniz üzerinden Doğu Afrika ticaret malları ile birleşmesi ise Bakü-Tiflis-Batum demiryolunun son güzergahı olan Batum limanı ile tarihi Levant (Doğu Akdeniz) ticaret yolunun birleşmesi ile mümkün olacaktır.
BAKÜ-BATUM-İSTANBUL-İZMİR-ANTALYA-LEVANT DENİZ TİCARET YOLU
Batum konteynır limanından yüklenen malların denizyolu ile Bulgaristan, Romanya ve Ukrayna üzerinden AB içlerine gönderilmesi yanında, Doğu Akdeniz ticareti ile de her iki istikamette birleşmesi, Türkiye’nin “Singapur” gibisi özgür ticaret üssü olmasını sağlayacaktır. Bunun için Batum temaslı, İstanbul (Marmara Bölgesi), İzmir (Ege Bölgesi), Antalya, Çukurova (Mersin-Konya-Kayseri, Adana-İskenderun ve Gaziantep) ticaret mallarının İsrail ve Mısır pazarları ile deniz ticaret yolu ile bağlanması gerekmektedir. Bu güzergahın ana lojistik merkezi (Pire limanı alternatifi) her iki istikamette (Uzak Doğudan Kızıldeniz ve Batum-İstanbul üzerinden gelen mallar için) lojistik merkezi Antalya Post Panamax derin liman ve bakım merkezi olacaktır.
Burası pozisyonu mucibince doğayı tahrip etmeyen, kıyıları bozmayan, Turizm istikrarını koruyan bir pozisyonda ve Turizm bölgesi içinde bir pozisyondadır. Antalya derin liman ve bakım merkezi kıyıdan 50 m. arada “fore kazıklarla” sonları belirlendikten daha sonra dolgusu yapılacak biçimde planlanacak ve kıyı ile teması köprü ile olacaktır. Yani, burası bir yapay ada liman ve bakım merkezi olacaktır. Bu projenin yatırım maliyeti 1,5 milyar dolardır.
BALTIK-EGE TİCARET DEMİRYOLU
[Aşağıdaki haritadan da görüldüğü üzere] Baltık ile Ege/Akdeniz’i bağlayan en kestirme güzergah, Polonya Gdansk’tan başlayan, Ukrayna, Romanya üzerinden Tuna ırmak ticaret yolunun Bulgaristan’ın Rusçuk kentinde birleştiği ve buradan da Edirne üzerinden Saroz körfezi kenarında en uygun yer olan Keşan güneyinde Ege kenarında yapılacak olan Derin Liman ve Lojistik ve Gemi Bakım Merkezi ile birleşeceği güzergahtır. Bu güzergah yaklaşık olarak 2000 km. olup, Polonya, Ukrayna, Romanya ve Bulgaristan hudutları ortasındaki altyapı ve Türkiye (Edirne- Saroz Körfezi) irtibatı ile Rusçuk ve Keşan liman yapılarından oluşacak ve azamî maliyeti de 10 milyar dolar düzeyinde (İstanbul havalimanı yatırımından daha az) olacaktır.
Bu proje ile Batum-Doğu Akdeniz Deniz Ticaret yolu birleştiğinde, Güney Avrupa’nı Akdeniz deniz ticareti ile de birleşerek, Uzak Doğu ve Doğu Afrika ticaretini de birleştirmiş olacaktır. Bu ticaretin toplam hacmi 1 trilyon doların üzerindedir. Ayrıyeten Doğu Avrupa’nın, Ukrayna’nın, Rusya’nın ve Orta Asya ülkelerinin tarım mamüllerinin Pazara ulaşmasını da kolaylaştıracak ve nakliye(navlun) masrafını “ölçek ekonomisi” yaratarak azaltacaktır. Bu ticarete katılan gemilerin bakım ve tamiratları iki ana merkezde (Antalya ve Keşan) yapılacağından ayrıyeten bu bakımdan da Türkiye İktisadına katkı sağlayacaktır.
Şu anda Türkiye’nin Ege ve Akdeniz kıyısında ticaret gemilerine hizmet verecek “bakım merkezleri” yoktur. Bakım merkezi yatırımları liman/lojistik üs ile entegre olduğunda cazip olduğundan, kıyı planlaması ve üst ölçekli stratejik Etraf Sistemi Bölgesel İmar Planları yapılırken bu istikametler göz arkası edilmiş ve kimse “kıyı ülkesiyiz, lakin niye deniz ticareti altyapısını” planlamıyoruz?” sorusunu sorma gereği duymamıştır.
Ülkemiz, “orta gelir tuzağından” (ki şu anda alt gelir tuzağına düşmek üzereyiz) kurtulabilmesi için kaynaklarını bölge ülkeleri ile de işbirliği yaparak bu projeyi hayata geçirmelidir. Ulaşım hizmet bölümünün ülkelerin iktisadına katkısı âlâ planlandığında turizm ile muadildir.
Bu proje mevcut planlanan yatırımlar aksatılmadan, akılcı bir bakış ve anlayışla 5 yılda tamamlanabilir.
Hopa’dan İskenderun’a kadar olan alanda 20 metre derinlikte bir limanımız yok. Arık ticaret ve ihracat yapan devasa gemiler için bu biçimde limanlar lazım. Keşke düzgün bir hazırlıkla bu projeler Türkiye’yle paylaşılsaydı.
Vergiden muaf, nitelikli ileri teknoloji kullanan özel ihtisas sanayi bölgeleri yok.
Karadeniz kelam konusu, akredite bir laboratuvar ve memleketler arası nitelikte bir fındık tarım borsası yok. Atatürk’ün 1924 Trabzon ziyaretinde işaret ettiği stratejik ufuk Karadeniz limanlarının demiryoluyla bütünleştirilmesi perspektifi yok. BDT gümrük alanına daha fazla mal satmak için Rusya tarafında Hür bölgeler, Türk dünyası içlerine gerçek KOBİLER’i taşıyacak üretim üsleri, organize endüstriler, lojistik üsler yok. Dahası gemide bir Karadeniz uzmanı yok. 21. yüzyıl tarihi büyük ölçüde Geniş Karadeniz havzasında şekillenecek halbuki.
CHP, İhtilal-i kebirin [Fransız ihtilali] “adalet, müsavat, hürriyet” unsurlarını Müdaf’a’â-yi Hukukçu, İttihatçı, Kuvvacı birikimi XXI. yüzyıl ufkuyla birleştiren “bizlere” bile açılamıyorsa, Türkiye’ye Karadeniz’e nasıl açılacak? HDP’li Erol Katırcıoğlu 2023 adayını biz belirleriz diyerek sağ seçmene aslında “alması gereken durumu” tahrikkâr bir üslupla söylüyor. Ulusal eksendeki oyların %65 olduğu bir sosyolojide bu nasıl bir aritmetik ve istatistik bilen yok. AKP ve sağ için bunun ötesi can sıhhati.
Bu tabloda UYGUN Partinin Millet İttifakı’nda kalabilmesinin sosyolojik imkanı berhava olur. Siyaseten zora girer.
Bunların hayli uygun hesaplanması lazım.
Poker masasında pişti oynamakta ısrar eden kaybeder.!
Türkiye’nin aydın birikiminden ve müktesebatından kaçmayın Meral hanım, Kemal Beyefendi, sizin ve takımlarınızın Türkiye’nin mevcut meseleleri ve gereksinimlerini entelektüel, bilimsel ve siyasi manada analiz edip çözümleyecek birikim ve takati yok ya da nezaketen yetersiz diyelim.
aslında yüzde 30 kararsızlar partisi size bunu söylüyor, hiç birinizi beğenmiyorum diyor.
Sizler de seçmene “başka ne yapacaksın kardeşim işte AKP bana gelmek zorundasından” öteki bir şey diyemiyorsunuz.
Türkiye’yi patinaj ettiriyorsunuz.
Siyasi partilerin vasat eğitimli, diplomalı partizanları aslına bakarsan dünyanın sırrını çözmüş vaziyette. Bize cennet vaat ediyorlar. Bu katman siyasilerden epey daha tehlikeli. Kitle beşerinin bütün tahrip edici negatif potansiyelini taşıyorlar. Dostoyevski’nin işaret ettiği üzere “Bu zaman, kolay insanın en parlak vakti; duygusuzluğun, bilgisizliğin, tembelliğin, yeteneksizliğin, hazıra konmak isteyen bir neslin bölümüdür. Kimse bir şeyin üzerinde durup düşünmüyor. Kendisine bir dava edinen epeyce az. Umutlu birisi çıkıp iki ağaç dikse herkes gülüyor: “Yahu bu ağaç büyüyünceye kadar yaşayacak mısın sen..?” Öte yanda düzgünlük isteyenler, insanlığın bin yıl daha sonraki geleceğini kendilerine kaygı ediniyorlar.
İnsanları birbirine bağlayan dava tümden yitti, kayıplara karıştı. Herkes, yarın sabah çekip gidecekleri bir handaymış üzere yaşıyor. Herkes kendini düşünüyor, kendisi kapabileceği kadar kapsın, geride kalanlar isterse açlıktan, soğuktan ölsün, vız geliyor.”
Siyasette davul çalmasının gayesi meslek, geçim, ihale, eşe dosta, çoluk çocuğa iş ve iltimas, iki banyolu villa, büyük telefon, güneş gözlüğü, parlak elbise olan bu tipler Türkiye siyasetini ve Türkiye’yi bir bütün olarak uçuruma yuvarlıyor. Çok ürkütücü!
Cemal Süreya’nın “Onlar İçin Minibüs Müziği” isimli şiirinde tanım ettiği “ekzoz patlması üzere gülen”, “lahmacunla viski içen”, “patatesin ağaçtan mı koparıldığı” üzerine tartışan tipoloji.
Ey Millet!
Bu tablo karşısında kılın kıpırdamıyor, Nazım Hikmet’in “Gocuklu Celep’inden” diğerine hürmet duymayarak kendi cehennemini ellerinle inşa ediyorsun.
Gocuklular defterini dürmeden sen onları süpür.
CHP eksenindeki yayın organlarındaki –ana damar- entelektüel kapasiteye ve ufka bakınca arif olan ne dediğimi anlıyor.
Sonuç:
Siyasi dayanak Türkiye’nin meseleleri için gereklidir lakin kâfi değildir. AKP demokrasi tarihimizin en büyük oy oranlarını ve seçim zaferlerini kazanmasına karşın Türkiye’nin meselelerini çözecek bilgi, analiz ve hünere sahip olmaması sebebiyle başarılı olamadı. Birebir sorun CHP, MHP, İYİP için de geçerlidir.Mevcut takımları ve programları Türkiye’yi analiz edip çözümlemekten, devalar, projeler önermekte yetersizdir. Bunu gördükleri biçimde ülkenin nitelikli birikimini siyasete taşımak, politikleştirmek konusunda tam bir “çarıklı erkan-ı harp haline sahipler”. Masa, kasa ve nisa derdinden aydınlardan kaçıyorlar. Öznesi yüklemi olmayan karamela manisi üzere sözlerle siyaset yapıyorlar kelamım ona.! Kızın tayini, oğlanın takımı, küçük bir hanut kapma telaşındaki halkın beklentisini kurnazca ve bence başarılı bir halde yöneterek günlerini gün ediyorlar. Halk ağzı açık tavana bakıyor. Bunlarla tokalaşmak, şakalaşmak için birbirini eziyor.
Seçmen çoğunluğunu alabilirsiniz, iktidar da olabilirsiniz lakin bu tek başına bir mana söz etmez.
Keşke bunu bilgisiz gazetecilere ve parti tamtamcısı üniversite mezunlarına anlatabilsek. Diğerlerimi mazur görüyorum.Sorun bu takımların politik avamlığı ve yavanlığıyla alakalıdır.
“Kirvem hallarımı tıpkı bu biçimde yaz”
Şu toplumsal medyadaki acınası hallerine bir baksanıza.
Prof. Dr. Kemal Üçüncü
ALINTIDIR