İlk tahminlere göre, Rassemblement National, Fransa Ulusal Meclisi için Pazar günü yapılan ilk tur oylamada ezici bir zafer kazanarak, uzun süredir tabu olan milliyetçi ve göçmen karşıtı politikalarını ilk kez iktidara getirdi.
Anketörlerin genellikle ön sonuçlara dayanan güvenilir tahminlerine göre parti, yaklaşık yüzde 34 oy alarak, yaklaşık yüzde 22 ile üçüncü sırada yer alan Başkan Emmanuel Macron'un merkezci Rönesans Partisi ve müttefiklerinin çok önünde yer alacak.
Üyeleri ılımlı Sosyalistlerden radikal sol parti La France Incontroversy'ye (Yılmaz Fransa) kadar uzanan bir yelpazede yer alan Yeni Popüler Cephe adlı sol partilerden oluşan bir koalisyonun, güçlü desteğin de etkisiyle oyların yaklaşık yüzde 29'unu kazanacağı tahmin ediliyor. genç insanların arasında.
Seçmen katılımının 2022'deki son genel seçimin ilk turundaki yüzde 47,5'e kıyasla yüzde 67 civarında yüksek olması, seçmenlerin erken seçime verdiği önemi yansıtıyor. Aşırı görüşleri nedeniyle uzun süredir yüksek mevkilere uygun görülmediği düşünülen aşırı sağcı bir partinin yükselişe geçmesi nedeniyle, çoğu kişi için Fransa'nın geleceğinden başka bir şey tehlikede değilmiş gibi görünüyordu.
İki turlu seçimler, her seçim bölgesinin önde gelen partileri arasında 7 Temmuz'da yapılacak ikinci tur seçimlerle sonuçlanacak.
Pazar günkü oylamanın sonucu, her bir partinin parlamentoda kaç sandalye kazanacağına ilişkin güvenilir bir tahmin yapılmasına olanak vermiyor. Ancak Rassemblement National'ın, mutlak çoğunluğa sahip olmasa bile, parlamentonun en büyük gücünün bulunduğu alt meclis olan Ulusal Meclis'teki açık ara en büyük güç olması çok muhtemel görünüyor.
Ancak İçişleri Bakanlığı'ndan nihai sonuçların Pazartesi gününe kadar açıklanması beklenmiyor.
Şu anda cumhurbaşkanı olarak yedinci yılında olan Macron için, Ulusal Toplantı'nın son Avrupa seçimlerindeki zaferinin tekrarlanmayacağına dair kumar oynamasının ardından oylamanın sonucu büyük bir başarısızlıktı. Aceleci bir oylamayla Fransa'yı yaz kaosuna sokma zorunluluğu yoktu, ancak Macron, ulusal bir oylamada Fransızların ruh halini test etmenin demokratik görevi olduğuna ikna olmuştu.
İlk tur oylama, en olası sonuçların ya Ulusal Birlik Meclisi için mutlak çoğunluk ya da yönetilemeyen bir Ulusal Meclis olacağını öne sürdü. İkinci senaryoda, sağda ve solda Macron'a karşı çıkan iki büyük blok olacak ve onun büyük oranda küçülen merkezci partisi aşırı uçlar arasında göreli güçsüzlüğe itilecek.
Rassemblement National'ın salt çoğunluğu alması durumunda başbakanlık görevini devralması ve kabine üyelerini ataması bekleniyor. Bu, Macron'un yetkilerini sınırlayacak, ancak kendisi başkan olarak kalacak.
Çeşitli sandıklardan yapılan tahminler, 577 sandalyeli Ulusal Meclis için yapılan ikinci tur seçimlerde Ulusal Meclis'in 240 ila 310 sandalye, Yeni Halk Cephesi'nin 150 ila 200 sandalye ve Macron'un Rönesans Partisi ve müttefiklerinin 70 ila 120 sandalye kazanacağını gösteriyor. . Aralık geniş çünkü ikinci tur seçimlerden önceki hafta çok şey değişebilir. Mutlak çoğunluk için bir partinin 289 sandalyeye ihtiyacı var.
Partisi ve müttefikleri 2022'deki son genel seçimlerden bu yana yaklaşık 250 sandalyeye sahip olan Macron, mutlak çoğunluğa sahip olmadığı ve istikrarlı koalisyonlar oluşturamadığı için gündemini hayata geçirme girişimlerinde başarısız oldu. Artık koltuklarının kesilmesi muhtemel olduğundan durum onun için çok daha kötü görünüyor.
Tahminlerin yayınlanmasının hemen ardından yaptığı açıklamada Macron şunları söyledi: “Ulusal Toplantıyla karşı karşıya kaldığımızda, ikinci tur için büyük, açıkça demokratik ve cumhuriyetçi bir ittifakın zamanı geldi.”
Rassemblement National'ın ivme kazandığı bir dönemde bunun hâlâ mümkün olup olmadığı belli değil.
Hem Sol hem de Macron'un parti liderleri, adaylarını ilk tur oylamada üçüncü oldukları bazı seçim bölgelerinden çekilmeye çağıracaklarını söyledi. Amaç, oyların bölünmesini önlemek ve aşırı sağın mutlak çoğunluğunu engellemek için hep birlikte çabalamak.
Avrupa seçimlerinde merkez sol Sosyalistlere liderlik eden Raphaël Glucksmann, “Birleşmeliyiz, demokrasimiz için oy vermeliyiz, Fransa'nın çökmesini engellemeliyiz” dedi.
Macron'un partisi kendi açıklamasında şunları söyledi: “Ülkenin anahtarlarını aşırı sağa veremeyiz. Programlarındaki her şey, değerleri, tarihleri, onları savaşmamız gereken kabul edilemez bir tehdit haline getiriyor.”
Rassemblement National'ın lideri Marine Le Pen, Fransa'nın “belirsizlik olmadan, yedi yıllık yıkıcı gücün ardından yeni bir sayfa açarak” oy verdiğini söyledi. Destekçilerini, himayesi altındaki 28 yaşındaki Jordan Bardella'nın bir sonraki başbakan olmasını sağlamaya çağırdı.
Bir zamanlar Macron'un favorisi olan ve yalnızca altı ay görevde kaldıktan sonra artık neredeyse kesin olarak görevden ayrılan başbakan olan 34 yaşındaki Gabriel Attal şunları söyledi: “Fransa'nın kaderine uygun yaşamak istiyorsak, en kötüsünü önlemek bizim ahlaki görevimizdir.” Meclis'in tarihinde hiçbir zaman aşırı sağın hakimiyetine girme tehlikesi yaşamadığına dikkat çekti.
Macron'un seçimleri şimdi, Paris Olimpiyatları'ndan sadece birkaç hafta önce yapma kararı, başta karanlıkta kalan Attal olmak üzere Fransa'daki pek çok insanı şaşırttı. Bu karar, cumhurbaşkanını daha da yalnızlaştıran yukarıdan aşağıya bir yönetim tarzını yansıtıyordu.
Macron, açığı azaltmaya yönelik bütçe taslağının aşılmaz bir dirençle karşı karşıya kalacağı için Ulusal Meclis'in feshedilmesinin ve Ekim ayına kadar yeni seçimlerin kaçınılmaz olacağını varsaydı.
Fransız siyasi protokolü uyarınca isminin açıklanmaması kaydıyla konuşan Macron'a yakın bir yetkili, “Seçimin şimdi yapılması daha iyi oldu” dedi. “Anketlerimize göre Ekim ayı itibarıyla Rassemblement National'ın salt çoğunluğu alması kaçınılmazdı.”
Elbette Rassemblement National artık mutlak çoğunluğu elde edebilir.
Seçimler öncesinde Macron, insanları “aşırılıklar” olarak adlandırdığı, göçmenleri ikinci planda gören Rassemblement National'a oy vermemeleri konusunda uyarmak için olası bir “iç savaş” da dahil olmak üzere her türlü tehdide başvurmaya çalıştı. -sınıf vatandaşlar ve Yahudi karşıtı patlamalarıyla radikal sol parti “La France Incongrue”.
Emeklilerin yoksul kalacağını söyledi. Rassemblement National'ın “ülkemizi çekici kılan ve yatırımcıları ayakta tutan her şeyden vazgeçmek” anlamına geldiğini söyledi. Solun vergiler yoluyla Fransız ekonomisini canlılığından mahrum bırakacağını ve ülkenin elektriğinin yaklaşık yüzde 70'ini sağlayan nükleer santralleri kapatacağını söyledi.
Macron, “Aşırılıklar Fransa'nın yoksullaşmasıdır” dedi.
Ancak bu çağrılar kulak ardı edildi çünkü işsizliğin ciddi oranda azaltılması da dahil olmak üzere tüm başarılarına rağmen Macron, Ulusal Birlik'in çağrıda bulunduğu insanlarla bağlantısını kaybetmişti. Ülkenin dört bir yanındaki bu insanlar, başkanın kendilerini küçümsediğini ve onun sorunlarını anlamadığını söyledi.
Öfkelerini ifade etmenin bir yolunu arayan, yaşlanan Fransa'nın onlara gerçekten ihtiyacı varken göçmenleri sorun olarak nitelendiren partiye katıldılar. Liderleri seçkin okullara gitmeyen Rassemblement National'ı seçtiler.
Rassemblement National'ın yükselişi istikrarlı ve durdurulamazdı. Yarım yüzyıldan biraz daha uzun bir süre önce, Le Pen'in babası Jean-Marie Le Pen ve 2. Dünya Savaşı sırasında Fransız Waffen-SS birliğinin üyesi olan Pierre Bousquet tarafından Ulusal Cephe olarak kuruldu. Onlarca yıldır hükümete girişinin önünde demir engeller vardı.
Bunun nedeni Fransız utancıydı. İşbirlikçi Vichy rejimi, İkinci Dünya Savaşı sırasında 72.000'den fazla Yahudiyi sınır dışı edip ölüme göndermişti ve Fransa, bir daha asla aşırı sağcı bir milliyetçi hükümetle deneme yapmamaya kararlıydı.
Bayan Le Pen, 2015 yılında babasını, Nazi gaz odalarının “tarihin bir detayı” olduğu konusunda ısrar etmesi üzerine partiden kovmuştu. Partinin adını değiştirdi ve yumuşak dilli ve tedirgin edilmesi zor Bay Bardella'yı himayesine aldı. Ayrıca, Avrupa Birliği'nden ayrılma isteği de dahil olmak üzere en aşırı pozisyonlarından bazılarını da terk etti.
Ve partinin Avrupa şüpheci milliyetçiliği ve Müslüman kadınların kamusal alanda başörtüsü takmasını yasaklama kararlılığı da dahil olmak üzere bazı ilkeler değişmeden kalsa bile işe yaradı. Aynı zamanda değişmeden kalan şey, yabancı uyruklular ile Fransız vatandaşları arasında ayrımcılık yapma istekliliği ve ülkedeki suç oranının ve diğer hastalıkların çok fazla göçmenden kaynaklandığı iddiasıydı; bu iddia bazı çalışmaların çürüttüğü bir iddiaydı.
Görev süresi sınırlı olan ve 2027'de görevden ayrılması gereken Bay Macron'un önünde üç zorlu yıl var gibi görünüyor. Bunun ne kadar zor olacağı ancak seçimin ikinci turundan sonra netleşecek.
Siyasi kariyeri boyunca reddettiği ve kınadığı her şeyi temsil eden bir partiyle nasıl iktidara gelebileceği belirsiz. Eğer Rassemblement National başbakanlık görevini kazanırsa, iç gündemin çoğunu belirleyebilecek.
Macron hiçbir koşulda istifa etmeyeceğine söz verdi ve Beşinci Cumhuriyet cumhurbaşkanı genel olarak dış ve askeri politika üzerinde geniş bir kontrole sahipti. Ancak Rassemblement National, Macron'un gücünü sınırlamak istediğini zaten belirtti. Partinin mutlak çoğunluğu elde etmesi halinde bunu yapmaya çalışacağından şüphe yoktur.
Macron yeni seçim çağrısı yaparak çok büyük bir risk aldı. “Yenilgiye hayır. Kararından kısa süre sonra uyanmaya, cumhuriyet için atılım yapmaya evet!” açıklamasını yaptı. Ama şimdi ikinci tur seçimler yaklaşırken cumhuriyet yaralı görünüyor ve bölünmeler artıyor.
Aurelien Breeden raporlamaya katkıda bulunmuştur.
Anketörlerin genellikle ön sonuçlara dayanan güvenilir tahminlerine göre parti, yaklaşık yüzde 34 oy alarak, yaklaşık yüzde 22 ile üçüncü sırada yer alan Başkan Emmanuel Macron'un merkezci Rönesans Partisi ve müttefiklerinin çok önünde yer alacak.
Üyeleri ılımlı Sosyalistlerden radikal sol parti La France Incontroversy'ye (Yılmaz Fransa) kadar uzanan bir yelpazede yer alan Yeni Popüler Cephe adlı sol partilerden oluşan bir koalisyonun, güçlü desteğin de etkisiyle oyların yaklaşık yüzde 29'unu kazanacağı tahmin ediliyor. genç insanların arasında.
Seçmen katılımının 2022'deki son genel seçimin ilk turundaki yüzde 47,5'e kıyasla yüzde 67 civarında yüksek olması, seçmenlerin erken seçime verdiği önemi yansıtıyor. Aşırı görüşleri nedeniyle uzun süredir yüksek mevkilere uygun görülmediği düşünülen aşırı sağcı bir partinin yükselişe geçmesi nedeniyle, çoğu kişi için Fransa'nın geleceğinden başka bir şey tehlikede değilmiş gibi görünüyordu.
İki turlu seçimler, her seçim bölgesinin önde gelen partileri arasında 7 Temmuz'da yapılacak ikinci tur seçimlerle sonuçlanacak.
Pazar günkü oylamanın sonucu, her bir partinin parlamentoda kaç sandalye kazanacağına ilişkin güvenilir bir tahmin yapılmasına olanak vermiyor. Ancak Rassemblement National'ın, mutlak çoğunluğa sahip olmasa bile, parlamentonun en büyük gücünün bulunduğu alt meclis olan Ulusal Meclis'teki açık ara en büyük güç olması çok muhtemel görünüyor.
Ancak İçişleri Bakanlığı'ndan nihai sonuçların Pazartesi gününe kadar açıklanması beklenmiyor.
Şu anda cumhurbaşkanı olarak yedinci yılında olan Macron için, Ulusal Toplantı'nın son Avrupa seçimlerindeki zaferinin tekrarlanmayacağına dair kumar oynamasının ardından oylamanın sonucu büyük bir başarısızlıktı. Aceleci bir oylamayla Fransa'yı yaz kaosuna sokma zorunluluğu yoktu, ancak Macron, ulusal bir oylamada Fransızların ruh halini test etmenin demokratik görevi olduğuna ikna olmuştu.
İlk tur oylama, en olası sonuçların ya Ulusal Birlik Meclisi için mutlak çoğunluk ya da yönetilemeyen bir Ulusal Meclis olacağını öne sürdü. İkinci senaryoda, sağda ve solda Macron'a karşı çıkan iki büyük blok olacak ve onun büyük oranda küçülen merkezci partisi aşırı uçlar arasında göreli güçsüzlüğe itilecek.
Rassemblement National'ın salt çoğunluğu alması durumunda başbakanlık görevini devralması ve kabine üyelerini ataması bekleniyor. Bu, Macron'un yetkilerini sınırlayacak, ancak kendisi başkan olarak kalacak.
Çeşitli sandıklardan yapılan tahminler, 577 sandalyeli Ulusal Meclis için yapılan ikinci tur seçimlerde Ulusal Meclis'in 240 ila 310 sandalye, Yeni Halk Cephesi'nin 150 ila 200 sandalye ve Macron'un Rönesans Partisi ve müttefiklerinin 70 ila 120 sandalye kazanacağını gösteriyor. . Aralık geniş çünkü ikinci tur seçimlerden önceki hafta çok şey değişebilir. Mutlak çoğunluk için bir partinin 289 sandalyeye ihtiyacı var.
Partisi ve müttefikleri 2022'deki son genel seçimlerden bu yana yaklaşık 250 sandalyeye sahip olan Macron, mutlak çoğunluğa sahip olmadığı ve istikrarlı koalisyonlar oluşturamadığı için gündemini hayata geçirme girişimlerinde başarısız oldu. Artık koltuklarının kesilmesi muhtemel olduğundan durum onun için çok daha kötü görünüyor.
Tahminlerin yayınlanmasının hemen ardından yaptığı açıklamada Macron şunları söyledi: “Ulusal Toplantıyla karşı karşıya kaldığımızda, ikinci tur için büyük, açıkça demokratik ve cumhuriyetçi bir ittifakın zamanı geldi.”
Rassemblement National'ın ivme kazandığı bir dönemde bunun hâlâ mümkün olup olmadığı belli değil.
Hem Sol hem de Macron'un parti liderleri, adaylarını ilk tur oylamada üçüncü oldukları bazı seçim bölgelerinden çekilmeye çağıracaklarını söyledi. Amaç, oyların bölünmesini önlemek ve aşırı sağın mutlak çoğunluğunu engellemek için hep birlikte çabalamak.
Avrupa seçimlerinde merkez sol Sosyalistlere liderlik eden Raphaël Glucksmann, “Birleşmeliyiz, demokrasimiz için oy vermeliyiz, Fransa'nın çökmesini engellemeliyiz” dedi.
Macron'un partisi kendi açıklamasında şunları söyledi: “Ülkenin anahtarlarını aşırı sağa veremeyiz. Programlarındaki her şey, değerleri, tarihleri, onları savaşmamız gereken kabul edilemez bir tehdit haline getiriyor.”
Rassemblement National'ın lideri Marine Le Pen, Fransa'nın “belirsizlik olmadan, yedi yıllık yıkıcı gücün ardından yeni bir sayfa açarak” oy verdiğini söyledi. Destekçilerini, himayesi altındaki 28 yaşındaki Jordan Bardella'nın bir sonraki başbakan olmasını sağlamaya çağırdı.
Bir zamanlar Macron'un favorisi olan ve yalnızca altı ay görevde kaldıktan sonra artık neredeyse kesin olarak görevden ayrılan başbakan olan 34 yaşındaki Gabriel Attal şunları söyledi: “Fransa'nın kaderine uygun yaşamak istiyorsak, en kötüsünü önlemek bizim ahlaki görevimizdir.” Meclis'in tarihinde hiçbir zaman aşırı sağın hakimiyetine girme tehlikesi yaşamadığına dikkat çekti.
Macron'un seçimleri şimdi, Paris Olimpiyatları'ndan sadece birkaç hafta önce yapma kararı, başta karanlıkta kalan Attal olmak üzere Fransa'daki pek çok insanı şaşırttı. Bu karar, cumhurbaşkanını daha da yalnızlaştıran yukarıdan aşağıya bir yönetim tarzını yansıtıyordu.
Macron, açığı azaltmaya yönelik bütçe taslağının aşılmaz bir dirençle karşı karşıya kalacağı için Ulusal Meclis'in feshedilmesinin ve Ekim ayına kadar yeni seçimlerin kaçınılmaz olacağını varsaydı.
Fransız siyasi protokolü uyarınca isminin açıklanmaması kaydıyla konuşan Macron'a yakın bir yetkili, “Seçimin şimdi yapılması daha iyi oldu” dedi. “Anketlerimize göre Ekim ayı itibarıyla Rassemblement National'ın salt çoğunluğu alması kaçınılmazdı.”
Elbette Rassemblement National artık mutlak çoğunluğu elde edebilir.
Seçimler öncesinde Macron, insanları “aşırılıklar” olarak adlandırdığı, göçmenleri ikinci planda gören Rassemblement National'a oy vermemeleri konusunda uyarmak için olası bir “iç savaş” da dahil olmak üzere her türlü tehdide başvurmaya çalıştı. -sınıf vatandaşlar ve Yahudi karşıtı patlamalarıyla radikal sol parti “La France Incongrue”.
Emeklilerin yoksul kalacağını söyledi. Rassemblement National'ın “ülkemizi çekici kılan ve yatırımcıları ayakta tutan her şeyden vazgeçmek” anlamına geldiğini söyledi. Solun vergiler yoluyla Fransız ekonomisini canlılığından mahrum bırakacağını ve ülkenin elektriğinin yaklaşık yüzde 70'ini sağlayan nükleer santralleri kapatacağını söyledi.
Macron, “Aşırılıklar Fransa'nın yoksullaşmasıdır” dedi.
Ancak bu çağrılar kulak ardı edildi çünkü işsizliğin ciddi oranda azaltılması da dahil olmak üzere tüm başarılarına rağmen Macron, Ulusal Birlik'in çağrıda bulunduğu insanlarla bağlantısını kaybetmişti. Ülkenin dört bir yanındaki bu insanlar, başkanın kendilerini küçümsediğini ve onun sorunlarını anlamadığını söyledi.
Öfkelerini ifade etmenin bir yolunu arayan, yaşlanan Fransa'nın onlara gerçekten ihtiyacı varken göçmenleri sorun olarak nitelendiren partiye katıldılar. Liderleri seçkin okullara gitmeyen Rassemblement National'ı seçtiler.
Rassemblement National'ın yükselişi istikrarlı ve durdurulamazdı. Yarım yüzyıldan biraz daha uzun bir süre önce, Le Pen'in babası Jean-Marie Le Pen ve 2. Dünya Savaşı sırasında Fransız Waffen-SS birliğinin üyesi olan Pierre Bousquet tarafından Ulusal Cephe olarak kuruldu. Onlarca yıldır hükümete girişinin önünde demir engeller vardı.
Bunun nedeni Fransız utancıydı. İşbirlikçi Vichy rejimi, İkinci Dünya Savaşı sırasında 72.000'den fazla Yahudiyi sınır dışı edip ölüme göndermişti ve Fransa, bir daha asla aşırı sağcı bir milliyetçi hükümetle deneme yapmamaya kararlıydı.
Bayan Le Pen, 2015 yılında babasını, Nazi gaz odalarının “tarihin bir detayı” olduğu konusunda ısrar etmesi üzerine partiden kovmuştu. Partinin adını değiştirdi ve yumuşak dilli ve tedirgin edilmesi zor Bay Bardella'yı himayesine aldı. Ayrıca, Avrupa Birliği'nden ayrılma isteği de dahil olmak üzere en aşırı pozisyonlarından bazılarını da terk etti.
Ve partinin Avrupa şüpheci milliyetçiliği ve Müslüman kadınların kamusal alanda başörtüsü takmasını yasaklama kararlılığı da dahil olmak üzere bazı ilkeler değişmeden kalsa bile işe yaradı. Aynı zamanda değişmeden kalan şey, yabancı uyruklular ile Fransız vatandaşları arasında ayrımcılık yapma istekliliği ve ülkedeki suç oranının ve diğer hastalıkların çok fazla göçmenden kaynaklandığı iddiasıydı; bu iddia bazı çalışmaların çürüttüğü bir iddiaydı.
Görev süresi sınırlı olan ve 2027'de görevden ayrılması gereken Bay Macron'un önünde üç zorlu yıl var gibi görünüyor. Bunun ne kadar zor olacağı ancak seçimin ikinci turundan sonra netleşecek.
Siyasi kariyeri boyunca reddettiği ve kınadığı her şeyi temsil eden bir partiyle nasıl iktidara gelebileceği belirsiz. Eğer Rassemblement National başbakanlık görevini kazanırsa, iç gündemin çoğunu belirleyebilecek.
Macron hiçbir koşulda istifa etmeyeceğine söz verdi ve Beşinci Cumhuriyet cumhurbaşkanı genel olarak dış ve askeri politika üzerinde geniş bir kontrole sahipti. Ancak Rassemblement National, Macron'un gücünü sınırlamak istediğini zaten belirtti. Partinin mutlak çoğunluğu elde etmesi halinde bunu yapmaya çalışacağından şüphe yoktur.
Macron yeni seçim çağrısı yaparak çok büyük bir risk aldı. “Yenilgiye hayır. Kararından kısa süre sonra uyanmaya, cumhuriyet için atılım yapmaya evet!” açıklamasını yaptı. Ama şimdi ikinci tur seçimler yaklaşırken cumhuriyet yaralı görünüyor ve bölünmeler artıyor.
Aurelien Breeden raporlamaya katkıda bulunmuştur.