Marcus Lipton Gençlik Kulübü, Londra’nın güneyinde hala cebinde olan son özel gençlik merkezidir. Merkez her gün çelik güvenlik kapılarını, çocukların yarısının yoksulluk içinde yaşadığı, gençlerin şiddetiyle boğuşan bir mahalleye açıyor.
Ancak Marcus Lipton kararsız. Eldeki en son verilere göre, İngiltere’nin gençlik hizmetlerinin yanı sıra sosyal yardım, okullar ve uyuşturucu ve alkol tedavisine yönelik finansmanı kesmesi nedeniyle Londra’daki gençlik merkezlerinin neredeyse yarısı son on yılda kapandı. Marcus Lipton, hükümet finansmanı için yılda yüzbinlerce sterline güvenirdi. Şimdi neredeyse sıfır oluyor.
Gençler için danışmanlık, sıcak yemekler ve spor sunan kulübün yönetici direktörü 55 yaşındaki Ira Campbell, “Etrafa bir bakın” diyor. “Burası güvenli bir liman.”
Marcus Lipton, Muhafazakar hükümetin uzun süredir devam eden iki önceliğinin – suçla mücadele ve bütçe açığını azaltmaya çalışma – çatıştığı devasa Loughborough Estate toplu konut projesinin gölgesinde yatıyor.
Londra’daki bağımsız bir araştırma grubu olan Hükümet Enstitüsü’ne göre, bu on yılda 2008 küresel mali krizine tepki olarak uygulamaya konulan bütçe kesintileri, Birleşik Krallık başkentinin en yoksul mahallelerini özellikle sert vurdu. Londra Belediye Başkanı Sadiq Khan’ın ofisinden alınan verilere göre, cinayet gibi ciddi gençlik şiddeti de bu mahallelerde arttı veya kemer sıkma önlemlerinin ardından orantısız bir şekilde yüksek kaldı.
Haberler polisi rakamlarına göre, şehirdeki genç kurbanların dahil olduğu yıllık bıçak şiddeti, 2012’de 3.809’dan, koronavirüs pandemisi başlamadan önce yaklaşık yüzde 40 artarak 2019’da 5.332’ye yükseldi. (Daha sonra, büyük olasılıkla sosyal temasın azalması nedeniyle, virüsle ilgili karantinalar sırasında şiddetli genç şiddetinde bir düşüş oldu.)
Loughborough Malikanesi’nin artan elektrik faturaları ve gıda maliyetlerinden zaten bıkmış durumdaki sakinleri, hükümetin gençlere olumlu faaliyetler sağlayabilecek veya ebeveynlerinin geçimlerini sağlamalarına yardımcı olabilecek projelere para harcamaktansa para ödemeyi gençleri hapse atmayı tercih ettiğini söylüyor.
Devlet finansmanı neredeyse tamamen bittiği için, Bay Campbell sitedeki çocuklara düzenli yemek sağlayamıyor. Merkez zaman zaman yerel hükümetten bağış alıyor, ancak büyük ölçüde kendi kendini finanse ediyor ve açık olduğu gün sayısını azaltmak zorunda kaldı – iyi bir haftada beş günden üçe düştü.
Her şeyi hala bir arada tutmaya çalışan birkaç yerden biri olarak gençlik merkezini terk ediyor diye ekledi. “Toplumun hakkında konuşmak istemediği kirli işleri yapıyoruz” dedi. “Bu problemden çıkış yolunu kovalayamazsın.”
Gençlik merkezinden kaybettiği gençleri yavaş yavaş parmaklarıyla sayar. Son on yılda yedi kişinin öldürüldüğünü söyledi. Polis verilerine göre Londra’da genç cinayetleri 2021’de rekor seviyeye ulaştı.
Geçen yıl genç cinayetlerindeki keskin düşüşün bu eğilimin tersine mi yoksa bir anormallik mi olduğunu bilmek için henüz çok erken. Aynı dönemde polis harcamalarının da kesildiği göz önüne alındığında, suç ve bütçe kesintileri arasındaki bağlantıyı kanıtlamak zordur. Daha da kötüsü, İngiltere ve Galler’deki suç oranları 1990’ların ortalarından beri istikrarlı bir şekilde düşüyor.
Ancak Belediye Başkanlığı’nın rakamlarına göre, son on yıldaki kemer sıkma önlemleri arasında Londra’da ciddi gençlik şiddeti arttı. Bir grup milletvekili tarafından yapılan bir analiz, İngiltere’nin gençlik bütçelerinin en çok kesildiği bölgelerinin bıçak suçlarında daha yüksek artış eğiliminde olduğunu ortaya çıkardı.
Hükümet, İngiltere’de 2010’dan 2021’e kadar yüzde 74’lük bir düşüşle 1.1 milyar sterlinin üzerinde, yaklaşık 1.35 milyar dolar kesintiye gitti. Son yıllarda hükümet bu kesintilerin 560 milyon sterlinini geri alma sözü verdi. Ama para gelmeye devam etti.
Gençlik politikasından sorumlu Dijital, Kültür, Medya ve Spor Bakanlığı yaptığı açıklamada, taahhüt edilen paranın yakında 300 gençlik merkezinin yenilenmesini veya inşasını destekleyecek fonlarla birlikte hazır olacağını söyledi. Bakanlık, “2025 yılına kadar her genç düzenli kulüplere ve etkinliklere, evden uzakta maceralara ve gönüllülük fırsatlarına erişebilecek” dedi.
Suç politikasını denetleyen İçişleri Bakanlığı, İngiltere ve Galler’deki ciddi şiddetle mücadele için 130 milyon sterlin ayırdığını söyledi. Bu paranın artan polis devriyeleri, silah taramaları ve erken müdahale programları için ödeneceğini söyledi.
Kasım ayında Endonezya’da düzenlenen G20 zirvesinde konuşan Sunak, yoksul bölgelerin zengin bölgelere göre suçtan daha fazla etkilenme eğiliminde olduğunu kabul etti.
“Suçtan en çok etkilenenler, genellikle geçmişte göz ardı edildiğini hisseden veya daha dezavantajlı bir geçmişe sahip olan, ülkenin bazı bölgelerinde yaşayan insanlardır” dedi.
Partisinin bütçe kesintilerinin bu analizi nasıl besleyebileceği konusunda ayrıntılı bilgi vermedi.
Önceki kesintilerin gençler üzerinde ölçülebilir bir etkisi oldu. 2010’dan bu yana kemer sıkma önlemleri altında, en yoksul ailelerin yararlanabileceği sosyal yardım fonları tahminen 37 milyar sterlin, neredeyse dörtte bir oranında azaldı. Sonuç olarak, Londra merkezli bağımsız bir araştırma grubu olan Mali Araştırmalar Enstitüsü’ne göre, pandeminin başlangıcında 4,3 milyon çocuk göreli yoksulluk içindeydi. Yüzde 31 ile mali krizden bu yana en yüksek seviye oldu.
Patrick Boyce’a göre, suça yönelik baskıyla birlikte yeni bir kemer sıkma programından bahsetmek, hükümetin temasını kaybettiğini gösteriyor. Boyce’nin oğlu Jamel, 2016 yılında Londra’nın güneyinde bıçaklanarak öldürüldü. 17 yaşındayken meydana gelen saldırı onu yıllarca bitkisel hayatta bırakmıştı.
Boyce, İngiliz liderler için “Burada yaşamanın nasıl bir şey olduğu hakkında hiçbir fikriniz yok” dedi. “Bu çocuklar kendilerinden sorumlu.”
Londra Belediye Başkanlığı da açlığın suçun bir göstergesi olduğuna işaret etti ve yüksek gıda güvensizliği olan bölgelerin ciddi gençlik şiddetiyle güçlü bir şekilde ilişkili olduğuna dikkat çekti.
2009’da İngiltere’nin en büyük gıda bankaları ağı, ihtiyaç sahibi ailelere 41.000 kutu acil durum gıdası gönderdi.
Geçen yıl 2.1 milyon gönderdi.
Mimi Asher, Marcus Lipton Center’dan demiryolu köprüsünün karşısındaki kiralık bir okul salonunda bulunan küçük bir evanjelik kilise olan Word of Grace Ministries’de bir papazdır.
Yakın tarihli bir vaaz sırasında “Bu çocuklar vahşi doğada bırakılıyor” dedi. “Topluluk olarak kaynaklara ihtiyacımız var. Onları hapiste ve mezarda kaybetmeye devam edemeyiz.”
Bayan Asher yıllardır kilisesini fiili bir gençlik merkezi olarak sunuyor. Özgeçmiş yazma konusunda yardımcı oldu, danışmanlık ve kariyer tavsiyeleri verdi, Londra dışında günübirlik geziler düzenledi ve hatta bazı genç çete üyelerini kendi evinde ağırladı ve bunun için yerel yönetimden bir ödül aldı. Bu ödülün, küçük bir zaman, çaba ve kaynak yatırımının gençleri daha parlak bir geleceğe götürebileceğinin kanıtı olduğunu söylüyor.
Ancak Bayan Asher de başarısızlığın eşiğinde olduğunu söylüyor. Cemaati, sosyal yardım kesintilerinden sonra zaten mücadele ediyordu. Şimdi, gıda, enerji ve diğer temel ihtiyaçların hızla artmasıyla birlikte, insanlar giderek artan bir şekilde öğünleri ve bağışları atlıyor. Bayan Asher, kirayı ödemenin giderek zorlaştığını söyledi. Danışmanlık ve diğer hizmetleri kısıtladı ve birçok gencin kiliseye gitmeyi bıraktığını söylüyor.
“Çok tehlikeli bir yolda yürüyoruz” dedi.
29 yaşındaki Gideon Buabeng bu yolu iyi biliyor. Eski bir çete üyesi olan gövdesi, sonunda hayatını değiştirmesine yol açan bir saldırıdan kaynaklanan bıçak izleriyle kaplıdır. Bay Buabeng, şimdi Londra’nın güneyindeki Pollards Hill mahallesi gibi yoksul bölgelerde gençlere rehberlik hizmetleri sunuyor. Finansmanın her zaman düzensiz olduğunu söyledi.
Bay Buabeng, yoksulluk içinde büyüyen çocukların para kazanmak için en iyi şans olarak uyuşturucu ve soygun gördüklerini söyledi.
Bay Buabeng, “Günlerdir yemek yemeyen bir genciniz varsa ondan ne beklersiniz?” dedi. “Kimse canavar olarak doğmaz.”
Ancak Marcus Lipton kararsız. Eldeki en son verilere göre, İngiltere’nin gençlik hizmetlerinin yanı sıra sosyal yardım, okullar ve uyuşturucu ve alkol tedavisine yönelik finansmanı kesmesi nedeniyle Londra’daki gençlik merkezlerinin neredeyse yarısı son on yılda kapandı. Marcus Lipton, hükümet finansmanı için yılda yüzbinlerce sterline güvenirdi. Şimdi neredeyse sıfır oluyor.
Gençler için danışmanlık, sıcak yemekler ve spor sunan kulübün yönetici direktörü 55 yaşındaki Ira Campbell, “Etrafa bir bakın” diyor. “Burası güvenli bir liman.”
Marcus Lipton, Muhafazakar hükümetin uzun süredir devam eden iki önceliğinin – suçla mücadele ve bütçe açığını azaltmaya çalışma – çatıştığı devasa Loughborough Estate toplu konut projesinin gölgesinde yatıyor.
Londra’daki bağımsız bir araştırma grubu olan Hükümet Enstitüsü’ne göre, bu on yılda 2008 küresel mali krizine tepki olarak uygulamaya konulan bütçe kesintileri, Birleşik Krallık başkentinin en yoksul mahallelerini özellikle sert vurdu. Londra Belediye Başkanı Sadiq Khan’ın ofisinden alınan verilere göre, cinayet gibi ciddi gençlik şiddeti de bu mahallelerde arttı veya kemer sıkma önlemlerinin ardından orantısız bir şekilde yüksek kaldı.
Haberler polisi rakamlarına göre, şehirdeki genç kurbanların dahil olduğu yıllık bıçak şiddeti, 2012’de 3.809’dan, koronavirüs pandemisi başlamadan önce yaklaşık yüzde 40 artarak 2019’da 5.332’ye yükseldi. (Daha sonra, büyük olasılıkla sosyal temasın azalması nedeniyle, virüsle ilgili karantinalar sırasında şiddetli genç şiddetinde bir düşüş oldu.)
Loughborough Malikanesi’nin artan elektrik faturaları ve gıda maliyetlerinden zaten bıkmış durumdaki sakinleri, hükümetin gençlere olumlu faaliyetler sağlayabilecek veya ebeveynlerinin geçimlerini sağlamalarına yardımcı olabilecek projelere para harcamaktansa para ödemeyi gençleri hapse atmayı tercih ettiğini söylüyor.
Devlet finansmanı neredeyse tamamen bittiği için, Bay Campbell sitedeki çocuklara düzenli yemek sağlayamıyor. Merkez zaman zaman yerel hükümetten bağış alıyor, ancak büyük ölçüde kendi kendini finanse ediyor ve açık olduğu gün sayısını azaltmak zorunda kaldı – iyi bir haftada beş günden üçe düştü.
Her şeyi hala bir arada tutmaya çalışan birkaç yerden biri olarak gençlik merkezini terk ediyor diye ekledi. “Toplumun hakkında konuşmak istemediği kirli işleri yapıyoruz” dedi. “Bu problemden çıkış yolunu kovalayamazsın.”
Gençlik merkezinden kaybettiği gençleri yavaş yavaş parmaklarıyla sayar. Son on yılda yedi kişinin öldürüldüğünü söyledi. Polis verilerine göre Londra’da genç cinayetleri 2021’de rekor seviyeye ulaştı.
Geçen yıl genç cinayetlerindeki keskin düşüşün bu eğilimin tersine mi yoksa bir anormallik mi olduğunu bilmek için henüz çok erken. Aynı dönemde polis harcamalarının da kesildiği göz önüne alındığında, suç ve bütçe kesintileri arasındaki bağlantıyı kanıtlamak zordur. Daha da kötüsü, İngiltere ve Galler’deki suç oranları 1990’ların ortalarından beri istikrarlı bir şekilde düşüyor.
Ancak Belediye Başkanlığı’nın rakamlarına göre, son on yıldaki kemer sıkma önlemleri arasında Londra’da ciddi gençlik şiddeti arttı. Bir grup milletvekili tarafından yapılan bir analiz, İngiltere’nin gençlik bütçelerinin en çok kesildiği bölgelerinin bıçak suçlarında daha yüksek artış eğiliminde olduğunu ortaya çıkardı.
Hükümet, İngiltere’de 2010’dan 2021’e kadar yüzde 74’lük bir düşüşle 1.1 milyar sterlinin üzerinde, yaklaşık 1.35 milyar dolar kesintiye gitti. Son yıllarda hükümet bu kesintilerin 560 milyon sterlinini geri alma sözü verdi. Ama para gelmeye devam etti.
Gençlik politikasından sorumlu Dijital, Kültür, Medya ve Spor Bakanlığı yaptığı açıklamada, taahhüt edilen paranın yakında 300 gençlik merkezinin yenilenmesini veya inşasını destekleyecek fonlarla birlikte hazır olacağını söyledi. Bakanlık, “2025 yılına kadar her genç düzenli kulüplere ve etkinliklere, evden uzakta maceralara ve gönüllülük fırsatlarına erişebilecek” dedi.
Suç politikasını denetleyen İçişleri Bakanlığı, İngiltere ve Galler’deki ciddi şiddetle mücadele için 130 milyon sterlin ayırdığını söyledi. Bu paranın artan polis devriyeleri, silah taramaları ve erken müdahale programları için ödeneceğini söyledi.
Kasım ayında Endonezya’da düzenlenen G20 zirvesinde konuşan Sunak, yoksul bölgelerin zengin bölgelere göre suçtan daha fazla etkilenme eğiliminde olduğunu kabul etti.
“Suçtan en çok etkilenenler, genellikle geçmişte göz ardı edildiğini hisseden veya daha dezavantajlı bir geçmişe sahip olan, ülkenin bazı bölgelerinde yaşayan insanlardır” dedi.
Partisinin bütçe kesintilerinin bu analizi nasıl besleyebileceği konusunda ayrıntılı bilgi vermedi.
Önceki kesintilerin gençler üzerinde ölçülebilir bir etkisi oldu. 2010’dan bu yana kemer sıkma önlemleri altında, en yoksul ailelerin yararlanabileceği sosyal yardım fonları tahminen 37 milyar sterlin, neredeyse dörtte bir oranında azaldı. Sonuç olarak, Londra merkezli bağımsız bir araştırma grubu olan Mali Araştırmalar Enstitüsü’ne göre, pandeminin başlangıcında 4,3 milyon çocuk göreli yoksulluk içindeydi. Yüzde 31 ile mali krizden bu yana en yüksek seviye oldu.
Patrick Boyce’a göre, suça yönelik baskıyla birlikte yeni bir kemer sıkma programından bahsetmek, hükümetin temasını kaybettiğini gösteriyor. Boyce’nin oğlu Jamel, 2016 yılında Londra’nın güneyinde bıçaklanarak öldürüldü. 17 yaşındayken meydana gelen saldırı onu yıllarca bitkisel hayatta bırakmıştı.
Boyce, İngiliz liderler için “Burada yaşamanın nasıl bir şey olduğu hakkında hiçbir fikriniz yok” dedi. “Bu çocuklar kendilerinden sorumlu.”
Londra Belediye Başkanlığı da açlığın suçun bir göstergesi olduğuna işaret etti ve yüksek gıda güvensizliği olan bölgelerin ciddi gençlik şiddetiyle güçlü bir şekilde ilişkili olduğuna dikkat çekti.
2009’da İngiltere’nin en büyük gıda bankaları ağı, ihtiyaç sahibi ailelere 41.000 kutu acil durum gıdası gönderdi.
Geçen yıl 2.1 milyon gönderdi.
Mimi Asher, Marcus Lipton Center’dan demiryolu köprüsünün karşısındaki kiralık bir okul salonunda bulunan küçük bir evanjelik kilise olan Word of Grace Ministries’de bir papazdır.
Yakın tarihli bir vaaz sırasında “Bu çocuklar vahşi doğada bırakılıyor” dedi. “Topluluk olarak kaynaklara ihtiyacımız var. Onları hapiste ve mezarda kaybetmeye devam edemeyiz.”
Bayan Asher yıllardır kilisesini fiili bir gençlik merkezi olarak sunuyor. Özgeçmiş yazma konusunda yardımcı oldu, danışmanlık ve kariyer tavsiyeleri verdi, Londra dışında günübirlik geziler düzenledi ve hatta bazı genç çete üyelerini kendi evinde ağırladı ve bunun için yerel yönetimden bir ödül aldı. Bu ödülün, küçük bir zaman, çaba ve kaynak yatırımının gençleri daha parlak bir geleceğe götürebileceğinin kanıtı olduğunu söylüyor.
Ancak Bayan Asher de başarısızlığın eşiğinde olduğunu söylüyor. Cemaati, sosyal yardım kesintilerinden sonra zaten mücadele ediyordu. Şimdi, gıda, enerji ve diğer temel ihtiyaçların hızla artmasıyla birlikte, insanlar giderek artan bir şekilde öğünleri ve bağışları atlıyor. Bayan Asher, kirayı ödemenin giderek zorlaştığını söyledi. Danışmanlık ve diğer hizmetleri kısıtladı ve birçok gencin kiliseye gitmeyi bıraktığını söylüyor.
“Çok tehlikeli bir yolda yürüyoruz” dedi.
29 yaşındaki Gideon Buabeng bu yolu iyi biliyor. Eski bir çete üyesi olan gövdesi, sonunda hayatını değiştirmesine yol açan bir saldırıdan kaynaklanan bıçak izleriyle kaplıdır. Bay Buabeng, şimdi Londra’nın güneyindeki Pollards Hill mahallesi gibi yoksul bölgelerde gençlere rehberlik hizmetleri sunuyor. Finansmanın her zaman düzensiz olduğunu söyledi.
Bay Buabeng, yoksulluk içinde büyüyen çocukların para kazanmak için en iyi şans olarak uyuşturucu ve soygun gördüklerini söyledi.
Bay Buabeng, “Günlerdir yemek yemeyen bir genciniz varsa ondan ne beklersiniz?” dedi. “Kimse canavar olarak doğmaz.”