Çağla Şıkel, babasını kaybettiği günü anlattı: Ayetel Kürsi okuyarak yanına gittim, yerde yatıyordu

Firat34

New member
43 yaşındaki model ve sunucu Çağla Şıkel, YouTube’da yayınlanan Katarsis programında Gökhan Çınar’ın sorularını yanıtladı. Babasının sevgisiz büyütüldüğü için kendilerine de sevgi göstermediğini söyleyen ünlü isim, “Babam beni sevmese de ben yanına giderdim. Elini, kolunu bana atması bile yeterdi” dedi. Şıkel, programda hayatının dönüm noktasını da anlattı.

“BABAM GÖZÜMÜN ÖNÜNDE ECEL TERİ DÖKTÜ”

Çağla Şıkel, sunucu Gökhan Çınar’ın “Hayat hikayende bu büyük kaybı nasıl yaşadın?” sorusu üzerine şunları söylemiş oldu: “Zannedersem hayatım boyunca kurtulamayacağım bir travma ile yaşadım. O da ani sözü. İçimde bir yerde ani bir şey olma telaşını taşıdım ancak daima de törpülemeye çalıştım. Çok ani bir kayıp oldu. Bu aslında bir şoktu. Daha öncesinde 1-2 kez kalp krizi geçirmişti ancak hiç bir vakit babamızın gideceğini düşünmemiştik.


Hatta bir seferinde babam kalp krizi geçirdiğinde onunla meskende yalnızdım. Liseye gidiyordum, daha evvel de olduğu için ne yapacağımı biliyordum. Gözümün önünde ecel teri döktüğünü hatırlıyorum. Konuttan benden öbür kimse olmadığı için ben kuvvetli olmak zorundayım. Tahminen de gücümü kazandığım nadir anlardan bir tanesiydi. Karşımda babamı çaresiz görmüştüm fakat onu atlattım.”


“AYETEL KÜRSİ OKUYARAK OFİSE GİTTİM, BABAM YERDE YATIYORDU”

“Bir gün kendi ofisinde kalp krizi geçirdi. daha sonra bize haber geldi. Ambulans biraz geç kalıyor. O yoldan nasıl gittiğimi hatırlamıyorum. Ayetel Kürsi okuduğumu hatırlıyorum. Zira biz 3. kalp krizini beklemiyorduk. Gittiğimde babam yerde yatıyordu, gömleğini açmışlardı. Sarılıp sarılmadığımı hatırlamıyorum ancak bağırdığımı hatırlıyorum. Beni yaklaştırmamışlardı. Ancak ömrünü kaybetmişti. Babamın yerde yatışı hayatıma kazınan bir tabloydu. Ne kadar güler yüzlü hatırlamak istesem de son anı benim ömrümde kaldı. Unutmak çalışmak üzere bir şeyim yok. daha sonrasında inanmak ve kabullenmek bizim için epeyce güç oldu. İnsanı hayatını alt üst eden bir his. Babanın hiç bir vakit geri gelmeyecek olacak olmasının verdiği hüzün… Bunlar da yasa dahil.”
 
Üst