CHP devlet yönetme mesuliyetiyle karşı karşıyadır
Türk siyasal tarihinde öteden beri İslamcılar ve ulusal demokratik ihtilal çizgisi haricindeki tercümeci, Atlantikçi solcular ulusal kimliğe ve Türk olan her şeye karşıdırlar. Ulusal gayrete karşı çıkan solcular olduğu üzere, Kuva-yı Ulusala saflarında uğraş eden solcular vardır. İslamcılık ve Marksizm Türk milletine din ve mezhep, etnik kin ve garez güderek düşmanlık besleyenlerin maskesi ve altına toplandıkları şemsiye olmuştur. Yüzyılın başında İslamcılık, Osmanlıcılık ve Batıcılık olarak olarak temayüz etmişlerdir. Entelektüel ve siyasi planda Türkçülük karşısında mağlubiyete uğrayarak yer altına inerek faaliyetlerine devam etmişlerdir.
Ulusal fikir geleneğimizin köşe taşlarından Prof. Dr. Erol Güngör hocamız vaktiyle ne hoş tabir etmişler:
“Bu manada İslamcılık şimdiye kadar daima hâkim milliyete karşı hoşnutsuzluğunu direkt doğruya belirtemeyen etnik azınlıkların ideolojisi olmuştur. Bunların gayesi İslam ülkeleri içinde birlik sağlamaktan çok kendi yaşadıkları ülkedeki milliyetçi politikayı nötralize etmektir. Bu azınlıklar ayrılıkçı bir siyaset takip edecek kadar kalabalık ve kuvvetli olduklarını hissettikleri an kendi istikametlerinde bir milliyetçilik hareketi açmaktan hiç geri kalmazlar; bu biçimde bir güce erişemedikleri surece İslam davasının şampiyonu olarak görünürler.”
“Aynı adamlar İngiliz ve Amerikan pasaportu alırken Kraliçeye ve Amerikan bayrağına bağlılık yemini etmekte hiç bir beis görmezler.”
Benzeri görüşler motamot malum koro öncülüğünde sol neoliberaller ve etnik bölücülerce de defaatle tabir edilmiştir. Boğaziçi korosu ve aşireti Türkiye tersi tezlerin Truva atıdır. İşgal ordularının rersepsiyonlarında vardırlar, temelsiz soykırım tezlerine, Türkiye aykırısı tezlere bilgi altyapısı hazırlarlar, Yunan ordusunun moral gecelerinde vardılar, Karen Fogg maillerinde aldıkları ulufelerle teşhir olmuşlardır, lakin yüzler göt derisinden olduğu için sıkılmazlar, Türk düşmanlığı konusunda “Hürriyet ve İtilaf ekolü” olarak mutabıktırlar. Bugünlerde yükselen CHP’ye koçluk, mentörlük yapmak için mevzidedirler, ufak ufak sandalyeleriyle masaya kaymaya başladılar, yandan el oynamaya müsaade verileceğini sanmıyorum lakin kendilerine çift şeker oralet söyletebilirler tahminen, bir umuttur.
Şimdiki siyasal tartışma sürecinde Cumhurbaşkanlığı Yüksek İstişare Şurası (YİK) Başkanvekili ve eski TBMM Lideri İsmail Kahraman’ın, “Dindar anayasa yapalım, birinci dört unsur değişebilir” üzere bir hikmet incisi saçtılar.
Akabinde Sayın Cumhurbaşkanı anayasanın birinci dört unsurunun değiştirileceğini İsmail Kahraman Beyefendi değil de Kılıçdaroğlu söylemiş üzere garip bir başka yorum yaptılar.
Ulusal Beka işte bu bilgi ve feraset ikliminde bu biçimde bu biçimde yürüyor! İsmail Kahraman Beyefendi profili ulusal beka ve FETÖ’yle uğraş siyasetlerinin şahikası “en şaşmaz” timsalidir!
Keşke Bahçeli Beyefendi kebapçı metaforunun yanına “İsmail Beyleri” de ekleyebileydi.
Sayın Cumhurbaşkanına göre:
“Biz yeni anayasa diyoruz birileri de gerekirse birinci dört maddeyi de değiştiririz diyerek PKK güdümündeki siyasi yapıya göz kırpıyor. Buradan soruyorum; sanki Anayasa’nın birinci 4 hususunu değiştirme fikri tüm CHP’lilerin iradesi midir, Kılıçdaroğlu’nun şahsi fikri midir? Bu CHP’nin iradesiyle ülkemiz için vahim bir sorun var demektir.”
Sayın Kılıçdaroğlu ve hususla ilgili Genel lider yardımcısı Muharrem Erkek AKP’nin yeni anayasa davetine “ilk dört madde” değiştirilemez diyerek kendilerini ve partilerini bağlayacak biçimde karşı çıktılar halbuki.
CHP’nin Kürt problemini nasıl çözeceğini şeffaf bir biçimde kamuoyuyla paylaştı.
“Kürt sorununu” TC tabelalarını indirmeden, maden suyundan bile Türkü silen anlayışla ortasına aralık koyarak, hendek kazılmasına göz yummadan, çadır mahkemeleri kurmadan anayasanın birinci dört hususunu değiştirmeden (Genel Lider Yardımcısı Muharrem erkek bunu fazlaca net vurguladı) 21 unsurluk prensipler manzumesiyle çözeceğini kamuoyuna deklare etti.
HDP’nin 11 unsurluk prensipler manzumesi aşağı üst CHP’nin deklarasyonu ile örtüşüyor. Bu iki metin ve açıklamalar halk ve kamuoyu nezdinde iki tarafı da bağlıyor. Demokratik hukuk devletini ve yurttaş hukukunu, insan hakları hukukunu, Avrupa lokal idareler müktesebatını merkeze alan üniter yapı içerisinde demokrasiyi derinleştirerek, özümseterek yasal düzenlemelerle gerçekleşecek bir tahlil perspektifi bu. Bütün tarafların ahidlerine çizdikleri çerçeveye bağlı olarak çalışmaları, kamuoyuna inanç vermeleri durumunda ardında geniş bir kamuoyu dayanağı bulacağı açıktır.
Türkiye Cumhuriyeti büyük bir devlettir, XXI. yüzyılda bölge gücü olabilmesi için kendi iç çelişki ve çatışmalarını “yurttaş hukukunun” gerekleri bağlamında çözerek daha da büyüyecektir. Devlet, sağ eliyle yapamadığını bu sefer sol eliyle onararak, restore ederek, gönülleri kazanarak yürümesi gerekir. Şiddet ve terör ne bölge halkına ne de Türkiye’nin geneline bir şey kazandırmaz, kaybettirir.Yurttaşlık hukuku hak ve hürriyetler verirken doğal olarak “ödev ve sorumluklar” ister. Burada hiç bir kuşkuya yer yoktur. Mahallî idarelerin ekonomik olarak güçlendirilmesi, mahallî kültürel özelliklerin yaşanması ve araştırılmasına [bu hususta hala yasal bir mani yok], kaynak sağlanmasında itiraz edilecek bir konu yoktur. Bunun karşılığında hangi maksatla olursa olsun şiddet ve terörün reddedilmesi araç olarak kullanılmasına lokal siyasal aktörlerin kuvvetli bir tutum takınması gerekir.
Samimiyeti ve tabanda ne kadar karşılık bulacağını goreceğiz.
Çatlak sesler elbette de olacaktır. Onlar da sahibinin sesidir.
Beyan edilen irade böyledir.
TC egemenliğini yurttaşlık hukukuyla paylaşır, hiç bir kişi, kurum ve organ, mezhep, meşrep, inanç kendine mahsus ayrıcalıklar talep edemez. Hukuk devleti insanı muhatap alır. Kültürel zenginliklerimiz ortak asil mirasımızdır, onurumuzdur Devlet bunu korumak için vardır. Türk milleti bin yıllardır bu hukuku korudu, bundan daha sonra da koruyacağına kuşku yoktur.
MÜDAFA’A-Yİ HUKUK DİYEN BİR ÖNDERE BÜHTANDIR
Özyönetimden, federasyona, bağımsızlığa kadar savrulan irrasyonel taleplerin Türk milleti nezdinde tahakkuk bahtının olmadığı AKP’nin açılım tecrübesinden daha sonra “hendek siyasetinden daha sonra” herkes tarafınca öğrenilmiştir. Bugün İslamcıların ve neoliberal solun, etnik ve mezhepsel siyaset güdenlerin aklında bulunmasına karşın Türkiye kamuoyundaki ulusal refleksi gördüklerinden “ilk dört unsur zinhar” değişmez konumuna gelmek durumunda kalmışlardır. Türk milleti kendi siyasetini dayatmıştır. Aksi bir taleple geleni egemenliğinin paylaşacak kalkışmaları hendeğe gömeceğini uygulamalı olarak beyan etmiştir. Değerli olan budur. Türk ulusal egemenliğinin gerisinde 5000 yıllık bir tarih, hafıza ve ödenmiş bir bedel vardır. “Müstevlilerin”, emperyalizmin siyasi emellerine uygun olarak bu iradeyi hiç kimse değiştiremez. AKP en kuvvetli olduğu devirde değiştiremedi, gördük. Öbürleri de değiştiremez.
Kelam konusu açıklamalardan daha sonra Kılıçdaroğlu’nun “meşru yer parlamentodur” kelamı birebir bölücü talepleri parlamento yerinde kabul edelim halinde yorumlamak makûs niyetlilik olur.
Her yerde Kuvayı Ulusala ve Müdafa’a-yi Hukuk diyen bir başkana bühtandır.
Sınıfı, ekonomik bölüşümü ve üretimi paranteze alarak kimlik üzerinden konuşan Neoliberal tezlerin tahlil getiremeyeceği görülmüştür. Sonlar epeyce net çizilmiştir. Hiç ihtimal vermiyorum ancak bunun ötesine taşan bizi yanıltan teşebbüslerde AKP’ye olduğu üzere CHP’ye de karşı duracağımızı kamuoyuna arz ediyorum. “Varlığımız Türk varlığına armağan olsun” derken bizler ciddiyiz. aslına bakarsan bundan ötesi angajmanlar Türkiye’nin ve bölgenin reelpolitik ve stratejik gerçekliğiyle uyuşmaz. Türkler ve Kürt kökenli yurttaşlarımız tarihi olarak Arap ve Fars bloklarına karşı bir ve birlikte hareket ederek tarihi ve kültürel bir blok mutabakatı kurmuşlardır. Kürtleri ve Türkleri Araplar ve Farslar birbirimizden daha fazla sevmez, bunu herkes biliyor. Bu hukuku güçlendirip derinleştirmeliyiz. Kürde eğitim, refah ve hizmet götürenlere kurşun sıkan emperyalizmin uşaklarına bu biçimde daima birlikte karşı duracağız. Bütün Güneydoğu ve Doğu Gaziantep düzebir daha erişirse yokluk ve yoksulluk temelli istismarların yeri kalmaz. Gaziantep’in Kürt nüfusu Hakkari’nin 4 katıdır.
Hakkari’de sorun olarak temayüz eden bir epeyce konunun Gaziantep’te sorun olmadığını, eridiğini, artan refahla birlikte entegrasyonun arttığını görüyoruz. yıllar yılı kendine “devlet şeysi” pozu verip burnuna kürekle uzanılmayanların anlamadığı bu sosyolojik olguyu bu sefer dikkatten kaçırmamalıyız. Van’a, Diyarbakır, Mardin ve Van’a 5 milyon turist gittiğinde tablo apayrı olur. Et Balık Kurumu, TMO yenidendan pazarı kurup gerçek fiyatlarla alım garantili üretime başlarsa yurttaşın yüzü teröre değil üretime ve refaha döner.
Üreterek büyüyeceğiz ve bütünleşeceğiz.
Üretim ihtilali bu açıdan vazgeçilmezdir, ülkemizin önündeki en büyük devrimci perspektiftir.
Yenilmesi gereken fakirlik ve yoksulluktur.
Geri kalmışlıktır.
Türkiye’nin bütünü için hukuk devletini, hukukun üstünlüğünü hayata geçirmektir.
Atatürk’ün “kimsesizlerin kimi bir Cumhuriyeti” kurmaktır.
Bugün için hukuk devletini kurmak ve yoksulluğu aşmak en devrimci ve yenilikçi ödevdir.
Pazar bütünleştirir.
CHP devlet yönetme mesuliyetiyle karşı karşıyadır. Beylik sloganlar ve laflar yetersizdir. Bakın çorba dağıttık, belediye reyizimiz fidan dikip ardında selfi yaptı” muvaffakiyete ve zafere susamış kitlelere özgüven vermek açısından kıymetlidir fakat kâfi değildir. Devlet büyük bir belediye değildir. Sözcü ve FoxTv muhalefetinin bilgi ve kültür seviyesi bu uğraşta teorik bir taban oluşturmaz, uzun soluklu olamaz. AKP’nin düştüğü yanılgıya ve yanlışa düşmemek gerekir. Devasa ve çetrefil problemler yumağına bütüncül bir vizyon gerekir. Buna uygun takım ve vizyonunu güncelleyerek, güçlendirmelidir. Anadolu kültürü, saz, otlu peynir, hayli cepli pantol, avcı yeleği,kantin ,forum solculuğu geyikleri, folklorizm, cep çakısı üzere romantizmler sefil kalır.
Bu tarafta kamuoyuna yansıyan hazırlıklar umut vericidir.
Yalnızca “olmuyor gardaş! arabeski” yetmez “nasıl olacağını da” ikna edici bir formda ortaya koymak gerekir.
Devlet o kadar makus yönetim ediliyor ki belediyeler burs vermek, yurt yapmak, kumanya dağıtmak üzere asli vazifelerinin dışına taşmak durumunda kalıyorlar. bu türlü bütüncül bir plan olmadığı için kaynaklar faal kullanılamıyor. Çorba dağıtmak, adaletli olmak, hırsızlık yapmamak bir meziyet olarak temayüz ediyor. Bu anomaliye bir son verilmesi gerekir. Toplumsal devlet bu nazaranvleri tek elden ilgili kurumları vasıtasıyla yürütmelidir. Bu muhtaçlığı mecburilik sebebiyle karşılayan mahallî yetkililere bu vesileyle şükranlarımı sunuyorum.
Bilimsel tekniği kullanma birikiminiz, yetkinliğiniz ve iradeniz var ise Türkiye’nin çözülemeyecek hiç bir sorunu yoktur.
Türk milleti tahlili bekliyor.
Prof. Dr. Kemal Üçüncü
ALINTIDIR
Türk siyasal tarihinde öteden beri İslamcılar ve ulusal demokratik ihtilal çizgisi haricindeki tercümeci, Atlantikçi solcular ulusal kimliğe ve Türk olan her şeye karşıdırlar. Ulusal gayrete karşı çıkan solcular olduğu üzere, Kuva-yı Ulusala saflarında uğraş eden solcular vardır. İslamcılık ve Marksizm Türk milletine din ve mezhep, etnik kin ve garez güderek düşmanlık besleyenlerin maskesi ve altına toplandıkları şemsiye olmuştur. Yüzyılın başında İslamcılık, Osmanlıcılık ve Batıcılık olarak olarak temayüz etmişlerdir. Entelektüel ve siyasi planda Türkçülük karşısında mağlubiyete uğrayarak yer altına inerek faaliyetlerine devam etmişlerdir.
Ulusal fikir geleneğimizin köşe taşlarından Prof. Dr. Erol Güngör hocamız vaktiyle ne hoş tabir etmişler:
“Bu manada İslamcılık şimdiye kadar daima hâkim milliyete karşı hoşnutsuzluğunu direkt doğruya belirtemeyen etnik azınlıkların ideolojisi olmuştur. Bunların gayesi İslam ülkeleri içinde birlik sağlamaktan çok kendi yaşadıkları ülkedeki milliyetçi politikayı nötralize etmektir. Bu azınlıklar ayrılıkçı bir siyaset takip edecek kadar kalabalık ve kuvvetli olduklarını hissettikleri an kendi istikametlerinde bir milliyetçilik hareketi açmaktan hiç geri kalmazlar; bu biçimde bir güce erişemedikleri surece İslam davasının şampiyonu olarak görünürler.”
“Aynı adamlar İngiliz ve Amerikan pasaportu alırken Kraliçeye ve Amerikan bayrağına bağlılık yemini etmekte hiç bir beis görmezler.”
Benzeri görüşler motamot malum koro öncülüğünde sol neoliberaller ve etnik bölücülerce de defaatle tabir edilmiştir. Boğaziçi korosu ve aşireti Türkiye tersi tezlerin Truva atıdır. İşgal ordularının rersepsiyonlarında vardırlar, temelsiz soykırım tezlerine, Türkiye aykırısı tezlere bilgi altyapısı hazırlarlar, Yunan ordusunun moral gecelerinde vardılar, Karen Fogg maillerinde aldıkları ulufelerle teşhir olmuşlardır, lakin yüzler göt derisinden olduğu için sıkılmazlar, Türk düşmanlığı konusunda “Hürriyet ve İtilaf ekolü” olarak mutabıktırlar. Bugünlerde yükselen CHP’ye koçluk, mentörlük yapmak için mevzidedirler, ufak ufak sandalyeleriyle masaya kaymaya başladılar, yandan el oynamaya müsaade verileceğini sanmıyorum lakin kendilerine çift şeker oralet söyletebilirler tahminen, bir umuttur.
Şimdiki siyasal tartışma sürecinde Cumhurbaşkanlığı Yüksek İstişare Şurası (YİK) Başkanvekili ve eski TBMM Lideri İsmail Kahraman’ın, “Dindar anayasa yapalım, birinci dört unsur değişebilir” üzere bir hikmet incisi saçtılar.
Akabinde Sayın Cumhurbaşkanı anayasanın birinci dört unsurunun değiştirileceğini İsmail Kahraman Beyefendi değil de Kılıçdaroğlu söylemiş üzere garip bir başka yorum yaptılar.
Ulusal Beka işte bu bilgi ve feraset ikliminde bu biçimde bu biçimde yürüyor! İsmail Kahraman Beyefendi profili ulusal beka ve FETÖ’yle uğraş siyasetlerinin şahikası “en şaşmaz” timsalidir!
Keşke Bahçeli Beyefendi kebapçı metaforunun yanına “İsmail Beyleri” de ekleyebileydi.
Sayın Cumhurbaşkanına göre:
“Biz yeni anayasa diyoruz birileri de gerekirse birinci dört maddeyi de değiştiririz diyerek PKK güdümündeki siyasi yapıya göz kırpıyor. Buradan soruyorum; sanki Anayasa’nın birinci 4 hususunu değiştirme fikri tüm CHP’lilerin iradesi midir, Kılıçdaroğlu’nun şahsi fikri midir? Bu CHP’nin iradesiyle ülkemiz için vahim bir sorun var demektir.”
Sayın Kılıçdaroğlu ve hususla ilgili Genel lider yardımcısı Muharrem Erkek AKP’nin yeni anayasa davetine “ilk dört madde” değiştirilemez diyerek kendilerini ve partilerini bağlayacak biçimde karşı çıktılar halbuki.
CHP’nin Kürt problemini nasıl çözeceğini şeffaf bir biçimde kamuoyuyla paylaştı.
“Kürt sorununu” TC tabelalarını indirmeden, maden suyundan bile Türkü silen anlayışla ortasına aralık koyarak, hendek kazılmasına göz yummadan, çadır mahkemeleri kurmadan anayasanın birinci dört hususunu değiştirmeden (Genel Lider Yardımcısı Muharrem erkek bunu fazlaca net vurguladı) 21 unsurluk prensipler manzumesiyle çözeceğini kamuoyuna deklare etti.
HDP’nin 11 unsurluk prensipler manzumesi aşağı üst CHP’nin deklarasyonu ile örtüşüyor. Bu iki metin ve açıklamalar halk ve kamuoyu nezdinde iki tarafı da bağlıyor. Demokratik hukuk devletini ve yurttaş hukukunu, insan hakları hukukunu, Avrupa lokal idareler müktesebatını merkeze alan üniter yapı içerisinde demokrasiyi derinleştirerek, özümseterek yasal düzenlemelerle gerçekleşecek bir tahlil perspektifi bu. Bütün tarafların ahidlerine çizdikleri çerçeveye bağlı olarak çalışmaları, kamuoyuna inanç vermeleri durumunda ardında geniş bir kamuoyu dayanağı bulacağı açıktır.
Türkiye Cumhuriyeti büyük bir devlettir, XXI. yüzyılda bölge gücü olabilmesi için kendi iç çelişki ve çatışmalarını “yurttaş hukukunun” gerekleri bağlamında çözerek daha da büyüyecektir. Devlet, sağ eliyle yapamadığını bu sefer sol eliyle onararak, restore ederek, gönülleri kazanarak yürümesi gerekir. Şiddet ve terör ne bölge halkına ne de Türkiye’nin geneline bir şey kazandırmaz, kaybettirir.Yurttaşlık hukuku hak ve hürriyetler verirken doğal olarak “ödev ve sorumluklar” ister. Burada hiç bir kuşkuya yer yoktur. Mahallî idarelerin ekonomik olarak güçlendirilmesi, mahallî kültürel özelliklerin yaşanması ve araştırılmasına [bu hususta hala yasal bir mani yok], kaynak sağlanmasında itiraz edilecek bir konu yoktur. Bunun karşılığında hangi maksatla olursa olsun şiddet ve terörün reddedilmesi araç olarak kullanılmasına lokal siyasal aktörlerin kuvvetli bir tutum takınması gerekir.
Samimiyeti ve tabanda ne kadar karşılık bulacağını goreceğiz.
Çatlak sesler elbette de olacaktır. Onlar da sahibinin sesidir.
Beyan edilen irade böyledir.
TC egemenliğini yurttaşlık hukukuyla paylaşır, hiç bir kişi, kurum ve organ, mezhep, meşrep, inanç kendine mahsus ayrıcalıklar talep edemez. Hukuk devleti insanı muhatap alır. Kültürel zenginliklerimiz ortak asil mirasımızdır, onurumuzdur Devlet bunu korumak için vardır. Türk milleti bin yıllardır bu hukuku korudu, bundan daha sonra da koruyacağına kuşku yoktur.
MÜDAFA’A-Yİ HUKUK DİYEN BİR ÖNDERE BÜHTANDIR
Özyönetimden, federasyona, bağımsızlığa kadar savrulan irrasyonel taleplerin Türk milleti nezdinde tahakkuk bahtının olmadığı AKP’nin açılım tecrübesinden daha sonra “hendek siyasetinden daha sonra” herkes tarafınca öğrenilmiştir. Bugün İslamcıların ve neoliberal solun, etnik ve mezhepsel siyaset güdenlerin aklında bulunmasına karşın Türkiye kamuoyundaki ulusal refleksi gördüklerinden “ilk dört unsur zinhar” değişmez konumuna gelmek durumunda kalmışlardır. Türk milleti kendi siyasetini dayatmıştır. Aksi bir taleple geleni egemenliğinin paylaşacak kalkışmaları hendeğe gömeceğini uygulamalı olarak beyan etmiştir. Değerli olan budur. Türk ulusal egemenliğinin gerisinde 5000 yıllık bir tarih, hafıza ve ödenmiş bir bedel vardır. “Müstevlilerin”, emperyalizmin siyasi emellerine uygun olarak bu iradeyi hiç kimse değiştiremez. AKP en kuvvetli olduğu devirde değiştiremedi, gördük. Öbürleri de değiştiremez.
Kelam konusu açıklamalardan daha sonra Kılıçdaroğlu’nun “meşru yer parlamentodur” kelamı birebir bölücü talepleri parlamento yerinde kabul edelim halinde yorumlamak makûs niyetlilik olur.
Her yerde Kuvayı Ulusala ve Müdafa’a-yi Hukuk diyen bir başkana bühtandır.
Sınıfı, ekonomik bölüşümü ve üretimi paranteze alarak kimlik üzerinden konuşan Neoliberal tezlerin tahlil getiremeyeceği görülmüştür. Sonlar epeyce net çizilmiştir. Hiç ihtimal vermiyorum ancak bunun ötesine taşan bizi yanıltan teşebbüslerde AKP’ye olduğu üzere CHP’ye de karşı duracağımızı kamuoyuna arz ediyorum. “Varlığımız Türk varlığına armağan olsun” derken bizler ciddiyiz. aslına bakarsan bundan ötesi angajmanlar Türkiye’nin ve bölgenin reelpolitik ve stratejik gerçekliğiyle uyuşmaz. Türkler ve Kürt kökenli yurttaşlarımız tarihi olarak Arap ve Fars bloklarına karşı bir ve birlikte hareket ederek tarihi ve kültürel bir blok mutabakatı kurmuşlardır. Kürtleri ve Türkleri Araplar ve Farslar birbirimizden daha fazla sevmez, bunu herkes biliyor. Bu hukuku güçlendirip derinleştirmeliyiz. Kürde eğitim, refah ve hizmet götürenlere kurşun sıkan emperyalizmin uşaklarına bu biçimde daima birlikte karşı duracağız. Bütün Güneydoğu ve Doğu Gaziantep düzebir daha erişirse yokluk ve yoksulluk temelli istismarların yeri kalmaz. Gaziantep’in Kürt nüfusu Hakkari’nin 4 katıdır.
Hakkari’de sorun olarak temayüz eden bir epeyce konunun Gaziantep’te sorun olmadığını, eridiğini, artan refahla birlikte entegrasyonun arttığını görüyoruz. yıllar yılı kendine “devlet şeysi” pozu verip burnuna kürekle uzanılmayanların anlamadığı bu sosyolojik olguyu bu sefer dikkatten kaçırmamalıyız. Van’a, Diyarbakır, Mardin ve Van’a 5 milyon turist gittiğinde tablo apayrı olur. Et Balık Kurumu, TMO yenidendan pazarı kurup gerçek fiyatlarla alım garantili üretime başlarsa yurttaşın yüzü teröre değil üretime ve refaha döner.
Üreterek büyüyeceğiz ve bütünleşeceğiz.
Üretim ihtilali bu açıdan vazgeçilmezdir, ülkemizin önündeki en büyük devrimci perspektiftir.
Yenilmesi gereken fakirlik ve yoksulluktur.
Geri kalmışlıktır.
Türkiye’nin bütünü için hukuk devletini, hukukun üstünlüğünü hayata geçirmektir.
Atatürk’ün “kimsesizlerin kimi bir Cumhuriyeti” kurmaktır.
Bugün için hukuk devletini kurmak ve yoksulluğu aşmak en devrimci ve yenilikçi ödevdir.
Pazar bütünleştirir.
CHP devlet yönetme mesuliyetiyle karşı karşıyadır. Beylik sloganlar ve laflar yetersizdir. Bakın çorba dağıttık, belediye reyizimiz fidan dikip ardında selfi yaptı” muvaffakiyete ve zafere susamış kitlelere özgüven vermek açısından kıymetlidir fakat kâfi değildir. Devlet büyük bir belediye değildir. Sözcü ve FoxTv muhalefetinin bilgi ve kültür seviyesi bu uğraşta teorik bir taban oluşturmaz, uzun soluklu olamaz. AKP’nin düştüğü yanılgıya ve yanlışa düşmemek gerekir. Devasa ve çetrefil problemler yumağına bütüncül bir vizyon gerekir. Buna uygun takım ve vizyonunu güncelleyerek, güçlendirmelidir. Anadolu kültürü, saz, otlu peynir, hayli cepli pantol, avcı yeleği,kantin ,forum solculuğu geyikleri, folklorizm, cep çakısı üzere romantizmler sefil kalır.
Bu tarafta kamuoyuna yansıyan hazırlıklar umut vericidir.
Yalnızca “olmuyor gardaş! arabeski” yetmez “nasıl olacağını da” ikna edici bir formda ortaya koymak gerekir.
Devlet o kadar makus yönetim ediliyor ki belediyeler burs vermek, yurt yapmak, kumanya dağıtmak üzere asli vazifelerinin dışına taşmak durumunda kalıyorlar. bu türlü bütüncül bir plan olmadığı için kaynaklar faal kullanılamıyor. Çorba dağıtmak, adaletli olmak, hırsızlık yapmamak bir meziyet olarak temayüz ediyor. Bu anomaliye bir son verilmesi gerekir. Toplumsal devlet bu nazaranvleri tek elden ilgili kurumları vasıtasıyla yürütmelidir. Bu muhtaçlığı mecburilik sebebiyle karşılayan mahallî yetkililere bu vesileyle şükranlarımı sunuyorum.
Bilimsel tekniği kullanma birikiminiz, yetkinliğiniz ve iradeniz var ise Türkiye’nin çözülemeyecek hiç bir sorunu yoktur.
Türk milleti tahlili bekliyor.
Prof. Dr. Kemal Üçüncü
ALINTIDIR