Merhaba onuru her şeyden değerli olan okuyucularımız. Bu hafta sizi biraz eskilere götürecek, bir adamın onurunu kazanmasında anahtar rol oynamanızı sağlayacağım. Vaktinde pek ses getirmiş olan Dishonored ile karşınızdayım. Bakalım vaktinde kendisi niye ses getirmiş ve sanki hala oynanır mı?
Eski Lakin Katiyetle Hurda Değil
Arkane Studios tarafınca yapılan oyunumuzda Corvo Attano’yu canlandırmaktayız. Kendisi bir numaralı kraliyet muhafızı. On bireye karşı dövüşmek mi dersin? Gözler Corvo’ya bakar. Kimsenin ruhu duymadan en âlâ korunan yerlere kim girebilir? Parmaklar Corvo’yu gösterir. Yani özetlemek gerekirsesı kendisi hem saklanmakta birebir vakitte dövüşmekte pek bir yetenekli, kraliyeti korumakla nazaranvlendirilmiş yüksek düzeyli bir muhafızdır.
Değerli bir nazaranvden dönen kahramanımız, tam arkadaşlarıyla iki kadeh bir şey içecek, günün yorgunluğunu atacaktır ki, mukadderat ağlarını örer; Dehşetli bir iftiraya uğrayan Corvo, mahpusa atılır. Mahpustan kaçmasıyla da öykümüz başlar…
Klasik Fakat Sıkıcı Değil
Corvo’nun bakış açısından (yani Fps ) özgürlük ve onurumuzu geri kazanmaya çalıştığımız oyunun konusu aslında pek bayağı. Ancak oyunu bitirmiş biri olarak söyleyebilirim ki husus, çok yeterli işlenmiş.
Corvo’nun “Var mı bana meydan okuyan?” diye bağırdıktan daha sonra el kaldıran bir kendini bilmez…
Hapishaniçin kaçtıktan biraz çabucak sonrasında oyun, bize özgürlüğünü hissettiriyor. Ana vazifemiz dışında etrafı keşfedebilir, pek kendine has kentimizde birilerini bularak yan nazaranvler alabiliriz. Ana nazaranvlerde olduğu üzere yan misyonları de bitirmenin (genelde) birden çok opsiyonu olabiliyor. Örneğin bize daha evvelde ihanet eden bir kişi öldürmek ya da öldürmemek büsbütün bizim insiyatifimize kalmış durumda. Evet “Corvo” isimli bir karakteri canlandırıyoruz fakat sizin, benim ve oburlarının Corvo’ları birbirinden fazla farklı olabiliyor. Bu duruma yalnızca vicdanımız değil, seçtiğimiz güçlerin de tesiri olduğunu söylemeliyim. Kentteki özgürlük artı kime nasıl davranacağımızın verdiği rahatlık katiyetle epeyce hoş bir tecrübe olmuş. Oyun her ne kadar 2012 çıkışlı olsa da, daha bu düzeye gelememiş olan pek fazlaca oyun elimden geçti. Kendilerine yalnızca “Bakınız ve örnek alınız.” diyorum.
Görseller Efsane Değil Ancak Ayrıntılar Beğenilen
Dishonored olağan ki günümüz grafik motorları ile aşık atabilecek bir imal değil. Lakin bu durum müthiş da sayılmaz. Steampunk başındaki yerlerin çok ayrıntılı ve albenisi olacak biçimde tasarlandığını bence hepimiz kabul edebiliriz. Evet biraz daha fazla karakter modellemesi yapılsaydı daha yeterli olabilirdi, rakiplerimizin birden fazla birbirine benziyor. Şayet bunun üzere birkaç ayrıntıya gözünüzü yumabilirseniz, çok eğlenebileceğiniz kanısındayım. Cümbüş demişken silah ve ekipmana geçeyim…
Silahlar Çok Değil Fakat Kâfi
Sizi bilmem ancak bir oyunu (özellikle Fps‘leri) etkileyen ana etmenlerden biri kahramanımızın kullandığı ekipmanlar ve silahlardır. Resmen oyunu rezil de vezir de ederler. Pekala Dishonored bize ne sunmakta?
Yazıda bahsetmeyi unuttum, bari fotoğrafla göstereyim dedim. Oyunumuzda “biraz” kanlı sahneler var…
Steampunk tadında bir kainatta olduğumuzdan bahsetmekteyim. Ancak bu gerçeği yalnızca gördüklerimizden değil, silahlarımızdan da anlayabiliyoruz. Corvo eski-yeni demeden tüm silahları muvaffakiyet ile kullanıyor. (hedef alma kabiliyetiniz uygun değilse kullanamıyor o ayrı) Silahlarımız içinde tek kurşun atabilen tabancamız, el arbaletimiz ve el bombamız üzere (steampunk el bombası o denli bildiğiniz üzere değil) seçeneklerimiz mevcut. Bir de tabi ki kısa kılıcımız var. Bilhassa arbalete farklı işlere yarayan (düşmanı uyutma, aleve verme vb.) cephane takabilmemiz, kısa kılıcımız ile yakın dövüşe girebilmemiz, bir daha özgürlüğün doruğunda olmamızı sağlıyor. Düşmanı gördüğümüzde koşarak üstlerine abanabileceğimiz üzere, artlarından sessiz gelerek tek vuruşta indirmek de bir daha oyuncunun zevkine kalmış.
Spoiler olmaması açısından ayrıntısına inemesem de, silah sayılmayacak ancak nazaranvlerimizde bize yardımcı olabilecek birkaç garip buluş da hizmetimizde. Kâfi paramız olduktan daha sonra silahlarımızı upgrade de edebiliyoruz.
Pekala bu kadar mı? Asla değil. Oyun imalcileri muhakkak ki silah/ekipman listesi ile yetinmemişler ve birde, Corvo için insanüstü özellikler yaratmışlar. Son derece gizemli bir güç tarafınca verilen bu özellikleri de seçebiliyor ve mana’mız müsade ettikçe kullanabiliyoruz. Can iksirleri yaralarımızı ani olarak güzelleştirirken, mavi manalar da kelam konusu özelliklerimizi kullanamamızı sağlıyorlar. Bir mutantlığın eksikti Corvo, onu da halletmiş olduk.
Daha bir eksiğiniz kaldı mı?
Sesler Makus Değil Lakin Yeterli de Değil
Sanırım oyunun tüm ses efektleri için niyetimi bir cümlede anlatmış oldum. Aslında seslendirmeler pek başarılı, tonlamalar ve vurgular yerinde. Müzikler için de sıkıcı olduğunu söyleyemem. Bilhassa bir rakip tarafınca görüldüğümüzde görsel bir öge yerine sesle uyarılmak bir daha güzel bir ayrıntı olmuş. Yani müzikler fazlaca fazlaca güzel olmasa da rahatça geçer notun üstünde verebiliriz.
Dishonored – Öykü Orjinal Değil Ancak İşleniş Hoş
Birinci Değil Lakin Son sonucu Verirken
Dishonored, kararlarımızın oyunun içini ve sonunu etkilediği, katiyen uygun bir imal. Bethesda tarafınca yayınlanmış, düzgün ki yayınlanmış dedirtiyor. Bilhassa bir vazifesi sessiz sakin bitirip, diğer bir vazifesi kan banyosunda tamamlamak isteyen Steampunk FPS oyuncularına tavsiyemdir. Bu tanıma uymuyorsanız da bir daha de bir denemekte fayda var.
Her ne kadar vefatına bir kılıç duellosu yapsak da, Corona ile ilgili maskemizi takmayı ihmal etmiyoruz.
Steam üstünden yaklaşık 30 TL karşılığında sahibi olabileceğiniz oyunun link ilişkisini buraya bırakıyorum.
“Ben suratımı alamadım. Hani bu oyunun ikincisinin incelemesi nerede?” diyen okumayı sever arkadaşlarımız için de, oyunun devam halkasının incelemesini de buraya bırakıyorum. Sizin için, Corvo için, daha ne yapayım?
Dishonored – Onurunu Geri Almak ya da Almamak… | İnceleme yazısı Fanzade sitesinde yayınlanmaktadır.
Fanzade – Son Dakika Haberleri
Eski Lakin Katiyetle Hurda Değil
Arkane Studios tarafınca yapılan oyunumuzda Corvo Attano’yu canlandırmaktayız. Kendisi bir numaralı kraliyet muhafızı. On bireye karşı dövüşmek mi dersin? Gözler Corvo’ya bakar. Kimsenin ruhu duymadan en âlâ korunan yerlere kim girebilir? Parmaklar Corvo’yu gösterir. Yani özetlemek gerekirsesı kendisi hem saklanmakta birebir vakitte dövüşmekte pek bir yetenekli, kraliyeti korumakla nazaranvlendirilmiş yüksek düzeyli bir muhafızdır.
Değerli bir nazaranvden dönen kahramanımız, tam arkadaşlarıyla iki kadeh bir şey içecek, günün yorgunluğunu atacaktır ki, mukadderat ağlarını örer; Dehşetli bir iftiraya uğrayan Corvo, mahpusa atılır. Mahpustan kaçmasıyla da öykümüz başlar…
Klasik Fakat Sıkıcı Değil
Corvo’nun bakış açısından (yani Fps ) özgürlük ve onurumuzu geri kazanmaya çalıştığımız oyunun konusu aslında pek bayağı. Ancak oyunu bitirmiş biri olarak söyleyebilirim ki husus, çok yeterli işlenmiş.
Corvo’nun “Var mı bana meydan okuyan?” diye bağırdıktan daha sonra el kaldıran bir kendini bilmez…
Hapishaniçin kaçtıktan biraz çabucak sonrasında oyun, bize özgürlüğünü hissettiriyor. Ana vazifemiz dışında etrafı keşfedebilir, pek kendine has kentimizde birilerini bularak yan nazaranvler alabiliriz. Ana nazaranvlerde olduğu üzere yan misyonları de bitirmenin (genelde) birden çok opsiyonu olabiliyor. Örneğin bize daha evvelde ihanet eden bir kişi öldürmek ya da öldürmemek büsbütün bizim insiyatifimize kalmış durumda. Evet “Corvo” isimli bir karakteri canlandırıyoruz fakat sizin, benim ve oburlarının Corvo’ları birbirinden fazla farklı olabiliyor. Bu duruma yalnızca vicdanımız değil, seçtiğimiz güçlerin de tesiri olduğunu söylemeliyim. Kentteki özgürlük artı kime nasıl davranacağımızın verdiği rahatlık katiyetle epeyce hoş bir tecrübe olmuş. Oyun her ne kadar 2012 çıkışlı olsa da, daha bu düzeye gelememiş olan pek fazlaca oyun elimden geçti. Kendilerine yalnızca “Bakınız ve örnek alınız.” diyorum.
Görseller Efsane Değil Ancak Ayrıntılar Beğenilen
Dishonored olağan ki günümüz grafik motorları ile aşık atabilecek bir imal değil. Lakin bu durum müthiş da sayılmaz. Steampunk başındaki yerlerin çok ayrıntılı ve albenisi olacak biçimde tasarlandığını bence hepimiz kabul edebiliriz. Evet biraz daha fazla karakter modellemesi yapılsaydı daha yeterli olabilirdi, rakiplerimizin birden fazla birbirine benziyor. Şayet bunun üzere birkaç ayrıntıya gözünüzü yumabilirseniz, çok eğlenebileceğiniz kanısındayım. Cümbüş demişken silah ve ekipmana geçeyim…
Silahlar Çok Değil Fakat Kâfi
Sizi bilmem ancak bir oyunu (özellikle Fps‘leri) etkileyen ana etmenlerden biri kahramanımızın kullandığı ekipmanlar ve silahlardır. Resmen oyunu rezil de vezir de ederler. Pekala Dishonored bize ne sunmakta?
Yazıda bahsetmeyi unuttum, bari fotoğrafla göstereyim dedim. Oyunumuzda “biraz” kanlı sahneler var…
Steampunk tadında bir kainatta olduğumuzdan bahsetmekteyim. Ancak bu gerçeği yalnızca gördüklerimizden değil, silahlarımızdan da anlayabiliyoruz. Corvo eski-yeni demeden tüm silahları muvaffakiyet ile kullanıyor. (hedef alma kabiliyetiniz uygun değilse kullanamıyor o ayrı) Silahlarımız içinde tek kurşun atabilen tabancamız, el arbaletimiz ve el bombamız üzere (steampunk el bombası o denli bildiğiniz üzere değil) seçeneklerimiz mevcut. Bir de tabi ki kısa kılıcımız var. Bilhassa arbalete farklı işlere yarayan (düşmanı uyutma, aleve verme vb.) cephane takabilmemiz, kısa kılıcımız ile yakın dövüşe girebilmemiz, bir daha özgürlüğün doruğunda olmamızı sağlıyor. Düşmanı gördüğümüzde koşarak üstlerine abanabileceğimiz üzere, artlarından sessiz gelerek tek vuruşta indirmek de bir daha oyuncunun zevkine kalmış.
Spoiler olmaması açısından ayrıntısına inemesem de, silah sayılmayacak ancak nazaranvlerimizde bize yardımcı olabilecek birkaç garip buluş da hizmetimizde. Kâfi paramız olduktan daha sonra silahlarımızı upgrade de edebiliyoruz.
Pekala bu kadar mı? Asla değil. Oyun imalcileri muhakkak ki silah/ekipman listesi ile yetinmemişler ve birde, Corvo için insanüstü özellikler yaratmışlar. Son derece gizemli bir güç tarafınca verilen bu özellikleri de seçebiliyor ve mana’mız müsade ettikçe kullanabiliyoruz. Can iksirleri yaralarımızı ani olarak güzelleştirirken, mavi manalar da kelam konusu özelliklerimizi kullanamamızı sağlıyorlar. Bir mutantlığın eksikti Corvo, onu da halletmiş olduk.
Daha bir eksiğiniz kaldı mı?
Sesler Makus Değil Lakin Yeterli de Değil
Sanırım oyunun tüm ses efektleri için niyetimi bir cümlede anlatmış oldum. Aslında seslendirmeler pek başarılı, tonlamalar ve vurgular yerinde. Müzikler için de sıkıcı olduğunu söyleyemem. Bilhassa bir rakip tarafınca görüldüğümüzde görsel bir öge yerine sesle uyarılmak bir daha güzel bir ayrıntı olmuş. Yani müzikler fazlaca fazlaca güzel olmasa da rahatça geçer notun üstünde verebiliriz.
Dishonored – Öykü Orjinal Değil Ancak İşleniş Hoş
Birinci Değil Lakin Son sonucu Verirken
Dishonored, kararlarımızın oyunun içini ve sonunu etkilediği, katiyen uygun bir imal. Bethesda tarafınca yayınlanmış, düzgün ki yayınlanmış dedirtiyor. Bilhassa bir vazifesi sessiz sakin bitirip, diğer bir vazifesi kan banyosunda tamamlamak isteyen Steampunk FPS oyuncularına tavsiyemdir. Bu tanıma uymuyorsanız da bir daha de bir denemekte fayda var.
Her ne kadar vefatına bir kılıç duellosu yapsak da, Corona ile ilgili maskemizi takmayı ihmal etmiyoruz.
Steam üstünden yaklaşık 30 TL karşılığında sahibi olabileceğiniz oyunun link ilişkisini buraya bırakıyorum.
“Ben suratımı alamadım. Hani bu oyunun ikincisinin incelemesi nerede?” diyen okumayı sever arkadaşlarımız için de, oyunun devam halkasının incelemesini de buraya bırakıyorum. Sizin için, Corvo için, daha ne yapayım?
Dishonored – Onurunu Geri Almak ya da Almamak… | İnceleme yazısı Fanzade sitesinde yayınlanmaktadır.
Fanzade – Son Dakika Haberleri