Dugin “Batı çökerse çöksün” dedi ve Taliban’dan daha sonra olacakları yazdı
ABD’nin Afganistan’da geri çekilmesinin akabinde yaşanacaklara dair öngörülerde bulunan Aleksandr Dugin, “Batı çökerse, bırakın kestirimleri, özelliklerini bile hayal etmesi sıkıntı olan farklı bir dünyada yaşayacağız. Çöksün, daha sonra düşünürüz. Şu an çökmemesi daha mümkündür (ama kim bilir, Afganistan, jeopolitiğin bir aynasıdır ve palavra söylemez). Fakat şu an için ABD ve NATO’nun kilit otoriteler olmaya devam ettiği gerçeğinden hareket edeceğiz, ama artık yeni ve aslında epeyce kutuplu koşullarda” tabirlerini kullandı.
Dugin devamında ise özetle şunları yazdı:
Bu durumda Afganistan’da tek bir stratejileri var. Amerikan casus dizisi “Homeland”ın son (8.) döneminde çok gerçekçi bir biçimde anlatılan. Orada, senaryoya bakılırsa, Taliban Kabil’e yaklaşıyor ve Amerikan yanlısı kukla hükümet kaçıyor. Washington’daki paranoyak ve kibirli emperyalist neoconlara karşı Memleketler arası Münasebetlerde realizmin temsilcisi (Henry Kissinger’in dublörü) Saul Berenson, Taliban ile müzakere etmekte ve onları bir daha Rusya’ya yönlendirmeye çalışmakta ısrar ediyor. Yani Washington için geriye kalan tek şey Soğuk Savaş şartlarında test edilen eski stratejiye dönmek. İslami köktenciliği yenmek mümkün değilse, onu hem yeni tıpkı vakitte eski düşmanlarına yöneltmek gerekir. Ve hepsinden değerlisi Rusya’ya ve Avrasya alanına karşı.
Joe Biden’in bugün Oval Ofis’te tartıştığı şey şu: Taliban’ın egemenliği altındaki Afganistan’ın saldırganlığı kuzeye nasıl yönlendirilir.
Önümüzdeki on yılda Afgan sorunu bu olacak.
RUSYA’YA AFGANİSTAN ÜZERİNDEN MEYDAN OKUMA
Rusya ne yapmalı? Jeopolitik bir bakış açısından, karşılık nettir: Asıl problem, Amerikan (onlar için makul ve mantıklı olan hegemonyalarını sürdürme girişimleri) planının gerçekleşmesine müsaade vermemektir. Bunun için elbette kurulmak üzere olan o Afganistan ile ilgiler kurmak gerekiyor. Rusya Dışişleri Bakanlığı, Taliban ile müzakerelerin birinci adımlarını şimdiden atmış durumda. Ve bu epey akla yatkın bir hareket.
Ayrıyeten, egemenliklerini artırmak isteyen öteki güç merkezlerine dayanarak Orta Asya’daki politikayı ağırlaştırmak gerekiyor.
Her şeydilk evvel Çin, hayli kutuplulukla ve bilhassa de “bir jenerasyon – bir yol” projesinin bir kesimi olan Afgan alanıyla ilgileniyor.
Ayrıyeten, mevzilerimizi her geçen gün daha da Amerikan aykırısı hale gelen Pakistan ile yakınlaştırmamız fazlaca değerli.
İran, Hazaralılar (ve yalnızca onlar değil) ile yakınlık ve üzerlerindeki tesir niçiniyle Afgan konusunda kıymetli bir rol oynayabilir.
Rusya, Tacikistan, Özbekistan ve Kırgızistan üzere müttefiklerinin yanı sıra jeopolitik uyuşuklukta bulunan Türkmenistan’ı da katiyetle muhafazalı ve askeri stratejik planlarına daha da entegre etmelidir.
Şayet Taliban, NATO çerçevesinde görüp Türklere kapıyı kapamazsa Ankara ile de istişareler yapılmalıdır.
Ve tahminen de en değerlisi, Körfez ülkelerini ve hepsindilk evvel Suudi Arabistan ve Mısır’ı, gerileme eğiliminde olan ve çöken Amerikan İmparatorluğu’nun elinde itaatkâr bir araç rolünü yeniden oynamayı reddetmeye ikna etmek.
Moskova bugün tüm bu alanlarda kâfi araca sahip. Natürel ki, artık Amerikan’ın talimatlarını farklı biçimlerde yerine getirmeye başlayacak olan Rusya’daki açık ve zımnî yabancı casusların anlamsal gürültüsünü kesmek istek edilir. Özü, Moskova’nın Afganistan’da tesirli bir jeopolitik strateji uygulamasını engellemek ve epeyce kutuplu bir dünyanın yaratılmasını raydan çıkarmak (veya en azından bir süreliğine ertelemek).
Geleceğin imajını ve yeni dünya nizamının temel özelliklerini yakın gelecekte bakılırsaceğiz. Ve bir daha birebir yerde nazaranceğiz, Afganistan’da.
ALINTIDIR
ABD’nin Afganistan’da geri çekilmesinin akabinde yaşanacaklara dair öngörülerde bulunan Aleksandr Dugin, “Batı çökerse, bırakın kestirimleri, özelliklerini bile hayal etmesi sıkıntı olan farklı bir dünyada yaşayacağız. Çöksün, daha sonra düşünürüz. Şu an çökmemesi daha mümkündür (ama kim bilir, Afganistan, jeopolitiğin bir aynasıdır ve palavra söylemez). Fakat şu an için ABD ve NATO’nun kilit otoriteler olmaya devam ettiği gerçeğinden hareket edeceğiz, ama artık yeni ve aslında epeyce kutuplu koşullarda” tabirlerini kullandı.
Dugin devamında ise özetle şunları yazdı:
Bu durumda Afganistan’da tek bir stratejileri var. Amerikan casus dizisi “Homeland”ın son (8.) döneminde çok gerçekçi bir biçimde anlatılan. Orada, senaryoya bakılırsa, Taliban Kabil’e yaklaşıyor ve Amerikan yanlısı kukla hükümet kaçıyor. Washington’daki paranoyak ve kibirli emperyalist neoconlara karşı Memleketler arası Münasebetlerde realizmin temsilcisi (Henry Kissinger’in dublörü) Saul Berenson, Taliban ile müzakere etmekte ve onları bir daha Rusya’ya yönlendirmeye çalışmakta ısrar ediyor. Yani Washington için geriye kalan tek şey Soğuk Savaş şartlarında test edilen eski stratejiye dönmek. İslami köktenciliği yenmek mümkün değilse, onu hem yeni tıpkı vakitte eski düşmanlarına yöneltmek gerekir. Ve hepsinden değerlisi Rusya’ya ve Avrasya alanına karşı.
Joe Biden’in bugün Oval Ofis’te tartıştığı şey şu: Taliban’ın egemenliği altındaki Afganistan’ın saldırganlığı kuzeye nasıl yönlendirilir.
Önümüzdeki on yılda Afgan sorunu bu olacak.
RUSYA’YA AFGANİSTAN ÜZERİNDEN MEYDAN OKUMA
Rusya ne yapmalı? Jeopolitik bir bakış açısından, karşılık nettir: Asıl problem, Amerikan (onlar için makul ve mantıklı olan hegemonyalarını sürdürme girişimleri) planının gerçekleşmesine müsaade vermemektir. Bunun için elbette kurulmak üzere olan o Afganistan ile ilgiler kurmak gerekiyor. Rusya Dışişleri Bakanlığı, Taliban ile müzakerelerin birinci adımlarını şimdiden atmış durumda. Ve bu epey akla yatkın bir hareket.
Ayrıyeten, egemenliklerini artırmak isteyen öteki güç merkezlerine dayanarak Orta Asya’daki politikayı ağırlaştırmak gerekiyor.
Her şeydilk evvel Çin, hayli kutuplulukla ve bilhassa de “bir jenerasyon – bir yol” projesinin bir kesimi olan Afgan alanıyla ilgileniyor.
Ayrıyeten, mevzilerimizi her geçen gün daha da Amerikan aykırısı hale gelen Pakistan ile yakınlaştırmamız fazlaca değerli.
İran, Hazaralılar (ve yalnızca onlar değil) ile yakınlık ve üzerlerindeki tesir niçiniyle Afgan konusunda kıymetli bir rol oynayabilir.
Rusya, Tacikistan, Özbekistan ve Kırgızistan üzere müttefiklerinin yanı sıra jeopolitik uyuşuklukta bulunan Türkmenistan’ı da katiyetle muhafazalı ve askeri stratejik planlarına daha da entegre etmelidir.
Şayet Taliban, NATO çerçevesinde görüp Türklere kapıyı kapamazsa Ankara ile de istişareler yapılmalıdır.
Ve tahminen de en değerlisi, Körfez ülkelerini ve hepsindilk evvel Suudi Arabistan ve Mısır’ı, gerileme eğiliminde olan ve çöken Amerikan İmparatorluğu’nun elinde itaatkâr bir araç rolünü yeniden oynamayı reddetmeye ikna etmek.
Moskova bugün tüm bu alanlarda kâfi araca sahip. Natürel ki, artık Amerikan’ın talimatlarını farklı biçimlerde yerine getirmeye başlayacak olan Rusya’daki açık ve zımnî yabancı casusların anlamsal gürültüsünü kesmek istek edilir. Özü, Moskova’nın Afganistan’da tesirli bir jeopolitik strateji uygulamasını engellemek ve epeyce kutuplu bir dünyanın yaratılmasını raydan çıkarmak (veya en azından bir süreliğine ertelemek).
Geleceğin imajını ve yeni dünya nizamının temel özelliklerini yakın gelecekte bakılırsaceğiz. Ve bir daha birebir yerde nazaranceğiz, Afganistan’da.
ALINTIDIR