Merhaba kubbeli rp severler. Bu haftaki konuğumuz Wasteland ve Fallout serilerinden kendisine çokça ilham almış olan Encased: A Sci-Fi Post-Apocalyptic RPG isimli oyun. Pekala bu hayli duyulmamış olan rp kapalı kalmış bir cevher mi, yoksa duyulmamasında haklı bir niye var mı? bir arada bakalım, son sonucu da siz verin.
İsim niye Bu Kadar Berbat
İzometrik bir açıdan maceramıza başlayacağımız oyunun konusu şu biçimde; 1970’li yıllar. Alternatif bir evrendeyiz. Bütün dünya, çok yeni bulunmuş olan “Dome” denilen yeri konuşmaktadır. Dome, ortasında pek fazlaca büyülü eşyaya mesken sahipliği yapan, anomliteler sahibi bir yerdir. Dünyanın dört bir yanından burayı incelemek için gelen maceracılar adeta birbirleriyle yarışırlar. Ancak aslında Dome’a girmek o kadar da kolay değildir…
Bu yıl, eylül ayında sevenleri ile buluşan Encased: A Sci-Fi Post-Apocalyptic RPG, evvela bizlere kendi karakterimizi yapma özgürlüğü veriyor. Aslında birinci falsosunu da veriyor diyebiliriz. Açık konuşmak gerekirse modeller, skin’ler ve yüz detayları hepsi olukça berbat. Dakikalarca uğraşmama karşın 3. sınıf bir aktörden daha uygununu yapamadım. “Umarım oyunun geri kalanına daha fazla kasılmıştır.” dedim ve devam ettim. Bu sefer de bir renk çıkmazı ortaya çıktı.
Renklerimiz Farklı Olsa da Hepimiz Kardeşiz
Karakter belirlenmesi ızdırabından daha sonra Dome’da yer alan 5 farklı renkten birini kendimize seçiyoruz. gayet…derdini anlatan renkler seçilmiş. Örneğin “beyaz” renkteki arkadaşlarımız her türlü siyaset, devlet idaresi üzere işler yapan çenebaz bireyler. Siyah renktekiler ise güvenlik vazifelileri.(Siyah önemli bir renk, askeri kuvvetlere yakıştırmışlar üzere düşünüyorum) Bunun haricinde farklı misyonlar yapan farklı renkler de var. Bu “kanatlardan” birini de seçip Dome için hangi uzmanlık alanımız niçiniyle gelmiş olduğumuzu belirliyoruz. Bu bir mecburilik zira Dome’un içi asla kanunsuz ve yabanî bir yer değil. Yani evet zahmetli olan yerler var ancak idaresi, kendince kentleri, araştırma merkezleri ve güvenlik güçleri var. Yani el kol sallayarak hareket etmek şöyleki dursun, aslında pek epeyce bürokratik iş de oyunda bizleri bekliyor.
Dome Dome Kurşunu Değdi
Bu vahim esprime aldanmadan lütfen okumaya devam edin. Açıkçası Dome’un içinin Yırtıcı Batı tadında olmamasını sevdim. esasen beşerler gelip muhakkak bir sistem kurmuşlar. Biz de bu sistemin muhtaçlıklarını karşılamak için gelen yavuz şahıslardan biriyiz. Gerekli kayıt süreçlerini tamamlıyor ve seçimlerimize nazaran maceramıza başlıyoruz.
Ortada kırmızı ve ışıldayan bir şey var. Çabucak gidip kurcalayayım. Biz boşuna Dome’a gelmedik!
birinci vakit içinderda şunu belirteyim ki karakterlerimizin kabiliyetlerini dağıtırken rastgele bir sınırlamamız yok. Yani örnek veriyorum ağzı fazlaca yeterli laf yapan bir siyah kanatlı, ya da ağır silah uzmanı bir beyaz kanatlı da olabiliyorsunuz. Doğal her kanatın bonus verdiği şeyler farklı lakin bir kısıtlama olmaması hoş.
Oyunu biraz daha bilim kurgusal yapmak için saykik kabiliyetleri de eklemişler. Başlangıçta bu gücü alırsanız oyun boyunca arttırabiliyor ve düşmanınıza mor ışınlar sıkabiliyorsunuz. Açıkçası fazlaca gerek var mıydı bilemedi, bir daha de ekstra seçenek olmuş, fazlaca ilgilenmedim, ömrüme devam ettim. Tahminen sizlerden seven olur.
Güç Silahımın Şarjı Bitmiş
Dome teknolojisi kullanırak güç silahları ve kimi diğer ekipmanlarda ilerlemeler kayıt edilmiş.(Çakma Power Armor bile var) Bilhassa kabiliyet puanlarını bu kısımlara verirseniz rahatlıkla kullanabiliyorsunuz.
Dark Crystal Games tarafınca geliştirilen Encased: A Sci-Fi Post-Apocalyptic RPG, maalesef animasyon manasında benden sınıfı geçemedi. Tıp tabanlı olarak yaptığımız savaşlarda dayak yesek de dayak atsak da animasyonlarımız çok sıkıcı. İnsan şu biçimde bir kritik vurduğuna sevinemiyor. Güç silahları kısmen tahammül edilebilirken, pompalılar ve tabancaların grafikleri maalesef can sıkıcı. Bir kez kan çıkmıyor (evet bunu sevmeyebilirsiniz lakin keşke bir opsiyon sunsaydılar) Ateş edil ıskaladığımızda etrafı vurmak ya da bir efekt gelmiyor. Rakibimiz ise bir istikrar kaybı yaşıyor ve savaşa devam ediyor. Düzgün bir şeyler yapmak istemişsiniz fakat maalesef olmamış.
Hiç Uğraşmadık Fallout’dan Çaktık
bir daha de her şey bu kadar makûs değil. örneğin kabiliyetlerimiz muhakkak bir puanı geçtikten daha sonra, o kabiliyetle ilgili ekstra seçeneklerimiz açılıyor. Örneğin light weapons kolundaki puanlarımız 30’u geçerse ve pompalı kullanıyorsak, artık rakibi geriye uçurucu bir biçimde ateş açabiliyoruz. bir daha gibisi biçimde kabiliyetimizi arttırdıkça yeni konuşma opsiyonları açılması, daha sıkı pazarlık yapmak üzere karakter ilerlemelerini bakılırsabiliyoruz.
Düzgün Değil Ancak Bir Hususta Cyberpunk’dan Önde
Bu cins rpg’lerde savaşma kabiliyetimiz kadar (hatta kimi vakit daha ötede) konuşma özelliklerimiz de kıymetlidir. ya da kıymetli olmalıdır. Bana kalırsa bu manada Encased: A Sci-Fi Post-Apocalyptic RPG, âlâ bir iş çıkarmış. Konuşmayla ilgili kabiliyetlere verdiğiniz puanlar yeterliyse ekstra konuşma opsiyonları açılıyor. hem de hangi kanata aitseniz oradan da muhabbete girebiliyor ya da ilerletebiliyorsunuz. Üstelik Cyberpunk’daki üzere değil oyun boyunca kelam konusu olan kanattan gelen opsiyonlarımız sürüyor. Aferin bak burayı kıvırmışsınız.
Katiyetle En Favori İki Noktam
Rpg oyunlarının başlarının belası, bilhassa birinci düzeylerde, saçma ve sıradan bakılırsavler daha sonrasında düzey atlamaktır. “Sen git, yandaki fırından iki ekmek al. Ooo demek başardın al sana lvl.” halindeki çirkinliklerden bahsediyorum. Fakat hayır oyunumuzda bu biçimde durumlar yok. Evet birinci kısımlarda Dome için alıştırma yaparken biraz boş beleş exp kazansak da daha sonrasında işler değişiyor. Yalnızca vazife olarak değil, kendimiz de bir şeyler keşfettiğinde ya da yaptığında (silah tamirinden yemek üretimine kadar) tecrübe puanı cepleyebiliyoruz. Oyunda “saçma” ya da “gereksiz” diyebileceğim pek fazla nazaranvle karşılaşmadım. Ayrıyeten öyküyü de pek beğendim. Klasik “dünyayı kurtarma” mecburiliği burada mevcut değil…Hatta bırakın onu kahraman olma zaruriliği bile yok.
Tamam ateş hoş yanıyor, pekala niye oturmuyorsunuz?
İkinci bayıldığım nokta ise açlık ve susuzluk. Evet biliyorum fps halinde olan oyunlara oyunun suratını etkilememesi için açlık/ susuzluk kaygılarını koymuyorsunuz lakin rpg çeşidine bunları koymayan oyunları anlamıyorum. Oyun vaktine bakılırsa 5 yıl oynadığım karakter bir kere mi susamaz ya da acıkmaz? Ne irade varmış arkadaş…
Özetle karakterimiz nefis bir biçimde acıkabiliyor ve susuz kalabiliyor. Yemek yiyerek açlığımızı, sıvı içerek de susuzluğumuzun icabına bakıyoruz. Biraz daha ayrıntı vereyim.
Artık Bir Fare Gözü Yesek Ne Hoş Olurdu
Yabanî tabiattan avladıklarımızı midemize indirebildiğimiz üzere, bununla birlikte yiyecek ve içeceği bulabiliyor ya da satın alabiliyoruz. Yemeklerimizi ateş başında ısıttığımızda besin bedeli artıyor, daha uzun müddet tok tutuyor ve çeşitli bonusları olabiliyor. Zıddı biçimde iğrenç şeyler yediğimiz vakit (fare kuyruğu ve böcek gözü gibi) doyuyor lakin midemiz bulanıyor bundan da çeşitli eksiler alabiliyoruz. Ancak en sevdiğim ayrıntılardan biri kahve içtiğimiz vakit hem uykumuz açılıyor tıpkı vakitte sıvı gereksinimimizi karşılamış oluyoruz.
Buralarda evvel İsim, daha sonra da kanat söylenir. Kanatsızları sevmeyiz.
Yazmayı unuttum yiyecek içecek haricinde karakterimizin bir de yorgunluk düzeyi var. Aşikâr bir süre uyumaz ve dinlenmezsek bir daha eksilerle karşı karşıya kalıyoruz. Dinlenmeye istediğimiz kadar vakit ayırdığımız oyunda, genelde uzun mühlet dinlenmişsek aç ve susuz uyanıyoruz. Bu da günlerce dinlenmemizin bir bedeli oluyor. Katiyetle oyuna buradan da artı puan veriyoruz.
Ortalama İmajlar Ortalama Sesler
Sahiden de bu iki bahiste çok ortalama bulduğum bir oyun. Yani grafikler (başarısız animasyonları saymazsak) göze batmıyor, hatta güzelce ayrıntılar da çalışılmış ancak açıkçası beni epeyce etkilemedi. Müzikler ise…neredeyse hatırlamıyor diyebilirim. Evet efektler uygun yapılmış lakin konuşmaların seslendirilmemesi ve değişik savaş müziklerinin konulmaması, hangi konularda bütçeden kısıldığını oyuncuya gösteriyor.
Dome Aslında Çok Misafirperver Değilmiş
Encased: A Sci-Fi Post-Apocalyptic RPG, açıkçası benim için yenidendan oynanılması gereken bir oyun değil. Her ne kadar farklı vazifeleri, farklı farklı hallerde yapmayı merak edebilecek olsak da, sanırım herkese hitap etmiyor. Evet şayet oyunu hayli severseniz önemli sayıda keşif saatleri sizi bekliyor olacak. Lakin onun haricinde bırak yinedan oynamayı, bu tipi olağandan çok sevmiyorsanız bitirmek bile istemeyebilirsiniz.
Bir cümleyle geçeyim, oyunda tek olma zorunluluğumuz yok. Senaryoyu ortalamanın üstünde buldum lakin fazlaca sıradan ve gerçekçi olmayan niçinlerle kadro arkadaşı da edinebiliyorsunuz. Fakat azamî iki kişi ve takımımdakilerin de epey kaliteli birer yapıda olduklarını maalesef söyleyemeyeceğim.
tekrar Dome’a Gelirsem…
Encased: A Sci-Fi Post-Apocalyptic RPG, genel olarak baktığımızda uygun bir deneme olmuş. Sıkıntı, açlık/susuzluk üzere gerçekçi öğreleri bilim kurgu ile harmanlayan bir oyun denemek isterseniz bence bir denenebilir. Lakin bunun dışında genel özelliklerinin hepsinin ortalama olması ve animasyon başarısızlığı maalesef oyunu aşağı çeken etmenlerden olmuş.
Şayet Steam üstünden almayı düşünürseniz buradan ulaşabilirsiniz.
Bir daha sonraki yazıda görüşünceye dek, savaşa girmeden, hoş güzel konuşarak her şeyi halletmeniz dileğiyle.
Encased: A Sci-Fi Post-Apocalyptic RPG | İnceleme yazısı Fanzade sitesinde yayınlanmaktadır.
Fanzade – Son Dakika Haberleri
İsim niye Bu Kadar Berbat
İzometrik bir açıdan maceramıza başlayacağımız oyunun konusu şu biçimde; 1970’li yıllar. Alternatif bir evrendeyiz. Bütün dünya, çok yeni bulunmuş olan “Dome” denilen yeri konuşmaktadır. Dome, ortasında pek fazlaca büyülü eşyaya mesken sahipliği yapan, anomliteler sahibi bir yerdir. Dünyanın dört bir yanından burayı incelemek için gelen maceracılar adeta birbirleriyle yarışırlar. Ancak aslında Dome’a girmek o kadar da kolay değildir…
Bu yıl, eylül ayında sevenleri ile buluşan Encased: A Sci-Fi Post-Apocalyptic RPG, evvela bizlere kendi karakterimizi yapma özgürlüğü veriyor. Aslında birinci falsosunu da veriyor diyebiliriz. Açık konuşmak gerekirse modeller, skin’ler ve yüz detayları hepsi olukça berbat. Dakikalarca uğraşmama karşın 3. sınıf bir aktörden daha uygununu yapamadım. “Umarım oyunun geri kalanına daha fazla kasılmıştır.” dedim ve devam ettim. Bu sefer de bir renk çıkmazı ortaya çıktı.
Renklerimiz Farklı Olsa da Hepimiz Kardeşiz
Karakter belirlenmesi ızdırabından daha sonra Dome’da yer alan 5 farklı renkten birini kendimize seçiyoruz. gayet…derdini anlatan renkler seçilmiş. Örneğin “beyaz” renkteki arkadaşlarımız her türlü siyaset, devlet idaresi üzere işler yapan çenebaz bireyler. Siyah renktekiler ise güvenlik vazifelileri.(Siyah önemli bir renk, askeri kuvvetlere yakıştırmışlar üzere düşünüyorum) Bunun haricinde farklı misyonlar yapan farklı renkler de var. Bu “kanatlardan” birini de seçip Dome için hangi uzmanlık alanımız niçiniyle gelmiş olduğumuzu belirliyoruz. Bu bir mecburilik zira Dome’un içi asla kanunsuz ve yabanî bir yer değil. Yani evet zahmetli olan yerler var ancak idaresi, kendince kentleri, araştırma merkezleri ve güvenlik güçleri var. Yani el kol sallayarak hareket etmek şöyleki dursun, aslında pek epeyce bürokratik iş de oyunda bizleri bekliyor.
Dome Dome Kurşunu Değdi
Bu vahim esprime aldanmadan lütfen okumaya devam edin. Açıkçası Dome’un içinin Yırtıcı Batı tadında olmamasını sevdim. esasen beşerler gelip muhakkak bir sistem kurmuşlar. Biz de bu sistemin muhtaçlıklarını karşılamak için gelen yavuz şahıslardan biriyiz. Gerekli kayıt süreçlerini tamamlıyor ve seçimlerimize nazaran maceramıza başlıyoruz.
Ortada kırmızı ve ışıldayan bir şey var. Çabucak gidip kurcalayayım. Biz boşuna Dome’a gelmedik!
birinci vakit içinderda şunu belirteyim ki karakterlerimizin kabiliyetlerini dağıtırken rastgele bir sınırlamamız yok. Yani örnek veriyorum ağzı fazlaca yeterli laf yapan bir siyah kanatlı, ya da ağır silah uzmanı bir beyaz kanatlı da olabiliyorsunuz. Doğal her kanatın bonus verdiği şeyler farklı lakin bir kısıtlama olmaması hoş.
Oyunu biraz daha bilim kurgusal yapmak için saykik kabiliyetleri de eklemişler. Başlangıçta bu gücü alırsanız oyun boyunca arttırabiliyor ve düşmanınıza mor ışınlar sıkabiliyorsunuz. Açıkçası fazlaca gerek var mıydı bilemedi, bir daha de ekstra seçenek olmuş, fazlaca ilgilenmedim, ömrüme devam ettim. Tahminen sizlerden seven olur.
Güç Silahımın Şarjı Bitmiş
Dome teknolojisi kullanırak güç silahları ve kimi diğer ekipmanlarda ilerlemeler kayıt edilmiş.(Çakma Power Armor bile var) Bilhassa kabiliyet puanlarını bu kısımlara verirseniz rahatlıkla kullanabiliyorsunuz.
Dark Crystal Games tarafınca geliştirilen Encased: A Sci-Fi Post-Apocalyptic RPG, maalesef animasyon manasında benden sınıfı geçemedi. Tıp tabanlı olarak yaptığımız savaşlarda dayak yesek de dayak atsak da animasyonlarımız çok sıkıcı. İnsan şu biçimde bir kritik vurduğuna sevinemiyor. Güç silahları kısmen tahammül edilebilirken, pompalılar ve tabancaların grafikleri maalesef can sıkıcı. Bir kez kan çıkmıyor (evet bunu sevmeyebilirsiniz lakin keşke bir opsiyon sunsaydılar) Ateş edil ıskaladığımızda etrafı vurmak ya da bir efekt gelmiyor. Rakibimiz ise bir istikrar kaybı yaşıyor ve savaşa devam ediyor. Düzgün bir şeyler yapmak istemişsiniz fakat maalesef olmamış.
Hiç Uğraşmadık Fallout’dan Çaktık
bir daha de her şey bu kadar makûs değil. örneğin kabiliyetlerimiz muhakkak bir puanı geçtikten daha sonra, o kabiliyetle ilgili ekstra seçeneklerimiz açılıyor. Örneğin light weapons kolundaki puanlarımız 30’u geçerse ve pompalı kullanıyorsak, artık rakibi geriye uçurucu bir biçimde ateş açabiliyoruz. bir daha gibisi biçimde kabiliyetimizi arttırdıkça yeni konuşma opsiyonları açılması, daha sıkı pazarlık yapmak üzere karakter ilerlemelerini bakılırsabiliyoruz.
Düzgün Değil Ancak Bir Hususta Cyberpunk’dan Önde
Bu cins rpg’lerde savaşma kabiliyetimiz kadar (hatta kimi vakit daha ötede) konuşma özelliklerimiz de kıymetlidir. ya da kıymetli olmalıdır. Bana kalırsa bu manada Encased: A Sci-Fi Post-Apocalyptic RPG, âlâ bir iş çıkarmış. Konuşmayla ilgili kabiliyetlere verdiğiniz puanlar yeterliyse ekstra konuşma opsiyonları açılıyor. hem de hangi kanata aitseniz oradan da muhabbete girebiliyor ya da ilerletebiliyorsunuz. Üstelik Cyberpunk’daki üzere değil oyun boyunca kelam konusu olan kanattan gelen opsiyonlarımız sürüyor. Aferin bak burayı kıvırmışsınız.
Katiyetle En Favori İki Noktam
Rpg oyunlarının başlarının belası, bilhassa birinci düzeylerde, saçma ve sıradan bakılırsavler daha sonrasında düzey atlamaktır. “Sen git, yandaki fırından iki ekmek al. Ooo demek başardın al sana lvl.” halindeki çirkinliklerden bahsediyorum. Fakat hayır oyunumuzda bu biçimde durumlar yok. Evet birinci kısımlarda Dome için alıştırma yaparken biraz boş beleş exp kazansak da daha sonrasında işler değişiyor. Yalnızca vazife olarak değil, kendimiz de bir şeyler keşfettiğinde ya da yaptığında (silah tamirinden yemek üretimine kadar) tecrübe puanı cepleyebiliyoruz. Oyunda “saçma” ya da “gereksiz” diyebileceğim pek fazla nazaranvle karşılaşmadım. Ayrıyeten öyküyü de pek beğendim. Klasik “dünyayı kurtarma” mecburiliği burada mevcut değil…Hatta bırakın onu kahraman olma zaruriliği bile yok.
Tamam ateş hoş yanıyor, pekala niye oturmuyorsunuz?
İkinci bayıldığım nokta ise açlık ve susuzluk. Evet biliyorum fps halinde olan oyunlara oyunun suratını etkilememesi için açlık/ susuzluk kaygılarını koymuyorsunuz lakin rpg çeşidine bunları koymayan oyunları anlamıyorum. Oyun vaktine bakılırsa 5 yıl oynadığım karakter bir kere mi susamaz ya da acıkmaz? Ne irade varmış arkadaş…
Özetle karakterimiz nefis bir biçimde acıkabiliyor ve susuz kalabiliyor. Yemek yiyerek açlığımızı, sıvı içerek de susuzluğumuzun icabına bakıyoruz. Biraz daha ayrıntı vereyim.
Artık Bir Fare Gözü Yesek Ne Hoş Olurdu
Yabanî tabiattan avladıklarımızı midemize indirebildiğimiz üzere, bununla birlikte yiyecek ve içeceği bulabiliyor ya da satın alabiliyoruz. Yemeklerimizi ateş başında ısıttığımızda besin bedeli artıyor, daha uzun müddet tok tutuyor ve çeşitli bonusları olabiliyor. Zıddı biçimde iğrenç şeyler yediğimiz vakit (fare kuyruğu ve böcek gözü gibi) doyuyor lakin midemiz bulanıyor bundan da çeşitli eksiler alabiliyoruz. Ancak en sevdiğim ayrıntılardan biri kahve içtiğimiz vakit hem uykumuz açılıyor tıpkı vakitte sıvı gereksinimimizi karşılamış oluyoruz.
Buralarda evvel İsim, daha sonra da kanat söylenir. Kanatsızları sevmeyiz.
Yazmayı unuttum yiyecek içecek haricinde karakterimizin bir de yorgunluk düzeyi var. Aşikâr bir süre uyumaz ve dinlenmezsek bir daha eksilerle karşı karşıya kalıyoruz. Dinlenmeye istediğimiz kadar vakit ayırdığımız oyunda, genelde uzun mühlet dinlenmişsek aç ve susuz uyanıyoruz. Bu da günlerce dinlenmemizin bir bedeli oluyor. Katiyetle oyuna buradan da artı puan veriyoruz.
Ortalama İmajlar Ortalama Sesler
Sahiden de bu iki bahiste çok ortalama bulduğum bir oyun. Yani grafikler (başarısız animasyonları saymazsak) göze batmıyor, hatta güzelce ayrıntılar da çalışılmış ancak açıkçası beni epeyce etkilemedi. Müzikler ise…neredeyse hatırlamıyor diyebilirim. Evet efektler uygun yapılmış lakin konuşmaların seslendirilmemesi ve değişik savaş müziklerinin konulmaması, hangi konularda bütçeden kısıldığını oyuncuya gösteriyor.
Dome Aslında Çok Misafirperver Değilmiş
Encased: A Sci-Fi Post-Apocalyptic RPG, açıkçası benim için yenidendan oynanılması gereken bir oyun değil. Her ne kadar farklı vazifeleri, farklı farklı hallerde yapmayı merak edebilecek olsak da, sanırım herkese hitap etmiyor. Evet şayet oyunu hayli severseniz önemli sayıda keşif saatleri sizi bekliyor olacak. Lakin onun haricinde bırak yinedan oynamayı, bu tipi olağandan çok sevmiyorsanız bitirmek bile istemeyebilirsiniz.
Bir cümleyle geçeyim, oyunda tek olma zorunluluğumuz yok. Senaryoyu ortalamanın üstünde buldum lakin fazlaca sıradan ve gerçekçi olmayan niçinlerle kadro arkadaşı da edinebiliyorsunuz. Fakat azamî iki kişi ve takımımdakilerin de epey kaliteli birer yapıda olduklarını maalesef söyleyemeyeceğim.
tekrar Dome’a Gelirsem…
Encased: A Sci-Fi Post-Apocalyptic RPG, genel olarak baktığımızda uygun bir deneme olmuş. Sıkıntı, açlık/susuzluk üzere gerçekçi öğreleri bilim kurgu ile harmanlayan bir oyun denemek isterseniz bence bir denenebilir. Lakin bunun dışında genel özelliklerinin hepsinin ortalama olması ve animasyon başarısızlığı maalesef oyunu aşağı çeken etmenlerden olmuş.
Şayet Steam üstünden almayı düşünürseniz buradan ulaşabilirsiniz.
Bir daha sonraki yazıda görüşünceye dek, savaşa girmeden, hoş güzel konuşarak her şeyi halletmeniz dileğiyle.
Encased: A Sci-Fi Post-Apocalyptic RPG | İnceleme yazısı Fanzade sitesinde yayınlanmaktadır.
Fanzade – Son Dakika Haberleri