KARABÜK (DHA) – KARABÜK’te yaşayan Tuğçenur İncebacak (26), birinci çocuğuna gebeydi. Aşı olmaya gitti fakat son anda vazgeçti. Gebeliğinin 30’ncu haftasında Kovid’e yakalandı. Karabük’te 8 gün hastanede yattı, durumu süratle ağırlaştı. Ambulansla İstanbul’a, Sancaktepe Prof. Dr. İlhan Varank Eğitim ve Araştırma Hastanesi’ne sevkedildi, ivedilikle sezaryene alındı ve ağır bakıma kaldırıldı, yapay kalp akciğer makinesi ECMO’ya bağlandı. Tuğçenur, boğazında teneffüs aygıtı tüpü, kasığı ve boynunda kanını temizlemesi için takılan ECMO hortumları ile, eli kalem tutabildiğince mektuplaşarak, 38 günü ECMO’da, toplam 50 günlük ağır bakım savaşından zaferle çıktı.
Karabük’te yaşayan Tuğçenur ve Sinan İncebacak çifti, geçtiğimiz yıl evlendi. Liseden beri tanışan 26 yaşındaki genç çift, birinci çocuklarını kucağına alma hayali kurarken ortalarına Kovid girdi. Teşhis aldığında Tuğçenur 30 haftalık hamileydi ve aşısızdı, birkaç gün ortasında berbatlaştı ve Karabük’te hastaneye kaldırıldı. Eşi Sinan ise aşılı olduğu için hastalığı ayakta atlattı. 8 gün hastanede yatan genç bayan ağırlaşınca, ambulansla İstanbul’daki en büyük pandemi merkezlerinden Sıhhat Bilimleri Üniversitesi Sancaktepe Prof. Dr. İlhan Varank Eğitim ve Araştırma Hastanesi’ne sevk edildi. Burada hemen sezaryene alındı, sezaryen daha sonrası entübe edildi ve ağır bakıma kaldırıldı.
İKİ AYI BULAN KOVİD SAVAŞI
Teneffüs aygıtına bağlı bulunmasına karşın kandaki oksijen düzeyi yüzde 40’larda kalan genç anneyi kurtarmak için canla başla çaba eden Prof. Dr. İlhan Varank Eğitim ve Araştırma Hastanesi Kalp Damar Cerrahisi Klinik Şefi Doç. Dr. Murat Uğur ile Ağır Bakım Uzmanı Doç. Dr. Esra Adıyeke, onu yapay kalp akciğer makinesi ECMO’ya bağlamaya karar verdi. Tuğçenur’un ağır bakımda mektuplarla başlayan yaşama tutunma gayreti da bu türlü başladı. Hemşireler, hekimleri ve hatta onu görmeye dahi giremeyen eşine, daima mektuplar yazdı. 38 gün daha sonra ECMO’dan ayrılsa da 11 gün daha ağır bakımda tutuldu. Hiç goremediği bebeğini ise fakat başucuna asılan fotoğraflarından sevebildi, 49 gün sonunda servise çıktıktan daha sonra, hastane odasında birkaç dakikalığına kucağına alabildi. Hastanede 10 gün daha yattıktan daha sonra geçtiğimiz haftalarda taburcu edilen Tuğçenur, nihayet memleketi Karabük’e dönerek neredeyse 2 ay daha sonra bebeğine tam olarak kavuşabildi.
“MEKTUPLAR SAYESİNDE TEDAVİYE UYGUN KARŞILIK VERDİ”
Tuğçenur İncebacak’ı haftalar süren tedavisinden daha sonra bebeği ve ailesine kavuşturan sıhhat ordusundan Doç. Dr. Murat Uğur, “Tuğçenur’un ambulansla yoldayken saturasyon pahaları önemli oranda düşmüş, buraya geldiğinde durumu hakikaten hayli kritikti. O niçinle çabucak sezaryenle bebek alınıp Tuğçenur teneffüs aygıtına bağlandı. Ondan fazlaca kısa bir süre daha sonra da ECMO muhtaçlığı oldu. 38 gün ECMO’da takip ettik. ECMO’dan ayırdıktan daha sonra 11 gün de ağır bakımda kaldı. daha sonra servise aldık. Bebeğin sıhhati da iyiö dedi. Genç annenin ağır bakımda yatarken kendileriyle daima irtibat kurmaya çalıştığını ve mektuplarla irtibat kurmayı başardığını anlatan Doç. Dr. Uğur, kelamlarını şöyleki sürdürdü: “En etkileyici olanı ise bir Cuma sabahı vizitte, ‘Hocam dün gece fazlaca makus geçti, takımı epey yordum. Sizlerden özür dilerim, düzgünleşme sürecim uzayacak, beni makiniçin daha geç ayırmak zorunda kalacaksınız galiba’ yazmıştı. Biz buna hayli duygulandık; kendisine her şeyin yolunda olduğunu, planladığımız biçimde makiniçin ayıracağımızı söylemiş olduk. Hakikaten de tedavisi planladığımız üzere ilerledi. Mektupla irtibat kurması, daha motive olmasını sağladı. Meşakkatlerini anlatabildi, tedaviye daha kolay ahenk gösterdi.”
“DERDİMİ YALNIZCA YAZARAK ANLATABİLİRDİM”Lise arkadaşı eşi Sinan ile 15 yıldır süren bir sevgi ile evlendikten daha sonra, birinci bebeğini kucağını almanın hayallerini kurarken birden kendini ağır bakımda bulan çiçeği burnunda anne Tuğçenur İncebacak, Kovid yüzünden hiç bir şeyin hayallerindeki üzere olmadığını söyleyerek “Hem teneffüs aygıtına, hem ECMO’ya bağlıydım. Sesim çıkmıyordu, kederimi anlatabilmek yalnızca mektuplarla mümkündü. Yazdım, yalnızca yazdım… (Bebeği birinci kucağıma almam) fazlaca değişik bir his. Kokusu hala burnumda, sıhhati epeyce uygun artık şükür. O da benim üzere savaşçı çıktı. Zira 31 haftalık doğdu, ciğerleri gelişmemişti Kovid’den de hasar görmüştü” dedi.
HİÇBİR ŞEY TV’LERDEKİ ÜZERE DEĞİL,ÇOK DAHA ZOR”Hamileliği sırasında aşı olmaya gittiğini, lakin son anda vazgeçerek geri döndüğünü anlatan İncebacak, herkesi uyararak kelamlarını şöyleki sürdürdü: “Ben aslında aşı olmaya gittim, kapısına kadar gittim, formu doldurdum. Fakat son anda vazgeçtim riskli diye. Keşke yapmasaydım, içeride onca gün boyunca hakikaten çok güç vakit içinder geçirdim; hiç bir şey televizyonlarda izlediğimiz kadar sıradan değil. O kadar güç ki, ağır bakım aşısız Kovid hastaları ile dolu. Ne olur herkes aşısını olsun. Aşısız kimse kalmasın. Bu süreçte ülkemin pahasını bir defa daha anladım. Hekimlerimizin bilgisinin yanında merhameti ve sevgisi, hemşirelerimizin gayreti, ağır bakımda bebek üzere baktılar bizlere. Perfüsyonistlerimizin deneyimi, yardımcı çalışanların dayanağı, hiç birini es geçemem, hepsine müteşekkirim düzgün ki varlar”
“ASKERLİĞİMİ GÜYA YİNE YAPTIM”Eşinin toplamda iki ayı bulan hastane süreci boyunca askerliğini adeta bir daha yaptığını anlatan Sinan İncebacak ise o müthiş süreç boyunca eşinin telefonuna umutsuzca bildiriler attığını anlatarak hislerini şu sözlerle özetledi: “1 yıllık evliyiz fakat 15 yıldır arkadaşız, liseden beri. Ansızın hastalandı, 8 gün Karabük’te bir tedavi süreci oldu ancak berbata gitti. Aşısı yoktu. Ben aşılıydım ve bana bir şey olmadı. daha sonra buraya sevk edildi. Gece yarısı geldik, ivedilikle sezaryene alınmasına karar verildi. Hekimi durumunun ok kritik olduğunu, ameliyattan çıkamayabileceğini söylemiş oldu. O an yıkıldım. Bir saat ortasında ömrüm alt üst olmuştu. O ana kadar hala umudum vardı, o kadar makus olamaz diyordum. Sezeryan ameliyatı yapıldı, teneffüs aygıtına bağlandı. Ona karşın oksijen satürasyon seviyeleri yüzde 40’lardaydı. Tabip, ‘Akciğerleri bitmiş, minicik bir alan kalmış, onunla nefes almaya çalışıyor vücudu’ dedi. Bebeği de öbür bir hastanenin ağır bakımına sevk ettiler. 31 haftalık doğduğu için, onun da ciğerleri makus durumdaydı. O da Tuğçe ile birlikte bir gayret verdi ağır bakımda. Allah tüm hekimlerimizden sağlıkçılarımızdan razı olsun. Çok süratli davrandılar. Biz, babamla 2 ay boyunca askerliği bir daha yaptık güya Tuğçe’yi beklerken. Sonuçta içeride senin canın yatıyor, fazlaca sevdiğin biri yatıyor. Askerlik üzere büyük sabır gerektiren bir müddetçti.”
– Karabulut
Demirören Haber Ajansı / Hasret Yurtçu Karabulut – Son Dakika Haberleri
Karabük’te yaşayan Tuğçenur ve Sinan İncebacak çifti, geçtiğimiz yıl evlendi. Liseden beri tanışan 26 yaşındaki genç çift, birinci çocuklarını kucağına alma hayali kurarken ortalarına Kovid girdi. Teşhis aldığında Tuğçenur 30 haftalık hamileydi ve aşısızdı, birkaç gün ortasında berbatlaştı ve Karabük’te hastaneye kaldırıldı. Eşi Sinan ise aşılı olduğu için hastalığı ayakta atlattı. 8 gün hastanede yatan genç bayan ağırlaşınca, ambulansla İstanbul’daki en büyük pandemi merkezlerinden Sıhhat Bilimleri Üniversitesi Sancaktepe Prof. Dr. İlhan Varank Eğitim ve Araştırma Hastanesi’ne sevk edildi. Burada hemen sezaryene alındı, sezaryen daha sonrası entübe edildi ve ağır bakıma kaldırıldı.
İKİ AYI BULAN KOVİD SAVAŞI
Teneffüs aygıtına bağlı bulunmasına karşın kandaki oksijen düzeyi yüzde 40’larda kalan genç anneyi kurtarmak için canla başla çaba eden Prof. Dr. İlhan Varank Eğitim ve Araştırma Hastanesi Kalp Damar Cerrahisi Klinik Şefi Doç. Dr. Murat Uğur ile Ağır Bakım Uzmanı Doç. Dr. Esra Adıyeke, onu yapay kalp akciğer makinesi ECMO’ya bağlamaya karar verdi. Tuğçenur’un ağır bakımda mektuplarla başlayan yaşama tutunma gayreti da bu türlü başladı. Hemşireler, hekimleri ve hatta onu görmeye dahi giremeyen eşine, daima mektuplar yazdı. 38 gün daha sonra ECMO’dan ayrılsa da 11 gün daha ağır bakımda tutuldu. Hiç goremediği bebeğini ise fakat başucuna asılan fotoğraflarından sevebildi, 49 gün sonunda servise çıktıktan daha sonra, hastane odasında birkaç dakikalığına kucağına alabildi. Hastanede 10 gün daha yattıktan daha sonra geçtiğimiz haftalarda taburcu edilen Tuğçenur, nihayet memleketi Karabük’e dönerek neredeyse 2 ay daha sonra bebeğine tam olarak kavuşabildi.
“MEKTUPLAR SAYESİNDE TEDAVİYE UYGUN KARŞILIK VERDİ”
Tuğçenur İncebacak’ı haftalar süren tedavisinden daha sonra bebeği ve ailesine kavuşturan sıhhat ordusundan Doç. Dr. Murat Uğur, “Tuğçenur’un ambulansla yoldayken saturasyon pahaları önemli oranda düşmüş, buraya geldiğinde durumu hakikaten hayli kritikti. O niçinle çabucak sezaryenle bebek alınıp Tuğçenur teneffüs aygıtına bağlandı. Ondan fazlaca kısa bir süre daha sonra da ECMO muhtaçlığı oldu. 38 gün ECMO’da takip ettik. ECMO’dan ayırdıktan daha sonra 11 gün de ağır bakımda kaldı. daha sonra servise aldık. Bebeğin sıhhati da iyiö dedi. Genç annenin ağır bakımda yatarken kendileriyle daima irtibat kurmaya çalıştığını ve mektuplarla irtibat kurmayı başardığını anlatan Doç. Dr. Uğur, kelamlarını şöyleki sürdürdü: “En etkileyici olanı ise bir Cuma sabahı vizitte, ‘Hocam dün gece fazlaca makus geçti, takımı epey yordum. Sizlerden özür dilerim, düzgünleşme sürecim uzayacak, beni makiniçin daha geç ayırmak zorunda kalacaksınız galiba’ yazmıştı. Biz buna hayli duygulandık; kendisine her şeyin yolunda olduğunu, planladığımız biçimde makiniçin ayıracağımızı söylemiş olduk. Hakikaten de tedavisi planladığımız üzere ilerledi. Mektupla irtibat kurması, daha motive olmasını sağladı. Meşakkatlerini anlatabildi, tedaviye daha kolay ahenk gösterdi.”
“DERDİMİ YALNIZCA YAZARAK ANLATABİLİRDİM”Lise arkadaşı eşi Sinan ile 15 yıldır süren bir sevgi ile evlendikten daha sonra, birinci bebeğini kucağını almanın hayallerini kurarken birden kendini ağır bakımda bulan çiçeği burnunda anne Tuğçenur İncebacak, Kovid yüzünden hiç bir şeyin hayallerindeki üzere olmadığını söyleyerek “Hem teneffüs aygıtına, hem ECMO’ya bağlıydım. Sesim çıkmıyordu, kederimi anlatabilmek yalnızca mektuplarla mümkündü. Yazdım, yalnızca yazdım… (Bebeği birinci kucağıma almam) fazlaca değişik bir his. Kokusu hala burnumda, sıhhati epeyce uygun artık şükür. O da benim üzere savaşçı çıktı. Zira 31 haftalık doğdu, ciğerleri gelişmemişti Kovid’den de hasar görmüştü” dedi.
HİÇBİR ŞEY TV’LERDEKİ ÜZERE DEĞİL,ÇOK DAHA ZOR”Hamileliği sırasında aşı olmaya gittiğini, lakin son anda vazgeçerek geri döndüğünü anlatan İncebacak, herkesi uyararak kelamlarını şöyleki sürdürdü: “Ben aslında aşı olmaya gittim, kapısına kadar gittim, formu doldurdum. Fakat son anda vazgeçtim riskli diye. Keşke yapmasaydım, içeride onca gün boyunca hakikaten çok güç vakit içinder geçirdim; hiç bir şey televizyonlarda izlediğimiz kadar sıradan değil. O kadar güç ki, ağır bakım aşısız Kovid hastaları ile dolu. Ne olur herkes aşısını olsun. Aşısız kimse kalmasın. Bu süreçte ülkemin pahasını bir defa daha anladım. Hekimlerimizin bilgisinin yanında merhameti ve sevgisi, hemşirelerimizin gayreti, ağır bakımda bebek üzere baktılar bizlere. Perfüsyonistlerimizin deneyimi, yardımcı çalışanların dayanağı, hiç birini es geçemem, hepsine müteşekkirim düzgün ki varlar”
“ASKERLİĞİMİ GÜYA YİNE YAPTIM”Eşinin toplamda iki ayı bulan hastane süreci boyunca askerliğini adeta bir daha yaptığını anlatan Sinan İncebacak ise o müthiş süreç boyunca eşinin telefonuna umutsuzca bildiriler attığını anlatarak hislerini şu sözlerle özetledi: “1 yıllık evliyiz fakat 15 yıldır arkadaşız, liseden beri. Ansızın hastalandı, 8 gün Karabük’te bir tedavi süreci oldu ancak berbata gitti. Aşısı yoktu. Ben aşılıydım ve bana bir şey olmadı. daha sonra buraya sevk edildi. Gece yarısı geldik, ivedilikle sezaryene alınmasına karar verildi. Hekimi durumunun ok kritik olduğunu, ameliyattan çıkamayabileceğini söylemiş oldu. O an yıkıldım. Bir saat ortasında ömrüm alt üst olmuştu. O ana kadar hala umudum vardı, o kadar makus olamaz diyordum. Sezeryan ameliyatı yapıldı, teneffüs aygıtına bağlandı. Ona karşın oksijen satürasyon seviyeleri yüzde 40’lardaydı. Tabip, ‘Akciğerleri bitmiş, minicik bir alan kalmış, onunla nefes almaya çalışıyor vücudu’ dedi. Bebeği de öbür bir hastanenin ağır bakımına sevk ettiler. 31 haftalık doğduğu için, onun da ciğerleri makus durumdaydı. O da Tuğçe ile birlikte bir gayret verdi ağır bakımda. Allah tüm hekimlerimizden sağlıkçılarımızdan razı olsun. Çok süratli davrandılar. Biz, babamla 2 ay boyunca askerliği bir daha yaptık güya Tuğçe’yi beklerken. Sonuçta içeride senin canın yatıyor, fazlaca sevdiğin biri yatıyor. Askerlik üzere büyük sabır gerektiren bir müddetçti.”
– Karabulut
Demirören Haber Ajansı / Hasret Yurtçu Karabulut – Son Dakika Haberleri