MANİSA (İHA) – Tabipler teşhis koyamadı, bir ayda yatağa mahkum oldu
Tek isteği gözleri önünde eriyip giden kardeşinin sıhhatine kavuşması
Manisa‘da 2 sene evvel annesinden nakledilen böbrekle bir daha hayata tutunan genç adam 9 ay evvel başlayan ayak ağrılarının akabinde bir ay ortasında yatağa mahkum kaldı
Konuşma yetisini de kaybeden genç adamın hastalığına teşhis konulamazken, bakımını üstüne alan ağabeyinin tek isteği ise kardeşinin eski sağlıklı günlerine biran evvel kavuşabilmesi
MANİSA – Manisa’da 2 sene evvel annesinden nakledilen böbrekle bir daha hayata tutunan 29 yaşındaki Ümit Aktepe, 9 ay evvel başlayan ayak ağrılarının akabinde bir ay ortasında yatağa mahkum kaldı. Konuşma yetisini de kaybeden genç adamın hastalığına teşhis konulamazken bakımını üstüne alan ağabeyinin tek isteği ise kardeşinin eski sağlıklı günlerine biran evvel kavuşabilmesi.
Manisa’nın Şehzadeler ilçesinde Diyarbakırlı bir ailenin 8 çocuğundan biri olan 29 yaşındaki Ümit Aktepe büyük ağabeyinin yanında sürücü olarak çalışırken böbreklerinin iflas etmesi kararı annesinden nakledilen böbrekle bir daha hayata tutundu. Böbrek naklinden bir yıl daha sonra annesini kaybeden Aktepe, 9 ay evvel başlayan ayak ağrılarıyla yürümekte zorluk çekemeye başladı. Çok sayıda doktora giden lakin bir türlü hastalığına teşhis konulamayan genç adam son bir aydır hem yatalak duruma geldi tıpkı vakitte konuşma yetisini kaybetti. Hastalığı öncesinde çok hayat dolu olan ve çektiği TikTok görüntüleri ile etrafına sevinç dağıtan Ümit Aktepe artık yatağa bağlı bir vaziyette ağabeyi Ahmet Aktepe tarafınca bakımı gerçekleştiriyor.
Annesi de böbrek naklinden daha sonra ömrünü kaybetti
Kardeşinin hastalığına bir türlü teşhis konulamadığını kaydeden abi Ahmet Aktepe, “Diyarbakırlıyız. 8 kardeşiz. 4 kız 4 erkek. Anne ve babamız vefat etti. 2019 yılında kardeşim böbrek nakli oldu. Annem böbreğini verdi. Nakilden daha sonra kardeşim epeyce güzeldi. Annem de nakilden bir sene daha sonra birebir kardeşim üzere oldu ve vefat etti. Kardeşim yeterliydi. 9 ay evvel ayak ağrısından başladı daha sonra bu hastalık ilerlemeye başladı. Nereye götürdüysek vitaminsizlik dediler, mama verdiler. Son bir ayda büsbütün yatalak oldu. Daha evvel kız kardeşimin yanında kalıyordu. Kız kardeşim de rahatsız olduğu için yanıma aldım. İş yerimle konuştum bana daha fazla müsaade veremeyeceklerini söylemiş olduler ben de kardeşim için işten ayrıldım. Kardeşime bakıyorum. Bana para pul lazım değil yalnızca kardeşim tedavi olsun yeter” dedi.
Genetik bir rahatsızlık üzerinde duruyorlar
“Doktorlar hastalığı bulamadılar” diyen Ahmet Aktepe şunları söylemiş oldu: “En son Fabry diye bir hastalık varmış genetik hastalık. 7 yaşında bu hastalık başlıyormuş. Birinci, ayak ağrısından başlıyormuş daha sonra böbrek yetmezliğine gidiyormuş. Nereye götürdüysek bir teşhis koyamadılar. En son Fabry olabilir dediler. Salı günü test yaptırmaya İzmir’e gideceğiz. Ben de kiracıyım. Götürecek aracım da yok. Zorluk yaşıyorum. Bir devası olsa kâfi bize. Bakımı sıkıntı oluyor. Bakımını kendi gayretlerimle yapıyorum. Engelli raporu için başvurduk daha sonuç çıkmadı. Eş dost yardımcı oluyor, elde avuçta ne var ise tükettik. hiç bir şey istemiyorum yalnızca kardeşim tedavi olsun, bir hekim çıksın desin ki ‘Ben bu hastalığı tedavi ederim’ diyerek üstlensin.
Tek isteği gözleri önünde eriyip giden kardeşinin sıhhatine kavuşması
Manisa‘da 2 sene evvel annesinden nakledilen böbrekle bir daha hayata tutunan genç adam 9 ay evvel başlayan ayak ağrılarının akabinde bir ay ortasında yatağa mahkum kaldı
Konuşma yetisini de kaybeden genç adamın hastalığına teşhis konulamazken, bakımını üstüne alan ağabeyinin tek isteği ise kardeşinin eski sağlıklı günlerine biran evvel kavuşabilmesi
MANİSA – Manisa’da 2 sene evvel annesinden nakledilen böbrekle bir daha hayata tutunan 29 yaşındaki Ümit Aktepe, 9 ay evvel başlayan ayak ağrılarının akabinde bir ay ortasında yatağa mahkum kaldı. Konuşma yetisini de kaybeden genç adamın hastalığına teşhis konulamazken bakımını üstüne alan ağabeyinin tek isteği ise kardeşinin eski sağlıklı günlerine biran evvel kavuşabilmesi.
Manisa’nın Şehzadeler ilçesinde Diyarbakırlı bir ailenin 8 çocuğundan biri olan 29 yaşındaki Ümit Aktepe büyük ağabeyinin yanında sürücü olarak çalışırken böbreklerinin iflas etmesi kararı annesinden nakledilen böbrekle bir daha hayata tutundu. Böbrek naklinden bir yıl daha sonra annesini kaybeden Aktepe, 9 ay evvel başlayan ayak ağrılarıyla yürümekte zorluk çekemeye başladı. Çok sayıda doktora giden lakin bir türlü hastalığına teşhis konulamayan genç adam son bir aydır hem yatalak duruma geldi tıpkı vakitte konuşma yetisini kaybetti. Hastalığı öncesinde çok hayat dolu olan ve çektiği TikTok görüntüleri ile etrafına sevinç dağıtan Ümit Aktepe artık yatağa bağlı bir vaziyette ağabeyi Ahmet Aktepe tarafınca bakımı gerçekleştiriyor.
Annesi de böbrek naklinden daha sonra ömrünü kaybetti
Kardeşinin hastalığına bir türlü teşhis konulamadığını kaydeden abi Ahmet Aktepe, “Diyarbakırlıyız. 8 kardeşiz. 4 kız 4 erkek. Anne ve babamız vefat etti. 2019 yılında kardeşim böbrek nakli oldu. Annem böbreğini verdi. Nakilden daha sonra kardeşim epeyce güzeldi. Annem de nakilden bir sene daha sonra birebir kardeşim üzere oldu ve vefat etti. Kardeşim yeterliydi. 9 ay evvel ayak ağrısından başladı daha sonra bu hastalık ilerlemeye başladı. Nereye götürdüysek vitaminsizlik dediler, mama verdiler. Son bir ayda büsbütün yatalak oldu. Daha evvel kız kardeşimin yanında kalıyordu. Kız kardeşim de rahatsız olduğu için yanıma aldım. İş yerimle konuştum bana daha fazla müsaade veremeyeceklerini söylemiş olduler ben de kardeşim için işten ayrıldım. Kardeşime bakıyorum. Bana para pul lazım değil yalnızca kardeşim tedavi olsun yeter” dedi.
Genetik bir rahatsızlık üzerinde duruyorlar
“Doktorlar hastalığı bulamadılar” diyen Ahmet Aktepe şunları söylemiş oldu: “En son Fabry diye bir hastalık varmış genetik hastalık. 7 yaşında bu hastalık başlıyormuş. Birinci, ayak ağrısından başlıyormuş daha sonra böbrek yetmezliğine gidiyormuş. Nereye götürdüysek bir teşhis koyamadılar. En son Fabry olabilir dediler. Salı günü test yaptırmaya İzmir’e gideceğiz. Ben de kiracıyım. Götürecek aracım da yok. Zorluk yaşıyorum. Bir devası olsa kâfi bize. Bakımı sıkıntı oluyor. Bakımını kendi gayretlerimle yapıyorum. Engelli raporu için başvurduk daha sonuç çıkmadı. Eş dost yardımcı oluyor, elde avuçta ne var ise tükettik. hiç bir şey istemiyorum yalnızca kardeşim tedavi olsun, bir hekim çıksın desin ki ‘Ben bu hastalığı tedavi ederim’ diyerek üstlensin.