İbrahim Gündüz yazdı… Cumhuriyet müellifine itirazım var
Cumhuriyet Gazetesi’nde Özgen Acar abi yazmış: “Altın” altındır.
O denli az buz da değil 6 kısım halinde anlatmış…
Tek cümleyle özetlersek: ‘Altın altındır, gerisi yalandır’ demiş.
Mevzuyu antik uygarlıklardan almış bugüne getirmiş… Gordion’da her tuttuğu altın olan Kral Midas… Paktalos Çayı’ndan (Manisa’daki Koşul Çayı) elde ettiği altınla güçlü olan “Karun”… Troya’dan, Miken’den, Hurrilerden, Hititlerden bugüne altının tarihini özetlemiş. Yani yaklaşık 4-5 bin yıldır altının epeyce bedelli bir metal olduğunu anlatıyor.
Altın en muteber limanmış…
Biliyorum abi biliyorum, o denli palavralar söyleyip o denli masallar anlatıyorlar ki, işin gerçeğini bilmesen ‘bir altın madeni de ben açayım’ dersin. ‘Altın çıkacak, varlıklı olacağız, ülkemiz kalkınacak’ masalları vaktinde bizleri de etkiledi. Lakin ne yazık ki işin aslı hiç de o denli değil…
Yani yüzde 80’den çoksı “hileli gereksinim” için kullanılan bir sarı metalden kelam ediyoruz. Ve onun uğruna yok edilen bir dünyadan… Prof. Aykut Çoban, kapitalizmde metaların değerli bir kısmının “hileli gereksinim” olarak ortaya çıkarıldığını belirterek, altının da bir “hileli gereksinim” olduğunu vurguluyor. Hileli ihtiyaç, yani insanların aslında ihtiyaç duymadıkları kimi objeleri (altın gibi) ihtiyaç duyarmışçasına tüketme eğiliminde olması. Altın birtakım bilişim, bağlantı bölümlerinde ve kısmen de tıpta hayli dar bir alanda ihtiyaç duyulan bir metaldir. Ve bu maksatlar için altın hayli ziyadesiyle dünyada mevcut aslına bakarsan. Fakat gerçek ihtiyacı epeyce dar bir alanla hudutlu olan altın, toplumsal hayatta bir yatırım aracı olarak ya da takı, gösteriş, şatafat objesi olarak karşımıza çıkıyor. Yani aslında gerçek bir “gereksinim olmayan” bir eser için hayat alanlarımızı zehirliyoruz.
KARTEL MADENCİLİĞİ
Yerin 7 kat altından doğayı yağmalayarak, talan ederek çıkardığımız sarı metali, daha sonra yerin 7 kat altındaki çelik kasalarda saklıyoruz.
Türkiye’de kartel madenciliği, yağma-talan madenciliği Bülent Ecevit devrinde başlamadı. Türkiye’deki kartel ve yağma-talan madenciliğinin kökleri, neoliberal rüzgarların estiği Özal’lı senelera gidiyor. Özel şirketlere, kartellere Türkiye’nin ormanlarını, yaylalarını, köylerini açan Özal’dır. Ecevit ise 2001 krizinin de tesiriyle manipüle edildi. Abartılan kestirimler, yalan-yanlış raporlarla o birinci madenin açılması için yani “Sarı Öküz” için her türlü şaklabanlık yapıldı. Köylerini, sularını, topraklarını müdafaaya çalışan Bergama-Ovacık köylüleri “Alman Ajanı” ilan edildi. Ekonomik krizden çıkışın yolu olarak altın madenleri gösterildi. Bugün de yapıldığı üzere.
Özgen abi, yalanlarla-masallarla ve manipülasyonla Bergama-Ovacık’ta açılan o birinci altın madenin üzerinden tam 21 yıl geçti.
Bugün 19 siyanürlü-sülfürik asitli yıkım merkezi var. 19’u da yolda. Ne kazandırdığı ortada: “Yüzde 2.” Ne ziyan verdiği de ortada. Binlerce makale yazıldı, yüzlerce televizyon haberi yapıldı, dünyada ve Türkiye’de kitaplar yazıldı. “Altın Ölüm” ve “Altın Girdap” kitaplarımızda uzun uzun bunları anlatıyoruz.
Bütün bu gerçekler ortadayken, Türkiye’nin dört bir köşesinden köylüler, çiftçiler, vatandaşlar bas bas bağırırken, “Köylerimiz yıkılıyor, sularımız zehirleniyor, ormanlarımız kesiliyor” diye feryat ederken bugün hala TÜBİTAK’ın 2001 yılında hazırladığı tartışmalı raporunu gündeme getirmek ne yazık ki gerçekleri yansıtmıyor.
Makalelerinizde elekle altın arayan insanların fotoğrafları kullanılmış. Lakin artık dere uzunluklarında elekle altın arayan kovboylar yok, o kovboylar bugün Türkiye’de 1 ton ham altın üretmek için, 5 milyon ton taşı-toprağı zehirliyor. Bugün Lidyalıların Paktalos Çayı’na “koyun postu” attıkları üzere kimse altın üretmiyor. Onlar antik çağlarda kaldı Özgen abi. Bugün Paktalos Çayına’na koyun postu atmıyorlar ancak Munzur Dağları’na yılda 11 bin ton siyanür atıyorlar, yılda 122 bin ton sülfürik asit döküyorlar. Bugün Uşak’ın Kışladağ’ına yılda 8 bin ton siyanür döküyorlar. Bugün Madra dağlarına binlerce ton siyanür, sülfürik asit döküyorlar.
Kazdağları’nın yüzde 79’u, Ordu’nun yüzde 74’ü, Artvin’in yüzde 71’i, Muğla’nın yüzde 54’ü maden bölgesi ilan edildi… Türkiye yağmalanıyor Özgen abi, durum nitekim vahim…
O DENLİ OLMUYOR ÖZGEN ABİ
Mücevherat dalı farklı bir iş, altın madenciliği farklı bir iş. Ülkeni yerle bir ettirip daha sonra da parayla satın aldığın bir sarı metalden kelam ediyoruz. Kimse sana parasız satmıyor. Katma Bedel dedikleri de milletin dağlarının, ormanlarının, köylerinin yıkılması sırasında yapılan harcamalar.
Siyanürün “kapalı” tesislerde uygulanmasının zarurî olduğunu yazmışsınız… O denli olmuyor Özgen abi, on binlerce ton siyanür açık alanlarda taşın-toprağın üzerine boca ediliyor. Bu süreç kapalı tanklarda yapılsa bile, zehirli atıkları bir daha açık alanda zehir barajlarında tutuluyor. Bir gün patlayacakları günü bekliyor…
Dünyada yılda yaklaşık 1,5 milyon ton siyanür tüketildiğini bildirenler hakikat söylemiyor Özgen abi. Yalnızca siyanürlü altın madenciliğinde bir yılda tüketilen siyanür ölçüsü o sayının iki katı. Bir ton dore altın için bin ton siyanür kullanılıyor. Dünyada yılda 3 bin 200 ton dore altın üretildiğine nazaran, ve bu üretimin yüzde 85’i siyanürle yapıldığına nazaran yılda 2-2,5 milyon ton siyanür yalnızca altın madenciliğinde kullanılıyor.
HUSUS YALNIZCA SİYANÜR DEĞİL
Türkiye’de tüm endüstride kullanılan 300 bin ton siyanürün sırf yüzde 1,5’unun altın madenciliğinde kullanıldığını yazmışsınız. Yani bu hesapla Türkiye’deki altın madenciliğinde yılda 4 bin 500 ton siyanür kullanılıyor olması lazım. halbuki ki, sadecce Erzincan-İliç’deki Çöpler Altın Madeni’nde bir yılda “11 bin ton” siyanür kullanılıyor. Çöpler’deki Sülfürik asit kullanması ise yıllık 122 bin ton. Yani siyanür ve sülfürik asit su üzere kullanılıyor. Yani o size aktardıkları sayılar mutlaka gerçeği yansıtmıyor. Türkiye’de 2020 yılında 42 ton dore altın üretildiği belirtildi. Yani Türkiye’de bir yıl ortasında yalnızca altın madenlerinde kullanılan siyanür kullanması yaklaşık 42 bin ton.
Bahis olağan olarak yalnızca siyanür değil. 1 ton dore altın elde etmek için milyonlarca ton taş-toprak-kaya zehirlendikten daha sonra “pasa” denilerek bir kenara atılıyor. Bu pasalar “ağır metal sızıntısı” yaparak yüzlerce yıl etrafını zehirliyor. 1 gram altın için 4 ton su zehirleniyor. Milyonlarca ağaç kesiliyor. Köyler haritadan siliniyor. Dünyanın en zehirli gazlarından hidrojen sülfür linçleme süreci sırasında ortama salınıyor…
BAS BAS BAĞIRIYORLAR
Olay artık altının boyutlarını da aştı. Kömür, mermer, taş ocakları denilerek Türkiye’nin bütün dağları, yaylaları, meraları, köyleri taarruz altında. hiç bir hudut, hiç bir pürüz yok. Ne ulusal park dinleyen var, ne muhafaza alanı; ne zeytin bahçesini nazarann var ne de fındık bahçesini. Beşerler, çiftçiler, köylüler yok sayılarak ihale üzerine ihaleler yapılıyor. Vatandaşlar üzerinde, devletin kurumlarını kullanarak baskı kuruluyor. Cumhurbaşkanı’nın imzasıyla “acele kamulaştırma” kararlarıyla milletin bağlarına, bahçelerine el temalıyor. Palavralar, masallar anlatılarak milletin bağlarına, dağlarına, ormanlarına çökülüyor. Gerçeği bakılırsan vatandaşların karşısına ise bir daha devletin polisi, jandarması dikiliyor. Global iklim krizinden en çok etkilenecek ülkelerin başında Türkiye geliyor. yıllardır bilim insanları global iklim kriziyle ilgili ikazlar yapıyor. “Ormanlarınızı, su kaynaklarınızı, tarım topraklarınızı koruyun” diye bas bas bağırıyor.
Özgen abi size “Altın Ölüm” ve “Altın Girdap” kitaplarımın birer kopyasını gönderiyorum. Lütfen fakat lütfen kitapları okuduktan daha sonra bir defa daha düşünün. Aklınıza takılan bir şey olursa da size bir telefon mesafesindeyim. Cumhuriyet benim çocukluğumun gazetesi. Biz Cumhuriyet okuyarak büyüdük.
“Şu ellerin taşı hiç bana değmez. Vilayetle dostun bir tek gülü yaralar beni.”
İbrahim Gündüz
ALINTIDIR
Cumhuriyet Gazetesi’nde Özgen Acar abi yazmış: “Altın” altındır.
O denli az buz da değil 6 kısım halinde anlatmış…
Tek cümleyle özetlersek: ‘Altın altındır, gerisi yalandır’ demiş.
Mevzuyu antik uygarlıklardan almış bugüne getirmiş… Gordion’da her tuttuğu altın olan Kral Midas… Paktalos Çayı’ndan (Manisa’daki Koşul Çayı) elde ettiği altınla güçlü olan “Karun”… Troya’dan, Miken’den, Hurrilerden, Hititlerden bugüne altının tarihini özetlemiş. Yani yaklaşık 4-5 bin yıldır altının epeyce bedelli bir metal olduğunu anlatıyor.
Altın en muteber limanmış…
Biliyorum abi biliyorum, o denli palavralar söyleyip o denli masallar anlatıyorlar ki, işin gerçeğini bilmesen ‘bir altın madeni de ben açayım’ dersin. ‘Altın çıkacak, varlıklı olacağız, ülkemiz kalkınacak’ masalları vaktinde bizleri de etkiledi. Lakin ne yazık ki işin aslı hiç de o denli değil…
Yani yüzde 80’den çoksı “hileli gereksinim” için kullanılan bir sarı metalden kelam ediyoruz. Ve onun uğruna yok edilen bir dünyadan… Prof. Aykut Çoban, kapitalizmde metaların değerli bir kısmının “hileli gereksinim” olarak ortaya çıkarıldığını belirterek, altının da bir “hileli gereksinim” olduğunu vurguluyor. Hileli ihtiyaç, yani insanların aslında ihtiyaç duymadıkları kimi objeleri (altın gibi) ihtiyaç duyarmışçasına tüketme eğiliminde olması. Altın birtakım bilişim, bağlantı bölümlerinde ve kısmen de tıpta hayli dar bir alanda ihtiyaç duyulan bir metaldir. Ve bu maksatlar için altın hayli ziyadesiyle dünyada mevcut aslına bakarsan. Fakat gerçek ihtiyacı epeyce dar bir alanla hudutlu olan altın, toplumsal hayatta bir yatırım aracı olarak ya da takı, gösteriş, şatafat objesi olarak karşımıza çıkıyor. Yani aslında gerçek bir “gereksinim olmayan” bir eser için hayat alanlarımızı zehirliyoruz.
KARTEL MADENCİLİĞİ
Yerin 7 kat altından doğayı yağmalayarak, talan ederek çıkardığımız sarı metali, daha sonra yerin 7 kat altındaki çelik kasalarda saklıyoruz.
Türkiye’de kartel madenciliği, yağma-talan madenciliği Bülent Ecevit devrinde başlamadı. Türkiye’deki kartel ve yağma-talan madenciliğinin kökleri, neoliberal rüzgarların estiği Özal’lı senelera gidiyor. Özel şirketlere, kartellere Türkiye’nin ormanlarını, yaylalarını, köylerini açan Özal’dır. Ecevit ise 2001 krizinin de tesiriyle manipüle edildi. Abartılan kestirimler, yalan-yanlış raporlarla o birinci madenin açılması için yani “Sarı Öküz” için her türlü şaklabanlık yapıldı. Köylerini, sularını, topraklarını müdafaaya çalışan Bergama-Ovacık köylüleri “Alman Ajanı” ilan edildi. Ekonomik krizden çıkışın yolu olarak altın madenleri gösterildi. Bugün de yapıldığı üzere.
Özgen abi, yalanlarla-masallarla ve manipülasyonla Bergama-Ovacık’ta açılan o birinci altın madenin üzerinden tam 21 yıl geçti.
Bugün 19 siyanürlü-sülfürik asitli yıkım merkezi var. 19’u da yolda. Ne kazandırdığı ortada: “Yüzde 2.” Ne ziyan verdiği de ortada. Binlerce makale yazıldı, yüzlerce televizyon haberi yapıldı, dünyada ve Türkiye’de kitaplar yazıldı. “Altın Ölüm” ve “Altın Girdap” kitaplarımızda uzun uzun bunları anlatıyoruz.
Bütün bu gerçekler ortadayken, Türkiye’nin dört bir köşesinden köylüler, çiftçiler, vatandaşlar bas bas bağırırken, “Köylerimiz yıkılıyor, sularımız zehirleniyor, ormanlarımız kesiliyor” diye feryat ederken bugün hala TÜBİTAK’ın 2001 yılında hazırladığı tartışmalı raporunu gündeme getirmek ne yazık ki gerçekleri yansıtmıyor.
Makalelerinizde elekle altın arayan insanların fotoğrafları kullanılmış. Lakin artık dere uzunluklarında elekle altın arayan kovboylar yok, o kovboylar bugün Türkiye’de 1 ton ham altın üretmek için, 5 milyon ton taşı-toprağı zehirliyor. Bugün Lidyalıların Paktalos Çayı’na “koyun postu” attıkları üzere kimse altın üretmiyor. Onlar antik çağlarda kaldı Özgen abi. Bugün Paktalos Çayına’na koyun postu atmıyorlar ancak Munzur Dağları’na yılda 11 bin ton siyanür atıyorlar, yılda 122 bin ton sülfürik asit döküyorlar. Bugün Uşak’ın Kışladağ’ına yılda 8 bin ton siyanür döküyorlar. Bugün Madra dağlarına binlerce ton siyanür, sülfürik asit döküyorlar.
Kazdağları’nın yüzde 79’u, Ordu’nun yüzde 74’ü, Artvin’in yüzde 71’i, Muğla’nın yüzde 54’ü maden bölgesi ilan edildi… Türkiye yağmalanıyor Özgen abi, durum nitekim vahim…
O DENLİ OLMUYOR ÖZGEN ABİ
Mücevherat dalı farklı bir iş, altın madenciliği farklı bir iş. Ülkeni yerle bir ettirip daha sonra da parayla satın aldığın bir sarı metalden kelam ediyoruz. Kimse sana parasız satmıyor. Katma Bedel dedikleri de milletin dağlarının, ormanlarının, köylerinin yıkılması sırasında yapılan harcamalar.
Siyanürün “kapalı” tesislerde uygulanmasının zarurî olduğunu yazmışsınız… O denli olmuyor Özgen abi, on binlerce ton siyanür açık alanlarda taşın-toprağın üzerine boca ediliyor. Bu süreç kapalı tanklarda yapılsa bile, zehirli atıkları bir daha açık alanda zehir barajlarında tutuluyor. Bir gün patlayacakları günü bekliyor…
Dünyada yılda yaklaşık 1,5 milyon ton siyanür tüketildiğini bildirenler hakikat söylemiyor Özgen abi. Yalnızca siyanürlü altın madenciliğinde bir yılda tüketilen siyanür ölçüsü o sayının iki katı. Bir ton dore altın için bin ton siyanür kullanılıyor. Dünyada yılda 3 bin 200 ton dore altın üretildiğine nazaran, ve bu üretimin yüzde 85’i siyanürle yapıldığına nazaran yılda 2-2,5 milyon ton siyanür yalnızca altın madenciliğinde kullanılıyor.
HUSUS YALNIZCA SİYANÜR DEĞİL
Türkiye’de tüm endüstride kullanılan 300 bin ton siyanürün sırf yüzde 1,5’unun altın madenciliğinde kullanıldığını yazmışsınız. Yani bu hesapla Türkiye’deki altın madenciliğinde yılda 4 bin 500 ton siyanür kullanılıyor olması lazım. halbuki ki, sadecce Erzincan-İliç’deki Çöpler Altın Madeni’nde bir yılda “11 bin ton” siyanür kullanılıyor. Çöpler’deki Sülfürik asit kullanması ise yıllık 122 bin ton. Yani siyanür ve sülfürik asit su üzere kullanılıyor. Yani o size aktardıkları sayılar mutlaka gerçeği yansıtmıyor. Türkiye’de 2020 yılında 42 ton dore altın üretildiği belirtildi. Yani Türkiye’de bir yıl ortasında yalnızca altın madenlerinde kullanılan siyanür kullanması yaklaşık 42 bin ton.
Bahis olağan olarak yalnızca siyanür değil. 1 ton dore altın elde etmek için milyonlarca ton taş-toprak-kaya zehirlendikten daha sonra “pasa” denilerek bir kenara atılıyor. Bu pasalar “ağır metal sızıntısı” yaparak yüzlerce yıl etrafını zehirliyor. 1 gram altın için 4 ton su zehirleniyor. Milyonlarca ağaç kesiliyor. Köyler haritadan siliniyor. Dünyanın en zehirli gazlarından hidrojen sülfür linçleme süreci sırasında ortama salınıyor…
BAS BAS BAĞIRIYORLAR
Olay artık altının boyutlarını da aştı. Kömür, mermer, taş ocakları denilerek Türkiye’nin bütün dağları, yaylaları, meraları, köyleri taarruz altında. hiç bir hudut, hiç bir pürüz yok. Ne ulusal park dinleyen var, ne muhafaza alanı; ne zeytin bahçesini nazarann var ne de fındık bahçesini. Beşerler, çiftçiler, köylüler yok sayılarak ihale üzerine ihaleler yapılıyor. Vatandaşlar üzerinde, devletin kurumlarını kullanarak baskı kuruluyor. Cumhurbaşkanı’nın imzasıyla “acele kamulaştırma” kararlarıyla milletin bağlarına, bahçelerine el temalıyor. Palavralar, masallar anlatılarak milletin bağlarına, dağlarına, ormanlarına çökülüyor. Gerçeği bakılırsan vatandaşların karşısına ise bir daha devletin polisi, jandarması dikiliyor. Global iklim krizinden en çok etkilenecek ülkelerin başında Türkiye geliyor. yıllardır bilim insanları global iklim kriziyle ilgili ikazlar yapıyor. “Ormanlarınızı, su kaynaklarınızı, tarım topraklarınızı koruyun” diye bas bas bağırıyor.
Özgen abi size “Altın Ölüm” ve “Altın Girdap” kitaplarımın birer kopyasını gönderiyorum. Lütfen fakat lütfen kitapları okuduktan daha sonra bir defa daha düşünün. Aklınıza takılan bir şey olursa da size bir telefon mesafesindeyim. Cumhuriyet benim çocukluğumun gazetesi. Biz Cumhuriyet okuyarak büyüdük.
“Şu ellerin taşı hiç bana değmez. Vilayetle dostun bir tek gülü yaralar beni.”
İbrahim Gündüz
ALINTIDIR