İnme, Dünya Sıhhat Örgütü tarafınca süratle gelişen, 24 saat yahut daha uzun süren, serebral fonksiyonların fokal yahut küresel bozukluğu olarak tanımlamıştır.
İnme, dünya toplumlarında kalp hastalıkları ve kanserden daha sonra üçüncü mevt sebebi olup, sakatlık ve özürlülük yapan en değerli niçinlerdendir. Yapılan epidemiyolojik çalışmalara bakılırsa inmenin insidansı 55-64 yaş içinde binde 1.7- 3.6, 64-74 yaş içinde binde 5-9 ve 75 yaşın üstünde binde 14-19 olarak bulunmuştur. İnme daha sonrası gelişebilecek ve mortaliteyi ve morbiditeyi arttırabilecek pek fazlaca komplikasyon vardır. Bunlardan biri yutma bozukluğudur.
Yutma bozukluğu inme daha sonrası sık karşılaşılan bir komplikasyondur ve sıklığı fazlaca geniş farklılıklarla %29-81 içinde rapor edilmektedir. yutma bozukluğu akciğer infeksiyonuna, sepsise, malnütrisyona (kötü beslenme), dehidratasyona (su kaybı), kalıcı dizabiliteye, hastanede kalış müddetinde uzamaya ve mortaliteye (Ölüm) niye olabilir. İnme daha sonrası disfaji sebep olduğu pnömoni niçiniyle vefat riskini arttırmakta ve in¬me daha sonrası hastaların üçte birinin vefatından sorumlu tutulmaktadır. İnmeli hastalarda disfajinin erken teşhis ve tedavisi yalnızca komplikasyon¬ları azaltmakla kalmaz hem de işlevsel durumu yükseltir ve hastanede kalış mühletini kısaltır.
Serebral ve beyin sapı lezyonları yutma fizyolojisini bozabilir. Serebral lezyonlar çiğneme ve bolus transportunun istemli denetimini kesintiye uğratabilirler. Beyin sapı lezyonlarında ise oral kavitenin duyu işlevleri, faringeal yutmanın tetikleme mühleti, laringeal elevasyon, glottik kapanma ve krikofaringeal gevşeme etkilenebilir.
Uygulanan elektroterapi prosedürüyle ve destekleyici idmanlarla yukarda bahsedilen yutma sıkıntılarının tamamı ortadan kaldırılabilmektedir.
İnme, dünya toplumlarında kalp hastalıkları ve kanserden daha sonra üçüncü mevt sebebi olup, sakatlık ve özürlülük yapan en değerli niçinlerdendir. Yapılan epidemiyolojik çalışmalara bakılırsa inmenin insidansı 55-64 yaş içinde binde 1.7- 3.6, 64-74 yaş içinde binde 5-9 ve 75 yaşın üstünde binde 14-19 olarak bulunmuştur. İnme daha sonrası gelişebilecek ve mortaliteyi ve morbiditeyi arttırabilecek pek fazlaca komplikasyon vardır. Bunlardan biri yutma bozukluğudur.
Yutma bozukluğu inme daha sonrası sık karşılaşılan bir komplikasyondur ve sıklığı fazlaca geniş farklılıklarla %29-81 içinde rapor edilmektedir. yutma bozukluğu akciğer infeksiyonuna, sepsise, malnütrisyona (kötü beslenme), dehidratasyona (su kaybı), kalıcı dizabiliteye, hastanede kalış müddetinde uzamaya ve mortaliteye (Ölüm) niye olabilir. İnme daha sonrası disfaji sebep olduğu pnömoni niçiniyle vefat riskini arttırmakta ve in¬me daha sonrası hastaların üçte birinin vefatından sorumlu tutulmaktadır. İnmeli hastalarda disfajinin erken teşhis ve tedavisi yalnızca komplikasyon¬ları azaltmakla kalmaz hem de işlevsel durumu yükseltir ve hastanede kalış mühletini kısaltır.
Serebral ve beyin sapı lezyonları yutma fizyolojisini bozabilir. Serebral lezyonlar çiğneme ve bolus transportunun istemli denetimini kesintiye uğratabilirler. Beyin sapı lezyonlarında ise oral kavitenin duyu işlevleri, faringeal yutmanın tetikleme mühleti, laringeal elevasyon, glottik kapanma ve krikofaringeal gevşeme etkilenebilir.
Uygulanan elektroterapi prosedürüyle ve destekleyici idmanlarla yukarda bahsedilen yutma sıkıntılarının tamamı ortadan kaldırılabilmektedir.