1946'da, Cumhuriyetçi güçlerde görev yaparken Franco'nun polisi tarafından tutuklanan, ancak ertesi yıl kaçmayı ve Fransa'ya kaçmayı başaran madenci ve sosyalist aktivist Graciano Rozada Vallina ile evlendi. Kısa süre sonra onu Saint-Éloy-les-Mines'a kadar takip etti ve burada 2003'teki ölümüne kadar yaşadılar. Aynı yıl, 56 yıllık sürgünden sonra küllerini gömmek için Gijón'a döndü.
Geriye iki çocuğu, María Ángeles Rozada ve José Antonio Rozada, iki torunu ve bir torununun çocuğu kaldı.
El País'in “minyon, gülümseyen, çekici ve kararlı adımlı” olarak tanımladığı 90'lı yaşlarındaki Bayan Flórez Peón, Madrid Kitap Festivali'nde “Memorias de Ángeles Flórez” anılarını sunduğu selfieler için mutlu bir şekilde poz verdi. Peón: Maricuela.” tanıtıldı. 2009'da ve “Las Sorpresas de Maricuela” (“Maricuela'nın Sürprizleri”) 2013'te yayınlandı.
Oğlu Rozada, “Anılarını Fransa'da yazdı” dedi. “Bu, yetişkin olduğumuz yıllardan sonraki yıllardaydı. Sanırım 70'lerin sonlarında başladı. Ona bir daktilo aldık ve kullanmayı öğrendi. Büyük enerjiye sahip bir kadındı ve güçlü bir yazma arzusu vardı. Sayfalarca yazdı. Günümüz gençliğinin bu anıyı paylaşabilmesi için ölenlerin anılarını yazmanın önemli olduğunu hissetti.”
Bayan Flórez Peón sosyalizme, cinsiyet eşitliğine ve eşcinsel haklarına sadık kaldı. Oğlu şunları hatırladı: “Her zaman 'Dikkatli ol' derdi. Eğer birlik olmazsak aşırı sağ geri gelecektir.'” Ve Franco yıllarında devlet tarafından onlarca yıldır süren unutmanın ardından, İspanyol hafızasının önemli bir koruyucusu olarak oynadığı rolden gurur duymaya devam etti.
“Hafızası olmayan bir ülke, ruhu olmayan bir ülkedir” dedi. “İspanya ruhsuzdu. Unutamayız ve kin tutamayız. Çünkü eğer bunu yapsaydık biz de onlar gibi olurduk.”
Rachel Chaundler Madrid'den bildirdi.
Geriye iki çocuğu, María Ángeles Rozada ve José Antonio Rozada, iki torunu ve bir torununun çocuğu kaldı.
El País'in “minyon, gülümseyen, çekici ve kararlı adımlı” olarak tanımladığı 90'lı yaşlarındaki Bayan Flórez Peón, Madrid Kitap Festivali'nde “Memorias de Ángeles Flórez” anılarını sunduğu selfieler için mutlu bir şekilde poz verdi. Peón: Maricuela.” tanıtıldı. 2009'da ve “Las Sorpresas de Maricuela” (“Maricuela'nın Sürprizleri”) 2013'te yayınlandı.
Oğlu Rozada, “Anılarını Fransa'da yazdı” dedi. “Bu, yetişkin olduğumuz yıllardan sonraki yıllardaydı. Sanırım 70'lerin sonlarında başladı. Ona bir daktilo aldık ve kullanmayı öğrendi. Büyük enerjiye sahip bir kadındı ve güçlü bir yazma arzusu vardı. Sayfalarca yazdı. Günümüz gençliğinin bu anıyı paylaşabilmesi için ölenlerin anılarını yazmanın önemli olduğunu hissetti.”
Bayan Flórez Peón sosyalizme, cinsiyet eşitliğine ve eşcinsel haklarına sadık kaldı. Oğlu şunları hatırladı: “Her zaman 'Dikkatli ol' derdi. Eğer birlik olmazsak aşırı sağ geri gelecektir.'” Ve Franco yıllarında devlet tarafından onlarca yıldır süren unutmanın ardından, İspanyol hafızasının önemli bir koruyucusu olarak oynadığı rolden gurur duymaya devam etti.
“Hafızası olmayan bir ülke, ruhu olmayan bir ülkedir” dedi. “İspanya ruhsuzdu. Unutamayız ve kin tutamayız. Çünkü eğer bunu yapsaydık biz de onlar gibi olurduk.”
Rachel Chaundler Madrid'den bildirdi.