İtalya’da Bizans oyunları… Berlusconi’nin oyu kaç
İtalya’da seçime yaklaşılırken üç kutup oluştu: Demokratik Parti birinci kutup, sağ partiler ikinci kutup, liberaller Renzi ile Calenda üçüncü kutup. Bir başka kutup ise, nizam tersi partiler… İtalyan ana akım medyanın görmezden geldiği bu yeni partilerde Trieste liman çalışanları, Montanari üzere ünlü bilim insanları, avukatlar ve tabipler var. Draghi iktidarı, yeni partileri Bizans çalımıyla durdurmaya çalışıyor.
Cumhurbaşkanı Sergio Mattarella’nın 21 Temmuz’da parlamentoyu feshedip erken genel seçim sonucu almasıyla, İtalya apar topar seçim atmosferine sokuldu. Roma hareketli günler yaşıyor. Parlamentoda koltuk kapma yarışındaki siyasi partilerin başkanları, yaptıkları oy hesapları üzerinden biraraya gelip güç birliği yapmaya çalıyor. Hak ve özgürlüklerin güçlendirildiği, daha âlâ eğitim ile daha kaliteli sıhhat hizmetini içeren, ekonomik ve toplumsal problemlere kalıcı tahlilleri kapsayan nitelikli politik programlarla halkın karşısına çıkarak, oylarını arttırmaya çalışmak yerine, iddiası oy oranları üzerinden bir ortaya gelip kendi ortalarında koltuk paylaşımı mutabakatları yapıyorlar… Yalnız, tam bir Palavra Rüzgârı dizisi tadında ve suratında… Bir barışık, bir dargın…
BAŞKENT ROMA’DA ESEN PALAVRA RÜZGÂRLARI
Bir bakıyorsunuz Letta ile Calenda el sıkışmış, uzunluk boy gazetelere fotoğraf veriyorlar… Bir bakıyorsunuz, Calenda soluğu Renzi’nin yanında almış… Radikaller’in Emma Bonino’su ise Renzi’yi beğenmeyip, ortağı Calenda’ya küserek Letta’ya yanaşmış… her neyse, başları epeyce karıştırmadan, en baştan kısa ve öz Roma’da estirilen palavra rüzgârlarını anlatalım.
ARİSTOKRAT SERMAYE’NİN EVLADI CALENDA
Soğuk Savaş’ın bitmiş oldurilmesinin akabinde sol partiler birer birer ya tasfiye edildi ya da gerçek sol siyasetlerden arındırılıp yeni isimlerle siyasi hayatlarını sürdürmek zorunda bırakıldılar. İtalya’daki Demokratik Parti (PD) de bunlardan biri. 2007’de reformist, Avrupa yanlısı ve merkez sol olarak kuruldu.PD’nin şimdiki Genel Sekreteri, eski başbakanlardan Enrico Letta. Anketlere nazaran oy oranı yüzde 20’nin biraz üstünde. Tek başına iktidara gelemeyeceğini bilen PD, ittifak arayışında. O denli bulunmasına karşın işi yokuşa sürüyor. Eski başbakanlardan Giuseppe Conte’nin liderliğini yaptığı ve oy oranı yüzde 10’larda olan 5 Yıldız Hareketi (M5S) ile mutlaka paydaşlık kurmayacağını deklare etti. daha sonra dahalkın pek dikkate almadığı, fakat ana akım medyanın ise pek bayıldığı, parlatıp parlatıp durduğu Aksiyon (Azione) partisinin Genel Sekreteri Carlo Calenda ile görüşüp anlaştı.Calenda, gazeteci müellif Fabio Calenda ile direktör Cristina Comenci’nin oğlu. Kökleri İtalyan aristokrasisine dayanan ailesinde diplomatlar, direktörler, siyasetçiler, işadamlarıvar. Kendisi de aslen bir işadamı, İtalyan Sermayesi’nin temsilcisi yani.Fiat ve Ferrari’nin meşhur liderlerinden Luca Cordero di Montezemolo’nun kol kanat gerdiği Calenda, Letta ve Renzi hükümetlerinde Ekonomik Kalkınma Bakanı yardımcılığı, 2016 yılında İtalya’nın Avrupa Birliği Daimi Temsilcisi ve sonrasındasında Renzi ve Gentiloni hükümetlerinde Ekonomik Kalkınma Bakanı olarak misyon yaptı. Carlo Calenda’nın ‘sosyal liberal’ çizgide duran Aksiyon (A) partisi, anketlere göre şu an yüzde 1-2 oy oranına sahip. Fakat, sav ediyoruz geleceği epey parlak. İleride kendisini Demokratik Parti’nin yeni Genel Sekreteri, ya da İtalya’nın yeni Başbakanı, hatta politik sistem değiştirilirse İtalya Lideri olarak görme bahtımız bile devasa yükseklikte. Roma siyasi ömrüne alıştırılıyor ve meslek basamaklarını süratle çıkıyor.
CALENDA İLE RENZİ ÜÇÜNCÜ KUTBU OLUŞTURUYOR
PD ile A’nın ittifakının ilanından birkaç gün daha sonra A’nın başkanı Carlo Calenda, PD ile olan muahedeyi bozduğunu duyurdu. sebebi ise, PD’nin A haricinde hem de Sinistra İtaliana (İtalyan Solu), Avrupa Yeşilleri (Verdi Europei) ve Luigi Di Maio’nın İmpegno Civico (Sivil Katılım) ile yaptığı seçim ittifakı. Demokratik Parti’nin kurulduğu birinci senelerda soldan sağa çekilip başarılı bir biçimde içinin sol siyasetlerden boşaltılmasında faal rol oynamış eski başbakanlardan Matteo Renzi’nin partisi İtalia Viva (İtalya Hayatta) ile Azione anlaştılar. birlikte, İtalyan siyasi hayatında üçüncü kutbu oluşturacaklarmış. Her iki partinin bir arada yüzde 2 oy oranına ulaşacağı kuşkulu. Ne diyelim? Güzel olsun… Bu ortada, Calenda seçimi kazanırlarsa birinci amacının Mario Draghi’yi bir daha Başbakan yapmak olduğunu söylemiş oldu. Sermaye ile yakın temas ortasındaki bir liberal partiden emekçi haklarının ön planda olduğu bir seçim programı beklemek saflık olurdu alışılmış… Merkez sol çizgide oldukları argümanında bulunan her iki parti de, seçimi kazanırlarsa liberalleşme programını Draghi’nin bıraktığı yerden devam ettirecek. Güya sol olan Demokratik Parti’nin şemsiyesi altında seçime giden partiler de tıpkı biçimde Draghi acendasını uygulayacak. Sağ koalisyon da Draghi’ci… Aslında hepsi bir, yok birbirlerinden farkları yani…
BERLUSCONİ SENATO LİDERİ… CUMHURBAŞKANINI HALK SEÇEÇEK…
Çizme’nin sağcıları en uyumlu siyasi partiler: Giorgia Meloni’nin Fratelli D’İtalia (İtalya’nın Kardeşleri), Matteo Salvini’nin Lega Nord (Türkçesi, Kuzey Ligi ya da Kuzey Birlik) ve Silvio Berlusconi’nin Forza İtalia (Haydi İtalya) partileri…Tahminen seçim sonucu almadan evvel anlaşmışlardı, daha sonrasında çabucak biraraya gelip bakanlıkları, parlamentodaki kıymetli koltukları nasıl paylaşacaklarına karar verdiler. Buna bakılırsa, ortalarında en epeyce oyu alan partinin lideri Başbakan olacak.Tabii, Meloni’nin talihi yüksek…Berlusconi de Senato Başkanlığını istiyor. Bu durumda Salvini’ye de Başbakan Yardımcılığı kalıyor. Bu üçlü sağ koalisyonun programında yer alan cümleler:“Ülkemiz büsbütün Avrupa’nın, Atlantik İttifakının ve Batı’nın bir modülüdür… Vergi ıslahatı, Cumhurbaşkanının direkt seçilmesi, adalet ve kamu idaresi ıslahatları önceliğimizdir.”Oy oranlarına gelince, anketlere göre Meloni yüzde 20, Salvini yüzde 10, Berlusconi yüzde 9…
Evdeki hesap çarşıya uyar da, planları yeterince sağ koalisyon iktidara gelirse, Draghi programı motamot devam… Yeni yapılan seçim ıslahatı meblağ da kuvvetli bir oy oranına bir arada ulaşabilirlerse Anayasa değişikliğini halkı referanduma götürmeden yapabilecekler. Buna bakılırsa amaçları, seçim programında da yer aldığı üzere, Başkanlık sistemini İtalya’ya getirmek.Tek adam yönetiminin birinci Lideri da muhtemelen Draghi ya da Calenda…
Kimileri diyor ki, Berlusconi ve Salvini Rusya’ya yakındı, artık iktidar olurlarsa, İtalya’nın tarafı Putin’e döner. Bu görüş yanlışsız değil. Her üç başkan de, kuvvetli Atlantik-NATO siyasetleri savunucusu olduklarını ve iktidara geldiklerinde bu siyasetlere motamot devam edeceklerini kesin bir biçimde hem uygulamada gösterdiler birebir vakitte programlarında yer verdiler…
DÜZEN AYKIRISI PARTİLERE BİZANS ÇALIMI
İtalya’nın apar topar baskın seçime gdolayılmesinin en değerli sebeplerinden biri, nizam aksisi olarak ortaya çıkmış yeni partilere örgütlenme ve güçlenme vakti bırakmamak. Doğu Roma yani Bizans’ın kardeşi Roma’nın Bizans oyunlarını bilmemesi düşünülemez. Kendileri, Çizme’deYalan Rüzgâlarını estirirken, nizam zıddı yeni partilere de Bizans çalımını uygun gördüler. Bu yeni partilerin seçime katılmalarını engellemek için o denli kurallar getirdiler ki, bazıları daha baştan pes edip seçimden çekildi. Kalanlar ise birleşerek üç küme oluşturdu.
Bunların birincisi Vita (Hayat) partisi… Partinin başkanlığını bağımsız milletvekili Sara Cunial yapıyor. Cunial M5S ile meclise girmişti. İktidara gelen M5S sistem siyasetleri izlemeye başlayınca, Cunial siyasi ömrüne bağımsız milletvekili olarak devam etti. En büyük destekçisi ünlü avukat Edoardo Polacco. Bu partide DSÖ ile iktidarın kovid siyasetlerine sert bir biçimde karşı çıkmış neredeyse tüm bilim insanları, profesörler, hekimler, avukatlar var. Türkiye’nin de tanıdığı Prof. Stefano Montanari ve Antonietta Gatti, Vita’da seçime girip Meclis’te gayret etme sonucu aldılar örneğin.
Bir öbür nizam zıddı parti İtalexit… İsminden da anlaşılacağı üzere İtalya’nın Avrupa Birliği’nden çıkmasını savunuyor ve DSÖ ile iktidarın sıhhat siyasetlerine kuvvetli muhalefet ediyor. Kurucusu ise, bir daha M5S’den ayrılmış bir senatör, Gianluigi Paragone. Bu partiyle, Türkiye’nin de tanıdığı Trieste Liman Personelleri seçime girecek.
Komünist Parti’nin Genel Sekreteri Marco Rizzoda İtalia Sovrana e Popolare (Egemen ve Halkçı İtalya) koalisyon kümesini kurdu. Bu kümenin şemsiyesi altında da pekfazlaca sistem tersi küme, ünlü profesörler ve gazeteciler var.
Tüm nizam partileri, ABD-NATO zıddı, Ukrayna’ya silah gönderilmesine muhalif, Rusya ile barıştan yana. İtalya’nın AB’den çıkmasını savunuyorlar, DSÖ ve AB’nin sıhhat polikalarına karşı çıkıyorlar. Bu partiler halk tabanında kuvvetli dayanak buluyor. O niçinle, iktidar seçime iştiraklerini zorlaştırmak ve hatta engellemek için bir epey Bizans kuralı getirdi. örneğin, seçime katılabilmeleri için halktan imza toplama kuralı var. Buna bakılırsa bu partiler 40 ila 60 bin imza toplamak zorunda. Bakanlık, imza toplama kurallarını seçim tarihi belirtildiktan iki hafta daha sonra deklare etti, vakit kaybettirdi ve imza toplayabilmeleri için yaklaşık 8-10 gün mühlet verdi. Ağustos ayında neredeyse tüm İtalya tatilde. Sicilya’da tatilde olan kişi Bologna’da oturuyorsa imza veremeyecek örneğin, lakin seçim bölgelerinde olanlar imza verebilecek. İmza toplarken yanlarında kesinlikle Bakanlık onaylı bir avukat olacak. daha sonrabu imzalar seçim bölgelerinde tek tek denetim edilecek. O denli kurallar ki, en ufak bir aksilikte toplanan oyların Bakanlıkça iptaline imkân veriyor. O niçinle, bu üç yeni partiden hangilerinin seçime katılabileceği çabucak hemen çok muğlak.
Birgül Göker Perdisa
ALINTIDIR
İtalya’da seçime yaklaşılırken üç kutup oluştu: Demokratik Parti birinci kutup, sağ partiler ikinci kutup, liberaller Renzi ile Calenda üçüncü kutup. Bir başka kutup ise, nizam tersi partiler… İtalyan ana akım medyanın görmezden geldiği bu yeni partilerde Trieste liman çalışanları, Montanari üzere ünlü bilim insanları, avukatlar ve tabipler var. Draghi iktidarı, yeni partileri Bizans çalımıyla durdurmaya çalışıyor.
Cumhurbaşkanı Sergio Mattarella’nın 21 Temmuz’da parlamentoyu feshedip erken genel seçim sonucu almasıyla, İtalya apar topar seçim atmosferine sokuldu. Roma hareketli günler yaşıyor. Parlamentoda koltuk kapma yarışındaki siyasi partilerin başkanları, yaptıkları oy hesapları üzerinden biraraya gelip güç birliği yapmaya çalıyor. Hak ve özgürlüklerin güçlendirildiği, daha âlâ eğitim ile daha kaliteli sıhhat hizmetini içeren, ekonomik ve toplumsal problemlere kalıcı tahlilleri kapsayan nitelikli politik programlarla halkın karşısına çıkarak, oylarını arttırmaya çalışmak yerine, iddiası oy oranları üzerinden bir ortaya gelip kendi ortalarında koltuk paylaşımı mutabakatları yapıyorlar… Yalnız, tam bir Palavra Rüzgârı dizisi tadında ve suratında… Bir barışık, bir dargın…
BAŞKENT ROMA’DA ESEN PALAVRA RÜZGÂRLARI
Bir bakıyorsunuz Letta ile Calenda el sıkışmış, uzunluk boy gazetelere fotoğraf veriyorlar… Bir bakıyorsunuz, Calenda soluğu Renzi’nin yanında almış… Radikaller’in Emma Bonino’su ise Renzi’yi beğenmeyip, ortağı Calenda’ya küserek Letta’ya yanaşmış… her neyse, başları epeyce karıştırmadan, en baştan kısa ve öz Roma’da estirilen palavra rüzgârlarını anlatalım.
ARİSTOKRAT SERMAYE’NİN EVLADI CALENDA
Soğuk Savaş’ın bitmiş oldurilmesinin akabinde sol partiler birer birer ya tasfiye edildi ya da gerçek sol siyasetlerden arındırılıp yeni isimlerle siyasi hayatlarını sürdürmek zorunda bırakıldılar. İtalya’daki Demokratik Parti (PD) de bunlardan biri. 2007’de reformist, Avrupa yanlısı ve merkez sol olarak kuruldu.PD’nin şimdiki Genel Sekreteri, eski başbakanlardan Enrico Letta. Anketlere nazaran oy oranı yüzde 20’nin biraz üstünde. Tek başına iktidara gelemeyeceğini bilen PD, ittifak arayışında. O denli bulunmasına karşın işi yokuşa sürüyor. Eski başbakanlardan Giuseppe Conte’nin liderliğini yaptığı ve oy oranı yüzde 10’larda olan 5 Yıldız Hareketi (M5S) ile mutlaka paydaşlık kurmayacağını deklare etti. daha sonra dahalkın pek dikkate almadığı, fakat ana akım medyanın ise pek bayıldığı, parlatıp parlatıp durduğu Aksiyon (Azione) partisinin Genel Sekreteri Carlo Calenda ile görüşüp anlaştı.Calenda, gazeteci müellif Fabio Calenda ile direktör Cristina Comenci’nin oğlu. Kökleri İtalyan aristokrasisine dayanan ailesinde diplomatlar, direktörler, siyasetçiler, işadamlarıvar. Kendisi de aslen bir işadamı, İtalyan Sermayesi’nin temsilcisi yani.Fiat ve Ferrari’nin meşhur liderlerinden Luca Cordero di Montezemolo’nun kol kanat gerdiği Calenda, Letta ve Renzi hükümetlerinde Ekonomik Kalkınma Bakanı yardımcılığı, 2016 yılında İtalya’nın Avrupa Birliği Daimi Temsilcisi ve sonrasındasında Renzi ve Gentiloni hükümetlerinde Ekonomik Kalkınma Bakanı olarak misyon yaptı. Carlo Calenda’nın ‘sosyal liberal’ çizgide duran Aksiyon (A) partisi, anketlere göre şu an yüzde 1-2 oy oranına sahip. Fakat, sav ediyoruz geleceği epey parlak. İleride kendisini Demokratik Parti’nin yeni Genel Sekreteri, ya da İtalya’nın yeni Başbakanı, hatta politik sistem değiştirilirse İtalya Lideri olarak görme bahtımız bile devasa yükseklikte. Roma siyasi ömrüne alıştırılıyor ve meslek basamaklarını süratle çıkıyor.
CALENDA İLE RENZİ ÜÇÜNCÜ KUTBU OLUŞTURUYOR
PD ile A’nın ittifakının ilanından birkaç gün daha sonra A’nın başkanı Carlo Calenda, PD ile olan muahedeyi bozduğunu duyurdu. sebebi ise, PD’nin A haricinde hem de Sinistra İtaliana (İtalyan Solu), Avrupa Yeşilleri (Verdi Europei) ve Luigi Di Maio’nın İmpegno Civico (Sivil Katılım) ile yaptığı seçim ittifakı. Demokratik Parti’nin kurulduğu birinci senelerda soldan sağa çekilip başarılı bir biçimde içinin sol siyasetlerden boşaltılmasında faal rol oynamış eski başbakanlardan Matteo Renzi’nin partisi İtalia Viva (İtalya Hayatta) ile Azione anlaştılar. birlikte, İtalyan siyasi hayatında üçüncü kutbu oluşturacaklarmış. Her iki partinin bir arada yüzde 2 oy oranına ulaşacağı kuşkulu. Ne diyelim? Güzel olsun… Bu ortada, Calenda seçimi kazanırlarsa birinci amacının Mario Draghi’yi bir daha Başbakan yapmak olduğunu söylemiş oldu. Sermaye ile yakın temas ortasındaki bir liberal partiden emekçi haklarının ön planda olduğu bir seçim programı beklemek saflık olurdu alışılmış… Merkez sol çizgide oldukları argümanında bulunan her iki parti de, seçimi kazanırlarsa liberalleşme programını Draghi’nin bıraktığı yerden devam ettirecek. Güya sol olan Demokratik Parti’nin şemsiyesi altında seçime giden partiler de tıpkı biçimde Draghi acendasını uygulayacak. Sağ koalisyon da Draghi’ci… Aslında hepsi bir, yok birbirlerinden farkları yani…
BERLUSCONİ SENATO LİDERİ… CUMHURBAŞKANINI HALK SEÇEÇEK…
Çizme’nin sağcıları en uyumlu siyasi partiler: Giorgia Meloni’nin Fratelli D’İtalia (İtalya’nın Kardeşleri), Matteo Salvini’nin Lega Nord (Türkçesi, Kuzey Ligi ya da Kuzey Birlik) ve Silvio Berlusconi’nin Forza İtalia (Haydi İtalya) partileri…Tahminen seçim sonucu almadan evvel anlaşmışlardı, daha sonrasında çabucak biraraya gelip bakanlıkları, parlamentodaki kıymetli koltukları nasıl paylaşacaklarına karar verdiler. Buna bakılırsa, ortalarında en epeyce oyu alan partinin lideri Başbakan olacak.Tabii, Meloni’nin talihi yüksek…Berlusconi de Senato Başkanlığını istiyor. Bu durumda Salvini’ye de Başbakan Yardımcılığı kalıyor. Bu üçlü sağ koalisyonun programında yer alan cümleler:“Ülkemiz büsbütün Avrupa’nın, Atlantik İttifakının ve Batı’nın bir modülüdür… Vergi ıslahatı, Cumhurbaşkanının direkt seçilmesi, adalet ve kamu idaresi ıslahatları önceliğimizdir.”Oy oranlarına gelince, anketlere göre Meloni yüzde 20, Salvini yüzde 10, Berlusconi yüzde 9…
Evdeki hesap çarşıya uyar da, planları yeterince sağ koalisyon iktidara gelirse, Draghi programı motamot devam… Yeni yapılan seçim ıslahatı meblağ da kuvvetli bir oy oranına bir arada ulaşabilirlerse Anayasa değişikliğini halkı referanduma götürmeden yapabilecekler. Buna bakılırsa amaçları, seçim programında da yer aldığı üzere, Başkanlık sistemini İtalya’ya getirmek.Tek adam yönetiminin birinci Lideri da muhtemelen Draghi ya da Calenda…
Kimileri diyor ki, Berlusconi ve Salvini Rusya’ya yakındı, artık iktidar olurlarsa, İtalya’nın tarafı Putin’e döner. Bu görüş yanlışsız değil. Her üç başkan de, kuvvetli Atlantik-NATO siyasetleri savunucusu olduklarını ve iktidara geldiklerinde bu siyasetlere motamot devam edeceklerini kesin bir biçimde hem uygulamada gösterdiler birebir vakitte programlarında yer verdiler…
DÜZEN AYKIRISI PARTİLERE BİZANS ÇALIMI
İtalya’nın apar topar baskın seçime gdolayılmesinin en değerli sebeplerinden biri, nizam aksisi olarak ortaya çıkmış yeni partilere örgütlenme ve güçlenme vakti bırakmamak. Doğu Roma yani Bizans’ın kardeşi Roma’nın Bizans oyunlarını bilmemesi düşünülemez. Kendileri, Çizme’deYalan Rüzgâlarını estirirken, nizam zıddı yeni partilere de Bizans çalımını uygun gördüler. Bu yeni partilerin seçime katılmalarını engellemek için o denli kurallar getirdiler ki, bazıları daha baştan pes edip seçimden çekildi. Kalanlar ise birleşerek üç küme oluşturdu.
Bunların birincisi Vita (Hayat) partisi… Partinin başkanlığını bağımsız milletvekili Sara Cunial yapıyor. Cunial M5S ile meclise girmişti. İktidara gelen M5S sistem siyasetleri izlemeye başlayınca, Cunial siyasi ömrüne bağımsız milletvekili olarak devam etti. En büyük destekçisi ünlü avukat Edoardo Polacco. Bu partide DSÖ ile iktidarın kovid siyasetlerine sert bir biçimde karşı çıkmış neredeyse tüm bilim insanları, profesörler, hekimler, avukatlar var. Türkiye’nin de tanıdığı Prof. Stefano Montanari ve Antonietta Gatti, Vita’da seçime girip Meclis’te gayret etme sonucu aldılar örneğin.
Bir öbür nizam zıddı parti İtalexit… İsminden da anlaşılacağı üzere İtalya’nın Avrupa Birliği’nden çıkmasını savunuyor ve DSÖ ile iktidarın sıhhat siyasetlerine kuvvetli muhalefet ediyor. Kurucusu ise, bir daha M5S’den ayrılmış bir senatör, Gianluigi Paragone. Bu partiyle, Türkiye’nin de tanıdığı Trieste Liman Personelleri seçime girecek.
Komünist Parti’nin Genel Sekreteri Marco Rizzoda İtalia Sovrana e Popolare (Egemen ve Halkçı İtalya) koalisyon kümesini kurdu. Bu kümenin şemsiyesi altında da pekfazlaca sistem tersi küme, ünlü profesörler ve gazeteciler var.
Tüm nizam partileri, ABD-NATO zıddı, Ukrayna’ya silah gönderilmesine muhalif, Rusya ile barıştan yana. İtalya’nın AB’den çıkmasını savunuyorlar, DSÖ ve AB’nin sıhhat polikalarına karşı çıkıyorlar. Bu partiler halk tabanında kuvvetli dayanak buluyor. O niçinle, iktidar seçime iştiraklerini zorlaştırmak ve hatta engellemek için bir epey Bizans kuralı getirdi. örneğin, seçime katılabilmeleri için halktan imza toplama kuralı var. Buna bakılırsa bu partiler 40 ila 60 bin imza toplamak zorunda. Bakanlık, imza toplama kurallarını seçim tarihi belirtildiktan iki hafta daha sonra deklare etti, vakit kaybettirdi ve imza toplayabilmeleri için yaklaşık 8-10 gün mühlet verdi. Ağustos ayında neredeyse tüm İtalya tatilde. Sicilya’da tatilde olan kişi Bologna’da oturuyorsa imza veremeyecek örneğin, lakin seçim bölgelerinde olanlar imza verebilecek. İmza toplarken yanlarında kesinlikle Bakanlık onaylı bir avukat olacak. daha sonrabu imzalar seçim bölgelerinde tek tek denetim edilecek. O denli kurallar ki, en ufak bir aksilikte toplanan oyların Bakanlıkça iptaline imkân veriyor. O niçinle, bu üç yeni partiden hangilerinin seçime katılabileceği çabucak hemen çok muğlak.
Birgül Göker Perdisa
ALINTIDIR