Roma’nın bu hafta en çok konuşulan yeni sergisinin açılış gecesinde, şık takım elbiseli üst düzey bakanlar, kürk mantolu Romalı ünlülerle eğlenirken, eksantrik sanatseverler de aşırı sağcı gençlik grubu üyeleriyle çatıştı.
Hepsi, vücuduna tam oturan bir büyücü pelerini giymiş göz kamaştırıcı bir Gandalf çizimini, akrilik Ork ordularını ve yaldızlı çerçevelerdeki diğer hayran sanatlarını düşündü. Bir duvarda elflerin, insanların ve cücelerin soy ağacını incelediler; diğerinde Orta Dünya’nın kahramanlarını açıklayan bir sözlük (“Hobbitler buçukluk olarak bilinen benzersiz ve farklı bir halktır.”) Yerdeki etkileşimli bir harita üzerinde yürüdüler; Frodo ve arkadaşları yüzen yeşil bir daire üzerinde görülebiliyordu. .
Bazıları heyecanlıydı, bazıları ise şaşkındı. Ancak herhangi bir soru varsa, İtalya Kültür Bakanlığı’nın neden Ulusal Modern ve Çağdaş Galerisi’nde Yüzüklerin Efendisi kitabının İngiliz yazarı JRR Tolkien’in hayatı, akademik kariyeri ve edebi eserleri üzerine büyük bir retrospektif sergiye ev sahipliği yaptığı sorulabilir. vardı? Genellikle modernizmin ustalarına adanan bir çerçeve olan sanat ve görünüşe göre neden herkesin orada olması gerektiğine dair bir süper hayranın cevabı vardı.
Başbakan Giorgia Meloni kişisel “Tolkien: İnsan, Profesör, Yazar” gezisinin ardından “Serginin çok güzel olduğunu düşündüm” dedi. “Konuyu çok iyi bilen biri olarak bilmediğim birçok şeyi buldum.”
Çoğu kişi Tolkien’in kitaplarını uyku öncesi hikayeleri veya fantastik destanlar olarak bilir. Ancak İtalya’nın yakın geçmişindeki kahramanları açıkça arayamayan post-faşist bir evrende büyüyen Bayan Meloni ve diğerleri için Tolkien’in maceraları (savaşçıların, işgalci orduların ve vatanlarını savunan sıradan insanların hikayeleri) korunmak için güvenli bir yer sunuyordu. , dünya görüşlerini ifade ederler. Karakterli giyindiler. Aşırılık yanlısı halk grubu Yüzük Kardeşliği ile birlikte Camp Hobbit adlı sağcı gençlik şenliklerinde şarkı söylediler.
Artık 46 yaşındaki Bayan Meloni, gençliğinin siyasi kenarlarından İtalyan siyasi yaşamının merkezine taşındığından, bu ezoterik alt kültür onu İtalya’nın yüksek sanat tapınaklarına kadar takip ediyor. Başbakan’ın parti liderlerinin bu yaz yaptığı toplantıda Kültür Bakanı Gennaro Sangiuliano gösteriyi bir “hediye” olarak nitelendirdi. Tolkien’in ölümünün 50. yıldönümünü anmak için büyük bir sergiyi hak eden önemli bir edebiyatçı olduğunu söyledi. Bayan Meloni’yi eleştirenler, kendisinin “kültürün güzel bir yanı” olarak tanımladığı sergiyi, ülkenin kültür savaşlarına yönelik sağcı bir karşı saldırı olarak nitelendirdi.
Müzeden ayrıldıktan kısa bir süre sonra ziyaretçiler onun hayal dünyasına girdi. Sergide, İtalyan başyapıtlarından oluşan kalıcı bir koleksiyonun yanı sıra, Tolkien’in özel mektupları ve eşyalarının yanı sıra, Oxford’da profesör olarak pipo içerken ve tüvit takım elbise giyerken ve İtalya’da tatildeyken bir manastırda poz verirken çekilmiş arşiv fotoğrafları da yer aldı.
Vitrinlerin arkasında, aralarında Leonard Nimoy’un “Bilbo Baggins Baladı”, “Yüzüklerin Efendisi” tilt makinesi, filmlerden posterler, çizgi filmlerden fotoğraflar ve eskizler ve Hobbit heykellerinin de bulunduğu bir Hobbit müziği koleksiyonu sergilendi.
Pelerinli din adamları kukuletalarını sergilenen kostümlerle karşılaştırdılar.
Beyaz bir kürk manto giyen İtalyan film endüstrisi emektarı Paola Comin, “Bu özel bir şey” dedi.
Eski bir bakan ve Bayan Meloni’nin sağcı müttefiki olan ve derin “Yüzüklerin Efendisi” bilgisini göstermeye hevesli olan Maurizio Gasparri’nin yanından geçti.
“Dokuz Yüzük Kardeşliği’nin adlarını kimin bildiğini sorun ve kimin cevap verdiğini görün,” dedi dokuzunun da adını vererek. Konu Tolkien’e gelince, “sağ görüşlülerin onu yazar olarak seçtiğini” ekledi.
Bayan Meloni’nin aşırı sağcı İtalya’nın Kardeşleri partisinin gençlik kanadının üyeleri de gösterinin bu geleneği aktarmayı amaçladığını söyledi.
21 yaşındaki üye Andrea Paramano, arkadaşlarıyla birlikte Shire maketlerinin yanında dururken ve ateş canavarı Balrog ile destansı savaşlar yaparken “Bu bir miras” dedi. “Bu aktarılıyor. Geleneğe saygı – “
Kendisi de 21 yaşında olan ve aynı zamanda bir üye olan Gabriele Rosa, “Cesaret” diye sözünü kesti, ancak genç aktivistlerin 1970’lerdeki iç terörizm sırasında şehit olan post-faşist hareketin gerçek kahramanları hakkında okumayı tercih edeceğini söyledi. “Ölüme kadar.”
Bu akşam, pek çok açıdan, meslektaşlarına sergiyi gezdiren eski sağcı gazeteci Kültür Bakanı Sangiuliano’ya aitti. Serginin gösterildiği müzeyi işleten ve görev süresi dolmak üzere olan sanat tarihçisi de dahil olmak üzere, ülkedeki bazı müze müdürlerinin kaderi üzerinde mutlak güce sahip bir adamın özgüveniyle yürüdü.
Bu ayın başlarında serginin duyurusunu yapan bir basın toplantısında Bay Sangiuliano, Bayan Meloni’nin sergiyi sipariş etmediğini ısrarla vurguladı ve sağ kanadın “Yüzüklerin Efendisi” sevgisine ilişkin bir soruya bu konudaki bilgisizlikten bahsederek yanıt verdi. “Muhafazakarlık” kelimesinin Hint-Avrupa kökenleri, ateşin sembolizmi, Ronald Reagan ve Winston Churchill’in yenilikleri ve Charles de Gaulle’ün sömürgecilik karşıtlığı.
“Ya Frodo?” diye sordu bir muhabir.
Müzede sergide partizan hiçbir şey olmadığı konusunda ısrar etmeye devam etti. Bir bakanlık sözcüsünün “Tolkienci” olduğunu iddia ettiği Ringo Starr, Nicolas Cage ve Barack Obama da dahil olmak üzere yazarın hayranlarının tanıtım yazılarıyla dolu bir duvarına dikkat çekti.
Sergide Bay Obama’nın, Hardy Boys’tan “Yüzüklerin Efendisi”, “Hobbit” ve bunun gibi şeylere geçtiğini ve bunların “sadece macera hikayeleri değil, aynı zamanda” olduğunu söylediği aktarıldı. “Bana sosyal sorunları öğreten de hikayelerdi.”
(Bay Obama’nın Scholastic News’teki çocuk muhabirleriyle yaptığı bir röportajdan yaptığı doğru alıntı şu: 13 yaşındayken “Sizi özel bir şeye götüren” Bülbülü Belaya Almak” gibi “daha ciddi kitaplar” okumaya başladı. “Biraz daha düşünün. Bunlar sadece macera hikayeleri değildi, aynı zamanda bana sosyal sorunları da öğreten hikayelerdi.”)
Gösteride Bay Sangiuliano gururla “Bütün Tolkien okuyucuları” dedi. Daha sonra başka bir Tolkien meraklısı olan, Bayan Meloni’nin kayınbiraderi ve aşırı sağcı tarım bakanı Francesco Lollobrigida’yı gördü. Ona hayran çizimini gösterdi ve ikisi merdivenlerde durup Tolkien’in kısa öyküsü “Leaf by Niggle”dan bir alıntı okudu.
Serginin küratörü ve hayran çizimi sahibi Davide Martini, politikacıların etrafındaki tüm ilgiyi görünce hayrete düştü. Gururlu bir metal kafalı olarak, duvarları Tolkien takvimleri ve genellikle fantezi sanatının vaftiz babası olarak anılan Frank Frazetta’nın eserleriyle kaplı bir odada büyüdüğünü söyledi.
Bay Martini, sevdiği eserlerin, yani efsanevi savaşların ve gulyabanilerin nihayet büyük sanat eserleri olarak kabul edilmesinden memnundu. Siyasi katman “yalnızca bir İtalyan sorunudur”.
Diğer fantazi severler de aynı fikirdeydi. Sergiye oyuncu kadrosunun imzasını taşıyan “Yüzüklerin Efendisi” film posterini ödünç veren Mattia Moruzzi, “Burada neden şeytanlaştırıldığını anlamıyorum” dedi.
Boynundaki zincire Yüzüklerin Efendisi tarzı bir yüzük takıyordu. Bologna’da kutsiyetten arındırılmış, hatıralarla dolu bir kilisede birlikte yaşadığı kız arkadaşı, göğüs dekoltesine bir elf Akşam Yıldızı kolyesi takıyordu. Gösterinin bir dönüm noktası olduğunu söyledi. “Meşrulaştırıldı.”
Üstelik Çarşamba akşamı mutlaka görülmesi gereken bir yer gibi görünüyordu. Akşamın sonunda, ülkenin güçlü ekonomi bakanı Giancarlo Giorgetti, Bay Sangiuliano tarafından kişisel bir turla karşılandı; Sangiuliano, Bay Giorgetti tilt oynamak için durduktan sonra arkadan aydınlatmalı okçu çiziminin önünde fotoğraf çekmekte ısrar etti.
Bay Giorgetti ayrılırken, “Ben her zaman para gibi son derece gerçek şeylerle çalışırım” dedi. “Bu, fanteziye bir dalış.”
Ancak Bayan Meloni’nin İtalya’sındaki sergi de oldukça gerçekti.
Son bakanlar ayrılırken ve sağcı gençler birbirlerini antik Roma’nın önkollarında tokalaşarak selamlarken, müze müdürü Cristiana Collu, bir meslektaşına gergin bir şekilde gecenin nasıl geçtiğini sordu. Ona her şeyin iyi gittiğine dair güvence verdi.
Bir muhabir daha önce odada hangi serginin bulunduğunu sorduğunda müze çalışanı durakladı.
“Picasso” dedi.
Hepsi, vücuduna tam oturan bir büyücü pelerini giymiş göz kamaştırıcı bir Gandalf çizimini, akrilik Ork ordularını ve yaldızlı çerçevelerdeki diğer hayran sanatlarını düşündü. Bir duvarda elflerin, insanların ve cücelerin soy ağacını incelediler; diğerinde Orta Dünya’nın kahramanlarını açıklayan bir sözlük (“Hobbitler buçukluk olarak bilinen benzersiz ve farklı bir halktır.”) Yerdeki etkileşimli bir harita üzerinde yürüdüler; Frodo ve arkadaşları yüzen yeşil bir daire üzerinde görülebiliyordu. .
Bazıları heyecanlıydı, bazıları ise şaşkındı. Ancak herhangi bir soru varsa, İtalya Kültür Bakanlığı’nın neden Ulusal Modern ve Çağdaş Galerisi’nde Yüzüklerin Efendisi kitabının İngiliz yazarı JRR Tolkien’in hayatı, akademik kariyeri ve edebi eserleri üzerine büyük bir retrospektif sergiye ev sahipliği yaptığı sorulabilir. vardı? Genellikle modernizmin ustalarına adanan bir çerçeve olan sanat ve görünüşe göre neden herkesin orada olması gerektiğine dair bir süper hayranın cevabı vardı.
Başbakan Giorgia Meloni kişisel “Tolkien: İnsan, Profesör, Yazar” gezisinin ardından “Serginin çok güzel olduğunu düşündüm” dedi. “Konuyu çok iyi bilen biri olarak bilmediğim birçok şeyi buldum.”
Çoğu kişi Tolkien’in kitaplarını uyku öncesi hikayeleri veya fantastik destanlar olarak bilir. Ancak İtalya’nın yakın geçmişindeki kahramanları açıkça arayamayan post-faşist bir evrende büyüyen Bayan Meloni ve diğerleri için Tolkien’in maceraları (savaşçıların, işgalci orduların ve vatanlarını savunan sıradan insanların hikayeleri) korunmak için güvenli bir yer sunuyordu. , dünya görüşlerini ifade ederler. Karakterli giyindiler. Aşırılık yanlısı halk grubu Yüzük Kardeşliği ile birlikte Camp Hobbit adlı sağcı gençlik şenliklerinde şarkı söylediler.
Artık 46 yaşındaki Bayan Meloni, gençliğinin siyasi kenarlarından İtalyan siyasi yaşamının merkezine taşındığından, bu ezoterik alt kültür onu İtalya’nın yüksek sanat tapınaklarına kadar takip ediyor. Başbakan’ın parti liderlerinin bu yaz yaptığı toplantıda Kültür Bakanı Gennaro Sangiuliano gösteriyi bir “hediye” olarak nitelendirdi. Tolkien’in ölümünün 50. yıldönümünü anmak için büyük bir sergiyi hak eden önemli bir edebiyatçı olduğunu söyledi. Bayan Meloni’yi eleştirenler, kendisinin “kültürün güzel bir yanı” olarak tanımladığı sergiyi, ülkenin kültür savaşlarına yönelik sağcı bir karşı saldırı olarak nitelendirdi.
Müzeden ayrıldıktan kısa bir süre sonra ziyaretçiler onun hayal dünyasına girdi. Sergide, İtalyan başyapıtlarından oluşan kalıcı bir koleksiyonun yanı sıra, Tolkien’in özel mektupları ve eşyalarının yanı sıra, Oxford’da profesör olarak pipo içerken ve tüvit takım elbise giyerken ve İtalya’da tatildeyken bir manastırda poz verirken çekilmiş arşiv fotoğrafları da yer aldı.
Vitrinlerin arkasında, aralarında Leonard Nimoy’un “Bilbo Baggins Baladı”, “Yüzüklerin Efendisi” tilt makinesi, filmlerden posterler, çizgi filmlerden fotoğraflar ve eskizler ve Hobbit heykellerinin de bulunduğu bir Hobbit müziği koleksiyonu sergilendi.
Pelerinli din adamları kukuletalarını sergilenen kostümlerle karşılaştırdılar.
Beyaz bir kürk manto giyen İtalyan film endüstrisi emektarı Paola Comin, “Bu özel bir şey” dedi.
Eski bir bakan ve Bayan Meloni’nin sağcı müttefiki olan ve derin “Yüzüklerin Efendisi” bilgisini göstermeye hevesli olan Maurizio Gasparri’nin yanından geçti.
“Dokuz Yüzük Kardeşliği’nin adlarını kimin bildiğini sorun ve kimin cevap verdiğini görün,” dedi dokuzunun da adını vererek. Konu Tolkien’e gelince, “sağ görüşlülerin onu yazar olarak seçtiğini” ekledi.
Bayan Meloni’nin aşırı sağcı İtalya’nın Kardeşleri partisinin gençlik kanadının üyeleri de gösterinin bu geleneği aktarmayı amaçladığını söyledi.
21 yaşındaki üye Andrea Paramano, arkadaşlarıyla birlikte Shire maketlerinin yanında dururken ve ateş canavarı Balrog ile destansı savaşlar yaparken “Bu bir miras” dedi. “Bu aktarılıyor. Geleneğe saygı – “
Kendisi de 21 yaşında olan ve aynı zamanda bir üye olan Gabriele Rosa, “Cesaret” diye sözünü kesti, ancak genç aktivistlerin 1970’lerdeki iç terörizm sırasında şehit olan post-faşist hareketin gerçek kahramanları hakkında okumayı tercih edeceğini söyledi. “Ölüme kadar.”
Bu akşam, pek çok açıdan, meslektaşlarına sergiyi gezdiren eski sağcı gazeteci Kültür Bakanı Sangiuliano’ya aitti. Serginin gösterildiği müzeyi işleten ve görev süresi dolmak üzere olan sanat tarihçisi de dahil olmak üzere, ülkedeki bazı müze müdürlerinin kaderi üzerinde mutlak güce sahip bir adamın özgüveniyle yürüdü.
Bu ayın başlarında serginin duyurusunu yapan bir basın toplantısında Bay Sangiuliano, Bayan Meloni’nin sergiyi sipariş etmediğini ısrarla vurguladı ve sağ kanadın “Yüzüklerin Efendisi” sevgisine ilişkin bir soruya bu konudaki bilgisizlikten bahsederek yanıt verdi. “Muhafazakarlık” kelimesinin Hint-Avrupa kökenleri, ateşin sembolizmi, Ronald Reagan ve Winston Churchill’in yenilikleri ve Charles de Gaulle’ün sömürgecilik karşıtlığı.
“Ya Frodo?” diye sordu bir muhabir.
Müzede sergide partizan hiçbir şey olmadığı konusunda ısrar etmeye devam etti. Bir bakanlık sözcüsünün “Tolkienci” olduğunu iddia ettiği Ringo Starr, Nicolas Cage ve Barack Obama da dahil olmak üzere yazarın hayranlarının tanıtım yazılarıyla dolu bir duvarına dikkat çekti.
Sergide Bay Obama’nın, Hardy Boys’tan “Yüzüklerin Efendisi”, “Hobbit” ve bunun gibi şeylere geçtiğini ve bunların “sadece macera hikayeleri değil, aynı zamanda” olduğunu söylediği aktarıldı. “Bana sosyal sorunları öğreten de hikayelerdi.”
(Bay Obama’nın Scholastic News’teki çocuk muhabirleriyle yaptığı bir röportajdan yaptığı doğru alıntı şu: 13 yaşındayken “Sizi özel bir şeye götüren” Bülbülü Belaya Almak” gibi “daha ciddi kitaplar” okumaya başladı. “Biraz daha düşünün. Bunlar sadece macera hikayeleri değildi, aynı zamanda bana sosyal sorunları da öğreten hikayelerdi.”)
Gösteride Bay Sangiuliano gururla “Bütün Tolkien okuyucuları” dedi. Daha sonra başka bir Tolkien meraklısı olan, Bayan Meloni’nin kayınbiraderi ve aşırı sağcı tarım bakanı Francesco Lollobrigida’yı gördü. Ona hayran çizimini gösterdi ve ikisi merdivenlerde durup Tolkien’in kısa öyküsü “Leaf by Niggle”dan bir alıntı okudu.
Serginin küratörü ve hayran çizimi sahibi Davide Martini, politikacıların etrafındaki tüm ilgiyi görünce hayrete düştü. Gururlu bir metal kafalı olarak, duvarları Tolkien takvimleri ve genellikle fantezi sanatının vaftiz babası olarak anılan Frank Frazetta’nın eserleriyle kaplı bir odada büyüdüğünü söyledi.
Bay Martini, sevdiği eserlerin, yani efsanevi savaşların ve gulyabanilerin nihayet büyük sanat eserleri olarak kabul edilmesinden memnundu. Siyasi katman “yalnızca bir İtalyan sorunudur”.
Diğer fantazi severler de aynı fikirdeydi. Sergiye oyuncu kadrosunun imzasını taşıyan “Yüzüklerin Efendisi” film posterini ödünç veren Mattia Moruzzi, “Burada neden şeytanlaştırıldığını anlamıyorum” dedi.
Boynundaki zincire Yüzüklerin Efendisi tarzı bir yüzük takıyordu. Bologna’da kutsiyetten arındırılmış, hatıralarla dolu bir kilisede birlikte yaşadığı kız arkadaşı, göğüs dekoltesine bir elf Akşam Yıldızı kolyesi takıyordu. Gösterinin bir dönüm noktası olduğunu söyledi. “Meşrulaştırıldı.”
Üstelik Çarşamba akşamı mutlaka görülmesi gereken bir yer gibi görünüyordu. Akşamın sonunda, ülkenin güçlü ekonomi bakanı Giancarlo Giorgetti, Bay Sangiuliano tarafından kişisel bir turla karşılandı; Sangiuliano, Bay Giorgetti tilt oynamak için durduktan sonra arkadan aydınlatmalı okçu çiziminin önünde fotoğraf çekmekte ısrar etti.
Bay Giorgetti ayrılırken, “Ben her zaman para gibi son derece gerçek şeylerle çalışırım” dedi. “Bu, fanteziye bir dalış.”
Ancak Bayan Meloni’nin İtalya’sındaki sergi de oldukça gerçekti.
Son bakanlar ayrılırken ve sağcı gençler birbirlerini antik Roma’nın önkollarında tokalaşarak selamlarken, müze müdürü Cristiana Collu, bir meslektaşına gergin bir şekilde gecenin nasıl geçtiğini sordu. Ona her şeyin iyi gittiğine dair güvence verdi.
Bir muhabir daha önce odada hangi serginin bulunduğunu sorduğunda müze çalışanı durakladı.
“Picasso” dedi.