“Kamboçya: Yıl Zero” kitabı, sonunda neredeyse iki milyon insanın hayatını alacak komünist Khmer Rouge tarafından kutlanan zulümlerden haberdar olan Fransız Katolik rahip Rev. François Ponchaud 17'de öldü. Lauris'te Ocak. , Fransa. 86 yaşındaydı.
Ölümü, Peder Ponchaud'un üye olduğu Paris Yabancı Misyonlar Derneği tarafından duyuruldu. Şirket emekli maaşında öldüğünü söyledi. Şey kanserdi, dedi bir arkadaş, tarihçi Henri Locard.
1975'te, Indochina Savaşı'nın sonunda, sadece Khmer -rouge -horrors hakkında dış dünyaya ulaşmıştı ve büyük ölçüde Batı'da Vietnam ve Kamboçya'da çatışmaları almak isteyenler tarafından serbest bırakıldı.
Kamboçya'da on yıl geçiren ve dilde akıcı bir şekilde konuşan bir rahip olan Peder Ponchaud, Khmer -Rouge ülke üzerinde kontrolü ele geçirip sınırlarını mühürlediğinde diğer yabancılarla birlikte hariç tutuldu.
Khmer Rouge, tüm başkent Phnom Penh-A kaotik zorla tahliye edildi ve önümüzdeki dört yıl içinde Kamboçya'nın öldüğü ve açlıktan öldüğü ve revize olduğu.
Atamasına göre, Peder Ponchaud, Tayland ve Fransa sınırı boyunca yüzlerce yazılı ve sözlü mülteci hesabı toplamaya ve onlara yeni hükümetin propaganda yayınlarından bilgi vermeye başladı.
Vahiyleri, Fransız basında, Fransız sömürgeciliğinin boyunduruğunu atan devrimcilerin romantik bir görüşü tarafından ağır bir şekilde saldırıya uğrayan Fransız Basınındaki makalelerle başladı.
Peder Ponchaud'un – ayık, ayrıntılı ve kapsamlı bir şekilde belgelenmiş kitabı, mültecilerin sözleriyle anlatılan en korkunç sahnelerle – 1977'de yayınlandı. Korku kataloğunu inkar etmek zordu.
Önde gelen bir tarihçi Kamboçya olan David P. Chandler, “Ponchaud,” büyük yeni şafak “ve hepsi saçmalık ile Indochina'da her şeyi isteyen insanlar için rahatsız oldu,” dedi.
Chandler, “Batı'daki herkes Indochina'dan bıkmıştı ve 1975'ten sonra çıkmak istedi ve neler olduğuna dikkat etmek istemedi.” Dedi. “70'lerin sonlarında yapılacak çok fazlaydı.”
“Yıl sıfır” ifadesi halkın hayal gücünü buldu, ancak Khmer -rouge onu kullanmadı. Bununla birlikte, tarihi ve kültürü kapatmaları için ülkeyi yeniden başlatmak ve saf bir tarımsal ütopya yaratmak için uygun bir açıklamaydı.
Bunu başarmak için, Khmer Rouge başlangıçta üst düzey hükümet ve askeri subaylara başladı ve daha sonra geçmişi getiren binaları öldürmeye geçti ve öğretmenleri, avukatları, Budist rahipleri, mahkeme Danner-Sowie Vietnamlılar da dahil olmak üzere etnner azınlıkların üyeleri ve Çinli ve Cham Müslümanları.
Peder Ponchaud kendisi, bazıları yataklarındaki hastane hastalarının bile sokağa döndüğü Phnom Penh'in tahliyesini yaşadı.
2013 yılında Birleşmiş Milletler Khmer Rouge lideri tarafından desteklenen bir mahkeme işlemlerinde “Konspozlanamayan etkinliği gördüm” dedi.
Temizlenmiş, Khmer-Rouge'un düşük üyeleri, geçmiş tarafından şımarık olan insanları ve onlara itaat etmeyenleri köklendirdiğinde en kırsal ulusta yayıldı. Peder Ponchaud'un sözleriyle katliam veya “kendine çarpma” sonunda rejimin belirleyici özelliği haline geldi.
“Sonsuz işgücü, çok az gıda, sefil sıhhi koşullar, terörist ve özet uygulamaları: Bunlardan, Khmer Devrimi'nin saç kaldıran insan maliyetleri büyük zorluk çekmeden sunulabilir”.
Ülkenin nüfuz ettiği korku kitabının birçok açıklamasından birinde, bir kadın, Khmer -Rouge'un nasıl yaklaştığını duyduğunda bir ağaca tırmandığını, bacaklarının kırmızı karıncalar tarafından yenilmesi riskiyle “ Bazı çocuklar parçalandı, bazıları kazındı. “
Kitap, 300 yataklı bir hastanede çalıştığını söyleyen bir mülteci alıntı yapıyor. Tanık, “Bu sadece addaki bir isimdi çünkü hasta insanlar buraya gönderildi, böylece aileleri çalışmak yerine onlara bakmak için zaman kaybetmeyecekti.” Dedi. “Her gün çok sayıda insan öldü. Hastaneye başkanlık eden 20 veya 30 kişi pirinci kaynattı ve cesetleri gömmek için uzaklaştırdı. “
François Ponchaud 8 Şubat 1939'da babası Leon'un genel konsey olarak hareket ettiği Fransız Alpleri'ndeki küçük bir köy olan Sallanches'de doğdu.
Ailesi ile çiftliklerinde çalıştı, dedi 20 yaşına kadar. “12 inek, domuz ve tavuk vardı; Bir sürü meyve ve çilek vardı – çilek, elma ve armut, ”dedi 2013'te Phnom Penh Post'a.“ Altı erkek kardeşim ve altı kız kardeşim var, ama rahip olan tek kişi benim. “
1959'da, seminerde bir yıl sonra Cezayir'deki ayrılıkçı savaşta savaşa gönderildi ve iki buçuk yıl görev yaptı. Paraşüt eğitimini tamamladı, ancak asla savaşa girmediğini söyledi.
“Savaştan hoşlanmadım,” dedi postaneye. “Şimdi sanırım böyle bir savaşa katılmaktan ziyade öldürmeyi ya da hapse girmeyi tercih ederim, ama hapse girmeye cesaret edemediğim zaman.”
Savaştan sonra bir seminerde ve Roma'daki bir Gregoryen üniversitesinde okudu. 1965'te Kamboçya'ya gönderildi ve 1975'te diğer yabancılarla dışlanana kadar Kampong Cham'ın apostolik önsuklarında görev yaptı.
“Kamboçya'ya insanları dönüştürmek için değil, Kamboçyalı kişinin kendi dinlerinin değerini anlamasına yardımcı olmak için geldim.” Dedi.
“Ana amaç, insanların Buda'nın ne öğrettiğini ve İsa'nın İncil'de ne söylediğini açıkça anlamalarına yardımcı olmak ve birlikte yaşamalarına ve birbirlerini sevmelerine yardımcı olmaktır.” Dedi. “Fakir olsak bile hayatımız değerlidir. Birlikte gidebiliriz. Bugün Kamboçya'da duyurduğumuz iyi haber bu. “
“Buda ve meditasyon öğretimi daha iyi bir Hıristiyan olmamamı sağladı. Buda Tanrı'nın kim olduğunu bilmeme yardım etti. “
Kendisine dili öğretti ve o kadar akıcı bir şekilde gitti ki, 2013 sınavında Khmer'daki evinde Fransızca değil, ifade verdi.
Diğer şeylerin yanı sıra, hakimlere ABD ulusal güvenlik danışmanı Henry Kissinger'in 1969 ve 1970 yıllarında Kamboçya'da binlerce yaşama yol açan ve binlerce yaşama yol açan ve Khmer Rouge.
Khmer Rouge nihayet Ocak 1979'da bir Vietnam istilası aldı. Doksanların sonuna kadar Kamboçya'ya acı ve yıkım getirmeye devam eden bir iç savaşla savaştılar.
Peder Ponchaud 1993 yılında Kamboçya'ya döndü, dilini iletmek için bir kültür merkezi kurdu ve Kamboçya'nın dilini ve kahverengilerini gönüllü olarak çalıştırdı ve Aralık 2021'de Fransa'ya dönmeden önce İncil'in Khmer'e çevirisi üzerinde çalıştı.
Hayatta kalanlar arasında dört kardeşi Marie, André, Henri ve Bernard yer alıyor.
Ölümü, Peder Ponchaud'un üye olduğu Paris Yabancı Misyonlar Derneği tarafından duyuruldu. Şirket emekli maaşında öldüğünü söyledi. Şey kanserdi, dedi bir arkadaş, tarihçi Henri Locard.
1975'te, Indochina Savaşı'nın sonunda, sadece Khmer -rouge -horrors hakkında dış dünyaya ulaşmıştı ve büyük ölçüde Batı'da Vietnam ve Kamboçya'da çatışmaları almak isteyenler tarafından serbest bırakıldı.
Kamboçya'da on yıl geçiren ve dilde akıcı bir şekilde konuşan bir rahip olan Peder Ponchaud, Khmer -Rouge ülke üzerinde kontrolü ele geçirip sınırlarını mühürlediğinde diğer yabancılarla birlikte hariç tutuldu.
Khmer Rouge, tüm başkent Phnom Penh-A kaotik zorla tahliye edildi ve önümüzdeki dört yıl içinde Kamboçya'nın öldüğü ve açlıktan öldüğü ve revize olduğu.
Atamasına göre, Peder Ponchaud, Tayland ve Fransa sınırı boyunca yüzlerce yazılı ve sözlü mülteci hesabı toplamaya ve onlara yeni hükümetin propaganda yayınlarından bilgi vermeye başladı.
Vahiyleri, Fransız basında, Fransız sömürgeciliğinin boyunduruğunu atan devrimcilerin romantik bir görüşü tarafından ağır bir şekilde saldırıya uğrayan Fransız Basınındaki makalelerle başladı.
Peder Ponchaud'un – ayık, ayrıntılı ve kapsamlı bir şekilde belgelenmiş kitabı, mültecilerin sözleriyle anlatılan en korkunç sahnelerle – 1977'de yayınlandı. Korku kataloğunu inkar etmek zordu.
Önde gelen bir tarihçi Kamboçya olan David P. Chandler, “Ponchaud,” büyük yeni şafak “ve hepsi saçmalık ile Indochina'da her şeyi isteyen insanlar için rahatsız oldu,” dedi.
Chandler, “Batı'daki herkes Indochina'dan bıkmıştı ve 1975'ten sonra çıkmak istedi ve neler olduğuna dikkat etmek istemedi.” Dedi. “70'lerin sonlarında yapılacak çok fazlaydı.”
“Yıl sıfır” ifadesi halkın hayal gücünü buldu, ancak Khmer -rouge onu kullanmadı. Bununla birlikte, tarihi ve kültürü kapatmaları için ülkeyi yeniden başlatmak ve saf bir tarımsal ütopya yaratmak için uygun bir açıklamaydı.
Bunu başarmak için, Khmer Rouge başlangıçta üst düzey hükümet ve askeri subaylara başladı ve daha sonra geçmişi getiren binaları öldürmeye geçti ve öğretmenleri, avukatları, Budist rahipleri, mahkeme Danner-Sowie Vietnamlılar da dahil olmak üzere etnner azınlıkların üyeleri ve Çinli ve Cham Müslümanları.
Peder Ponchaud kendisi, bazıları yataklarındaki hastane hastalarının bile sokağa döndüğü Phnom Penh'in tahliyesini yaşadı.
2013 yılında Birleşmiş Milletler Khmer Rouge lideri tarafından desteklenen bir mahkeme işlemlerinde “Konspozlanamayan etkinliği gördüm” dedi.
Temizlenmiş, Khmer-Rouge'un düşük üyeleri, geçmiş tarafından şımarık olan insanları ve onlara itaat etmeyenleri köklendirdiğinde en kırsal ulusta yayıldı. Peder Ponchaud'un sözleriyle katliam veya “kendine çarpma” sonunda rejimin belirleyici özelliği haline geldi.
“Sonsuz işgücü, çok az gıda, sefil sıhhi koşullar, terörist ve özet uygulamaları: Bunlardan, Khmer Devrimi'nin saç kaldıran insan maliyetleri büyük zorluk çekmeden sunulabilir”.
Ülkenin nüfuz ettiği korku kitabının birçok açıklamasından birinde, bir kadın, Khmer -Rouge'un nasıl yaklaştığını duyduğunda bir ağaca tırmandığını, bacaklarının kırmızı karıncalar tarafından yenilmesi riskiyle “ Bazı çocuklar parçalandı, bazıları kazındı. “
Kitap, 300 yataklı bir hastanede çalıştığını söyleyen bir mülteci alıntı yapıyor. Tanık, “Bu sadece addaki bir isimdi çünkü hasta insanlar buraya gönderildi, böylece aileleri çalışmak yerine onlara bakmak için zaman kaybetmeyecekti.” Dedi. “Her gün çok sayıda insan öldü. Hastaneye başkanlık eden 20 veya 30 kişi pirinci kaynattı ve cesetleri gömmek için uzaklaştırdı. “
François Ponchaud 8 Şubat 1939'da babası Leon'un genel konsey olarak hareket ettiği Fransız Alpleri'ndeki küçük bir köy olan Sallanches'de doğdu.
Ailesi ile çiftliklerinde çalıştı, dedi 20 yaşına kadar. “12 inek, domuz ve tavuk vardı; Bir sürü meyve ve çilek vardı – çilek, elma ve armut, ”dedi 2013'te Phnom Penh Post'a.“ Altı erkek kardeşim ve altı kız kardeşim var, ama rahip olan tek kişi benim. “
1959'da, seminerde bir yıl sonra Cezayir'deki ayrılıkçı savaşta savaşa gönderildi ve iki buçuk yıl görev yaptı. Paraşüt eğitimini tamamladı, ancak asla savaşa girmediğini söyledi.
“Savaştan hoşlanmadım,” dedi postaneye. “Şimdi sanırım böyle bir savaşa katılmaktan ziyade öldürmeyi ya da hapse girmeyi tercih ederim, ama hapse girmeye cesaret edemediğim zaman.”
Savaştan sonra bir seminerde ve Roma'daki bir Gregoryen üniversitesinde okudu. 1965'te Kamboçya'ya gönderildi ve 1975'te diğer yabancılarla dışlanana kadar Kampong Cham'ın apostolik önsuklarında görev yaptı.
“Kamboçya'ya insanları dönüştürmek için değil, Kamboçyalı kişinin kendi dinlerinin değerini anlamasına yardımcı olmak için geldim.” Dedi.
“Ana amaç, insanların Buda'nın ne öğrettiğini ve İsa'nın İncil'de ne söylediğini açıkça anlamalarına yardımcı olmak ve birlikte yaşamalarına ve birbirlerini sevmelerine yardımcı olmaktır.” Dedi. “Fakir olsak bile hayatımız değerlidir. Birlikte gidebiliriz. Bugün Kamboçya'da duyurduğumuz iyi haber bu. “
“Buda ve meditasyon öğretimi daha iyi bir Hıristiyan olmamamı sağladı. Buda Tanrı'nın kim olduğunu bilmeme yardım etti. “
Kendisine dili öğretti ve o kadar akıcı bir şekilde gitti ki, 2013 sınavında Khmer'daki evinde Fransızca değil, ifade verdi.
Diğer şeylerin yanı sıra, hakimlere ABD ulusal güvenlik danışmanı Henry Kissinger'in 1969 ve 1970 yıllarında Kamboçya'da binlerce yaşama yol açan ve binlerce yaşama yol açan ve Khmer Rouge.
Khmer Rouge nihayet Ocak 1979'da bir Vietnam istilası aldı. Doksanların sonuna kadar Kamboçya'ya acı ve yıkım getirmeye devam eden bir iç savaşla savaştılar.
Peder Ponchaud 1993 yılında Kamboçya'ya döndü, dilini iletmek için bir kültür merkezi kurdu ve Kamboçya'nın dilini ve kahverengilerini gönüllü olarak çalıştırdı ve Aralık 2021'de Fransa'ya dönmeden önce İncil'in Khmer'e çevirisi üzerinde çalıştı.
Hayatta kalanlar arasında dört kardeşi Marie, André, Henri ve Bernard yer alıyor.