Bir İngiliz mahkemesinde açılan bilgisayar korsanlığı davasıyla Prens Harry, uzun süredir yaygın veri ihlalleriyle suçlanan ancak son yıllarda aşırılıklarını dizginlemek zorunda kalan tabloid endüstrisine bir darbe daha vurmayı hedefliyor.
Kral III. ağır yasal düzenlemelere uymak zorunda kalmakta ve düzenleme tehdidi altındadır.
Salı günü yorum yapan prens, yıllardır sözünü sakınmayan, sözünü sakınmayan basınla savaş halinde. Ve İngiltere’deki telefon korsanlığı skandalı patlak verdiğinden beri, şirket bir News Corporation yayınını kapatmaya zorladı, önde gelen birkaç gazetecinin hapse gönderilmesine yardım etti, yüz milyonlarca poundluk yasal ücretler ve kurban tazminatı aldı ve Parlamentoyu ciddi bir şekilde düşünmeye sevk etti. sektörü düzenlemek.
Aynı zamanda, bir zamanlar güçlü olan İngiliz magazin dergileri, satışları düşürerek küresel medya manzarasını değiştiren bir dijital devrimle zayıfladı, ancak halkın ünlü haberlerine olan iştahı azalmadı.
The Sun’ın eski editörü ve bir iletişim şirketi olan Kitchen Table Partners’ın kurucusu David Yelland, “İşler değişti – her yönden daha iyi hale gelmeleri gerekmiyor, ancak kesinlikle geliştiler” dedi. “Tabbel gazeteciliği bu şekilde olmaz.”
Yelland, “Şu anda mahremiyete yönelik bir ihlal söz konusu değil, özellikle sosyal medyadan alınan görsellerin kullanımıyla ilgili bir durum var” dedi, ancak sorunlu medya içeriğinin artık yorumlardan kaynaklanma olasılığının daha yüksek olduğunu da sözlerine ekledi. Birinin çöp kutularından kurtarılan malzeme veya ünlü banka hesap özetlerine erişim elde etmek için müfettişlere ödeme yaparak.
Sussex Dükü olarak da bilinen Harry’nin avukatları, Mirror Group Gazetelerini, 1996’dan 2011’e kadar öne çıkan hikayeler için onun hakkında yasadışı bir şekilde bilgi toplamak için özel dedektifleri kullanmakla suçluyorlar. Özel dedektiflerin sesli mesajları dinleme işine karıştığını ve Harry ve arkadaşlarının nerede olduğunu bulmak için yasa dışı yöntemler kullanan fotoğrafçılar çalıştırdığını söylüyorlar.
Harry, popüler İngiliz televizyon dizisi Coronation Street’te yer alan iki aktör de dahil olmak üzere dört davacıdan biridir. Dava, gazetelerin Harry’nin ve kardeşi Prens William’ın cep telefonlarını hacklediği iddiasına odaklanıyor; Yardımcı; ve 2000’lerin başında eski bir kız arkadaşı.
Mirror Group’un baş danışmanı Andrew Green, Pazartesi günü mahkemede “Sussex Dükü’nün hacklendiğine dair hiçbir kanıt olmadığını” savundu.
Telefon korsanlığı, sesli mesaj mesajlarını izinsiz olarak ele geçirmek Birleşik Krallık’ta yasa dışıdır. Bununla birlikte, bu yüzyılın ilk on yılında, “gösteriş” olarak bilinen aldatma yoluyla telefon faturaları veya tıbbi kayıtlar gibi özel bilgilerin elde edilmesi de dahil olmak üzere yaygın tabloid medya suiistimalleri yaşandı.
Kraliyet Ailesi, 2006-07’de The News of the World’ün ana hedefleri ve kraliyet editörüydü., Clive Goodman ve özel dedektif Glenn Mulcaire, kraliyet yardımcılarının sesli mesaj mesajlarını ele geçirmekten suçlu bulundu.
Durham Üniversitesi South College Rektörü ve Kent Üniversitesi Gazetecilik Merkezi’nin Kurucu Direktörü Prof Timothy Luckhurst, medyadaki önemli değişimin Rupert Murdoch’un bir gazetesi olan The News of the World’ün daha sonra öldürülmüş olarak bulunan kayıp bir çocuk olan Milly Dowler’ın telefonunu hackledi.
Dava, Baş Yargıç Brian Leveson’un adını taşıyan bir soruşturmayı ateşledi ve News Corporation’ın 168 yıllık gazeteyi 2011’de kapatmasına yol açtı.
“Leveson Soruşturması, Birleşik Krallık’taki popüler basının unsurlarının gerçekten yoğun bir araştırmasını ve derinlemesine eleştirisini içeriyordu ve eğer kabul edilirse, Birleşik Krallık basınının düzenlenmesine ilk hükümetin dahil olmasına yol açacak tavsiyelerle sonuçlandı.” 17. yüzyılda basın lisanslarının kaldırılmasından bu yana” dedi Profesör Luckhurst.
İngiltere’nin politika yapıcıları tabloid aşırılıklarını dizginlemek için uzun süredir mücadele ediyorlardı.
Ancak Parlamento’nun görevi milletvekillerini sorumlu tutmak olan kişileri düzenleyeceği fikri o kadar büyük bir tehdit oluşturdu ki, gazeteciler üzerinde bir tür baskı görevi gördü. Profesör Luckhurst, düzenleyici fikrin sonunda basın özgürlüğünü ayaklar altına alma korkusuyla reddedildiğini, ancak basının, özdenetim uygulamasının kalıcı olması için davranışlarda önemli gelişmelere yol açması gerektiğini o zamanlar bildiğini söyledi.
“Prens Harry’nin Mirror Group Gazetelerine karşı mahkemede dava açarken yaptığı şey,” diye ekledi, “esas olarak, Leveson Soruşturmasının herhangi bir etkisi olmadan önce büyük ölçüde – eğer yapıldıysa – gerçekleştirilen davranışı ifşa etmektir.”
Telefon korsanlığının belki de en canlı örneği, 2007’de Başbakan David Cameron’ın Downing Caddesi danışmanı olmak için istifa eden The News of the World’ün eski editörü Andy Coulson’ın durumuydu. 2011’de bilgisayar korsanlığı davası yeniden gün ışığına çıktıktan sonra, Bay Coulson sadece işini kaybetmekle kalmadı, skandaldaki rolü nedeniyle hapse atıldı.
Bay Murdoch’un imparatorluğunun, gazetecilik yanlış uygulama kurbanlarına yasal ve diğer ücretler ve tazminat olarak toplam 1 milyar sterlinden fazla ödediği bildirildi. Yakın tarihli bir Harry mahkeme dosyasına göre, Prens William, bir davadan kaçınmak için önemli bir ödemeyi kabul edenler arasındaydı.
O zamandan beri, İngiliz magazin gazeteleri geri çekilmek yerine yaklaşımlarını değiştirdiler, yine de ünlü haberlerini ve dedikodularını yaymaya devam ettiler, ancak kanunları açıkça çiğnemeden.
Örneğin, son günlerde haber medyasına, evliliği sırasında daha genç bir erkek meslektaşıyla ilişkisi hakkında yalan söylediğini itiraf eden eski TV sunucusu Phillip Schofield’ın istifasıyla ilgili haberler hakim oldu.
Profesör Luckhurst, “Bu hikayelerin görünüşte yasal yollarla ortaya çıkması ve gerçek kaynaklar olan insanlarla yapılan röportajlar ve sohbetler yoluyla yayılması, davranışta bir değişikliği temsil ediyor, ancak İngiliz halkının beğenisinde bir değişiklik olduğunu göstermez” dedi. .
Sosyal medya, gazetecilerin ünlü haberlerini takip etmeye devam etmeleri için değerli bir kaynak olduğunu kanıtladı. The Sun’ın eski editörü Bay Yelland, birçok magazin gazetesinin zengin ve ünlülerle bağlantılı insanlardan gelen raporları incelemek için saatler harcadığını, ancak tavsiye edilmeyen bir Facebook veya Twitter gönderisine rastladığını söyledi.
Bazı eleştirmenler, taktiklerdeki değişikliğe rağmen magazin gazetelerinin hâlâ sorumsuz ve her zamanki kadar etkili olduğunu söylüyor ve daha sert önlemler alınması çağrısında bulunuyor.
Basın hesap verebilirliğini savunan bir grup olan Hacked Off’un eski yöneticisi Brian Cathcart, “Basılı baskılarda kaybettikleri şeyi, sosyal medya üzerindeki nüfuzları ve politikacılar üzerindeki nüfuzları ile telafi ettiler” dedi.
“Mafyayı her gün ve her saat canlandırıp yönetiyorlar,” dedi, “rasyonel siyaseti imkansız kılıyor, ama her zaman alaycı ve zalim sahiplerinin çıkarlarına hizmet ediyor.”
Ancak uzmanlar, Prens Harry için yasal bir zaferin İngiliz tabloidiyle olan kan davasını sona erdireceği kadar alevlendireceğini söylüyor.
Yelland, “Onları seçmeye devam ederseniz, onlar da sizi seçecek” dedi. “Harry ve Meghan için Birleşik Krallık basın sorunu mahremiyet ihlali değil; Bu bir yorumdur, raporlamalarının yapılandırılma şeklidir.
“Ve onlardan nefret eden bir nesil editör varsa, her gün istediklerini yapabilirler – Harry ve Meghan davayı kazansa bile.”
Kral III. ağır yasal düzenlemelere uymak zorunda kalmakta ve düzenleme tehdidi altındadır.
Salı günü yorum yapan prens, yıllardır sözünü sakınmayan, sözünü sakınmayan basınla savaş halinde. Ve İngiltere’deki telefon korsanlığı skandalı patlak verdiğinden beri, şirket bir News Corporation yayınını kapatmaya zorladı, önde gelen birkaç gazetecinin hapse gönderilmesine yardım etti, yüz milyonlarca poundluk yasal ücretler ve kurban tazminatı aldı ve Parlamentoyu ciddi bir şekilde düşünmeye sevk etti. sektörü düzenlemek.
Aynı zamanda, bir zamanlar güçlü olan İngiliz magazin dergileri, satışları düşürerek küresel medya manzarasını değiştiren bir dijital devrimle zayıfladı, ancak halkın ünlü haberlerine olan iştahı azalmadı.
The Sun’ın eski editörü ve bir iletişim şirketi olan Kitchen Table Partners’ın kurucusu David Yelland, “İşler değişti – her yönden daha iyi hale gelmeleri gerekmiyor, ancak kesinlikle geliştiler” dedi. “Tabbel gazeteciliği bu şekilde olmaz.”
Yelland, “Şu anda mahremiyete yönelik bir ihlal söz konusu değil, özellikle sosyal medyadan alınan görsellerin kullanımıyla ilgili bir durum var” dedi, ancak sorunlu medya içeriğinin artık yorumlardan kaynaklanma olasılığının daha yüksek olduğunu da sözlerine ekledi. Birinin çöp kutularından kurtarılan malzeme veya ünlü banka hesap özetlerine erişim elde etmek için müfettişlere ödeme yaparak.
Sussex Dükü olarak da bilinen Harry’nin avukatları, Mirror Group Gazetelerini, 1996’dan 2011’e kadar öne çıkan hikayeler için onun hakkında yasadışı bir şekilde bilgi toplamak için özel dedektifleri kullanmakla suçluyorlar. Özel dedektiflerin sesli mesajları dinleme işine karıştığını ve Harry ve arkadaşlarının nerede olduğunu bulmak için yasa dışı yöntemler kullanan fotoğrafçılar çalıştırdığını söylüyorlar.
Harry, popüler İngiliz televizyon dizisi Coronation Street’te yer alan iki aktör de dahil olmak üzere dört davacıdan biridir. Dava, gazetelerin Harry’nin ve kardeşi Prens William’ın cep telefonlarını hacklediği iddiasına odaklanıyor; Yardımcı; ve 2000’lerin başında eski bir kız arkadaşı.
Mirror Group’un baş danışmanı Andrew Green, Pazartesi günü mahkemede “Sussex Dükü’nün hacklendiğine dair hiçbir kanıt olmadığını” savundu.
Telefon korsanlığı, sesli mesaj mesajlarını izinsiz olarak ele geçirmek Birleşik Krallık’ta yasa dışıdır. Bununla birlikte, bu yüzyılın ilk on yılında, “gösteriş” olarak bilinen aldatma yoluyla telefon faturaları veya tıbbi kayıtlar gibi özel bilgilerin elde edilmesi de dahil olmak üzere yaygın tabloid medya suiistimalleri yaşandı.
Kraliyet Ailesi, 2006-07’de The News of the World’ün ana hedefleri ve kraliyet editörüydü., Clive Goodman ve özel dedektif Glenn Mulcaire, kraliyet yardımcılarının sesli mesaj mesajlarını ele geçirmekten suçlu bulundu.
Durham Üniversitesi South College Rektörü ve Kent Üniversitesi Gazetecilik Merkezi’nin Kurucu Direktörü Prof Timothy Luckhurst, medyadaki önemli değişimin Rupert Murdoch’un bir gazetesi olan The News of the World’ün daha sonra öldürülmüş olarak bulunan kayıp bir çocuk olan Milly Dowler’ın telefonunu hackledi.
Dava, Baş Yargıç Brian Leveson’un adını taşıyan bir soruşturmayı ateşledi ve News Corporation’ın 168 yıllık gazeteyi 2011’de kapatmasına yol açtı.
“Leveson Soruşturması, Birleşik Krallık’taki popüler basının unsurlarının gerçekten yoğun bir araştırmasını ve derinlemesine eleştirisini içeriyordu ve eğer kabul edilirse, Birleşik Krallık basınının düzenlenmesine ilk hükümetin dahil olmasına yol açacak tavsiyelerle sonuçlandı.” 17. yüzyılda basın lisanslarının kaldırılmasından bu yana” dedi Profesör Luckhurst.
İngiltere’nin politika yapıcıları tabloid aşırılıklarını dizginlemek için uzun süredir mücadele ediyorlardı.
Ancak Parlamento’nun görevi milletvekillerini sorumlu tutmak olan kişileri düzenleyeceği fikri o kadar büyük bir tehdit oluşturdu ki, gazeteciler üzerinde bir tür baskı görevi gördü. Profesör Luckhurst, düzenleyici fikrin sonunda basın özgürlüğünü ayaklar altına alma korkusuyla reddedildiğini, ancak basının, özdenetim uygulamasının kalıcı olması için davranışlarda önemli gelişmelere yol açması gerektiğini o zamanlar bildiğini söyledi.
“Prens Harry’nin Mirror Group Gazetelerine karşı mahkemede dava açarken yaptığı şey,” diye ekledi, “esas olarak, Leveson Soruşturmasının herhangi bir etkisi olmadan önce büyük ölçüde – eğer yapıldıysa – gerçekleştirilen davranışı ifşa etmektir.”
Telefon korsanlığının belki de en canlı örneği, 2007’de Başbakan David Cameron’ın Downing Caddesi danışmanı olmak için istifa eden The News of the World’ün eski editörü Andy Coulson’ın durumuydu. 2011’de bilgisayar korsanlığı davası yeniden gün ışığına çıktıktan sonra, Bay Coulson sadece işini kaybetmekle kalmadı, skandaldaki rolü nedeniyle hapse atıldı.
Bay Murdoch’un imparatorluğunun, gazetecilik yanlış uygulama kurbanlarına yasal ve diğer ücretler ve tazminat olarak toplam 1 milyar sterlinden fazla ödediği bildirildi. Yakın tarihli bir Harry mahkeme dosyasına göre, Prens William, bir davadan kaçınmak için önemli bir ödemeyi kabul edenler arasındaydı.
O zamandan beri, İngiliz magazin gazeteleri geri çekilmek yerine yaklaşımlarını değiştirdiler, yine de ünlü haberlerini ve dedikodularını yaymaya devam ettiler, ancak kanunları açıkça çiğnemeden.
Örneğin, son günlerde haber medyasına, evliliği sırasında daha genç bir erkek meslektaşıyla ilişkisi hakkında yalan söylediğini itiraf eden eski TV sunucusu Phillip Schofield’ın istifasıyla ilgili haberler hakim oldu.
Profesör Luckhurst, “Bu hikayelerin görünüşte yasal yollarla ortaya çıkması ve gerçek kaynaklar olan insanlarla yapılan röportajlar ve sohbetler yoluyla yayılması, davranışta bir değişikliği temsil ediyor, ancak İngiliz halkının beğenisinde bir değişiklik olduğunu göstermez” dedi. .
Sosyal medya, gazetecilerin ünlü haberlerini takip etmeye devam etmeleri için değerli bir kaynak olduğunu kanıtladı. The Sun’ın eski editörü Bay Yelland, birçok magazin gazetesinin zengin ve ünlülerle bağlantılı insanlardan gelen raporları incelemek için saatler harcadığını, ancak tavsiye edilmeyen bir Facebook veya Twitter gönderisine rastladığını söyledi.
Bazı eleştirmenler, taktiklerdeki değişikliğe rağmen magazin gazetelerinin hâlâ sorumsuz ve her zamanki kadar etkili olduğunu söylüyor ve daha sert önlemler alınması çağrısında bulunuyor.
Basın hesap verebilirliğini savunan bir grup olan Hacked Off’un eski yöneticisi Brian Cathcart, “Basılı baskılarda kaybettikleri şeyi, sosyal medya üzerindeki nüfuzları ve politikacılar üzerindeki nüfuzları ile telafi ettiler” dedi.
“Mafyayı her gün ve her saat canlandırıp yönetiyorlar,” dedi, “rasyonel siyaseti imkansız kılıyor, ama her zaman alaycı ve zalim sahiplerinin çıkarlarına hizmet ediyor.”
Ancak uzmanlar, Prens Harry için yasal bir zaferin İngiliz tabloidiyle olan kan davasını sona erdireceği kadar alevlendireceğini söylüyor.
Yelland, “Onları seçmeye devam ederseniz, onlar da sizi seçecek” dedi. “Harry ve Meghan için Birleşik Krallık basın sorunu mahremiyet ihlali değil; Bu bir yorumdur, raporlamalarının yapılandırılma şeklidir.
“Ve onlardan nefret eden bir nesil editör varsa, her gün istediklerini yapabilirler – Harry ve Meghan davayı kazansa bile.”