Cerrahi teşebbüslerden daha sonra bedende biroldukça değişiklik ortaya çıkmaktadır. Metabolizma ve sindirim sisteminde ortaya çıkan bu yeni tertip kısa ve uzun vadede farklı tesirlere sahiptir. Çeşitli operasyonlardan daha sonra kısa ve uzun vadede dikkat edilmesi gereken kimi noktalar, yeni oluşan beden tertibinin sağlıklı olmasını sağlayabilir.
Genel cerrahi alanına giren ve sindirim sistemi ile bağlantısı olmayan fıtık, tiroit bezi ve göğüs üzere operasyonlardan daha sonra yorgunluk, kansızlık, beden direncinin düşmesi üzere erken devirde âlâ dinlenme ve beslenmeyi gerektiren durumlar kelam konusudur fakat bu biçimdesi operasyonlardan yaklaşık 3-4 hafta daha sonra metabolizma olağana yakın bir düzeye döndüğünden bu hastalar operasyon öncesi periyodun beslenme tertibine ve ötürüsıyla olağan oruç tutma nizamına kısa bir müddetde dönebilirler.
Sindirim sistemini ilgilendiren operasyonlardan daha sonra ise durum epeyce farklıdır. Cerrahinin alanı ve oluşturulan değişikliklere bağlı uzun müddetli ve hatta kalıcı yeni düzenler hastanın beslenmesini kalıcı olarak değiştirebilmekte ve açlığa karşı direncini azaltabilmektedir.
Yemek borusu, mide ve oniki parmak barsağı operasyonlarından daha sonra uzun vadeli açlıklar kadar bir kezde epey besin tüketmek de ziyanlı olabilir. Bilhassa midenin tamamının alınmadığı ve hepsi ya da bir kısmının geride kaldığı cerrahilerden daha sonra uzun müddetli açlıklar çoğunlukla ülserlerin (yaraların) oluşmasına ve hatta kanama yahut delinme üzere hayati tehlike yaratan yan tesirlerin ortaya çıkmasına niye olabilir. bir daha de bu tip operasyonlardan yaklaşık 1 yıl daha sonra üst sindirim sistemi oturmuş bir istikrara ulaştığından oruç tutmak mümkün olabilir. Hekimin teklifiyle asit salgısını denetim eden ilaçlar, sahur ve iftarda istikrarlı ve bilhassa yenilen besinin ölçüsü olarak çok olmayan beslenme usulü hastalara bu konuda yardımcı olabilir.
Hemoroid, fissür ve gibisi makat etrafı basur gurubu hastalıklar niçiniyle operasyon geçiren hastaların iyileşmeleri ve sağlıklı dışkılama fonksiyonlarını yerine getirmeleri açısından ise ishal ve kabızlığın olmaması gerekli. Bu niçinle bu hastaların tercihen 3 öğün yemek yemeleri ve her öğünde bol bol bitkisel lif alıp oldukça su içmeleri gereklidir.
Uygulanan operasyonlardan biri ise safra kesesi cerrahileridir. Safra kesesi alınmış hastaların beslenme rejiminde rastgele bir yasak bulunmamaktadır lakin bu hastaların uzun müddet aç kalmaları, safra reflü gastriti denilen özel bir çeşit mide rahatsızlığına niye olduğundan sık sık beslenmeleri gereklidir. Öteki taraftan safra kesesi ve pankreas operasyonu geçiren hastaların bir öğünde fazla hayvansal besin tüketmeleri hazımsızlığa niye olduğundan klasik iftar öğünleri de bu hastalar için uygun olmayabilir.
Genel olarak cerrahi operasyonlardan daha sonra erken periyotta beden direnci düştüğünden ve yeni metabolizma değişiklikleri gündeme geldiğinden beslenme sistemindeki bozukluk ve yetersizlikler hastanın genel sıhhatini olumsuz tarafta etkileyebilir. Bu süreç bilhassa önemli hastalıklar ve büyük çaplı operasyonlarda uzun bir süre ve hatta ömür uzunluğu sürebilir. bir daha de yapılan operasyonlar ve bedende oluşturdukları değişiklikler hakkında ayrıntılı bilgiye sahip olduğumuzdan çeşitli diteler ve birtakım ilaç ve beslenme takviyeleriyle birlikte biroldukca hasta operasydaha sonrasında uzun periyodik açlıklara dayanabilmekte ve ötürüsıyla orucunu tutabilmektedir.
Genel cerrahi alanına giren ve sindirim sistemi ile bağlantısı olmayan fıtık, tiroit bezi ve göğüs üzere operasyonlardan daha sonra yorgunluk, kansızlık, beden direncinin düşmesi üzere erken devirde âlâ dinlenme ve beslenmeyi gerektiren durumlar kelam konusudur fakat bu biçimdesi operasyonlardan yaklaşık 3-4 hafta daha sonra metabolizma olağana yakın bir düzeye döndüğünden bu hastalar operasyon öncesi periyodun beslenme tertibine ve ötürüsıyla olağan oruç tutma nizamına kısa bir müddetde dönebilirler.
Sindirim sistemini ilgilendiren operasyonlardan daha sonra ise durum epeyce farklıdır. Cerrahinin alanı ve oluşturulan değişikliklere bağlı uzun müddetli ve hatta kalıcı yeni düzenler hastanın beslenmesini kalıcı olarak değiştirebilmekte ve açlığa karşı direncini azaltabilmektedir.
Yemek borusu, mide ve oniki parmak barsağı operasyonlarından daha sonra uzun vadeli açlıklar kadar bir kezde epey besin tüketmek de ziyanlı olabilir. Bilhassa midenin tamamının alınmadığı ve hepsi ya da bir kısmının geride kaldığı cerrahilerden daha sonra uzun müddetli açlıklar çoğunlukla ülserlerin (yaraların) oluşmasına ve hatta kanama yahut delinme üzere hayati tehlike yaratan yan tesirlerin ortaya çıkmasına niye olabilir. bir daha de bu tip operasyonlardan yaklaşık 1 yıl daha sonra üst sindirim sistemi oturmuş bir istikrara ulaştığından oruç tutmak mümkün olabilir. Hekimin teklifiyle asit salgısını denetim eden ilaçlar, sahur ve iftarda istikrarlı ve bilhassa yenilen besinin ölçüsü olarak çok olmayan beslenme usulü hastalara bu konuda yardımcı olabilir.
Hemoroid, fissür ve gibisi makat etrafı basur gurubu hastalıklar niçiniyle operasyon geçiren hastaların iyileşmeleri ve sağlıklı dışkılama fonksiyonlarını yerine getirmeleri açısından ise ishal ve kabızlığın olmaması gerekli. Bu niçinle bu hastaların tercihen 3 öğün yemek yemeleri ve her öğünde bol bol bitkisel lif alıp oldukça su içmeleri gereklidir.
Uygulanan operasyonlardan biri ise safra kesesi cerrahileridir. Safra kesesi alınmış hastaların beslenme rejiminde rastgele bir yasak bulunmamaktadır lakin bu hastaların uzun müddet aç kalmaları, safra reflü gastriti denilen özel bir çeşit mide rahatsızlığına niye olduğundan sık sık beslenmeleri gereklidir. Öteki taraftan safra kesesi ve pankreas operasyonu geçiren hastaların bir öğünde fazla hayvansal besin tüketmeleri hazımsızlığa niye olduğundan klasik iftar öğünleri de bu hastalar için uygun olmayabilir.
Genel olarak cerrahi operasyonlardan daha sonra erken periyotta beden direnci düştüğünden ve yeni metabolizma değişiklikleri gündeme geldiğinden beslenme sistemindeki bozukluk ve yetersizlikler hastanın genel sıhhatini olumsuz tarafta etkileyebilir. Bu süreç bilhassa önemli hastalıklar ve büyük çaplı operasyonlarda uzun bir süre ve hatta ömür uzunluğu sürebilir. bir daha de yapılan operasyonlar ve bedende oluşturdukları değişiklikler hakkında ayrıntılı bilgiye sahip olduğumuzdan çeşitli diteler ve birtakım ilaç ve beslenme takviyeleriyle birlikte biroldukca hasta operasydaha sonrasında uzun periyodik açlıklara dayanabilmekte ve ötürüsıyla orucunu tutabilmektedir.