Rusya-Ukrayna savaşı Fransa seçimlerini nasıl etkiledi
Onur Sinan Güzaltan yazdı…
Fransız sermayesi, ABD’nin Rusya’ya uyguladığı yaptırımlardan rahatsız.
Total, Renault (son dakika sonucuyla Rusya’dan çekildiğini deklare etti), Danone, Auchan, Leroy Merlin ve öbürleri, ABD’nin ısrarlarına karşın Rusya pazarından çekilmekte ayak sürüyorlar.
Fransa’daki Atlantik yanlısı çevrelerin ise aksi tarafta ısrarı hatta tehditleri sürüyor.
“FRANSIZ ŞİRKETLERİNE LAF GEÇİREMEYEN MACRON”
Sağ liberal Le Monde ve sol liberal Liberation gazetelerinde Renault ve yaptırımlara uymayan öteki Fransız şirketlerine karşı boykot davetleri artarken, Vatikan’ın Fransa’daki sesi olarak kabul edilen La Croix Gazetesi işi “yaptırımlara uymayan Total, savaş hatasına iştirakten yargılanabilir mi?” başlığı atmaya kadar getirdi.
“Adını vermek istemeyen Avrupa Birliği yetkilileri” ise bilhassa İngiliz gazetelerine yaptıkları değerlendirmelerde, Macron’u “Fransız şirketlerine laf geçirememekle” ve Rusya’da faaliyetlerini sürdüren Fransız şirketlerini “açgözlülükle” suçlamaya devam ediyorlar.
Bütün bu gelişmeler yaşanırken, Rusya Dışişleri Bakanı Sergey Lavrov Rus haber kanalı RBK’ya verdiği röportajda şu sözleri kullandı: “Avrupa, ABD tarafınca ortaya koyulan dünya sistemini her koşulda kabul etmeye hazır (…) yalnızca Macron, Avrupa Birliği için bağımsız bir strateji ihtiyacını hatırlatıyor. Başka üyeler ABD karşısında fazlacatan diz çöktüler.”
Lavrov’un tabirleri, Rusya’nın karşı taraftaki (Batı kampındaki) çatlakları derinleştiren bir siyaset izlediğini gösteriyor.
Daha evvelki yazılarımızda da belirttiğimiz üzere, fırtına dindiğinde Rus diplomatlarının birincil gayesi Avrupalı muhataplarıyla bağlantılarını olağanlaştırmak olacaktır ki derin bir ekonomik krizle boğuşan Avrupalıların bu teklife hayır demesi pek muhtemel gözükmüyor.
Bu doğrultuda, Avrupa Birliği’nin dış siyasetine istikamet veren Josep Borell’in “Rusya’yla münasebetlerde yanlışlar yaptık” itirafını da not edelim.
SEÇİMLER VE FRANSIZ SERMAYESİ
Fransa’daki bütün bu gelişmeleri değerlendirirken, yalnızca birkaç hafta daha sonra Cumhurbaşkanlığı seçimlerinin birinci cinsinin düzenleneceğini göz önünde bulundurmakta fayda var.
Fransız şirketleri de dahil olmak üzere, ülke siyaseti üzerinde tesiri olan kuvvetlerin tamamının seçim neticelerina kadar var olan durumlarını korumak istemeleri çok doğal.
Birebir tespiti, Atlantik’le yakın bağlara sahip Jacques Attali’nin öğrencisi Macron ortasında yapabiliriz. Macron, halihazırda ülkeyi tesiri altına almış olan ekonomik krizi, tam da seçimler öncesi Rusya’ya yaptırımlar uygulayarak daha da derinleştirmek istemiyor.
Asıl soru, seçimler sonuçlandıktan daha sonra birebir çizginin sürüp sürmeyeceği…
Macron birinci cins anketlerde birinci sırada gözükse de en son sonuç, ikinci çeşitte karşısına hangi adayın çıkacağına bağlı.
Sağ kanat oylar, Marine Le Pen, Eric Zemmour ve Valerie Pecresse içinde bölünmüş durumda…Her ne kadar ihtimal düşük olsa da Pecresse’in ikinci çeşide kalması halinde, Macron karşısında bahtının Le Pen ve Zemmour’dan daha yüksek olduğu kesin.
Le Pen ve/veya Zemmour’a gitmeyecek olan merkez, sol merkez oylar Pecresse’in etrafında toparlanabilir.
Öte yandan Pecresse, le Pen ve Zemmour’a kıyasla Rusya’yla bağlantılara aralı bakan bir isim lakin sermaye kümelerinin Fransız sağı üstündeki tesiri Pecresse’in siyasetlerini de değiştirebilir.
Le Pen yahut Zemmour’un seçilmesi halinde ise Fransa-Rusya bağları bir daha ivme kazanacaktır.
ROTSCHILD’İN BANKERİNDEN SUUDİ ARABİSTAN’A KIRILMA
Fransa’da olup biten, Ukrayna kriziyle birlikte somutlaşan Batı-Doğu içinde güç istikrarı değişiminin bir kararıdur.
“Rotschild’in bankeri” Macron’un Moskova’ya yakın çıkışları, kuruluşundan itibaren Anglo Sakson ittifakının kesimi olan Riyad idaresinin, var olan değişime ayak uydurarak Çin’le Yuan üzerinden petrol ticareti yapma sonucuna benziyor.
İsrail’in Rusya zıddı yaptırımlara aralı duruşu yahut Hindistan’ın Rusya’yla sıkı bir ticaret dostuna dönüşmesini de birebir klasmana koyabiliriz.
Başladığımız yere geri dönersek; Fransız sermayesinin, Rusya’ya yaptırımlar konusunda ABD’yi hangi hudutlara kadar zorlayabileceğinin tartışmalı olduğunu belirtelim.
Bu soruya karşılık ararken, Champ Elysees’de Charles de Gaulle’ün oturmadığını ve Fransız halkının da tıpkı Avrupalı komşuları üzere uzun senelerdan bu yana Marshall Fonu gibisi Atlantikçi propagandalara maruz kaldığını unutmayalım.
Evet dünya değişiyor.
Ve dünya değişirken, eski dünyanın çelişkileri yerini yenilerine bırakıyor.
Onur Sinan Güzaltan
ALINTIDIR
Onur Sinan Güzaltan yazdı…
Fransız sermayesi, ABD’nin Rusya’ya uyguladığı yaptırımlardan rahatsız.
Total, Renault (son dakika sonucuyla Rusya’dan çekildiğini deklare etti), Danone, Auchan, Leroy Merlin ve öbürleri, ABD’nin ısrarlarına karşın Rusya pazarından çekilmekte ayak sürüyorlar.
Fransa’daki Atlantik yanlısı çevrelerin ise aksi tarafta ısrarı hatta tehditleri sürüyor.
“FRANSIZ ŞİRKETLERİNE LAF GEÇİREMEYEN MACRON”
Sağ liberal Le Monde ve sol liberal Liberation gazetelerinde Renault ve yaptırımlara uymayan öteki Fransız şirketlerine karşı boykot davetleri artarken, Vatikan’ın Fransa’daki sesi olarak kabul edilen La Croix Gazetesi işi “yaptırımlara uymayan Total, savaş hatasına iştirakten yargılanabilir mi?” başlığı atmaya kadar getirdi.
“Adını vermek istemeyen Avrupa Birliği yetkilileri” ise bilhassa İngiliz gazetelerine yaptıkları değerlendirmelerde, Macron’u “Fransız şirketlerine laf geçirememekle” ve Rusya’da faaliyetlerini sürdüren Fransız şirketlerini “açgözlülükle” suçlamaya devam ediyorlar.
Bütün bu gelişmeler yaşanırken, Rusya Dışişleri Bakanı Sergey Lavrov Rus haber kanalı RBK’ya verdiği röportajda şu sözleri kullandı: “Avrupa, ABD tarafınca ortaya koyulan dünya sistemini her koşulda kabul etmeye hazır (…) yalnızca Macron, Avrupa Birliği için bağımsız bir strateji ihtiyacını hatırlatıyor. Başka üyeler ABD karşısında fazlacatan diz çöktüler.”
Lavrov’un tabirleri, Rusya’nın karşı taraftaki (Batı kampındaki) çatlakları derinleştiren bir siyaset izlediğini gösteriyor.
Daha evvelki yazılarımızda da belirttiğimiz üzere, fırtına dindiğinde Rus diplomatlarının birincil gayesi Avrupalı muhataplarıyla bağlantılarını olağanlaştırmak olacaktır ki derin bir ekonomik krizle boğuşan Avrupalıların bu teklife hayır demesi pek muhtemel gözükmüyor.
Bu doğrultuda, Avrupa Birliği’nin dış siyasetine istikamet veren Josep Borell’in “Rusya’yla münasebetlerde yanlışlar yaptık” itirafını da not edelim.
SEÇİMLER VE FRANSIZ SERMAYESİ
Fransa’daki bütün bu gelişmeleri değerlendirirken, yalnızca birkaç hafta daha sonra Cumhurbaşkanlığı seçimlerinin birinci cinsinin düzenleneceğini göz önünde bulundurmakta fayda var.
Fransız şirketleri de dahil olmak üzere, ülke siyaseti üzerinde tesiri olan kuvvetlerin tamamının seçim neticelerina kadar var olan durumlarını korumak istemeleri çok doğal.
Birebir tespiti, Atlantik’le yakın bağlara sahip Jacques Attali’nin öğrencisi Macron ortasında yapabiliriz. Macron, halihazırda ülkeyi tesiri altına almış olan ekonomik krizi, tam da seçimler öncesi Rusya’ya yaptırımlar uygulayarak daha da derinleştirmek istemiyor.
Asıl soru, seçimler sonuçlandıktan daha sonra birebir çizginin sürüp sürmeyeceği…
Macron birinci cins anketlerde birinci sırada gözükse de en son sonuç, ikinci çeşitte karşısına hangi adayın çıkacağına bağlı.
Sağ kanat oylar, Marine Le Pen, Eric Zemmour ve Valerie Pecresse içinde bölünmüş durumda…Her ne kadar ihtimal düşük olsa da Pecresse’in ikinci çeşide kalması halinde, Macron karşısında bahtının Le Pen ve Zemmour’dan daha yüksek olduğu kesin.
Le Pen ve/veya Zemmour’a gitmeyecek olan merkez, sol merkez oylar Pecresse’in etrafında toparlanabilir.
Öte yandan Pecresse, le Pen ve Zemmour’a kıyasla Rusya’yla bağlantılara aralı bakan bir isim lakin sermaye kümelerinin Fransız sağı üstündeki tesiri Pecresse’in siyasetlerini de değiştirebilir.
Le Pen yahut Zemmour’un seçilmesi halinde ise Fransa-Rusya bağları bir daha ivme kazanacaktır.
ROTSCHILD’İN BANKERİNDEN SUUDİ ARABİSTAN’A KIRILMA
Fransa’da olup biten, Ukrayna kriziyle birlikte somutlaşan Batı-Doğu içinde güç istikrarı değişiminin bir kararıdur.
“Rotschild’in bankeri” Macron’un Moskova’ya yakın çıkışları, kuruluşundan itibaren Anglo Sakson ittifakının kesimi olan Riyad idaresinin, var olan değişime ayak uydurarak Çin’le Yuan üzerinden petrol ticareti yapma sonucuna benziyor.
İsrail’in Rusya zıddı yaptırımlara aralı duruşu yahut Hindistan’ın Rusya’yla sıkı bir ticaret dostuna dönüşmesini de birebir klasmana koyabiliriz.
Başladığımız yere geri dönersek; Fransız sermayesinin, Rusya’ya yaptırımlar konusunda ABD’yi hangi hudutlara kadar zorlayabileceğinin tartışmalı olduğunu belirtelim.
Bu soruya karşılık ararken, Champ Elysees’de Charles de Gaulle’ün oturmadığını ve Fransız halkının da tıpkı Avrupalı komşuları üzere uzun senelerdan bu yana Marshall Fonu gibisi Atlantikçi propagandalara maruz kaldığını unutmayalım.
Evet dünya değişiyor.
Ve dünya değişirken, eski dünyanın çelişkileri yerini yenilerine bırakıyor.
Onur Sinan Güzaltan
ALINTIDIR