Bu yılın başlarında internete sızan bir Haberler istihbarat belgesi, Ukrayna’da savaşın başlamasından bir yıl sonra beklenmedik durum planlamasına bir bakış sunuyor.
Savunma İstihbarat Teşkilatı’nın analizi, dört “joker” senaryoyu ve bunların Ukrayna’daki çatışmanın gidişatını nasıl etkileyebileceğini özetliyor. Varsayımsal senaryolar arasında Rusya Devlet Başkanı Vladimir V. Putin ve Ukrayna Devlet Başkanı Volodymyr Zelenskyy’nin ölümü, Rus silahlı kuvvetleri içindeki liderliğin kaldırılması ve Ukrayna’nın Kremlin’e saldırması yer alıyor.
Belge, savaşın muhtemelen uzayacağını belirtiyor. Ancak her bir “joker” senaryosunun potansiyel olarak Ukrayna’da bir tırmanışa, anlaşmazlığın sona erdirilmesine veya savaşın gidişatı üzerinde önemli bir etkisinin olmamasına nasıl yol açabileceğini açıklıyor.
Senaryo Belgesi, istihbarat teşkilatlarının ürettiği oldukça tipik bir üründür. Askeri görevlilerin, politika yapıcıların veya yasa koyucuların seçeneklerini değerlendirirken önemli olayların olası sonuçları hakkında düşünmelerine yardımcı olmak için tasarlanmıştır.
Belge, bilgilerin – örneğin yabancı ortaklarla – paylaşılması kararının belirli üst düzey yetkililere ait olduğunu belirten “RELIDO” olarak işaretlenmiştir. 24 Şubat tarihli ve ‘BİR YIL’ olarak işaretlenmiş, bu da analizin işgalin başlamasından bir yıl sonra yapıldığını düşündürüyor.
Dört varsayımsal senaryodan biri, Ukrayna’nın Kremlin’i yenmesi durumunda neler olabileceğini canlandırıyor. Çok çeşitli olası çıkarımlar tanımlanmıştır. Olay, Bay Putin’in halkın tepkisine tam ölçekli bir askeri seferberlik başlatarak ve taktik nükleer silah kullanmayı düşünerek yanıt vermesiyle tırmanabilir. Ya da halkın korkuları onu savaş için bir anlaşmaya varmaya sevk edebilir.
Biden yönetimi, Rusya’da dramatik bir tırmanmayı tetikleyebileceği için Ukrayna’nın Moskova’ya olası bir saldırısından özellikle endişeliydi. Ukrayna’nın böyle bir saldırısının tehlikeleri, ABD’nin Kiev’e uzun menzilli füzeler tedarik etme konusunda isteksiz olmasının nedenlerinden biri.
Bazı istihbarat teşkilatı analizleri, belirli bir olayın en olası sonucuna ilişkin tahminler sağlar, ancak Wildcard belgesi sağlamaz. Neyin en olası olduğunu değerlendirmeden çeşitli olası senaryoları açıklar.
ABD’li yetkililer, belgenin gerçek olup olmadığını söylemeyi reddettiler, ancak gerçekliğine itiraz etmediler. Belge, Pentagon’un ortak işbirlikçileri tarafından oluşturulan ve yetkililerin gerçek olduğunu onayladığı diğer belgelere benziyor.
ABD’li yetkililer ayrıca, sızan belgelerin eski olduğu ve çoğu durumda çeşitli istihbarat teşkilatlarının mevcut değerlendirmelerini yansıtmadığı konusunda uyardı.
The Times’a sunulan ikinci bir çok gizli belge, Rusya’nın Afrika’daki yakıt fiyatı müzakerelerini ayrıntılarıyla anlatıyor.
17 Şubat tarihli belgeye göre, o dönemde akaryakıt fiyatlarından memnun olmayan Malili yetkililer, Rusya Enerji Bakanlığı ve Wagner Private Military Company’ye bağlı bir kuruluş olan Africa Politology’nin temsilcileriyle görüşmelerini sürdürdü.
Fiyatlardaki bu bariz düşüş, Afrika akaryakıt piyasasının Batı tarafından empoze edilen bir fiyat sınırı olarak Rusya için giderek daha önemli hale geldiği ve Avrupa Birliği’nin Rus rafine petrol ürünlerine ithalat yasağının mevcut gelir akışlarını daha da daralttığı bir zamanda geldi.
Savunma İstihbarat Teşkilatı’nın analizi, dört “joker” senaryoyu ve bunların Ukrayna’daki çatışmanın gidişatını nasıl etkileyebileceğini özetliyor. Varsayımsal senaryolar arasında Rusya Devlet Başkanı Vladimir V. Putin ve Ukrayna Devlet Başkanı Volodymyr Zelenskyy’nin ölümü, Rus silahlı kuvvetleri içindeki liderliğin kaldırılması ve Ukrayna’nın Kremlin’e saldırması yer alıyor.
Belge, savaşın muhtemelen uzayacağını belirtiyor. Ancak her bir “joker” senaryosunun potansiyel olarak Ukrayna’da bir tırmanışa, anlaşmazlığın sona erdirilmesine veya savaşın gidişatı üzerinde önemli bir etkisinin olmamasına nasıl yol açabileceğini açıklıyor.
Senaryo Belgesi, istihbarat teşkilatlarının ürettiği oldukça tipik bir üründür. Askeri görevlilerin, politika yapıcıların veya yasa koyucuların seçeneklerini değerlendirirken önemli olayların olası sonuçları hakkında düşünmelerine yardımcı olmak için tasarlanmıştır.
Belge, bilgilerin – örneğin yabancı ortaklarla – paylaşılması kararının belirli üst düzey yetkililere ait olduğunu belirten “RELIDO” olarak işaretlenmiştir. 24 Şubat tarihli ve ‘BİR YIL’ olarak işaretlenmiş, bu da analizin işgalin başlamasından bir yıl sonra yapıldığını düşündürüyor.
Dört varsayımsal senaryodan biri, Ukrayna’nın Kremlin’i yenmesi durumunda neler olabileceğini canlandırıyor. Çok çeşitli olası çıkarımlar tanımlanmıştır. Olay, Bay Putin’in halkın tepkisine tam ölçekli bir askeri seferberlik başlatarak ve taktik nükleer silah kullanmayı düşünerek yanıt vermesiyle tırmanabilir. Ya da halkın korkuları onu savaş için bir anlaşmaya varmaya sevk edebilir.
Biden yönetimi, Rusya’da dramatik bir tırmanmayı tetikleyebileceği için Ukrayna’nın Moskova’ya olası bir saldırısından özellikle endişeliydi. Ukrayna’nın böyle bir saldırısının tehlikeleri, ABD’nin Kiev’e uzun menzilli füzeler tedarik etme konusunda isteksiz olmasının nedenlerinden biri.
Bazı istihbarat teşkilatı analizleri, belirli bir olayın en olası sonucuna ilişkin tahminler sağlar, ancak Wildcard belgesi sağlamaz. Neyin en olası olduğunu değerlendirmeden çeşitli olası senaryoları açıklar.
ABD’li yetkililer, belgenin gerçek olup olmadığını söylemeyi reddettiler, ancak gerçekliğine itiraz etmediler. Belge, Pentagon’un ortak işbirlikçileri tarafından oluşturulan ve yetkililerin gerçek olduğunu onayladığı diğer belgelere benziyor.
ABD’li yetkililer ayrıca, sızan belgelerin eski olduğu ve çoğu durumda çeşitli istihbarat teşkilatlarının mevcut değerlendirmelerini yansıtmadığı konusunda uyardı.
The Times’a sunulan ikinci bir çok gizli belge, Rusya’nın Afrika’daki yakıt fiyatı müzakerelerini ayrıntılarıyla anlatıyor.
17 Şubat tarihli belgeye göre, o dönemde akaryakıt fiyatlarından memnun olmayan Malili yetkililer, Rusya Enerji Bakanlığı ve Wagner Private Military Company’ye bağlı bir kuruluş olan Africa Politology’nin temsilcileriyle görüşmelerini sürdürdü.
Fiyatlardaki bu bariz düşüş, Afrika akaryakıt piyasasının Batı tarafından empoze edilen bir fiyat sınırı olarak Rusya için giderek daha önemli hale geldiği ve Avrupa Birliği’nin Rus rafine petrol ürünlerine ithalat yasağının mevcut gelir akışlarını daha da daralttığı bir zamanda geldi.