53 yıl uzaydan sonra, Kosmos-482 adlı bağımsız bir Sovyet uzay gemisi dünyaya döndü ve Cumartesi günü saat 9: 24'te Moskova gezegenin atmosferinde istifa etti.
Kosmos-482, Venüs'ün yüzeyinde ülke için tasarlanmıştır ve atlaması sırasında sağlam kalmış olabilir. Roscosmos, Jakarta, Endonezya'nın batısındaki Hint Okyanusu'na sıçradı.
Kosmos-482 31 Mart 1972'de tanıtıldı, ancak roket güçlendiricilerinden biri erken kapatıldıktan sonra yörüngede mahsur kaldı. Uzay aracının Dünya'ya dönüşü, Soğuk Savaş'ın rekabetinin bir anısına, güneş sisteminde göze çarpan dünyaya bağlı insanların bilim kurgu benzeri vizyonlarıdır.
Harvard & Smithsonian Astrofizik Merkezi'nin yörüngesinde başlayan astrofizikçi Jonathan McDowell, “Sovyetler Birliği'nin uzayda maceracı olduğu bir zamanı hatırlıyor -” belki de daha maceracı olduğumuzda. “Dedi. “Bu anlamda, acı tatlı bir an.”
Amerika ay yarışını kazanırken, Sovyetler Birliği Venüs'ü dünyanın bükülmüş kız kardeşi Venüs'ün manzaralarında tuttu.
1961'den 1984'e kadar, Sovyetler yandaki eğimli dünya yönünde 29 uzay gemisi başlattı. Bu görevlerin çoğu başarısız oldu, ancak bir düzineden fazla değil. Venüs'ün dolaşımdan çıktığı Venera Odası araçları, atmosferik gözlemler toplarken, toksik bulutlarından hafifçe düşüyor, toprak örneklerini dinliyor ve gezegenin yüzeyinden ilk ve tek görüntüleri inceledi.
Fordham Üniversitesi'nde Sovyetlerin uzay ve bilimsel faaliyetleri konusunda uzmanlaşmış bir tarihçi olan Asif Siddiqi, “Kosmos-482, Sovyetler Birliği'nin Venüs gezegenine 50 yıl önce ulaştığı bir anı. İşte bu zamanın fiziksel bir eser.” Dedi. Diyerek şöyle devam etti: “Bu, geçmişin dünyayı nasıl daire içine almaya devam ettiği konusunda garip ve ikna edici ve ikna edici bir şey.”
Yarım yüzyıl sonra, uluslar aya geri dönüp problarını Mars, Jüpiter ve çeşitli asteroitlere attığında, yalnız bir Japon uzay aracı Venüs'ü dolaşan tek araçtır. Önerilen diğer görevler gecikmelere ve belirsiz geleceklere maruz kaldı.
Mekan sırasında aya bot getirmek için en büyük bedeldi – ama aynı zamanda güneş sistemimizdeki diğer dünyalar da çağrıldı. Amerika Birleşik Devletleri giderek Mars'a odaklandığında, Sovyetler Birliği güneşten ikinci kayaya döndü.
Smithsonian Enstitüsü Ulusal Hava ve Uzay Müzesi'ndeki uluslararası uzay programları ve uzay takımları küratörü Cathleen Lewis, “Her iki tarafın da o sırada Mars'a ilgisi vardı, ancak Venüs daha basit bir hedefti” dedi.
Dünya ile neredeyse aynı boyutta, Venüs genellikle Rocky Gezegenler kadar olmayan olmasına rağmen, genellikle ikiz olarak adlandırılır. Karbondioksitten yapılmış ve kilometrelerin altındaki sülfürik asit bulutlarından gizlenmiş kalın bir atmosfere sarılır. Venüs yüzeyi, kontrolden çıkmış ve 870 derecelik parlayan bir Fahrenheit olan ve atmosferik basınç nedeniyle Dünya'nınkinden yaklaşık 90 kat daha büyük bir sera etkisinin kurbanıdır.
“Güneş sistemi aracılığıyla çok montajlı bir yolculukta hayatta kalabilecek, kalın bir atmosferden bir gezegene ulaşabilecek, yere inen ve eritme veya ezip fotoğraf çekebilecek bir şey nasıl inşa edersiniz?” Dr. Siddiqi sordu. “1960'larda çözümü düşünmek inanılmaz bir sorun.”
Venera 9 -Line ve LanderinKredi…NASA hakkında
Böyle cezalandırıcı bir dünyanın zorluklarından etkilenmeyen Sovyetler, donanımlarını tekrar tekrar Venüs'e fırlattılar. Ve o sırada nasıl yapıldığına dair bir şablon yoktu.
Siddiqi, “Kelimenin tam anlamıyla Venüs'e göndermek istediğiniz şeyi icat ettin.” Dedi. “Günümüzde, Japonya gibi bir ülke Venüs'e bir şey göndermek istiyorsa, 50 yıllık ders kitabı ve teknik kılavuzlar var. 1960'larda hiçbir şeyleri yoktu.”
Sovyet Venera programı bir dizi üstünlüğe ulaştı: başka bir gezegenin atmosferine giren ilk problar, başka bir gezegene ineceğinden emin olan ilk uzay gemisi, ilk dünya dışı manzaranın seslerini kaydeden.
Cosmos 482 başarısızlığı bu zaman çizelgesinin ortasında meydana geldi. Ve Cumartesi günü yeniden giriş, amaçlanan Venüs-Lander ile Dünya'nın ilk toplantısı değildi.
3 Nisan 1972'de saat 1'de, sorunlu başlangıçtan sadece birkaç gün sonra, Yeni Zelanda Ashburton şehri, her biri bir plaj topu büyüklüğü olan ve Kiril harf ile işaretlenmiş birkaç 30 kiloluk titanyum top tarafından ziyaret edildi.
Biri yerel vatandaşları uyaran bir pancar alanına indi. Yeni Zelanda Herald, 2002'de toplardan birinin “nihayet Ashburton'daki bir polis hücresine kilitlendiğini çünkü kimse bununla ne yapacağını bilmiyordu”.
Uzay Yasası, onu başlatan ülkede çökmüş bir uzay nesnesinin mülkiyetinin kaldığını gösterse de, Sovyetler o sırada topların mülkiyetini talep etmedi. “Uzay topları” sonunda buldukları çiftçilere iade edildi.
Ve Kosmos-482 kaybolurken, birkaç gün önce piyasaya sürülen kardeşlerine nihayet Venus'ta Venera 8 olarak adlandırıldı. Bu uzay araçları hayatta kaldı ve 50 dakika boyunca yüzeydeki verileri aştı. İki yıl sonra, Venera 9 ve 10 geldiğinde – fazlalıkta yapı anlamına gelen Sovyetler için, başlamak için her şeyden ikisi – yavaş yavaş bulutlardan indiler, gezegenin yüzeyine indiler ve terk edilmiş, sarımsı bir dünyanın görüntülerini geri çektiler.
Venera programı 1980'lerin ortalarında iddialı Vega probları ile sona erdi. Bu görevler 1984'te başladı, 1985'te Venüs yüzeyine arazi bıraktı ve 1986'da Halleys Kuyruklu Yıldızı'nda uçtu.
Lewis, “Venüs'ün Sovyet araştırmasının 70'li ve 80'li yılların mirası SSCB için bir gururdu.” Dedi.
Tarihsel nedenlerle Kosmos-482'nin kurtarılması benzersizdir, ancak o kadar sıra dışı değildir. Bugün, uluslar ve şirketler yörüngede daha fazla donanıma başlar, böylece nesneler eksik değildir.
“Yeniden girişler artık çok yaygındır,” dedi. “Bir gün düzinelerce görüyoruz. Çoğu zaman fark edilmeden kalırlar.”
Bu, özellikle güneşin oldukça aktif olduğu şu an için geçerlidir, çünkü güneş aktivitesindeki artış dünya atmosferini alır ve tüm nesnelerin çekilmesini arttırır.
Muhteşem ışık şovlarında verilen bu yeniden girişlerden bazıları. SpaceX'in yük ve mürettebat kapsülleri gibi kontrollü çarpmalardan kaynaklanabilirsiniz. SpaceXs Starship prototiplerinden başarısız test uçuşları gibi diğerleri kazara. Ve diğerleri, 5 Mart'ta Çin'in uzun roket güçlendiricilerinde olduğu gibi, nüfuslu bir alan aracılığıyla kendilerini tekrarladıklarında önemli sorunlara neden olacak kadar büyük nesneler gibi kasıtlı olarak kontrolsüz ve potansiyel olarak oldukça tehlikelidir.
Ancak nadir durumlarda, Kosmos-482 gibi bir nesne, dünyaya çarpan insanlığın ilk adımlarının bir kaydı olarak odaya iade edilir.
Siddiqi, “Halen dünyayı çevreleyen uzay yarışının bir arşivi var. 1950'lerde 1960'larda 1970'lerde pek çok şey başlatıldı.” Dedi. “Bazen orada bu müze olduğunu hatırlatırız çünkü kafamıza düşer.”
Jonathan Wolfe Rapor raporları.
Kosmos-482, Venüs'ün yüzeyinde ülke için tasarlanmıştır ve atlaması sırasında sağlam kalmış olabilir. Roscosmos, Jakarta, Endonezya'nın batısındaki Hint Okyanusu'na sıçradı.
Kosmos-482 31 Mart 1972'de tanıtıldı, ancak roket güçlendiricilerinden biri erken kapatıldıktan sonra yörüngede mahsur kaldı. Uzay aracının Dünya'ya dönüşü, Soğuk Savaş'ın rekabetinin bir anısına, güneş sisteminde göze çarpan dünyaya bağlı insanların bilim kurgu benzeri vizyonlarıdır.
Harvard & Smithsonian Astrofizik Merkezi'nin yörüngesinde başlayan astrofizikçi Jonathan McDowell, “Sovyetler Birliği'nin uzayda maceracı olduğu bir zamanı hatırlıyor -” belki de daha maceracı olduğumuzda. “Dedi. “Bu anlamda, acı tatlı bir an.”
Amerika ay yarışını kazanırken, Sovyetler Birliği Venüs'ü dünyanın bükülmüş kız kardeşi Venüs'ün manzaralarında tuttu.
1961'den 1984'e kadar, Sovyetler yandaki eğimli dünya yönünde 29 uzay gemisi başlattı. Bu görevlerin çoğu başarısız oldu, ancak bir düzineden fazla değil. Venüs'ün dolaşımdan çıktığı Venera Odası araçları, atmosferik gözlemler toplarken, toksik bulutlarından hafifçe düşüyor, toprak örneklerini dinliyor ve gezegenin yüzeyinden ilk ve tek görüntüleri inceledi.
Fordham Üniversitesi'nde Sovyetlerin uzay ve bilimsel faaliyetleri konusunda uzmanlaşmış bir tarihçi olan Asif Siddiqi, “Kosmos-482, Sovyetler Birliği'nin Venüs gezegenine 50 yıl önce ulaştığı bir anı. İşte bu zamanın fiziksel bir eser.” Dedi. Diyerek şöyle devam etti: “Bu, geçmişin dünyayı nasıl daire içine almaya devam ettiği konusunda garip ve ikna edici ve ikna edici bir şey.”
Yarım yüzyıl sonra, uluslar aya geri dönüp problarını Mars, Jüpiter ve çeşitli asteroitlere attığında, yalnız bir Japon uzay aracı Venüs'ü dolaşan tek araçtır. Önerilen diğer görevler gecikmelere ve belirsiz geleceklere maruz kaldı.
Mekan sırasında aya bot getirmek için en büyük bedeldi – ama aynı zamanda güneş sistemimizdeki diğer dünyalar da çağrıldı. Amerika Birleşik Devletleri giderek Mars'a odaklandığında, Sovyetler Birliği güneşten ikinci kayaya döndü.
Smithsonian Enstitüsü Ulusal Hava ve Uzay Müzesi'ndeki uluslararası uzay programları ve uzay takımları küratörü Cathleen Lewis, “Her iki tarafın da o sırada Mars'a ilgisi vardı, ancak Venüs daha basit bir hedefti” dedi.
Dünya ile neredeyse aynı boyutta, Venüs genellikle Rocky Gezegenler kadar olmayan olmasına rağmen, genellikle ikiz olarak adlandırılır. Karbondioksitten yapılmış ve kilometrelerin altındaki sülfürik asit bulutlarından gizlenmiş kalın bir atmosfere sarılır. Venüs yüzeyi, kontrolden çıkmış ve 870 derecelik parlayan bir Fahrenheit olan ve atmosferik basınç nedeniyle Dünya'nınkinden yaklaşık 90 kat daha büyük bir sera etkisinin kurbanıdır.
“Güneş sistemi aracılığıyla çok montajlı bir yolculukta hayatta kalabilecek, kalın bir atmosferden bir gezegene ulaşabilecek, yere inen ve eritme veya ezip fotoğraf çekebilecek bir şey nasıl inşa edersiniz?” Dr. Siddiqi sordu. “1960'larda çözümü düşünmek inanılmaz bir sorun.”
Venera 9 -Line ve LanderinKredi…NASA hakkında
Böyle cezalandırıcı bir dünyanın zorluklarından etkilenmeyen Sovyetler, donanımlarını tekrar tekrar Venüs'e fırlattılar. Ve o sırada nasıl yapıldığına dair bir şablon yoktu.
Siddiqi, “Kelimenin tam anlamıyla Venüs'e göndermek istediğiniz şeyi icat ettin.” Dedi. “Günümüzde, Japonya gibi bir ülke Venüs'e bir şey göndermek istiyorsa, 50 yıllık ders kitabı ve teknik kılavuzlar var. 1960'larda hiçbir şeyleri yoktu.”
Sovyet Venera programı bir dizi üstünlüğe ulaştı: başka bir gezegenin atmosferine giren ilk problar, başka bir gezegene ineceğinden emin olan ilk uzay gemisi, ilk dünya dışı manzaranın seslerini kaydeden.
Cosmos 482 başarısızlığı bu zaman çizelgesinin ortasında meydana geldi. Ve Cumartesi günü yeniden giriş, amaçlanan Venüs-Lander ile Dünya'nın ilk toplantısı değildi.
3 Nisan 1972'de saat 1'de, sorunlu başlangıçtan sadece birkaç gün sonra, Yeni Zelanda Ashburton şehri, her biri bir plaj topu büyüklüğü olan ve Kiril harf ile işaretlenmiş birkaç 30 kiloluk titanyum top tarafından ziyaret edildi.
Biri yerel vatandaşları uyaran bir pancar alanına indi. Yeni Zelanda Herald, 2002'de toplardan birinin “nihayet Ashburton'daki bir polis hücresine kilitlendiğini çünkü kimse bununla ne yapacağını bilmiyordu”.
Uzay Yasası, onu başlatan ülkede çökmüş bir uzay nesnesinin mülkiyetinin kaldığını gösterse de, Sovyetler o sırada topların mülkiyetini talep etmedi. “Uzay topları” sonunda buldukları çiftçilere iade edildi.
Ve Kosmos-482 kaybolurken, birkaç gün önce piyasaya sürülen kardeşlerine nihayet Venus'ta Venera 8 olarak adlandırıldı. Bu uzay araçları hayatta kaldı ve 50 dakika boyunca yüzeydeki verileri aştı. İki yıl sonra, Venera 9 ve 10 geldiğinde – fazlalıkta yapı anlamına gelen Sovyetler için, başlamak için her şeyden ikisi – yavaş yavaş bulutlardan indiler, gezegenin yüzeyine indiler ve terk edilmiş, sarımsı bir dünyanın görüntülerini geri çektiler.
Venera programı 1980'lerin ortalarında iddialı Vega probları ile sona erdi. Bu görevler 1984'te başladı, 1985'te Venüs yüzeyine arazi bıraktı ve 1986'da Halleys Kuyruklu Yıldızı'nda uçtu.
Lewis, “Venüs'ün Sovyet araştırmasının 70'li ve 80'li yılların mirası SSCB için bir gururdu.” Dedi.
Tarihsel nedenlerle Kosmos-482'nin kurtarılması benzersizdir, ancak o kadar sıra dışı değildir. Bugün, uluslar ve şirketler yörüngede daha fazla donanıma başlar, böylece nesneler eksik değildir.
“Yeniden girişler artık çok yaygındır,” dedi. “Bir gün düzinelerce görüyoruz. Çoğu zaman fark edilmeden kalırlar.”
Bu, özellikle güneşin oldukça aktif olduğu şu an için geçerlidir, çünkü güneş aktivitesindeki artış dünya atmosferini alır ve tüm nesnelerin çekilmesini arttırır.
Muhteşem ışık şovlarında verilen bu yeniden girişlerden bazıları. SpaceX'in yük ve mürettebat kapsülleri gibi kontrollü çarpmalardan kaynaklanabilirsiniz. SpaceXs Starship prototiplerinden başarısız test uçuşları gibi diğerleri kazara. Ve diğerleri, 5 Mart'ta Çin'in uzun roket güçlendiricilerinde olduğu gibi, nüfuslu bir alan aracılığıyla kendilerini tekrarladıklarında önemli sorunlara neden olacak kadar büyük nesneler gibi kasıtlı olarak kontrolsüz ve potansiyel olarak oldukça tehlikelidir.
Ancak nadir durumlarda, Kosmos-482 gibi bir nesne, dünyaya çarpan insanlığın ilk adımlarının bir kaydı olarak odaya iade edilir.
Siddiqi, “Halen dünyayı çevreleyen uzay yarışının bir arşivi var. 1950'lerde 1960'larda 1970'lerde pek çok şey başlatıldı.” Dedi. “Bazen orada bu müze olduğunu hatırlatırız çünkü kafamıza düşer.”
Jonathan Wolfe Rapor raporları.