Bebek ve çocukların mikroplastik ve nanoplastiklere daha fazla maruz kaldığını belirten Uzm. Dr. Akif Çelik, “Bebeklerin dışkılarında plastik bulunması şaşırtan değildir. Zira biberon, giysiler, oyuncaklar, tabaklar, çocuk bezleri üzere gereçlerin hepsinde, yani bebeklerin etrafındaki her şey plastikle yapılır. Öte yandan bilimsel araştırmalarda içme sularında, midye, karides, balık, tuz, şeker, bal üzere yiyeceklerde mikroplastik tespit edildi” dedi.
Çamlıca Medipol Üniversitesi Hastanesi Çocuk Sıhhati ve Hastalıkları Kısmı’ndan Uzm. Dr. Akif Çelik, bebek ve çocukların mikroplastik ve nanoplastiklerle daha sık karşılaştığına dikkati çekerek aileleri uyardı. Uzm. Dr. Çelik, mikroplastiklerin 5 mm’den daha küçük ve etrafta kirliliğe sebep olan, sıklıkla petrol türevli olup suda çözünmeyen parçacıklara denildiğini belirterek “Birincil mikroplastikler direkt 5 mm’den küçük olarak üretilen plastiklerdir. Örneğin; kozmetiklerde, şahsi bakım mamüllerinde kullanılan mikro boncuklardır. Bilhassa günümüzde makyaj, el işi ve dokuma gereçlerinde çok ölçüde kullanılan simler birincil mikroplastiğe örnek olarak verilebilir. İkincil mikroplastikler ise büyük plastiklerin vakit içinde parçalanarak 5 mm’den küçük boyutlara ufalanmasıyla oluşur. İkincil mikroplastiklere örnek; bebek ve çocuklar için kullanılan plastik eserlerden kopan ve aşınan parçacıklar, sentetik dokumalardan kopan lifler, araç lastiği döküntüleri ve çeşitli plastik partiküllerdir” diye konuştu.
POŞET ÇAYLARDAKİ NANOPLASTİK İÇİLEN ÇAYLA BEDENE GİREBİLİR
Nanoplastiklerin ise 1 nm – 1 µm ortası büyüklükteki plastik parçacıklar olduğunu tabir eden Uzm. Dr. Çelik, şu biçimde devam etti:
“Nanoplastikler fazlaca küçük boyutlarda oldukları için hücre duvarından geçebilir ve bağırsaklarımızdan emilebilir. Nanoplastikler günlük hayatta sıkça kullanılan besin materyallerinden insan bedenine geçebilir. Bu hususla ilgili yapılan bir çalışmada her demlemede poşet çaylardaki naylon ve polietilen tereftalat (PET) poşet materyalinden milyarlarca nanoplastiğin içilen çaya geçtiği gösterildi. Kimi mamüllerin üretim kademesinde, kimilerinde ise paketlemede kullanılan ambalajlardan dolayı ve eserin tüketimi esnasında (ortamdan), kimilerinde ise elde edildiği kaynaktan besinlere mikroplastik kirliliğinin ve öbür biroldukca katkı hususunun geçmesi kelam konusudur. Bilimsel araştırmalar kararında, içme sularında (şişe su, çeşme suları), midye, karides, balık, tuz, şeker, bal üzere yiyeceklerde mikroplastik tespit edildi. Mikroplastikler ayrıyeten sokak lezzetleri olarak isimlendirilen besinlere da hem besinin kaynağından birebir vakitte üretim ve tüketim basamaklarından bulaşabilir.”
BEBEK EŞYALARININ BİRÇOK PLASTİKTEN ÜRETİLİYOR
Uzm. Dr. Akif Çelik, bebek ve çocukların mikroplastikler ve nanoplastiklerle daha sık karşılaştığını tabir ederek, şu ikazlarda bulundu:
“Bebeklerin dışkılarında plastik bulunması şaşırtan değildir. Zira biberon, giysiler, oyuncaklar, tabaklar, çocuk bezleri üzere gereçlerin hepsinde, yani bebeklerin etrafındaki her şey plastikle yapılmaktadır. Bunlara dokunan bebeklerde çoğunlukla ellerini ağızlarına gdolayır hatta bu eşyaları ısırır ve kopan gözle görünmeyen mikroplastiklere maruz kalmış olur. Bu niçinle bu tip eserleri alırken kontrolünün olduğu TSE dokümanlı eserler tercih etmeliyiz ve deforme olmuş eskimiş eserleri kullanmamalıyız.”
Çamlıca Medipol Üniversitesi Hastanesi Çocuk Sıhhati ve Hastalıkları Kısmı’ndan Uzm. Dr. Akif Çelik, bebek ve çocukların mikroplastik ve nanoplastiklerle daha sık karşılaştığına dikkati çekerek aileleri uyardı. Uzm. Dr. Çelik, mikroplastiklerin 5 mm’den daha küçük ve etrafta kirliliğe sebep olan, sıklıkla petrol türevli olup suda çözünmeyen parçacıklara denildiğini belirterek “Birincil mikroplastikler direkt 5 mm’den küçük olarak üretilen plastiklerdir. Örneğin; kozmetiklerde, şahsi bakım mamüllerinde kullanılan mikro boncuklardır. Bilhassa günümüzde makyaj, el işi ve dokuma gereçlerinde çok ölçüde kullanılan simler birincil mikroplastiğe örnek olarak verilebilir. İkincil mikroplastikler ise büyük plastiklerin vakit içinde parçalanarak 5 mm’den küçük boyutlara ufalanmasıyla oluşur. İkincil mikroplastiklere örnek; bebek ve çocuklar için kullanılan plastik eserlerden kopan ve aşınan parçacıklar, sentetik dokumalardan kopan lifler, araç lastiği döküntüleri ve çeşitli plastik partiküllerdir” diye konuştu.
POŞET ÇAYLARDAKİ NANOPLASTİK İÇİLEN ÇAYLA BEDENE GİREBİLİR
Nanoplastiklerin ise 1 nm – 1 µm ortası büyüklükteki plastik parçacıklar olduğunu tabir eden Uzm. Dr. Çelik, şu biçimde devam etti:
“Nanoplastikler fazlaca küçük boyutlarda oldukları için hücre duvarından geçebilir ve bağırsaklarımızdan emilebilir. Nanoplastikler günlük hayatta sıkça kullanılan besin materyallerinden insan bedenine geçebilir. Bu hususla ilgili yapılan bir çalışmada her demlemede poşet çaylardaki naylon ve polietilen tereftalat (PET) poşet materyalinden milyarlarca nanoplastiğin içilen çaya geçtiği gösterildi. Kimi mamüllerin üretim kademesinde, kimilerinde ise paketlemede kullanılan ambalajlardan dolayı ve eserin tüketimi esnasında (ortamdan), kimilerinde ise elde edildiği kaynaktan besinlere mikroplastik kirliliğinin ve öbür biroldukca katkı hususunun geçmesi kelam konusudur. Bilimsel araştırmalar kararında, içme sularında (şişe su, çeşme suları), midye, karides, balık, tuz, şeker, bal üzere yiyeceklerde mikroplastik tespit edildi. Mikroplastikler ayrıyeten sokak lezzetleri olarak isimlendirilen besinlere da hem besinin kaynağından birebir vakitte üretim ve tüketim basamaklarından bulaşabilir.”
BEBEK EŞYALARININ BİRÇOK PLASTİKTEN ÜRETİLİYOR
Uzm. Dr. Akif Çelik, bebek ve çocukların mikroplastikler ve nanoplastiklerle daha sık karşılaştığını tabir ederek, şu ikazlarda bulundu:
“Bebeklerin dışkılarında plastik bulunması şaşırtan değildir. Zira biberon, giysiler, oyuncaklar, tabaklar, çocuk bezleri üzere gereçlerin hepsinde, yani bebeklerin etrafındaki her şey plastikle yapılmaktadır. Bunlara dokunan bebeklerde çoğunlukla ellerini ağızlarına gdolayır hatta bu eşyaları ısırır ve kopan gözle görünmeyen mikroplastiklere maruz kalmış olur. Bu niçinle bu tip eserleri alırken kontrolünün olduğu TSE dokümanlı eserler tercih etmeliyiz ve deforme olmuş eskimiş eserleri kullanmamalıyız.”