Birkaç ay önce sisli bir sabah, yaşlı Ukraynalı balıkçı Valentyn Dmytrovych Yermolenko, kötü bir sırt ve korkunç dizlerle, Dnipro Nehri üzerindeki dar bir kanalda yelken açıyordu, şişme botu sisi yarıp geçiyordu.
Herson şehri, Rus ordusu tarafından ele geçirilmişti ve Bay Yermolenko, teknesinin dibinde, siyah plastik bir teknede bir balık ağının altına gizlenmiş, parçalarına ayrılmış üç otomatik tüfek saklamıştı.
Nehirde bir viraj alırken, önünde bir Rus devriye botunun belirdiğini hatırladı. Keskin bir kamuflajla güvertede duran bir komutan havladı, “Büyükbaba! Nereye gidiyorsun?”
Bay Yermolenko, karısı için balık tutmakla ilgili bir şeyler mırıldandıktan sonra, komutan teknenin aranmasını emretti. Genç bir asker gemiye bindi ve doğruca siyah plastik tekneye gitti.
“O nedir?” O sordu.
64 yaşındaki Bay Yermolenko, o kadar korktuğunu ve altını ıslattığını söyledi.
Karadeniz yakınlarındaki Dinyeper’in ağzındaki Cherson, savaşın ilk günlerinde ele geçirildi. Rus yetkililer kısa süre sonra burayı sonsuza kadar Rusya’nın bir parçası ilan ettiler.
Rus askeri komutanları ve Ukraynalı işbirlikçilerin liderliğindeki Herson işgal hükümeti, Ukrayna bayraklarını yırtmak, Ukrayna okullarını devralmak, kasalar dolusu Rus rublesi taşımak ve hatta Rus aileleri ithal etmek için çok az zaman harcadı. Ukrayna’nın başka hiçbir yerinde Rusya’nın lideri Vladimir V. Putin, bir şehri emperyal iradesine boyun eğdirmek için bu kadar çok para ve güç, havuç ve sopa harcamadı.
Ama çalışmadı.
Ukrayna güvenlik servisleriyle bağlantıların önderliğinde, sıradan vatandaşlardan oluşan bir toplantı, tabandan bir direniş hareketi oluşturdu. Düzinelerce görüşmede, bölge sakinleri ve Ukraynalı yetkililer, Bay Yermolenko gibi emeklilerin – öğrenciler, tamirciler, büyükanneler ve hatta yatlarını tamir eden ve bir yılın büyük bir bölümünde şehirde mahsur kalan varlıklı bir çiftle birlikte – nasıl hale geldiklerini anlattılar. Herson yeraltı için huysuz partizanlar.
Herson şehri, Rus ordusu tarafından ele geçirilmişti ve Bay Yermolenko, teknesinin dibinde, siyah plastik bir teknede bir balık ağının altına gizlenmiş, parçalarına ayrılmış üç otomatik tüfek saklamıştı.
Nehirde bir viraj alırken, önünde bir Rus devriye botunun belirdiğini hatırladı. Keskin bir kamuflajla güvertede duran bir komutan havladı, “Büyükbaba! Nereye gidiyorsun?”
Bay Yermolenko, karısı için balık tutmakla ilgili bir şeyler mırıldandıktan sonra, komutan teknenin aranmasını emretti. Genç bir asker gemiye bindi ve doğruca siyah plastik tekneye gitti.
“O nedir?” O sordu.
64 yaşındaki Bay Yermolenko, o kadar korktuğunu ve altını ıslattığını söyledi.
Karadeniz yakınlarındaki Dinyeper’in ağzındaki Cherson, savaşın ilk günlerinde ele geçirildi. Rus yetkililer kısa süre sonra burayı sonsuza kadar Rusya’nın bir parçası ilan ettiler.
Rus askeri komutanları ve Ukraynalı işbirlikçilerin liderliğindeki Herson işgal hükümeti, Ukrayna bayraklarını yırtmak, Ukrayna okullarını devralmak, kasalar dolusu Rus rublesi taşımak ve hatta Rus aileleri ithal etmek için çok az zaman harcadı. Ukrayna’nın başka hiçbir yerinde Rusya’nın lideri Vladimir V. Putin, bir şehri emperyal iradesine boyun eğdirmek için bu kadar çok para ve güç, havuç ve sopa harcamadı.
Ama çalışmadı.
Ukrayna güvenlik servisleriyle bağlantıların önderliğinde, sıradan vatandaşlardan oluşan bir toplantı, tabandan bir direniş hareketi oluşturdu. Düzinelerce görüşmede, bölge sakinleri ve Ukraynalı yetkililer, Bay Yermolenko gibi emeklilerin – öğrenciler, tamirciler, büyükanneler ve hatta yatlarını tamir eden ve bir yılın büyük bir bölümünde şehirde mahsur kalan varlıklı bir çiftle birlikte – nasıl hale geldiklerini anlattılar. Herson yeraltı için huysuz partizanlar.