Atatürk devrinde 200 milyar dolar niye ödenmişti
“Türk Devletleri Teşkilatı, Türk Keneşi ismiyle 1992-2010 yılları içinde yapılan Türk Lisanı Konuşan Ülkeler Tepesi daha sonrasında, Türk lisanları konuşan ülkeler içindeki bağın güçlendirilmesi emeliyle 3 Ekim 2009 tarihinde Nahçıvan Muahedesinin imzalanmasıyla kurulmuştur. 30 Nisan 2018’de Özbekistan da Türk Keneşi’ne katılma isteklerini deklare ettive 14 Eylül 2019’da tam üye oldu… Tıpkı yıl Macaristan ise gözlemci üye oldu, fakat gelecekte tam üyelik başvurusu yapabileceklerini belirtmiştir.
24 Mayıs 2019 tarihinde Türkiye Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın önerisi ve keneş üyelerinin oy birliği ile Nursultan Nazarbayev, Türk Keneşi ömür uzunluğu onursal lideri unvanını almıştır.
12 Kasım 2021 tarihinde İstanbul’daki Demokrasi ve Özgürlükler Adası’nda gerçekleştirilen 8. Türk Devletleri Teşkilatı İstanbul Doruğu’nda, örgütün ismi Türk Devletleri Teşkilatı olarak değiştirilmiş ve Türkmenistan gözlemci olarak teşkilata dahil olmuştur.
Teşkilatın genel sekreterliği İstanbul’da, Milletlerarası Türk Kültürü Teşkilatı Ankara’da, Türk Lisanı Konuşan Ülkeler Parlamenter Asamblesi Azerbaycan’ın başşehri Bakü’de, Milletlerarası Türk Akademisi ise Kazakistan’ın başşehri Nur-Sultan’da bulunmaktadır.”
Türk devletleri teşkilatı yüzyılın dinamiklerini stratejik ve jeopolitik gelişmeleri hakikat okuyarak bu yüzyılın mihveri olabilir. Siyasi vizyonu ince eleyip sık dokunmalı. 10/12. yüzyıl Türkistan aydınlanmasının kültürel entelektüel birikimi yeni ve şimdiki bir okumayla bugünü kuşatacak biçimde harmanlanmalıdır. Bu teşkilat kimseye karşı değildir. Doğu Batı istikrarı, dünya barışı için gerekli bir kurumdur. Dünyanın yeni bir üretim ve paylaşım kültürüne olan gereksinimi ortadadır. Türk medeniyetinin bu gereksinime karşılık oluşturacak kavram ve kurumları üretecek büyük bir potansiyeli vardır.
Bu ufuk Atatürk ufkudur.
Atatürkçülerin bu gelişme karşısında yeni siyasi telaşlarla sessiz kalması yanlışsız değildir.
AVRASYA ÇAĞINI TAYİN ETTİLER
Atatürk’ün de ortasında yer aldığı halkçı, kamucu, aydınlanma unsurlarını özümsemiş Türk milliyetçileri XX. yüzyılın başında Avrasya çağını tayin ettiler. Türk milliyetçiliğinin partili tarihi 131 yıla ulaşmıştır. [ITC=İttihat ve Terakki Cemiyeti] 1889’dur. Bu cümleden olmak üzere, Müsavat Partisi öncülüğünde Kafkasya’da Mehmet Emin Resulzade önderliğinde örgütlenen Türk milliyetçileri 28 Mayıs 1918’de laik, demokratik temellere bağlı olarak Doğu İslam ve Türk dünyasında birinci bağımsız Cumhuriyetini kurmuş oldular. 1912 Batı Trakya Türk Cumhuriyeti [kısa vadeli bir başka deneyimdir], 1923 Türkiye Cumhuriyeti keza tıpkı fikri entelektüel siyasi geleneğin, bu büyük deneyim silsilesinin bir birikimidir. Bu fikri ve siyasi gelenek, 1905 yılında Türkistan’da başlayan Alaş Orda hareketi ve 1917-1920 yılları içinde eski Kazak cüzleri bir ortaya gelerek bağımsız “Alaş Orda Devleti”ni kurdular. Hükümet Lideri, Alihan Bökeyhan, başşehri Semey olan bu devlet üç yıl yaşayabildi.
XXI. yüzyılın başında Türk kültür ve medeniyeti bir daha stratejik ve jeopolitik açıdan Avrasya’nın kilidi pozisyonundadır. Talih, tarih, siyasal gelişmeler ve yazgı “kimlere örste demir dövdürüyor, kimleri ayaklar altına aldığı milliyetçilik üzerinden önderlik yapma rolüne zorluyor. Kimleri duşta görse hayır diyeceği ağsakal rolleri veriyor.” Türklerin en değerli talihi bu sorunlara önderlik edecek Nazarbayev üzere deneyimli bir devlet adamının varlığıdır. Yüzyılın başındaki milliyetçi aydın ve başkanların koydukları maksatlar bir bir gerçekleşiyor.
Türk milliyetçileri tarihin gerçek noktasında durdukları ve her türlü badireye karşın bu ufka işaret ettikleri için övünmekte haklılar.
NEOLİBERALİZM ÇÖKÜYOR
Kovid salgını daha sonrasında Neoliberalizmin makyajı düzgünce döküldü. Kıtlık ve açlık geometrik olarak yükseliyor. Dünyanın ve insanlığın karşı karşıya kaldığı problemleri artık açıklayamıyor. Kimlik siyaseti dünyada ve Türkiye’de çöküyor.
Türkiyelilik, Türkçe edebiyat üzere bilim dışı zırvalarla 5000 yıllık bir tarih ve kültür mirasının sahibi Türk milletine istikamet vermeye çalışan çapsız distribütör neoliberalizm, neoliberal takımlar siyasi, kültürel manada öncülük edecek konumlarını kaybediyorlar. Son kurşunlarını atıp vasat altı siyasal önderlikleri dolduruşa getirerek Türk milleti aleyhine kışkırtıyorlar. Türk milleti Atatürk ihtilali perspektifinde birebir kararlılıkla durursa ağır bir hezimet almaları mukadderdir. Bir yıl önceye kadar Türkiye’ye taraf veren büyük siyasal parti ve gelenekler lafı “anayasanın birinci 4 unsurunu değiştirmekle açıyorlardı” artık ağızlarına biber sürülmüş üzere kamuoyunun direnci karşısında tekrar ağızlarına alamıyorlar. Tıpkı durum Türkiyelilik, özyönetim ve federasyon düşleri için de kelam konusudur. Tarih ve vaktin ruhu Türkiye’yi kendi müktesebatıyla yüzleştiriyor. Yeni milliyetçi genç dalgayı (sağ ve sol bütün renkleriyle) seviyorum. Onlar bizim ve üstü (sert tokalaşma, sert şiir kuşakları) üzere aman şunlar da darılmasın, gücenmesin derdinde değiller şak diye realiteyi söylüyorlar. Gerici Ortaçağ feodal Dersim vb kalkışmaları karşısında bu eşkıyalıklara alkış tutan gerici etnofaşist sosyalizan maskeyi indiriyorlar. Amerikan fikir kurumları bu durumdan epeyce rahatsız. Yükseliyor dedikleri kaygı ettikleri ulusal dalga bu. Mutemet adamları, milliyetçiliği denetim kurumları yetersiz kalıyor. Bir parlak ceket, bir büyük telefon, öznesi yüklemi olmayan cümleler, yelekli kadro elbiseli adamlar bu yeni profil karşısında komik ve yetersiz kalıyor. Temsil edemiyorlar. Hususların fazlaca uzağındalar.
YENİ ULUSAL PERSPEKTİF
Yeni yüzyılda Türkiye’nin iktisat politiği Atatürk perspektifiyle eklemlenmek zorundadır. Üretim ihtilalini başlatarak bu kısır döngüyü yıkmak zorundadır.
Onun en büyük mucizesi –şimdilerde dudak bükülen- kurduğu kimsesizlerin kimsesi Cumhuriyet yardımıyla köy çocuğu Süleyman Demirel, öğretmen çocuğu Turgut Özal, sobacının oğlu Abdullah Gül, Kaptanın oğlu Tayyip Erdoğan’ın Cumhurbaşkanı, Tuncelili bir memur Kemal Kılıçdaroğlu’nun onun partisine genel lider olabilmesi, bir kasaba çiftçi, emekçi ailesinin oğlu olan acizane benim gibilerin profesör olabilmeleridir. Bunlar Cumhuriyetin bize bahşettikleridir.
Onlara, cumhuriyet ihtilaline “muhafazakârlar da dâhil” olmak üzere Türk milleti olarak fakat ve lakin şükran borçluyuz.
Kutsallarımızı düşman çizmesinden kurtardılar.
İsmimizin Dimitri olmasını engellediler.
Kimilerinin hasret duyduğu saltanat ve hilafet o biçimde devam etseydi bugün ofis olarak kullanılan Dolmabahçe Sarayının sokağından geçemiyor olurduk.
1905 -1945 yılları içinde Ruslar 30 milyon insanını kaybetti. Bu nüfus bu biçimdeki Türk nüfusundan fazladır. Lakin hiç bir Rus’a benim dedemin cetvelle eline vuruldu” Denikin ordusu mağlubiyete uğratılarak zulmedildi lafını duyamazsınız. Rus tarihinin bütünüyle övünür ve sahip çıkarlar. hiç bir Çinli Kuzeyli toprak ağalarını yendiği için Mao’ya kızmaz. hiç bir Japon feodaliteyi yıktığı için devletini yargılamaz.
Pekala, Türkiyeli arkadaşlar! Neyin peşindeler? Kimin davasını güdüyorlar? Uygun tetkik etmek ve odunsuz olmak gerekir.
Cumhuriyet budur.
Kuldan vatandaşa, ümmetten millete, din için beşerden, insan için dine geçişin büyük dönüşümün kıssasını yarattı.
ATATÜRK DEVRİNDE 200 MİLYAR DOLAR niye ÖDENMİŞTİ
1923-1938 içinde Türk iktisat tarihinin hâlâ aşılamayan en parlak sonuçlarını kendine has prensipleriyle olan planlı iktisatla aldı.
Osmanlı dış borçlarının;
1. Yüzde 42,6’sı Atatürk devrinde ödenmiştir. Atatürk vaktinde ödenmiş olan Osmanlı dış borçlarının muadili alım gücü (PPP) 138 milyar dolardır.
2. Kalan Osmanlı dış borçları ise İsmet İnönü vaktine ödenmeye başlanmış ve 1944 yılında Başbakan Şükrü Saraçoğlu’nun teklifi ile 1954’e kadar olan taksitler defaden ödenerek kapatılmıştır. İnönü periyodunda ödenmiş olan Osmanlı dış borçların muadil alım gücü ise 225 milyar dolardır.
3. Atatürk devrinde 10.527.217 TL fiyatındaki Osmanlı iç borçları da ödenmiştir. Ödenen Osmanlı iç borçlarının muadili 2020 dolar alım gücü 57.8 milyar dolardır.
Osmanlı Osmanlı diye atıp tutanlar bunları bilmezler.
Onun Türkiye’nin bağımsızlığı için Kafkas seddini yıkmasını Rusya’yla yaptığı stratejik işbirliğini de anlamazlar.
Türk dünyası ve Avrasya onlar için slogandan, retorikten öte hiç bir mana söz etmez ey Pekarsky’nin “Slovar jakutskogo jazyka” (Yakut Lisanının Sözlüğünü) okuyan ulu başbuğumuz.
Türkçe Kelamlık okuyan son büyük önderimiz.
Gardaş ve dava dümeniyle saf taşra çocuklarının asil hisleri üzerinden meslek ve servet, makam devşiren kerameti kendinden menkul parlak ceketliler, gözlüğün tek sapını ceketin mendil cebine sokmaktan öbür beceri öğrenemeyenler de okumadılar, haberleri dahi yoktur, “yazık” ve “slovar”dan instutut’dan.
Panayır tekerlemeleri ile senin yolunda olamazlar.
Sen Türk olmaklıkla övündün bugünküler mahcubiyet duyuyorlar.
Artık onun yolundan gittiklerini tez eden bir kısım dümenci Atatürkçüler! Neoliberalizmi, etnikçiliği senin mirasına yamamaya çalışıyorlar.
Çağın gerçekleri onları yanlışlıyor, kendileri az gürültüleri fazlaca.
Yenilmeleri mukadderdir.
Haklıyız, bir daha biz kazanacağız.
Gücümüzü tarihimizden ve senin devrimci birikiminden alıyoruz.
bir daha yeni bir çağın eşiğindeyiz. Türk kurtuluş çabasını yürütürken işaret ettiğin “Şarkta bir istinatgah yaratarak İzmir’i kurtarma” perspektifi hala yeniliğini koruyor. Asya’nın toplam üretim gücü Atlantik’i geçmiş vaziyette. Karadeniz, Akdeniz jeopolitiği 500 yıl daha sonra Türkler için bir daha birleşmiş durumda. Kuzey komşumuzun nüfusu 50 yıl daha sonra neredeyse yarı yarıya Türk ve Müslüman olacağı öngörülüyori İran 10 yıl daha sonra Türklerine farsların ortak devleti olma yolunda lakin seni takip ettiğini söyleyenlerin bu hususları senin kurduğun, kendi paranla finanse ettiğin TTK ve TDK ile araştıracak, o günlere bilimsel olarak hazırlanacak basireti bile yok. Senin üzere bir feylesofileri olmadığı için uzun mühlet fiil çekip, Osmanlıca okuyarak harap ve bitap düştüler.
Dünya ve Türkiye yeni bir üretim ve paylaşım kültürüne muhtaç. Üretim ihtilaliyle ülkemizin dinamiklerini bir daha harekete geçirerek “el kapılarını kapatmaya” kendi kendine yeten bir ülke olmaya fakat ve lakin planlı, kamucu, kamu özel işbirliğini planlayan, kamunun kontrol gücünü rasyonel ve saydam bir halde üretim ve bölüşüm istikrarı için kullanan bir modeli bir daha Atatürk mirasına bakarak kurabiliriz.
Bugünün Türkiye’sinde tenteneli sözlerle seni yad ettiğini söyleyenlerinin kahir ekseriyeti bu mevzuların uzağındadır. Seni anmak onlar için en çok “layklanmak”, görünmekle ilgili.
Prof. Dr. Kemal Üçüncü
ALINTIDIR
“Türk Devletleri Teşkilatı, Türk Keneşi ismiyle 1992-2010 yılları içinde yapılan Türk Lisanı Konuşan Ülkeler Tepesi daha sonrasında, Türk lisanları konuşan ülkeler içindeki bağın güçlendirilmesi emeliyle 3 Ekim 2009 tarihinde Nahçıvan Muahedesinin imzalanmasıyla kurulmuştur. 30 Nisan 2018’de Özbekistan da Türk Keneşi’ne katılma isteklerini deklare ettive 14 Eylül 2019’da tam üye oldu… Tıpkı yıl Macaristan ise gözlemci üye oldu, fakat gelecekte tam üyelik başvurusu yapabileceklerini belirtmiştir.
24 Mayıs 2019 tarihinde Türkiye Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın önerisi ve keneş üyelerinin oy birliği ile Nursultan Nazarbayev, Türk Keneşi ömür uzunluğu onursal lideri unvanını almıştır.
12 Kasım 2021 tarihinde İstanbul’daki Demokrasi ve Özgürlükler Adası’nda gerçekleştirilen 8. Türk Devletleri Teşkilatı İstanbul Doruğu’nda, örgütün ismi Türk Devletleri Teşkilatı olarak değiştirilmiş ve Türkmenistan gözlemci olarak teşkilata dahil olmuştur.
Teşkilatın genel sekreterliği İstanbul’da, Milletlerarası Türk Kültürü Teşkilatı Ankara’da, Türk Lisanı Konuşan Ülkeler Parlamenter Asamblesi Azerbaycan’ın başşehri Bakü’de, Milletlerarası Türk Akademisi ise Kazakistan’ın başşehri Nur-Sultan’da bulunmaktadır.”
Türk devletleri teşkilatı yüzyılın dinamiklerini stratejik ve jeopolitik gelişmeleri hakikat okuyarak bu yüzyılın mihveri olabilir. Siyasi vizyonu ince eleyip sık dokunmalı. 10/12. yüzyıl Türkistan aydınlanmasının kültürel entelektüel birikimi yeni ve şimdiki bir okumayla bugünü kuşatacak biçimde harmanlanmalıdır. Bu teşkilat kimseye karşı değildir. Doğu Batı istikrarı, dünya barışı için gerekli bir kurumdur. Dünyanın yeni bir üretim ve paylaşım kültürüne olan gereksinimi ortadadır. Türk medeniyetinin bu gereksinime karşılık oluşturacak kavram ve kurumları üretecek büyük bir potansiyeli vardır.
Bu ufuk Atatürk ufkudur.
Atatürkçülerin bu gelişme karşısında yeni siyasi telaşlarla sessiz kalması yanlışsız değildir.
AVRASYA ÇAĞINI TAYİN ETTİLER
Atatürk’ün de ortasında yer aldığı halkçı, kamucu, aydınlanma unsurlarını özümsemiş Türk milliyetçileri XX. yüzyılın başında Avrasya çağını tayin ettiler. Türk milliyetçiliğinin partili tarihi 131 yıla ulaşmıştır. [ITC=İttihat ve Terakki Cemiyeti] 1889’dur. Bu cümleden olmak üzere, Müsavat Partisi öncülüğünde Kafkasya’da Mehmet Emin Resulzade önderliğinde örgütlenen Türk milliyetçileri 28 Mayıs 1918’de laik, demokratik temellere bağlı olarak Doğu İslam ve Türk dünyasında birinci bağımsız Cumhuriyetini kurmuş oldular. 1912 Batı Trakya Türk Cumhuriyeti [kısa vadeli bir başka deneyimdir], 1923 Türkiye Cumhuriyeti keza tıpkı fikri entelektüel siyasi geleneğin, bu büyük deneyim silsilesinin bir birikimidir. Bu fikri ve siyasi gelenek, 1905 yılında Türkistan’da başlayan Alaş Orda hareketi ve 1917-1920 yılları içinde eski Kazak cüzleri bir ortaya gelerek bağımsız “Alaş Orda Devleti”ni kurdular. Hükümet Lideri, Alihan Bökeyhan, başşehri Semey olan bu devlet üç yıl yaşayabildi.
XXI. yüzyılın başında Türk kültür ve medeniyeti bir daha stratejik ve jeopolitik açıdan Avrasya’nın kilidi pozisyonundadır. Talih, tarih, siyasal gelişmeler ve yazgı “kimlere örste demir dövdürüyor, kimleri ayaklar altına aldığı milliyetçilik üzerinden önderlik yapma rolüne zorluyor. Kimleri duşta görse hayır diyeceği ağsakal rolleri veriyor.” Türklerin en değerli talihi bu sorunlara önderlik edecek Nazarbayev üzere deneyimli bir devlet adamının varlığıdır. Yüzyılın başındaki milliyetçi aydın ve başkanların koydukları maksatlar bir bir gerçekleşiyor.
Türk milliyetçileri tarihin gerçek noktasında durdukları ve her türlü badireye karşın bu ufka işaret ettikleri için övünmekte haklılar.
NEOLİBERALİZM ÇÖKÜYOR
Kovid salgını daha sonrasında Neoliberalizmin makyajı düzgünce döküldü. Kıtlık ve açlık geometrik olarak yükseliyor. Dünyanın ve insanlığın karşı karşıya kaldığı problemleri artık açıklayamıyor. Kimlik siyaseti dünyada ve Türkiye’de çöküyor.
Türkiyelilik, Türkçe edebiyat üzere bilim dışı zırvalarla 5000 yıllık bir tarih ve kültür mirasının sahibi Türk milletine istikamet vermeye çalışan çapsız distribütör neoliberalizm, neoliberal takımlar siyasi, kültürel manada öncülük edecek konumlarını kaybediyorlar. Son kurşunlarını atıp vasat altı siyasal önderlikleri dolduruşa getirerek Türk milleti aleyhine kışkırtıyorlar. Türk milleti Atatürk ihtilali perspektifinde birebir kararlılıkla durursa ağır bir hezimet almaları mukadderdir. Bir yıl önceye kadar Türkiye’ye taraf veren büyük siyasal parti ve gelenekler lafı “anayasanın birinci 4 unsurunu değiştirmekle açıyorlardı” artık ağızlarına biber sürülmüş üzere kamuoyunun direnci karşısında tekrar ağızlarına alamıyorlar. Tıpkı durum Türkiyelilik, özyönetim ve federasyon düşleri için de kelam konusudur. Tarih ve vaktin ruhu Türkiye’yi kendi müktesebatıyla yüzleştiriyor. Yeni milliyetçi genç dalgayı (sağ ve sol bütün renkleriyle) seviyorum. Onlar bizim ve üstü (sert tokalaşma, sert şiir kuşakları) üzere aman şunlar da darılmasın, gücenmesin derdinde değiller şak diye realiteyi söylüyorlar. Gerici Ortaçağ feodal Dersim vb kalkışmaları karşısında bu eşkıyalıklara alkış tutan gerici etnofaşist sosyalizan maskeyi indiriyorlar. Amerikan fikir kurumları bu durumdan epeyce rahatsız. Yükseliyor dedikleri kaygı ettikleri ulusal dalga bu. Mutemet adamları, milliyetçiliği denetim kurumları yetersiz kalıyor. Bir parlak ceket, bir büyük telefon, öznesi yüklemi olmayan cümleler, yelekli kadro elbiseli adamlar bu yeni profil karşısında komik ve yetersiz kalıyor. Temsil edemiyorlar. Hususların fazlaca uzağındalar.
YENİ ULUSAL PERSPEKTİF
Yeni yüzyılda Türkiye’nin iktisat politiği Atatürk perspektifiyle eklemlenmek zorundadır. Üretim ihtilalini başlatarak bu kısır döngüyü yıkmak zorundadır.
Onun en büyük mucizesi –şimdilerde dudak bükülen- kurduğu kimsesizlerin kimsesi Cumhuriyet yardımıyla köy çocuğu Süleyman Demirel, öğretmen çocuğu Turgut Özal, sobacının oğlu Abdullah Gül, Kaptanın oğlu Tayyip Erdoğan’ın Cumhurbaşkanı, Tuncelili bir memur Kemal Kılıçdaroğlu’nun onun partisine genel lider olabilmesi, bir kasaba çiftçi, emekçi ailesinin oğlu olan acizane benim gibilerin profesör olabilmeleridir. Bunlar Cumhuriyetin bize bahşettikleridir.
Onlara, cumhuriyet ihtilaline “muhafazakârlar da dâhil” olmak üzere Türk milleti olarak fakat ve lakin şükran borçluyuz.
Kutsallarımızı düşman çizmesinden kurtardılar.
İsmimizin Dimitri olmasını engellediler.
Kimilerinin hasret duyduğu saltanat ve hilafet o biçimde devam etseydi bugün ofis olarak kullanılan Dolmabahçe Sarayının sokağından geçemiyor olurduk.
1905 -1945 yılları içinde Ruslar 30 milyon insanını kaybetti. Bu nüfus bu biçimdeki Türk nüfusundan fazladır. Lakin hiç bir Rus’a benim dedemin cetvelle eline vuruldu” Denikin ordusu mağlubiyete uğratılarak zulmedildi lafını duyamazsınız. Rus tarihinin bütünüyle övünür ve sahip çıkarlar. hiç bir Çinli Kuzeyli toprak ağalarını yendiği için Mao’ya kızmaz. hiç bir Japon feodaliteyi yıktığı için devletini yargılamaz.
Pekala, Türkiyeli arkadaşlar! Neyin peşindeler? Kimin davasını güdüyorlar? Uygun tetkik etmek ve odunsuz olmak gerekir.
Cumhuriyet budur.
Kuldan vatandaşa, ümmetten millete, din için beşerden, insan için dine geçişin büyük dönüşümün kıssasını yarattı.
ATATÜRK DEVRİNDE 200 MİLYAR DOLAR niye ÖDENMİŞTİ
1923-1938 içinde Türk iktisat tarihinin hâlâ aşılamayan en parlak sonuçlarını kendine has prensipleriyle olan planlı iktisatla aldı.
Osmanlı dış borçlarının;
1. Yüzde 42,6’sı Atatürk devrinde ödenmiştir. Atatürk vaktinde ödenmiş olan Osmanlı dış borçlarının muadili alım gücü (PPP) 138 milyar dolardır.
2. Kalan Osmanlı dış borçları ise İsmet İnönü vaktine ödenmeye başlanmış ve 1944 yılında Başbakan Şükrü Saraçoğlu’nun teklifi ile 1954’e kadar olan taksitler defaden ödenerek kapatılmıştır. İnönü periyodunda ödenmiş olan Osmanlı dış borçların muadil alım gücü ise 225 milyar dolardır.
3. Atatürk devrinde 10.527.217 TL fiyatındaki Osmanlı iç borçları da ödenmiştir. Ödenen Osmanlı iç borçlarının muadili 2020 dolar alım gücü 57.8 milyar dolardır.
Osmanlı Osmanlı diye atıp tutanlar bunları bilmezler.
Onun Türkiye’nin bağımsızlığı için Kafkas seddini yıkmasını Rusya’yla yaptığı stratejik işbirliğini de anlamazlar.
Türk dünyası ve Avrasya onlar için slogandan, retorikten öte hiç bir mana söz etmez ey Pekarsky’nin “Slovar jakutskogo jazyka” (Yakut Lisanının Sözlüğünü) okuyan ulu başbuğumuz.
Türkçe Kelamlık okuyan son büyük önderimiz.
Gardaş ve dava dümeniyle saf taşra çocuklarının asil hisleri üzerinden meslek ve servet, makam devşiren kerameti kendinden menkul parlak ceketliler, gözlüğün tek sapını ceketin mendil cebine sokmaktan öbür beceri öğrenemeyenler de okumadılar, haberleri dahi yoktur, “yazık” ve “slovar”dan instutut’dan.
Panayır tekerlemeleri ile senin yolunda olamazlar.
Sen Türk olmaklıkla övündün bugünküler mahcubiyet duyuyorlar.
Artık onun yolundan gittiklerini tez eden bir kısım dümenci Atatürkçüler! Neoliberalizmi, etnikçiliği senin mirasına yamamaya çalışıyorlar.
Çağın gerçekleri onları yanlışlıyor, kendileri az gürültüleri fazlaca.
Yenilmeleri mukadderdir.
Haklıyız, bir daha biz kazanacağız.
Gücümüzü tarihimizden ve senin devrimci birikiminden alıyoruz.
bir daha yeni bir çağın eşiğindeyiz. Türk kurtuluş çabasını yürütürken işaret ettiğin “Şarkta bir istinatgah yaratarak İzmir’i kurtarma” perspektifi hala yeniliğini koruyor. Asya’nın toplam üretim gücü Atlantik’i geçmiş vaziyette. Karadeniz, Akdeniz jeopolitiği 500 yıl daha sonra Türkler için bir daha birleşmiş durumda. Kuzey komşumuzun nüfusu 50 yıl daha sonra neredeyse yarı yarıya Türk ve Müslüman olacağı öngörülüyori İran 10 yıl daha sonra Türklerine farsların ortak devleti olma yolunda lakin seni takip ettiğini söyleyenlerin bu hususları senin kurduğun, kendi paranla finanse ettiğin TTK ve TDK ile araştıracak, o günlere bilimsel olarak hazırlanacak basireti bile yok. Senin üzere bir feylesofileri olmadığı için uzun mühlet fiil çekip, Osmanlıca okuyarak harap ve bitap düştüler.
Dünya ve Türkiye yeni bir üretim ve paylaşım kültürüne muhtaç. Üretim ihtilaliyle ülkemizin dinamiklerini bir daha harekete geçirerek “el kapılarını kapatmaya” kendi kendine yeten bir ülke olmaya fakat ve lakin planlı, kamucu, kamu özel işbirliğini planlayan, kamunun kontrol gücünü rasyonel ve saydam bir halde üretim ve bölüşüm istikrarı için kullanan bir modeli bir daha Atatürk mirasına bakarak kurabiliriz.
Bugünün Türkiye’sinde tenteneli sözlerle seni yad ettiğini söyleyenlerinin kahir ekseriyeti bu mevzuların uzağındadır. Seni anmak onlar için en çok “layklanmak”, görünmekle ilgili.
Prof. Dr. Kemal Üçüncü
ALINTIDIR