CHP’nin çekingenliği akıl alır üzere değil… Döviz dümeni
Bilgi=Bilinç=Tutum ve Aksiyon sistematiğini kuramayan toplumlar olay ve olguları kültürel dünyayı inanca ve mitolojik temellere nazaran algılayıp değerlendirirler. Bilim alanında inanç, inanç alanında bilim iş nazaranmez, her şey Arapsaçına döner. Mitosun dünyası sembolik bir dünyadır. niye /sonuç münasebetine, mantığa nazaran işlemez. Birinci kökene gidilerek Rablerin varlığı yarattığı vakte ilişkin prensiplerin, iklimin yinelanması, kurban, rit ve ritüellerle kutsalın isteğinin tekrar sağlanması suretiyle meseleler halledilir. Vakit döngüseldir, ileriye ve geriye hakikat gidip gelmek mümkündür.
Bilimsel bilginin dünyasında, çağdaş dünyada vakit çizgiseldir geri dönüşsüzdür. niye sonuç ilgisi temel alınır. Problemler tahkike, mantık kurallarına, eleştirel akla bağlı olarak analiz edilirler.
Türkler yaşadıkları bütün tarihi periyot ve yerlerde ortasında bulundukları çağın bilgi anlayışıyla başarılı bir biçimde eklemlenerek başat siyasal aktörler olmuşlar, büyük bir medeniyet, kültür havzası inşa etmişlerdir. Ben bunu “Türk kültür havzası” olarak kavramlaştırdım.
Atatürk ihtilali aslında Osmanlı parantezinin son 300 yılında koptuğumuz kurucu devlet teşkilat ideolojimizle, cihanşümul Türk fikir geleneğiyle yaratıcı bir eklemlenme teşebbüsüydü.
Frederik Star’ın sözüyle Çayardı =Maveraünnehir] “Kayıp Aydınlanma” geleneğimizin ihyasıydı.
Türkistan Rönesans’ı, Hoca Ahmet Yesevi aydınlanması, Harezm Akademisi etrafında üretilen tefekkür ve irfan, oradan üç alperen (Aşık Paşa, Hacı Bektaş Veli, Yunus Emre) ile Anadolu aydınlanması, Kant’tan 700 yıl evvel dünyevi olguların ve objelerin bilgisi akıl ve tecrübededir diyen Maturidi mana küresi Mezopotamya Semitik mana kozmosunu aşan bir muhtevaya sahiptir.
Yelekli İslamcılık ve onların değnekçileri bunu anlayamaz, kavrayamaz.
TEORİ VE SİYASET
Kültür ve tarih şuuru olmaksızın kuşatıcı bir teori kurmak, imkânsızdır. Teori ve kavramlar olmadan olguları kavrayıp analiz edemezsiniz. Olayların peşinden sürüklenirsiniz. Türkiye’de siyasi geleneklerin, siyasi partilerin teorisi olmadığı için kavramlaştıramıyorlar, sorunlaştıramıyorlar, analiz edemiyorlar. Kendilerine mahsus bir perspektifleri yok maalesef. “Kedi kaçtı, köpek kovaladı” üzere kelamım ona niçinsellik illüzyonlarıyla kendilerini de halkı da yanlış bir şuur kapanına hapsediyorlar. Dünya görüşünüz ve ideolojiniz, teoriniz sağlam değilse ayrıntılarınız ne derece hayli olursa olsun yalnızca ve yalnızca bulmaca doldurmaya fayda.
Türkiye siyaseti o yüzden yalnızca ve yalnızca olayları ve şahısları konuşabiliyor. halbuki niçinler hadiselerde değil olgulardadır.
Kuru gürültü ve kakafoni hem kendilerine hem Türk milletine ziyan veriyor.
Gün sonucunca dökülüyorlar televizyonlara, davulcu yellenmesi üzere sözlerle “dedim dedi muhabbeti.”
Türkiye bu epistemolojik kainatla, eğitim ve araştırma, üniversite yapısıyla çağla entegre olamaz. Bilgi, bedel, etik ve estetik üretemiyoruz. Artık küme lider vekilleri zart diye bir önerge verir, güllaç ve açık çay içerken bunu heman düzeltirler. Akşama da TV’de anlatırlar enine uzunluğuna. Yesunoni nenesi! der bir Karadeniz manisi. Bütün süreçlere sefil bir anlayış hâkim, kent kültürü, sistemi sürükleyecek seçkinleri üretecek iklim ve ortam kalmadı. Kentlerde eşraf ve seçkinler kalmadı, dürüm, güveç kültürü her şeyi belirliyor. Cemiyet toplantılarında fanta içilen yerde neyi ortaya çıkarabilirsiniz.
Bu son sarsıntıların temel niçini ölçüsüz fanta tüketimi aslına bakarsanız!
Saçmalamaktan korkmayın sloganıyla saçmalıkta hudut tanımıyoruz.!
ON YILLARDIR TÜRKİYE “TALAN VE YALAN” İKLİMİNDE BİTKİNDİR
Potlaç ve yağma tertibinde sermaye ve finans oluşmaz, servet oluşur. Japonya’yla ulusal burjuvazi oluşturma sürecine birlikte başladık onların vardığı yer ortada, biz hala güçlü yetiştiriyoruz. Türk siyasi tarihinde iktidara gelen partilerin yandaşlarının cip, filla, hoş hanım gereksinimlerini tedarik etmekten milletçe imanımız gevredi. Bir çizgili ceketle gelip han, hamamla gidiyorlar. Partiler değişse de model hiç değişmiyor. Siyaset ekonomik kaynakları üleşeme aracı. Japon kapitalistleri Meiji periyodunda kısa bir süre köylüleri talan ederek sermaye birikimini tamamladı, bizimki pek biteceğe benzemiyor. Kapitalizm tarihî olarak sermaye biriktirme sürecinde öbür güçsüz toplumsal kesitleri talan eder bu bilinen bir şeydir. Bizdeki kapitalizm bile değil, form değiştirmiş daha sofistike hale gelmiş potlaç iktisadı devam ediyor. İaşe Vekili adaşım İttihatçı Kara Kemal Bey’in 100 yıl evvel başlatmış olduğu ulusal burjuvazi hayalleri maalesef tahakkuk edemedi. Her manada distribütör olarak kaldılar.
***
Siyasi tabloya baktığımızda siyasal İslam geleneğinin etrafında kümelenmiş iktidar sosyolojisi karşısında bu siyasal geleneğe alternatif oluşturabilecek bir sosyoloji bulunmasına karşın bu sosyolojinin ortak bir siyasal lisanı ve teorisi yok. Seçmen oranı %65. Sağdan sola kadar Atatürkçü, ulusal demokratik ihtilal birikimini önemseyen anayasal rejimden yana, Türklükle, (siyasal bir ideoloji haline gelmemiş) maneviyatla sorunu olmayan, kamucu, halkçı eşitlikçi, hakça üreten, hakça paylaşan siyasi kıymetlere sahipler. Türkiye’yi bu tablodan lakin ve lakin ulusal bir perspektif ve tahlil kurtarır. Hukuk devleti, yurttaş hukuku, kimsesi olmayanların kimsesi bir cumhuriyet ideali, müdafa’â-yi hukuk, lâik demokratik hukuk devleti, manevi ve metafizik birikimi zenginlik olarak özümseyen, üreten bir anlayış Türkiye’nin en geniş siyasal ve toplumsal pahalar mutabakat tabanıdır. Milliyetçi olduğunu söyleyen “zaten milliyetçiliği denetim etme kurumları” ulusal bir kitle partisine geçit vermemek için her türlü önlemi almışlar, var olsunlar.
Ulusal sosyolojiden önemli bir siyasi proje, aksiyon çıkmadığından Neoliberalçetenin yerli değnekçilerinin tasallutuyla bütün siyasal sistemimiz felç edilmiş durumda. Hele Neoliberal solcular tam değnekçi. Hem solcular!aynı vakitte sınıf asıllı analizi reddediyorlar. Kimlik siyasetini ve ayrışmayı dayatıyorlar. Temel amaç ulus devletleri dağıtarak global sermayenin önünde diz çöktürmek. Avrupa Amerika gerimizde dümeniyle büyük telefonlu Anadolu kökenli taşralı siyaset önderliklerini heyecanlandırıyorlar. Yabancı lisanda dümenden sohbetler yaparak, geçen gün Brüksel’de duydum (…) diye “aplalarağbeylere” bilmediğiniz şeyler var dekorunu yapıyorlar. Bizim mahallede “bilmediğiniz şeyler varın” sonuna gardaş eklenirdi”.halbuki ki alayı dümen ve numara.
Dünya Türkiye’den yükselecek siyasi iradeyi dikkate almak durumundadır.
Bunu bize Mustafa Kemal Atatürk gösterdi.
12 Eylül 1980 darbesi ve silah zoruyla Türkiye Neoliberal sisteme geçirildi. O günden bugüne borca dayalı faiz, döviz, borsa sarmalında debelenip duruyoruz. Üst üste 10 yılda bir krizler yaşıyoruz. Türkiye’nin elma, portakal satarak kurduğu tesisler yok değerine elden çıkarılırken yüzsenelerdır açlığa ve yoksulluğa, işgallere karşı direndiği ziraî üretimi uygunca zayıflatıldı.
Kriz global manada ve Türkiye ölçeğinde Neo-liberalizmin krizidir.
Cehaletiniz dayanılır üzere değil artık.
Türkiye’de bilhassa TBMM’ye hakim siyaset ısrarla kimi makûs hanımlar ve beyefendilerin yanılgıları kararı bu krizi yaşadığımızı tez ediyorlar. Şark kıssalarına, destanlar çağına has bir anlatı kalıbı. Kahraman apansızın ortaya çıkıp her şeyi güllük gülistanlık edecek. Her şey bir kişinin iradesine bağlı, sistemin, cemiyetin bir ehemmiyeti yok!
Bireyleri konuşuyorlar, sisteme toz kondurmuyorlar. Berbat idaresi, liyakatsiz takımların başarısız icraatlarını en önde vurgularken yaşanan krizin yanlış iktisat politik tercihlerden kaynaklandığını örtmek en yavaşça tabiriyle cehalettir, delalet ve hıyanete kadar sarfiyat. Herkes kendi durumunu bu seçenekler bağlamında değerlendirsin. Son 30 yılıdır üreten kısımlar işçiler, personeller, çiftçiler, esnaf yoksullaşırken rant ve sermaye geometrik olarak büyüyor.
Bunu inkar edebilir misiniz?
Bunun niçini düzgün ve berbat adamlar mıdır? Uygulanan sistem midir?
Tıpkı şeyleri yıllardır yine edip farklı sonuçlar bekliyorlar ahmakça.
Toplam ulusal gelir artışından toplumsal sınıfların aldığı hisse ortadadır.
Bu tabloya karşın sendikalar, sivil toplum kuruluşları politik manada sinmiş, sindirilmiş vaziyettedir.
TÜRK MİLLETİNDEN GERÇEKLERİ SAKLAMAYIN
İktisat politiğin aslı kim üretecek?, nasıl üretecek? üretimden kim ne kadar hisse alacak?, kimden alınıp kime verilecek?soruları etrafında oluşur. Dolar indi çıktı, Arap geldi, çorap gitti, borsa çıktı değildir. Sabahlara kadar istatistiklerle bize tablonun ne kadar berbat olduğunu anlatan parti iktisatçıları, tahlil ismine tek söz edemiyorlar. Çünkü Neoliberal paradigma ortasında bu sorunun tahlili yok. İslamcılar kamayı çekti, ulusal iktisat kurtuluş savaşı ilan etti. Kime karşı? O muhakkak değil işte. Hem varlık fonu hem savaş! Devlet Bahçeli 1999-2002 ‘de yapamadığını artık iktidara öğütlüyor. halbuki kine o liberal ekonomik spekülasyonun nelere kadir olduğunu bizatihi yaşayarak gördüler. Bu deneyimden daha sonra dilek edilirdi ki bir ekonomist olarak Türkiye’nin önüne üretim iktisadının konulmasına öncülük etsinler. Hâlâ geç değildir. Türkiye’de meclis siyasi partilerinin programlarında bu soruların yanıtlarına rastlayamazsınız. Partisinin Neoliberal olduğunu bilmeyen üst seviye parti yöneticileri rastlıyorum. Birine söylemiş olduğimde hakaret zannetti, küstü. Temel trajedi budur. Misal MHP ve İYİP sorarsanız hakim takımları milliyetçi, konuşurken size beş yaptırmazlar halbuki ikisinin de iktisat siyaseti tercihleri Neoliberal hatta. İsteseler hakikat bir programı, üretim iktisadını Türkiye gündemine koyabilecek güçleri var. MHP AKP’ye İYİP CHP’ye tesir ederek Türkiye için üretim iktisadının yol haritasını siyasetin ve toplumun önüne koyabilir. Lakin bunun yerine sert biçimde tokalaşılıyor, yarenlik sohbeti yapıyorlar. Birisi AKP fazlaca güzel yapıyor bundan düzgünü can sıhhati diyor başkası hepsi yanlış olmuyor diyor haklı olarak lakin nasıl olacağını söylemiyor/söyleyemiyor. Değnekçi neoliberallere karşı entelektüel özgüvenleri yetersiz, değerli bir şeyler söylemiş olduklerini sanıyorlar.
Dinleyecek kulakları olsa “anlatacak birikimli, bilen bilim insanlarımız var”, Kültür Bilimleri Akademisi olarak biz öncülük etmeye hazırız. Neoliberal takımlarını da getirsinler kapalı bir oturumda sıkıntıları tartışalım. İlgili politikler ve gazeteciler de izlesin. Büyük bir tartışma forumu tertip edilsin. Kimin eteğinde ne taş var ortaya çıksın.
Hepsi dostlarımız, arkadaşlarımız, ağabeylerimiz hürmet duyduğumuz beşerler lakin gerçeği Türk milleti ismine ortaya koymak, özeleştiri biz aydınların ahlaki ödevidir. Bundan sarfı nazar edemeyiz. Dileyen darılabilir. Bilimsel ve düşünsel müsademede darılmak olmaz. Şahıslarla alakalı bir mevzu değil. İsterlerse en hoşunu yapabilirler. Bu entelektüel birikim ulusal takımlarda vardır. “Mlli kadrolar” “dağğva gardaş üniversitesiyle” eş, dost sohbetiyle sonlu değildir. Kâfi ki meram üzüm yemek olsun.
Hem yoksul hem s…i büyük! derler folklorumuzda. Bu paradoksu aşmak gerekir.
Atatürk devri iktisat siyasetlerinin başarısı ortadayken CHP’nin Neoliberal tesirle oluşan çekingenliği akıl alır üzere değil. Atatürk periyodu iktisat siyasetleri Türk iktisat tarihinin her manada en başarılı datalarına sahip halbuki.
15 yılda bugünkü alım gücüyle 200 milyar dolar borç ödendi ve üretim altyapısı kuruldu.
Hangi modeli arıyoruz Allah aşkına.!
Üretim iktisadından diğer çıkışımız yoktur.
Ertuğrul Özkök Beyefendi Mariana Mazzucato’nun “Girişimci Devlet” yapıtından bahisle devletçiliğin ehemmiyetinin artışına dikkat çekiyor. halbuki bu ülkenin gerçek aydınları Gülten Kazgan, Korkut Bortav’lar on yıllardır bu tezleri epeyce daha nitelikli olarak işliyorlar. Gelin onlara bu ülkenin hepimizin sistemin yaptığı “sükût suikastını” haksızlığı itiraf edelim.
Lavaş dürüm sarmayı öğrenmenin, rejim, cumhuriyet sövgüsüne alkışın daha tanınan olduğu bir müddetçteyiz. Ertuğrul Beyefendi salon adamı, halayda zılgıt filan beceremedi diye hor görüldü. Filarmoni konserinde çekirdek çitleyecek gruplardan 68 Paris’inde yaşayan bir kişi olarak siyaset, solculuk, natürmort tabloda karpuza sulanacak adamlardan fotoğraf değerlendirmesi vb. öğüdü almanın ıstırabı hayli derin olmalı.
Sermaye birikimi yetersiz ülkelerin kalkınma modelinde öbür bir seçenek yoktur.
Planlayacağız kıt kaynakları âlâ yöneteceğiz.
Bir karış toprak boş bırakmadan havzaları planlayıp arz talep istikrarına nazaran üreteceğiz. 12 eserde dünya başkanıyız. Çağdaş manada bir tarım borsası kuracağız.,tarım borsası eserleri depoya doldurup yan gelip yatmak değildir. Dünyada örnekleri var. Devlet bankaları direkt üretime dayalı devlet yatırımlarını ve ziraî üretimi faizsiz krediyle desteklemelidir. Karşılığında üretim olacağı için para basılsa dahi enflasyonist tesir olmaz. Çin dahil uygulama örnekleri var. Kırsal alanda TMO, Et Balık, üretici kooperatifleri devlet finans dayanağıyla pazarı kurmalıdır. Avrupa’da çağdaş asıllara göre işleyen çiftçi kooperatiflerinin gücü başarısı ortada. Siz kimi kandırıyorsunuz bu yarım aklınızla? Gençleri terörden uzaklaştıracak istihdam alanları açılmalıdır. Pazar bütünleştirir. Doğu ve Güneydoğuya yönelik iç turizm desteklenmelidir. Üretim ve pazar şiddet altyapısını ve sosyolojisini ortadan kaldırır. Besin artık tercih değil stratejik bir bölümdür. Global kuraklığa uygun eser ve bitki kompozisyonu ve formasyonu için arge fazlaca acildir. Neoliberal solcular gaz salınımı için büyükbaş hayvanları öldürelim demeden önlem alalım. Dünyada bu söylemi yaymaya başladılar. Bizdeki distribütörler de hıfz ediyor, okumaları yakındır. Avrupa ülkelerinin toplamı kadar ziraat ve veteriner fakültemiz var derhal kapatılıp adam üzere nitelikli 10 fakülte bırakılıp kaynak verilmelidir.
“İnstutut” kültürüne yabancı yelekli takımlarla bu olmaz lakin.
Patent üreten üniversite öğretim elemanına minimum 100.000 dolar ödül verilmeli, A sınıfı kriterleri yeterli tespit edilmiş yayınlar taban 3 bin dolar verilirse Türkiye 3 yılda birinci on ülke ortasına girer. Bilim siyasetimiz ve AR-GE’miz gereksinimlerimize göre planlanmalıdır. Türk kültür envanteriyle ilgili memleketler arası nitelikli projeler süratlice başlatılmalıdır.
Hazine yerlerinin kadastrosu tamamlanarak ekonomik kıymet olarak bilançoya dahil edilmelidir. Çok büyük bir kıymettir.
Rantlar AB ülkelerindeki sisteme uygun olarak vergilendirilmelidir.
Hukuk ve eğitim ıslahatı vakit geçirilmeden üniversal standartlara uygun olarak yapılmalı. Teknik eğitimin genel eğitime oranı %70 düzeyine yükseltilmelidir. Meslek okulları,MYO’lar üretim üssüne döndürülmelidir. En az 100 üniversite dönüştürülerek mesleksel ve teknik eğitim üretim plantasyon haline getirilmelidir. bu biçimde bir üniversite nizamı olamaz. Mesleksel ve teknik eğitim üniversite ortasında atıl kalıyor. Kendine has olmalı. Türkiye’nin 200 tane Tarih ve Edebiyat kısmına, İktisat kısmına hakeza emsal kısımlara gereksinimi yok, israf ediyoruz. Birinci 10 üniversite teknokentineyıllık birer milyar dolar kaynak verilerek ithal ettiğimiz 40 milyar dolarlık kimya eseri yerlileştirilmelidir.
Taahhüt bölümümüze mektup takviyesi verilerek yakın coğrafyamızda güç karşılığı taahhütlere yöneltilmelidir.
Türkiye Türk dünyasının ve BDT’nin mutabakatlı olarak tedavi üssü olabilir. Yaylalara tıp fakültesi açmayı bırakıp tıp fakülteleri olması gereken yerlerde bütçe ve arge olarak desteklenmelidir. Çökertme siyaseti terk edilmeli. Büyük harcama kalemleri tek elden yönetilmelidir. Yol kıyılarında Tıp fakültesi olmaz, ayıptır, parlak ceketli kasaba siyasetçisine sorulacak iş değildir.
DPT daha da güçlendirilip planlama gücü ihya edilmelidir. Planlı iktisatla Çin’in yarattığı mucize ortadadır.
TÜRKİYE’NİN GENÇ VE NİTELİKLİ BİR NÜFUSU VARDIR
İmkanları vardır.
Ucuz güç en büyük muhtaçlığımız. Değnekçiliği bırakıp millet ve devlet faydasına soran olsa anlatırım. Devlet ricali ve siyaset sorup dinleme basiretini gösterirse sorunun nasıl halledileceğini anlatırım.
Kâfi ki elini taşın altına koyacak önderlikler olsun.
Bizim arkadaşlarımız bağımsız ve fikri vicdanı hür Türk milliyetçisi bilim adımlarında bu ufuk ve birikim vardır. Yüzyılın başında üç kıtada üç devlet kurarak bunu gösterdik. Birinci Nobel mükafatını bu sosyolojiden bir bilim beşerinin alması tesadüf değildir. İkinci ve üçüncü patentler de kısa müddette gelecek, yürüyen çalışmaları biliyorum.
Teşrin günlerinde ruhuyla tayy-i vakit ve yer yaparak “Vaniköy korusundaki beyaz masada oturan takımlar hazırdır.”
Yelekliler ve değnekçileri o masayı bilmez.
Kâfi ki bilimsel yeniliklere boynuzla, kamayla saldırmayalım.
SGK, OYAK üzere yönetilirse, bağımsız fon idaresi kurulursa 2 yılda kâra geçer.
Ucuz güçle sanayi üretiminde açık orta öne geçeriz.
Güneş gücü kapasitesine teşviklerle süratle alan açılmalıdır.
Dahilde sürece rejimiyle getirilen hurda altın ve mücevherat tıpkı ülkeye değil bütün ülkelere satılabilmelidir. Çok büyük bir potansiyel oluşur.
Biz kazanacağız, Zira biz haklıyız gardaşlar/kardaşlar [dağvagardaş der, Cem Karaca Kardaş der gardaş ve Kardaş tıpkı edebiyattan çıkmıştır biz gardaş edebiyatlarız]
Kaosa gerek yok.
Bu ülke bizim.
Bu toprakların 5000 yıllık tarihine bakın hainler daima en ağır halde cezalandırılmıştır.
Kâfi ki tarihin ve vaktin gerçek tarafında duralım.
Dümencilere aldanmayalım.
Gakkoş şapkayı düzeltirken dediği üzere az esnaf olun! Kâfi.
Prof. Dr. Kemal Üçüncü
ALINTIDIR
Bilgi=Bilinç=Tutum ve Aksiyon sistematiğini kuramayan toplumlar olay ve olguları kültürel dünyayı inanca ve mitolojik temellere nazaran algılayıp değerlendirirler. Bilim alanında inanç, inanç alanında bilim iş nazaranmez, her şey Arapsaçına döner. Mitosun dünyası sembolik bir dünyadır. niye /sonuç münasebetine, mantığa nazaran işlemez. Birinci kökene gidilerek Rablerin varlığı yarattığı vakte ilişkin prensiplerin, iklimin yinelanması, kurban, rit ve ritüellerle kutsalın isteğinin tekrar sağlanması suretiyle meseleler halledilir. Vakit döngüseldir, ileriye ve geriye hakikat gidip gelmek mümkündür.
Bilimsel bilginin dünyasında, çağdaş dünyada vakit çizgiseldir geri dönüşsüzdür. niye sonuç ilgisi temel alınır. Problemler tahkike, mantık kurallarına, eleştirel akla bağlı olarak analiz edilirler.
Türkler yaşadıkları bütün tarihi periyot ve yerlerde ortasında bulundukları çağın bilgi anlayışıyla başarılı bir biçimde eklemlenerek başat siyasal aktörler olmuşlar, büyük bir medeniyet, kültür havzası inşa etmişlerdir. Ben bunu “Türk kültür havzası” olarak kavramlaştırdım.
Atatürk ihtilali aslında Osmanlı parantezinin son 300 yılında koptuğumuz kurucu devlet teşkilat ideolojimizle, cihanşümul Türk fikir geleneğiyle yaratıcı bir eklemlenme teşebbüsüydü.
Frederik Star’ın sözüyle Çayardı =Maveraünnehir] “Kayıp Aydınlanma” geleneğimizin ihyasıydı.
Türkistan Rönesans’ı, Hoca Ahmet Yesevi aydınlanması, Harezm Akademisi etrafında üretilen tefekkür ve irfan, oradan üç alperen (Aşık Paşa, Hacı Bektaş Veli, Yunus Emre) ile Anadolu aydınlanması, Kant’tan 700 yıl evvel dünyevi olguların ve objelerin bilgisi akıl ve tecrübededir diyen Maturidi mana küresi Mezopotamya Semitik mana kozmosunu aşan bir muhtevaya sahiptir.
Yelekli İslamcılık ve onların değnekçileri bunu anlayamaz, kavrayamaz.
TEORİ VE SİYASET
Kültür ve tarih şuuru olmaksızın kuşatıcı bir teori kurmak, imkânsızdır. Teori ve kavramlar olmadan olguları kavrayıp analiz edemezsiniz. Olayların peşinden sürüklenirsiniz. Türkiye’de siyasi geleneklerin, siyasi partilerin teorisi olmadığı için kavramlaştıramıyorlar, sorunlaştıramıyorlar, analiz edemiyorlar. Kendilerine mahsus bir perspektifleri yok maalesef. “Kedi kaçtı, köpek kovaladı” üzere kelamım ona niçinsellik illüzyonlarıyla kendilerini de halkı da yanlış bir şuur kapanına hapsediyorlar. Dünya görüşünüz ve ideolojiniz, teoriniz sağlam değilse ayrıntılarınız ne derece hayli olursa olsun yalnızca ve yalnızca bulmaca doldurmaya fayda.
Türkiye siyaseti o yüzden yalnızca ve yalnızca olayları ve şahısları konuşabiliyor. halbuki niçinler hadiselerde değil olgulardadır.
Kuru gürültü ve kakafoni hem kendilerine hem Türk milletine ziyan veriyor.
Gün sonucunca dökülüyorlar televizyonlara, davulcu yellenmesi üzere sözlerle “dedim dedi muhabbeti.”
Türkiye bu epistemolojik kainatla, eğitim ve araştırma, üniversite yapısıyla çağla entegre olamaz. Bilgi, bedel, etik ve estetik üretemiyoruz. Artık küme lider vekilleri zart diye bir önerge verir, güllaç ve açık çay içerken bunu heman düzeltirler. Akşama da TV’de anlatırlar enine uzunluğuna. Yesunoni nenesi! der bir Karadeniz manisi. Bütün süreçlere sefil bir anlayış hâkim, kent kültürü, sistemi sürükleyecek seçkinleri üretecek iklim ve ortam kalmadı. Kentlerde eşraf ve seçkinler kalmadı, dürüm, güveç kültürü her şeyi belirliyor. Cemiyet toplantılarında fanta içilen yerde neyi ortaya çıkarabilirsiniz.
Bu son sarsıntıların temel niçini ölçüsüz fanta tüketimi aslına bakarsanız!
Saçmalamaktan korkmayın sloganıyla saçmalıkta hudut tanımıyoruz.!
ON YILLARDIR TÜRKİYE “TALAN VE YALAN” İKLİMİNDE BİTKİNDİR
Potlaç ve yağma tertibinde sermaye ve finans oluşmaz, servet oluşur. Japonya’yla ulusal burjuvazi oluşturma sürecine birlikte başladık onların vardığı yer ortada, biz hala güçlü yetiştiriyoruz. Türk siyasi tarihinde iktidara gelen partilerin yandaşlarının cip, filla, hoş hanım gereksinimlerini tedarik etmekten milletçe imanımız gevredi. Bir çizgili ceketle gelip han, hamamla gidiyorlar. Partiler değişse de model hiç değişmiyor. Siyaset ekonomik kaynakları üleşeme aracı. Japon kapitalistleri Meiji periyodunda kısa bir süre köylüleri talan ederek sermaye birikimini tamamladı, bizimki pek biteceğe benzemiyor. Kapitalizm tarihî olarak sermaye biriktirme sürecinde öbür güçsüz toplumsal kesitleri talan eder bu bilinen bir şeydir. Bizdeki kapitalizm bile değil, form değiştirmiş daha sofistike hale gelmiş potlaç iktisadı devam ediyor. İaşe Vekili adaşım İttihatçı Kara Kemal Bey’in 100 yıl evvel başlatmış olduğu ulusal burjuvazi hayalleri maalesef tahakkuk edemedi. Her manada distribütör olarak kaldılar.
***
Siyasi tabloya baktığımızda siyasal İslam geleneğinin etrafında kümelenmiş iktidar sosyolojisi karşısında bu siyasal geleneğe alternatif oluşturabilecek bir sosyoloji bulunmasına karşın bu sosyolojinin ortak bir siyasal lisanı ve teorisi yok. Seçmen oranı %65. Sağdan sola kadar Atatürkçü, ulusal demokratik ihtilal birikimini önemseyen anayasal rejimden yana, Türklükle, (siyasal bir ideoloji haline gelmemiş) maneviyatla sorunu olmayan, kamucu, halkçı eşitlikçi, hakça üreten, hakça paylaşan siyasi kıymetlere sahipler. Türkiye’yi bu tablodan lakin ve lakin ulusal bir perspektif ve tahlil kurtarır. Hukuk devleti, yurttaş hukuku, kimsesi olmayanların kimsesi bir cumhuriyet ideali, müdafa’â-yi hukuk, lâik demokratik hukuk devleti, manevi ve metafizik birikimi zenginlik olarak özümseyen, üreten bir anlayış Türkiye’nin en geniş siyasal ve toplumsal pahalar mutabakat tabanıdır. Milliyetçi olduğunu söyleyen “zaten milliyetçiliği denetim etme kurumları” ulusal bir kitle partisine geçit vermemek için her türlü önlemi almışlar, var olsunlar.
Ulusal sosyolojiden önemli bir siyasi proje, aksiyon çıkmadığından Neoliberalçetenin yerli değnekçilerinin tasallutuyla bütün siyasal sistemimiz felç edilmiş durumda. Hele Neoliberal solcular tam değnekçi. Hem solcular!aynı vakitte sınıf asıllı analizi reddediyorlar. Kimlik siyasetini ve ayrışmayı dayatıyorlar. Temel amaç ulus devletleri dağıtarak global sermayenin önünde diz çöktürmek. Avrupa Amerika gerimizde dümeniyle büyük telefonlu Anadolu kökenli taşralı siyaset önderliklerini heyecanlandırıyorlar. Yabancı lisanda dümenden sohbetler yaparak, geçen gün Brüksel’de duydum (…) diye “aplalarağbeylere” bilmediğiniz şeyler var dekorunu yapıyorlar. Bizim mahallede “bilmediğiniz şeyler varın” sonuna gardaş eklenirdi”.halbuki ki alayı dümen ve numara.
Dünya Türkiye’den yükselecek siyasi iradeyi dikkate almak durumundadır.
Bunu bize Mustafa Kemal Atatürk gösterdi.
12 Eylül 1980 darbesi ve silah zoruyla Türkiye Neoliberal sisteme geçirildi. O günden bugüne borca dayalı faiz, döviz, borsa sarmalında debelenip duruyoruz. Üst üste 10 yılda bir krizler yaşıyoruz. Türkiye’nin elma, portakal satarak kurduğu tesisler yok değerine elden çıkarılırken yüzsenelerdır açlığa ve yoksulluğa, işgallere karşı direndiği ziraî üretimi uygunca zayıflatıldı.
Kriz global manada ve Türkiye ölçeğinde Neo-liberalizmin krizidir.
Cehaletiniz dayanılır üzere değil artık.
Türkiye’de bilhassa TBMM’ye hakim siyaset ısrarla kimi makûs hanımlar ve beyefendilerin yanılgıları kararı bu krizi yaşadığımızı tez ediyorlar. Şark kıssalarına, destanlar çağına has bir anlatı kalıbı. Kahraman apansızın ortaya çıkıp her şeyi güllük gülistanlık edecek. Her şey bir kişinin iradesine bağlı, sistemin, cemiyetin bir ehemmiyeti yok!
Bireyleri konuşuyorlar, sisteme toz kondurmuyorlar. Berbat idaresi, liyakatsiz takımların başarısız icraatlarını en önde vurgularken yaşanan krizin yanlış iktisat politik tercihlerden kaynaklandığını örtmek en yavaşça tabiriyle cehalettir, delalet ve hıyanete kadar sarfiyat. Herkes kendi durumunu bu seçenekler bağlamında değerlendirsin. Son 30 yılıdır üreten kısımlar işçiler, personeller, çiftçiler, esnaf yoksullaşırken rant ve sermaye geometrik olarak büyüyor.
Bunu inkar edebilir misiniz?
Bunun niçini düzgün ve berbat adamlar mıdır? Uygulanan sistem midir?
Tıpkı şeyleri yıllardır yine edip farklı sonuçlar bekliyorlar ahmakça.
Toplam ulusal gelir artışından toplumsal sınıfların aldığı hisse ortadadır.
Bu tabloya karşın sendikalar, sivil toplum kuruluşları politik manada sinmiş, sindirilmiş vaziyettedir.
TÜRK MİLLETİNDEN GERÇEKLERİ SAKLAMAYIN
İktisat politiğin aslı kim üretecek?, nasıl üretecek? üretimden kim ne kadar hisse alacak?, kimden alınıp kime verilecek?soruları etrafında oluşur. Dolar indi çıktı, Arap geldi, çorap gitti, borsa çıktı değildir. Sabahlara kadar istatistiklerle bize tablonun ne kadar berbat olduğunu anlatan parti iktisatçıları, tahlil ismine tek söz edemiyorlar. Çünkü Neoliberal paradigma ortasında bu sorunun tahlili yok. İslamcılar kamayı çekti, ulusal iktisat kurtuluş savaşı ilan etti. Kime karşı? O muhakkak değil işte. Hem varlık fonu hem savaş! Devlet Bahçeli 1999-2002 ‘de yapamadığını artık iktidara öğütlüyor. halbuki kine o liberal ekonomik spekülasyonun nelere kadir olduğunu bizatihi yaşayarak gördüler. Bu deneyimden daha sonra dilek edilirdi ki bir ekonomist olarak Türkiye’nin önüne üretim iktisadının konulmasına öncülük etsinler. Hâlâ geç değildir. Türkiye’de meclis siyasi partilerinin programlarında bu soruların yanıtlarına rastlayamazsınız. Partisinin Neoliberal olduğunu bilmeyen üst seviye parti yöneticileri rastlıyorum. Birine söylemiş olduğimde hakaret zannetti, küstü. Temel trajedi budur. Misal MHP ve İYİP sorarsanız hakim takımları milliyetçi, konuşurken size beş yaptırmazlar halbuki ikisinin de iktisat siyaseti tercihleri Neoliberal hatta. İsteseler hakikat bir programı, üretim iktisadını Türkiye gündemine koyabilecek güçleri var. MHP AKP’ye İYİP CHP’ye tesir ederek Türkiye için üretim iktisadının yol haritasını siyasetin ve toplumun önüne koyabilir. Lakin bunun yerine sert biçimde tokalaşılıyor, yarenlik sohbeti yapıyorlar. Birisi AKP fazlaca güzel yapıyor bundan düzgünü can sıhhati diyor başkası hepsi yanlış olmuyor diyor haklı olarak lakin nasıl olacağını söylemiyor/söyleyemiyor. Değnekçi neoliberallere karşı entelektüel özgüvenleri yetersiz, değerli bir şeyler söylemiş olduklerini sanıyorlar.
Dinleyecek kulakları olsa “anlatacak birikimli, bilen bilim insanlarımız var”, Kültür Bilimleri Akademisi olarak biz öncülük etmeye hazırız. Neoliberal takımlarını da getirsinler kapalı bir oturumda sıkıntıları tartışalım. İlgili politikler ve gazeteciler de izlesin. Büyük bir tartışma forumu tertip edilsin. Kimin eteğinde ne taş var ortaya çıksın.
Hepsi dostlarımız, arkadaşlarımız, ağabeylerimiz hürmet duyduğumuz beşerler lakin gerçeği Türk milleti ismine ortaya koymak, özeleştiri biz aydınların ahlaki ödevidir. Bundan sarfı nazar edemeyiz. Dileyen darılabilir. Bilimsel ve düşünsel müsademede darılmak olmaz. Şahıslarla alakalı bir mevzu değil. İsterlerse en hoşunu yapabilirler. Bu entelektüel birikim ulusal takımlarda vardır. “Mlli kadrolar” “dağğva gardaş üniversitesiyle” eş, dost sohbetiyle sonlu değildir. Kâfi ki meram üzüm yemek olsun.
Hem yoksul hem s…i büyük! derler folklorumuzda. Bu paradoksu aşmak gerekir.
Atatürk devri iktisat siyasetlerinin başarısı ortadayken CHP’nin Neoliberal tesirle oluşan çekingenliği akıl alır üzere değil. Atatürk periyodu iktisat siyasetleri Türk iktisat tarihinin her manada en başarılı datalarına sahip halbuki.
15 yılda bugünkü alım gücüyle 200 milyar dolar borç ödendi ve üretim altyapısı kuruldu.
Hangi modeli arıyoruz Allah aşkına.!
Üretim iktisadından diğer çıkışımız yoktur.
Ertuğrul Özkök Beyefendi Mariana Mazzucato’nun “Girişimci Devlet” yapıtından bahisle devletçiliğin ehemmiyetinin artışına dikkat çekiyor. halbuki bu ülkenin gerçek aydınları Gülten Kazgan, Korkut Bortav’lar on yıllardır bu tezleri epeyce daha nitelikli olarak işliyorlar. Gelin onlara bu ülkenin hepimizin sistemin yaptığı “sükût suikastını” haksızlığı itiraf edelim.
Lavaş dürüm sarmayı öğrenmenin, rejim, cumhuriyet sövgüsüne alkışın daha tanınan olduğu bir müddetçteyiz. Ertuğrul Beyefendi salon adamı, halayda zılgıt filan beceremedi diye hor görüldü. Filarmoni konserinde çekirdek çitleyecek gruplardan 68 Paris’inde yaşayan bir kişi olarak siyaset, solculuk, natürmort tabloda karpuza sulanacak adamlardan fotoğraf değerlendirmesi vb. öğüdü almanın ıstırabı hayli derin olmalı.
Sermaye birikimi yetersiz ülkelerin kalkınma modelinde öbür bir seçenek yoktur.
Planlayacağız kıt kaynakları âlâ yöneteceğiz.
Bir karış toprak boş bırakmadan havzaları planlayıp arz talep istikrarına nazaran üreteceğiz. 12 eserde dünya başkanıyız. Çağdaş manada bir tarım borsası kuracağız.,tarım borsası eserleri depoya doldurup yan gelip yatmak değildir. Dünyada örnekleri var. Devlet bankaları direkt üretime dayalı devlet yatırımlarını ve ziraî üretimi faizsiz krediyle desteklemelidir. Karşılığında üretim olacağı için para basılsa dahi enflasyonist tesir olmaz. Çin dahil uygulama örnekleri var. Kırsal alanda TMO, Et Balık, üretici kooperatifleri devlet finans dayanağıyla pazarı kurmalıdır. Avrupa’da çağdaş asıllara göre işleyen çiftçi kooperatiflerinin gücü başarısı ortada. Siz kimi kandırıyorsunuz bu yarım aklınızla? Gençleri terörden uzaklaştıracak istihdam alanları açılmalıdır. Pazar bütünleştirir. Doğu ve Güneydoğuya yönelik iç turizm desteklenmelidir. Üretim ve pazar şiddet altyapısını ve sosyolojisini ortadan kaldırır. Besin artık tercih değil stratejik bir bölümdür. Global kuraklığa uygun eser ve bitki kompozisyonu ve formasyonu için arge fazlaca acildir. Neoliberal solcular gaz salınımı için büyükbaş hayvanları öldürelim demeden önlem alalım. Dünyada bu söylemi yaymaya başladılar. Bizdeki distribütörler de hıfz ediyor, okumaları yakındır. Avrupa ülkelerinin toplamı kadar ziraat ve veteriner fakültemiz var derhal kapatılıp adam üzere nitelikli 10 fakülte bırakılıp kaynak verilmelidir.
“İnstutut” kültürüne yabancı yelekli takımlarla bu olmaz lakin.
Patent üreten üniversite öğretim elemanına minimum 100.000 dolar ödül verilmeli, A sınıfı kriterleri yeterli tespit edilmiş yayınlar taban 3 bin dolar verilirse Türkiye 3 yılda birinci on ülke ortasına girer. Bilim siyasetimiz ve AR-GE’miz gereksinimlerimize göre planlanmalıdır. Türk kültür envanteriyle ilgili memleketler arası nitelikli projeler süratlice başlatılmalıdır.
Hazine yerlerinin kadastrosu tamamlanarak ekonomik kıymet olarak bilançoya dahil edilmelidir. Çok büyük bir kıymettir.
Rantlar AB ülkelerindeki sisteme uygun olarak vergilendirilmelidir.
Hukuk ve eğitim ıslahatı vakit geçirilmeden üniversal standartlara uygun olarak yapılmalı. Teknik eğitimin genel eğitime oranı %70 düzeyine yükseltilmelidir. Meslek okulları,MYO’lar üretim üssüne döndürülmelidir. En az 100 üniversite dönüştürülerek mesleksel ve teknik eğitim üretim plantasyon haline getirilmelidir. bu biçimde bir üniversite nizamı olamaz. Mesleksel ve teknik eğitim üniversite ortasında atıl kalıyor. Kendine has olmalı. Türkiye’nin 200 tane Tarih ve Edebiyat kısmına, İktisat kısmına hakeza emsal kısımlara gereksinimi yok, israf ediyoruz. Birinci 10 üniversite teknokentineyıllık birer milyar dolar kaynak verilerek ithal ettiğimiz 40 milyar dolarlık kimya eseri yerlileştirilmelidir.
Taahhüt bölümümüze mektup takviyesi verilerek yakın coğrafyamızda güç karşılığı taahhütlere yöneltilmelidir.
Türkiye Türk dünyasının ve BDT’nin mutabakatlı olarak tedavi üssü olabilir. Yaylalara tıp fakültesi açmayı bırakıp tıp fakülteleri olması gereken yerlerde bütçe ve arge olarak desteklenmelidir. Çökertme siyaseti terk edilmeli. Büyük harcama kalemleri tek elden yönetilmelidir. Yol kıyılarında Tıp fakültesi olmaz, ayıptır, parlak ceketli kasaba siyasetçisine sorulacak iş değildir.
DPT daha da güçlendirilip planlama gücü ihya edilmelidir. Planlı iktisatla Çin’in yarattığı mucize ortadadır.
TÜRKİYE’NİN GENÇ VE NİTELİKLİ BİR NÜFUSU VARDIR
İmkanları vardır.
Ucuz güç en büyük muhtaçlığımız. Değnekçiliği bırakıp millet ve devlet faydasına soran olsa anlatırım. Devlet ricali ve siyaset sorup dinleme basiretini gösterirse sorunun nasıl halledileceğini anlatırım.
Kâfi ki elini taşın altına koyacak önderlikler olsun.
Bizim arkadaşlarımız bağımsız ve fikri vicdanı hür Türk milliyetçisi bilim adımlarında bu ufuk ve birikim vardır. Yüzyılın başında üç kıtada üç devlet kurarak bunu gösterdik. Birinci Nobel mükafatını bu sosyolojiden bir bilim beşerinin alması tesadüf değildir. İkinci ve üçüncü patentler de kısa müddette gelecek, yürüyen çalışmaları biliyorum.
Teşrin günlerinde ruhuyla tayy-i vakit ve yer yaparak “Vaniköy korusundaki beyaz masada oturan takımlar hazırdır.”
Yelekliler ve değnekçileri o masayı bilmez.
Kâfi ki bilimsel yeniliklere boynuzla, kamayla saldırmayalım.
SGK, OYAK üzere yönetilirse, bağımsız fon idaresi kurulursa 2 yılda kâra geçer.
Ucuz güçle sanayi üretiminde açık orta öne geçeriz.
Güneş gücü kapasitesine teşviklerle süratle alan açılmalıdır.
Dahilde sürece rejimiyle getirilen hurda altın ve mücevherat tıpkı ülkeye değil bütün ülkelere satılabilmelidir. Çok büyük bir potansiyel oluşur.
Biz kazanacağız, Zira biz haklıyız gardaşlar/kardaşlar [dağvagardaş der, Cem Karaca Kardaş der gardaş ve Kardaş tıpkı edebiyattan çıkmıştır biz gardaş edebiyatlarız]
Kaosa gerek yok.
Bu ülke bizim.
Bu toprakların 5000 yıllık tarihine bakın hainler daima en ağır halde cezalandırılmıştır.
Kâfi ki tarihin ve vaktin gerçek tarafında duralım.
Dümencilere aldanmayalım.
Gakkoş şapkayı düzeltirken dediği üzere az esnaf olun! Kâfi.
Prof. Dr. Kemal Üçüncü
ALINTIDIR