Devleti izliyorum
Devlet uzun müddet bize, kumpas, tuzak, komplo, siyaset mühendisliği olarak kendini gösterdi.
Bize dendi ki, “devlet” diye gördüğümüz aslında “paralel devletti”
Pekala, “paraleller” sızarken “devlet” neredeydi ?
Sormadık.
Onlarla o denli yahut bu biçimde uğraş edenlerin başına gelenleri umursamadık.
Günü yaşadık.
“Paralel devlet” demek inançlıydı,
“Taşeron devlet” ihtimalini tartışmadık bile…
Kuralları güç merkezi belirledi.
17-25 Aralık milattır dendi.
Gücün koyduğu milatla kimileri geçmişini yıkadığını zannetti.
Ağzının suyu akarak “hocaefendi” diyenler miladi FETÖ çaba takviminden daha sonra “FETÖ”, “İblis”, “Şeytan” kelamlarını ağızlarından düşürmez oldu.
Hepsi, devlet kurumlarında yer buldu.
Ne hoş…
Örgüt elebaşının Pensilvanya’daki ininde ziyaret edip çektirdikleri fotoğrafları çalışma odalarının en görünür yerine koyup mevzi kazananlar, miladi FETÖ gayret takviminden daha sonra inkar yarışına girmişlerdi.
Kimi, “zorla götürdüler” kimi “yaka paça gittim” kimi “nereye gittiğimi bilmiyordum” kimi “dün dündür” dedi.
Bunların kimi bakan, kimi milletvekili kimi bir kurumun yöneticisi kimi ise gazeteciydi.
Hepsi “muteber” şahıslardı.
halbuki ki,
kolay bir polis memurunun, yargı mensubunun, öğretmenin, çalışanın kaza ile değil bu biçimde bir fotoğrafı attığı bir tweet olsa rastgele bir kurumda çalışamayacağını biliyorduk.
Önemsemedik…
Güç merkezlerinin, adamcılığın, ikili standardın, siyasetin nüfuz ettiği ettiği bir “devleti” izliyorum bir vakittir.
Karşıma, polisin karşısında tabancasını sallayıp bir de görüntü çeken bir genç çıkıyor.
Devleti temsil eden polis, karşısında kayıtsız.
Bir şeyler mırıldanıyor devleti temsil eden polis, genç adam silahı sallıyor konuşmaya devam ediyor.
Nihayetinde silahını teslim ediyor kameralar eşliğinde, devlet yere düşen silahı alıyor.
Biçare…
Devleti izliyorum,
İstanbul Büyükşehir Belediye Lideri Ekrem İmamoğlu, İngiliz Dominick Chilcott ile kar yağışının tesirli olduğu İstanbul’da bir balıkçıda buluşuyor. MOBESE kameralarındaki manzaralar sızdırılıyor.
“Devlet de” sizi izliyor. “Devlet” işine geleni izliyor. “Devlet” kim ?
Devleti izliyorum,
Maltepe’de bir kafenin önünden alıyor vatandaşı 2 polis. Siviller, mesai günleri değil. Evvelce devlet memurları geçim uğraşı için ek iş yaparlardı. Taksicilik, pazarcılık vb.
Onlar ek işlerini mafya için yapıyorlar. Güpegündüz Murat Kartal diye bir vatandaşı karakola götüreceğiz diye kelepçeleyip İstanbul’un göbeğinden alıyorlar. Mafyaya teslim ediyorlar.
Murat Kartal‘ın elleri kelepçeli, canlı diri gömülmesine aracılık ediyorlar.
En epey da polislerin MOBESE‘lere yakalanma kaygısının bile olmaması ilgimi çekiyor.
halbuki ki, “devletin” imkanlarını en âlâ bilen onlar, “devletin” onları yakalayacağını bilmiyorlar mı ?
Bu özgüven niye?
Tahminen de “devleti” hayli yeterli tanıdıklarını düşünüyorlar.
Devleti izliyorum,
Zindaşti, Üngan uyuşturucu baronları savaşında mafyaya HTS kayıtları söyleyen polisleri görüyorum.
Devleti izliyorum,
Sabah Gazetesi’nde MİT mensubunun isminin açık açık yazıldığını görüyorum. Odatv’yi kapatan ve 2 yıldır açtırmayan gücün kayıtsızlığını, ikili standardını gözlüyorum.
Devleti izliyorum,
Güvenlik ve yargının yeni taşeronlara, cemaatlere teslim edilmesine tanıklık ediyorum.
Devleti izliyorum,
Her gün niye bir mafya hesaplaşmasına tanıklık ediyoruz diye sorguluyorum. 2 ay evvel Odatv olarak ülkeyi saran “mafya iklimini” biz yazmışız, “devlet” niye görmüyor diye üzülüyorum.
Tüm olan bitenin uğraş edildiğini düşündüğümüz FETÖ’ye alan açmasına kahroluyorum…
Toygun Atilla
ALINTIDIR
Devlet uzun müddet bize, kumpas, tuzak, komplo, siyaset mühendisliği olarak kendini gösterdi.
Bize dendi ki, “devlet” diye gördüğümüz aslında “paralel devletti”
Pekala, “paraleller” sızarken “devlet” neredeydi ?
Sormadık.
Onlarla o denli yahut bu biçimde uğraş edenlerin başına gelenleri umursamadık.
Günü yaşadık.
“Paralel devlet” demek inançlıydı,
“Taşeron devlet” ihtimalini tartışmadık bile…
Kuralları güç merkezi belirledi.
17-25 Aralık milattır dendi.
Gücün koyduğu milatla kimileri geçmişini yıkadığını zannetti.
Ağzının suyu akarak “hocaefendi” diyenler miladi FETÖ çaba takviminden daha sonra “FETÖ”, “İblis”, “Şeytan” kelamlarını ağızlarından düşürmez oldu.
Hepsi, devlet kurumlarında yer buldu.
Ne hoş…
Örgüt elebaşının Pensilvanya’daki ininde ziyaret edip çektirdikleri fotoğrafları çalışma odalarının en görünür yerine koyup mevzi kazananlar, miladi FETÖ gayret takviminden daha sonra inkar yarışına girmişlerdi.
Kimi, “zorla götürdüler” kimi “yaka paça gittim” kimi “nereye gittiğimi bilmiyordum” kimi “dün dündür” dedi.
Bunların kimi bakan, kimi milletvekili kimi bir kurumun yöneticisi kimi ise gazeteciydi.
Hepsi “muteber” şahıslardı.
halbuki ki,
kolay bir polis memurunun, yargı mensubunun, öğretmenin, çalışanın kaza ile değil bu biçimde bir fotoğrafı attığı bir tweet olsa rastgele bir kurumda çalışamayacağını biliyorduk.
Önemsemedik…
Güç merkezlerinin, adamcılığın, ikili standardın, siyasetin nüfuz ettiği ettiği bir “devleti” izliyorum bir vakittir.
Karşıma, polisin karşısında tabancasını sallayıp bir de görüntü çeken bir genç çıkıyor.
Devleti temsil eden polis, karşısında kayıtsız.
Bir şeyler mırıldanıyor devleti temsil eden polis, genç adam silahı sallıyor konuşmaya devam ediyor.
Nihayetinde silahını teslim ediyor kameralar eşliğinde, devlet yere düşen silahı alıyor.
Biçare…
Devleti izliyorum,
İstanbul Büyükşehir Belediye Lideri Ekrem İmamoğlu, İngiliz Dominick Chilcott ile kar yağışının tesirli olduğu İstanbul’da bir balıkçıda buluşuyor. MOBESE kameralarındaki manzaralar sızdırılıyor.
“Devlet de” sizi izliyor. “Devlet” işine geleni izliyor. “Devlet” kim ?
Devleti izliyorum,
Maltepe’de bir kafenin önünden alıyor vatandaşı 2 polis. Siviller, mesai günleri değil. Evvelce devlet memurları geçim uğraşı için ek iş yaparlardı. Taksicilik, pazarcılık vb.
Onlar ek işlerini mafya için yapıyorlar. Güpegündüz Murat Kartal diye bir vatandaşı karakola götüreceğiz diye kelepçeleyip İstanbul’un göbeğinden alıyorlar. Mafyaya teslim ediyorlar.
Murat Kartal‘ın elleri kelepçeli, canlı diri gömülmesine aracılık ediyorlar.
En epey da polislerin MOBESE‘lere yakalanma kaygısının bile olmaması ilgimi çekiyor.
halbuki ki, “devletin” imkanlarını en âlâ bilen onlar, “devletin” onları yakalayacağını bilmiyorlar mı ?
Bu özgüven niye?
Tahminen de “devleti” hayli yeterli tanıdıklarını düşünüyorlar.
Devleti izliyorum,
Zindaşti, Üngan uyuşturucu baronları savaşında mafyaya HTS kayıtları söyleyen polisleri görüyorum.
Devleti izliyorum,
Sabah Gazetesi’nde MİT mensubunun isminin açık açık yazıldığını görüyorum. Odatv’yi kapatan ve 2 yıldır açtırmayan gücün kayıtsızlığını, ikili standardını gözlüyorum.
Devleti izliyorum,
Güvenlik ve yargının yeni taşeronlara, cemaatlere teslim edilmesine tanıklık ediyorum.
Devleti izliyorum,
Her gün niye bir mafya hesaplaşmasına tanıklık ediyoruz diye sorguluyorum. 2 ay evvel Odatv olarak ülkeyi saran “mafya iklimini” biz yazmışız, “devlet” niye görmüyor diye üzülüyorum.
Tüm olan bitenin uğraş edildiğini düşündüğümüz FETÖ’ye alan açmasına kahroluyorum…
Toygun Atilla
ALINTIDIR