Koğuş arkadaşı Uğur Mumcu’yu anlatıyor
Tarih 9 Temmuz 1992. Devrin MİT Müsteşarı Korgeneral Teoman Koman, MİT’in merkez binasında gazetecilere bir akşam yemeği vermişti. “Teşkilat”ın tarihinde birinci sefer karargâhın kapıları fazlaca sayıda gazeteciye (48 gazeteci) açılmıştı. O tarihte 2000’e Yanlışsız mecmuasının Ankara Temsilcisi’ydim. Yemeğe ben de çağrıldım. 2000’e Hakikat Mecmuası, tarihinde birinci defa (ve son kez) MİT’e çağrılmıştı.
Hiç unutmam, Uğur Mumcu, 2000’e Yanlışsız Dergisi’nin de davetli olduğunu görür görmez bana takıldı: “Hikmet, MİT’e girdin de bakalım çıkabilecek misin!”
Bu MİT ziyaretini mecmuanın 12 Temmuz 1992 tarihindeki sayısında yazdım, ayrıyeten detayı “Hangi Hizbullah” isimli kitabımda bulunuyor.
“DIŞ- B KOĞUŞU
Uğur Mumcu ile birinci sefer 12 Mart 1971 askeri darbe devrinde Mamak Askeri Cezaevi’nde “Dış B Koğuşu”nda tanıştım. Tıpkı koğuşta, 22 Şubat 2022 günü yitirdiğimiz Prof. Dr. Uğur Alacakaptan da bulunuyordu. O devirde bir yazısında “ordu uyanık olmalı” demişti. Bu kelamlar, “orduya hakaret etmek”, “sosyal bir sınıfın öteki toplumsal sınıflar üzerinde tahakkümünü kurmak” hatasını işlediğinin delili oldu! Bu davadan dolayı 7 yıl mahpusa mahkum edildi. Karar Yargıtay tarafınca bozuldu ve hür bırakıldı. Lakin bu olay, Mumcu’nun askerliğini, “sakıncalı piyade” olarak yapması için münasebet olacaktı.
24 Ocak 1993… Ankara kar altında. Sabah saat 10’da Çankaya sırtlarında patlayan bir bomba gazeteci-yazar Uğur Mumcu’nun otomobilini havaya uçurdu. Mumcu’yu katleden bomba aslında sırf o otomobilin altına konmamış, Türkiye’nin de temeline konmuştu. Suikast, Türkiye’yi istikrarsızlaştırma operasyonunun kıymetli bir kilometre taşıydı. Türkiye halkı Mumcu’yu uğurlamak için Türkiye’nin kalbine akın etti. Ankara hiç bu kadar büyük bir kalabalığı ağırlamamıştı. Bir milyonu aşkın insan, saatlerce süren sağanak yağmura karşın “Uğurlar ölmez. Kahrolsun Amerikan emperyalizmi” sloganlarıyla Türkiye’ye sahip çıkıyordu.
Uğur Mumcu’yu kaybedeli 29 yıl oldu. 52 yıl evvel Mamak Askeri Cezaevi’nin Dış-B koğuşunda tanıdığım Uğur Mumcu’yu yaratan faktörler nelerdi? Ailesi onu nasıl yetiştirmişti? Kültürü, kişiliği, terbiyesi nasıl oluşmuştu? Araştırma merakı nereden geliyordu? Nasıl gazeteci olmuştu?
Bu soruların karşılığını Mumcu’nun ağabeyi Ceyhan Mumcu’dan aldım. Ceyhan ağabey ile yaptığım söyleşi Aydınlık’ta 3- 9 Mayıs 1993 tarihleri içinde. “Uğur Mumcu’yu ağabeyi Ceyhan Mumcu anlattı” başlıklı dizi yazı olarak yayımlandı. Bu yazı daha sonradan Mumcu anısına yayımlanan kimi kitaplara da girdi. Kaynak Yayınları’ndan kitap olarak çıktı.
KATİLLER, KATİLLER, KATİLLER
Mumcu’nun vefatından dört gün evvel, 20 Ocak 1993 günü İstanbul’da yapılan bir operasyonla “İslami Hareket Örgütü” üyelerinin yakalandığı belirtildi. Sanıklar, kamuoyuna “Çetin Emeç ve Turan Dursun cinayetlerinin failleri” olarak sunuldular. Periyodun İçişleri Bakanı İsmet Sezgin, Mumcu suikastından daha sonra yaptığı açıklamada Emeç, Dursun ve Mumcu cinayetleri içinde “bağlantı bulunduğunu” söylemiş oldu. Kamuoyu katiller bulundu diye düşünüyordu. Lakin bir sonuç çıkmadı.
26 Ocak 1993 günü İstanbul ve Ankara’da düzenlenen iki operasyonda, 27 kişi yakalandı. Emniyet yetkilileri, yapılan sorgulamalar kararında elde edilen “bulgularla”, Mumcu suikastı soruşturmasının, Hizbullah örgütüne hakikat yöneldiğini bildirdiler. Kısa bir süre daha sonra katillerin onların olmadığı anlaşıldı.
Kasım 1995’te yeni bir katil türedi. Bu üçüncü katil adayıydı. İstanbul’da İslami Hareket’in tetikçisi Tamer Aslan yakalandı. Operasyonda yalnızca Çetin Emeç ve Turan Dursun suikastlarında değil, Prof. Dr. Muammer Aksoy, Doç. Dr. Bahriye Üfazlaca ve Uğur Mumcu cinayetlerinde de değerli ipuçları ele geçirildiği açıklandı. Artık devletin namusu temizlenecekti. Tekrar olmadı!
BİR PARANOYAK
4 Ağustos 1996 tarihindeki Aydınlık’ta yazdık. Yeni bir katil adayı ortaya çıktı. Abdullah Argun Çetin, suikastı o denli bir anlatıyordu ki, C-4’ü Mumcu’nun arabasının altına yerleştiren katil bile hayran kalırdı. Aydınlık, Çetin’in anlattıklarına inanmadı. Bunu da basın toplantısıyla deklare etti. Lakin, Ankara DGM ve devlet Çetin’in üzerine atladı. Çetin idamla yargılandı. Hatası, Mumcu’yu öldürmekti. Çetin’in akli istikrarını için rapor istendi. Katil adayı, resmen meczuptu. Sonunda mahkeme Argun’u hür bıraktı. Yine katil bulunamamıştı.
UMUT OPERASYONU
Yıl 2000… Şubat ayında Mumcu’nun katillerinin yakalanması için bir operasyon daha yapıldı. Şubat ayında Umut koduyla başlayan operasyon Mayıs ayında ortaya çıktı. Mumcu cinayeti başta olmak üzere faili meçhul 22 olayı aydınlatmak üzere başlatılan “Umut Operasyonu” çerçevesinde sanıklar hakkında dava açıldı.
17 ay süren dava 2002 Ocak ayında başlarda bir sürü soru işaretleri bırakarak bitmiş oldu. Sanıkların “İran bağlantılı” olduğuna dair tezler boşlukta kaldı. Kararda, üç sanık hakkında idam cezası verilmesine karşın Uğur Mumcu, Ahmet Taner Kışlalı, Prof. Dr. Muammer Aksoy ve Bahriye Üoldukça’u kimin ya da kimlerin öldürdüğü bir daha saptanamadı. Bu cinayetleri azmettiren gerçek kuvvetler de açığa çıkartılamadı.
Azmettirenler kimdi? Aksoy, Üoldukca, Kışlalı, Mumcu cinayetlerinin buyruğu nereden gelmişti? Mumcu’nun katilleri hiç konuşmadılar, savunma yapmadılar. Azap edebiyatı haricinde hiç bir hususa değinmediler.
‘Hizbullah’, ‘Tevhid ve Selam’, ‘Kudüs Savaşçıları’ vb. üzere isimler başınızı karıştırmasın. Cinayet, tehdit, gasp, haraç, uyuşturucu ticareti vs. yapmak için çeşitli yeraltı örgütleri kurmak bir Gladyo yöntemidir!
Mumcu cinayetini aydınlatmak, bir yurtseverlik bakılırsavi olarak hala önümüzdedir.
Hikmet Çiçek
ALINTIDIR
Tarih 9 Temmuz 1992. Devrin MİT Müsteşarı Korgeneral Teoman Koman, MİT’in merkez binasında gazetecilere bir akşam yemeği vermişti. “Teşkilat”ın tarihinde birinci sefer karargâhın kapıları fazlaca sayıda gazeteciye (48 gazeteci) açılmıştı. O tarihte 2000’e Yanlışsız mecmuasının Ankara Temsilcisi’ydim. Yemeğe ben de çağrıldım. 2000’e Hakikat Mecmuası, tarihinde birinci defa (ve son kez) MİT’e çağrılmıştı.
Hiç unutmam, Uğur Mumcu, 2000’e Yanlışsız Dergisi’nin de davetli olduğunu görür görmez bana takıldı: “Hikmet, MİT’e girdin de bakalım çıkabilecek misin!”
Bu MİT ziyaretini mecmuanın 12 Temmuz 1992 tarihindeki sayısında yazdım, ayrıyeten detayı “Hangi Hizbullah” isimli kitabımda bulunuyor.
“DIŞ- B KOĞUŞU
Uğur Mumcu ile birinci sefer 12 Mart 1971 askeri darbe devrinde Mamak Askeri Cezaevi’nde “Dış B Koğuşu”nda tanıştım. Tıpkı koğuşta, 22 Şubat 2022 günü yitirdiğimiz Prof. Dr. Uğur Alacakaptan da bulunuyordu. O devirde bir yazısında “ordu uyanık olmalı” demişti. Bu kelamlar, “orduya hakaret etmek”, “sosyal bir sınıfın öteki toplumsal sınıflar üzerinde tahakkümünü kurmak” hatasını işlediğinin delili oldu! Bu davadan dolayı 7 yıl mahpusa mahkum edildi. Karar Yargıtay tarafınca bozuldu ve hür bırakıldı. Lakin bu olay, Mumcu’nun askerliğini, “sakıncalı piyade” olarak yapması için münasebet olacaktı.
24 Ocak 1993… Ankara kar altında. Sabah saat 10’da Çankaya sırtlarında patlayan bir bomba gazeteci-yazar Uğur Mumcu’nun otomobilini havaya uçurdu. Mumcu’yu katleden bomba aslında sırf o otomobilin altına konmamış, Türkiye’nin de temeline konmuştu. Suikast, Türkiye’yi istikrarsızlaştırma operasyonunun kıymetli bir kilometre taşıydı. Türkiye halkı Mumcu’yu uğurlamak için Türkiye’nin kalbine akın etti. Ankara hiç bu kadar büyük bir kalabalığı ağırlamamıştı. Bir milyonu aşkın insan, saatlerce süren sağanak yağmura karşın “Uğurlar ölmez. Kahrolsun Amerikan emperyalizmi” sloganlarıyla Türkiye’ye sahip çıkıyordu.
Uğur Mumcu’yu kaybedeli 29 yıl oldu. 52 yıl evvel Mamak Askeri Cezaevi’nin Dış-B koğuşunda tanıdığım Uğur Mumcu’yu yaratan faktörler nelerdi? Ailesi onu nasıl yetiştirmişti? Kültürü, kişiliği, terbiyesi nasıl oluşmuştu? Araştırma merakı nereden geliyordu? Nasıl gazeteci olmuştu?
Bu soruların karşılığını Mumcu’nun ağabeyi Ceyhan Mumcu’dan aldım. Ceyhan ağabey ile yaptığım söyleşi Aydınlık’ta 3- 9 Mayıs 1993 tarihleri içinde. “Uğur Mumcu’yu ağabeyi Ceyhan Mumcu anlattı” başlıklı dizi yazı olarak yayımlandı. Bu yazı daha sonradan Mumcu anısına yayımlanan kimi kitaplara da girdi. Kaynak Yayınları’ndan kitap olarak çıktı.
KATİLLER, KATİLLER, KATİLLER
Mumcu’nun vefatından dört gün evvel, 20 Ocak 1993 günü İstanbul’da yapılan bir operasyonla “İslami Hareket Örgütü” üyelerinin yakalandığı belirtildi. Sanıklar, kamuoyuna “Çetin Emeç ve Turan Dursun cinayetlerinin failleri” olarak sunuldular. Periyodun İçişleri Bakanı İsmet Sezgin, Mumcu suikastından daha sonra yaptığı açıklamada Emeç, Dursun ve Mumcu cinayetleri içinde “bağlantı bulunduğunu” söylemiş oldu. Kamuoyu katiller bulundu diye düşünüyordu. Lakin bir sonuç çıkmadı.
26 Ocak 1993 günü İstanbul ve Ankara’da düzenlenen iki operasyonda, 27 kişi yakalandı. Emniyet yetkilileri, yapılan sorgulamalar kararında elde edilen “bulgularla”, Mumcu suikastı soruşturmasının, Hizbullah örgütüne hakikat yöneldiğini bildirdiler. Kısa bir süre daha sonra katillerin onların olmadığı anlaşıldı.
Kasım 1995’te yeni bir katil türedi. Bu üçüncü katil adayıydı. İstanbul’da İslami Hareket’in tetikçisi Tamer Aslan yakalandı. Operasyonda yalnızca Çetin Emeç ve Turan Dursun suikastlarında değil, Prof. Dr. Muammer Aksoy, Doç. Dr. Bahriye Üfazlaca ve Uğur Mumcu cinayetlerinde de değerli ipuçları ele geçirildiği açıklandı. Artık devletin namusu temizlenecekti. Tekrar olmadı!
BİR PARANOYAK
4 Ağustos 1996 tarihindeki Aydınlık’ta yazdık. Yeni bir katil adayı ortaya çıktı. Abdullah Argun Çetin, suikastı o denli bir anlatıyordu ki, C-4’ü Mumcu’nun arabasının altına yerleştiren katil bile hayran kalırdı. Aydınlık, Çetin’in anlattıklarına inanmadı. Bunu da basın toplantısıyla deklare etti. Lakin, Ankara DGM ve devlet Çetin’in üzerine atladı. Çetin idamla yargılandı. Hatası, Mumcu’yu öldürmekti. Çetin’in akli istikrarını için rapor istendi. Katil adayı, resmen meczuptu. Sonunda mahkeme Argun’u hür bıraktı. Yine katil bulunamamıştı.
UMUT OPERASYONU
Yıl 2000… Şubat ayında Mumcu’nun katillerinin yakalanması için bir operasyon daha yapıldı. Şubat ayında Umut koduyla başlayan operasyon Mayıs ayında ortaya çıktı. Mumcu cinayeti başta olmak üzere faili meçhul 22 olayı aydınlatmak üzere başlatılan “Umut Operasyonu” çerçevesinde sanıklar hakkında dava açıldı.
17 ay süren dava 2002 Ocak ayında başlarda bir sürü soru işaretleri bırakarak bitmiş oldu. Sanıkların “İran bağlantılı” olduğuna dair tezler boşlukta kaldı. Kararda, üç sanık hakkında idam cezası verilmesine karşın Uğur Mumcu, Ahmet Taner Kışlalı, Prof. Dr. Muammer Aksoy ve Bahriye Üoldukça’u kimin ya da kimlerin öldürdüğü bir daha saptanamadı. Bu cinayetleri azmettiren gerçek kuvvetler de açığa çıkartılamadı.
Azmettirenler kimdi? Aksoy, Üoldukca, Kışlalı, Mumcu cinayetlerinin buyruğu nereden gelmişti? Mumcu’nun katilleri hiç konuşmadılar, savunma yapmadılar. Azap edebiyatı haricinde hiç bir hususa değinmediler.
‘Hizbullah’, ‘Tevhid ve Selam’, ‘Kudüs Savaşçıları’ vb. üzere isimler başınızı karıştırmasın. Cinayet, tehdit, gasp, haraç, uyuşturucu ticareti vs. yapmak için çeşitli yeraltı örgütleri kurmak bir Gladyo yöntemidir!
Mumcu cinayetini aydınlatmak, bir yurtseverlik bakılırsavi olarak hala önümüzdedir.
Hikmet Çiçek
ALINTIDIR