Kasabanın 18 dakika dışında geleneksel köy balosu geleneksel şekilde sona erdi: genç erkekler dışarıda kavga etti.
Onu farklı kılan şey yanıp sönen bıçaklardı.
19 Kasım sabahı erken saatlerde üç genç hastaneye kaldırıldı. Yerel bir ragbi takımının 16 yaşındaki kaptanı, yolda kalbinden aldığı bıçak yarası nedeniyle hayatını kaybetti.
Lyon'un 60 mil güneyinde bir işçi sınıfı kasabası olan Romans-sur-Isère sakinleri için yerel bir trajedi olabilecek bu olay, kısa sürede tek bir nedenden dolayı ulusal bir hikaye haline geldi: ırk. Kurban beyaz, kırsal bir gençti; şüphelilerin çoğu Kuzey Afrika kökenliydi ve uyuşturucu ticaretiyle ünlü zorlu bir mahalle olan La Monnaie'den geliyordu.
Aşırı sağ destekçiler, politikacılar ve sağcı medya kuruluşları, olayı anında, Fransa'nın geleneksel değerlerinin, asimile olmayı reddettiklerini söyledikleri göçmenler ve onların soyundan gelenler tarafından tehdit edildiğinin kanıtı olarak değerlendirdi.
Bu yorumdan beslenen 50 ila 100 aşırı sağcı milliyetçi, daha sonra beyaz karşıtı bir cinayet olarak gördükleri olayın intikamını almak için şehre hücum etti. Ellerinde demir çubuklar ve beyzbol sopalarıyla “İslam Avrupa'dan defol” diye bağırdılar.
Diğerleri için ise ülkeye ve kendi güvenliklerine yönelik en büyük tehdidi oluşturan, aşırı sağın artan gücü ve cesaretiydi. Birçok La Monnaie sakini, başörtüsü taktıkları için veya Kuzey Afrika kökenleri nedeniyle hedef alınmaktan korktukları için artık evde kaldıklarını söyledi.
İçişleri Bakanı Gérald Darmanin ulusal radyoda “Aşırı sağ bugün bizi iç savaşa itmek istiyor” dedi.
Olaylar, Fransa'nın lüks ayakkabı üretim başkenti olarak eski ihtişamına tutunan Romans-sur-Isère kasabasının pek çok sakinini uyuşuk bir şaşkınlık içinde bıraktı.
Belediye meclis üyesi Thomas Huriez, “Korkunç olan şey, çocuğunuzu bir partiye gönderdiğinizde onun ölü ya da katil olarak geri dönmesidir” dedi.
“Hepimiz huzursuzuz ve aşırı hassasız” dedi. “Hepimiz bu konuda biraz kaybolduk ama çoğumuz olayların sakinleşmesini ve gerçeği bilmesini istiyoruz.”
Gerçek, kapsamlı ceza soruşturması tamamlanana kadar beklemek zorunda kalacak. Davaya 100'den fazla jandarma katılıyor. Kanlı olaydan iki gün sonra baskın yaptılar ve dokuz genç erkek ve genci tutukladılar; bunlardan yedisi 300 mil batıda Toulouse'a kaçmıştı. Organize bir çete içerisinde cinayet ve cinayete teşebbüsle suçlanıyorsunuz. Diğer bazı şüpheliler hâlâ kaçak.
Balo, 530 nüfuslu yakınlardaki sakin Crépol köyünde gerçekleşti. Hafta sonu baloları Fransa'nın dört bir yanındaki köylerde bir gelenektir ve yaklaşık 400 kişi süpermarketin arkasındaki dar bir sokakta gizlenmiş alçı kaplı toplum merkezine toplanmıştır.
Parti sona erdiğinde, saç modeliyle ilgili küçük bir hakaret, dışarı taşan bir tartışmaya yol açtı. Köy balolarının sonundaki kavgalar o kadar yaygın ki, yerel yaşlılar bunlardan neredeyse nostaljik bir şekilde bahsediyor; ancak bu olay, şiddeti hızla şok edici boyutlara taşıdı.
Bir restoran sahibinin en küçük oğlu Thomas Perotto'nun aldığı bıçak yarası ölümcül oldu.
Daha fazla ayrıntı ve nedenler belirsizliğini koruyor. Soruşturmanın başında savcı, sosyal medyada yaygın olan aşırı sağcı şüpheleri dizginlemeye çalışırken resmi raporlar sundu. Ancak resmi iddianamenin sunulmasının ardından soruşturma, sessiz kalan iki sorgu hakimine devredildi.
Şu ana kadarki resmi hikaye, soruşturmacılara La Monnaie'den gelen küçük grubun üyelerinin -arabalarla gelen diğer kişiler tarafından da desteklenerek- taş ve metal çitler fırlattığını ve bıçak çıkardığını anlatan, görüşülen ilk 100 kadar tanığın anlattıklarından geliyor.
Düzinelerce tanığın dokuzu, kavga sırasında “beyazlara” yönelik düşmanca yorumlar duyduklarını söyledi.
Yerel vali Thierry Devimeux'a göre müfettişler o zamandan bu yana yüzlerce ek görüşme gerçekleştirdi.
Bölgenin en üst düzey devlet yetkilisi Bay Devimeux, “Hikayenin yalnızca bir tarafı var” dedi. “Diğer yönde de aynı derecede çirkin sözlerin olmadığından emin değilim.”
Ancak Crépol'de pek çok kişi hâlâ şehir oğlanlarının kızlarla dans etmek ve konuşmak için değil, beyazlara saldırmak için geldiğine inanıyor.
Çatışmadan haftalar sonra, kapalı bir olay yeri olarak kalan salonun girişleri yağmurdan ıslanmış çiçek demetleri ve yanmış mumlarla süslendi. Nazi işgalcilerine karşı yerel direniş hareketine çağrıda bulunan elle boyanmış bir tabela. “Haydutlarla savaşın” denildi.
Aşırı sağcı Fransız partisi Reconquête'nin lideri Éric Zemmour, “Fransa'da iki nüfus var; bunlardan biri sürekli olarak diğerinin saldırılarından kaçıyor, giderek şiddete başvuran grup” diye yazdı. Kuzey Afrikalı isimlerin listesini sosyal medyada yeniden yayınladı ve şüphelilerin kendileri olduğunu söyledi.
Balodan bir hafta sonra, Romans-sur-Isère'in sağcı belediye başkanı Marie-Hélène Thoraval, La Monnaie'de uyuşturucu ve radikalleşmeyle körüklenen yaklaşık 50 kurtarılamaz “vahşi” olduğunu açıkladı ve bu durum dünya çapında endişe verici bir eğilimi temsil ediyordu. bölge Ülke.
Bayan Thoraval, aralarında bir toplum merkezi ve bir kreşin de bulunduğu, son yıllarda yakılan beş yerel kamu binasının listesini yayınlayarak, “Romalılar Şehri, bu suçtan bıkmış olmanın ulusal duygusunun bir örneğidir” dedi.
Bir röportajda “Az önce gerçeğin ne olduğunu söyledim ve tercüme ettim” dedi. “Ve bu gerçek acıtıyor.”
Son ölüm tehditlerinin ardından polis koruması altına alındı.
Ancak belediye meclisindeki muhalifleri onu 2014'teki seçilmesinden bu yana La Monnaie'deki yerel programlara ayrılan fonları kesmekle suçluyor.
Kapatılanlar arasında yerel halka iş sağlayan bir mahalle derneği binası ve küçük çocuklara yönelik okul sonrası programlar da yer alıyor.
2016 yılında öğretmenler iptal edilen derslerle ilgili “alarm çığlığı” yayınladı.
Ülkenin dört bir yanındaki banliyöler gibi, La Monnaie'nin sübvansiyonlu konutları da II. Dünya Savaşı'ndan sonra yeni fabrikalarda çalışan işçileri barındırmak için inşa edildi. Zamanla fabrikalar kapandı, işsizlik arttı ve giderek daha fazla yoksul göçmen kaldı.
Pek çok bina yıkıldı ve yerine yenisi konmadı, geriye terk edilmiş alanlar kaldı. Yanmış arabaların izleri sokaklarda görülüyor. Uyuşturucu ticareti geceleri açıkça yapılıyor.
Yerel halk, La Monnaie'de kundakçılık yapan bir grup uyuşturucu satıcısı ve haydut olduğu konusunda hemfikir. Mahallenin kalabalık Cumartesi pazarındaki anneler, çocuklarının kendileriyle karıştırılacağından korktuklarını bildirdi. Ancak ne onları kişisel olarak tehditkar olarak görüyorlardı, ne de yaşadıkları mahalleyi tehlikeli olarak görüyorlardı. Burayı komşuların kaseler dolusu akşam yemeği gönderdiği sıkışık bir yer olarak tanımladılar.
O akşam baloda bazı sanıkların dans ederken çekilmiş fotoğraflarını internette gösterdiler. Bunlardan biri de bıçaklandı.
“Bu gençlerin oraya saldırmaya gittiğini söylemeyi bırakın. Gerçek bu değil. Kendisinin ve sanıklardan birinin fotoğraflarının internette yayılmasından sonra kızının tehdit edilmesinden korktuğu için soyadını gizleyen dört çocuk annesi Samira, “Eğlenmeye gittiler ve kavgayla sonuçlandı” dedi.
Birçok La Monnaie sakini, artık mahalleye girmelerinin çevik kuvvet teçhizatlı polis tarafından engellendiği aşırı sağ destekçilerin hedefi olmaktan korktuklarını söyledi. Sanıkların aileleri posta yoluyla çevrimiçi ölüm tehditleri aldı. Bir anne evinin kira kontratından vazgeçip başka bir yere taşındı.
Bir düzineden fazla aşırı sağ gösterici tutuklandı; altısı memurlara saldırmak ve şiddet yanlısı bir gruba katılmak suçundan derhal yargılandı ve hapse gönderildi.
Aralık ayında kız kardeşleriyle alışverişe giden 67 yaşındaki emekli ayakkabı fabrikası işçisi Ajela Idir, “Kızım o kadar korktu ki bu hafta çocuklarını okula göndermedi” dedi.
Pek çok kişi, belediye başkanının yorumları karşısında kendilerini damgalanmış hissettiklerini söyledi ve onu mahallelerindeki sorunları körükleyerek suça yol açmakla suçladı.
La Monnaie'de büyüyen ve belediye başkanının sözlerini protesto etmek için bir topluluk toplantısına dönen 42 yaşındaki Salim Dlih, “Bu çocuklar belediye başkanı seçildiğinde beş veya 10 yaşlarındaydı” dedi. “Benim gençliğimde yaptığım programların aynısını devam ettirselerdi, benimle aynı fırsatlara sahip olsalardı belki benim gibi şirketlerde mühendis olarak çalışırlardı.”
Ekledi: “Onun da eli bıçağın üzerindeydi.”
Şehrin büyüleyici tarihi bölgesinde, arabayla sadece birkaç dakika uzaklıktaki bir kafede oturan başka bir belediye meclis üyesi Joseph Guinard, çelişkili hissettiğini söyledi. O gece yaralananlar arasında torunu da vardı ve kendisi de beyazlara yönelik ırkçı sözler duyan dokuz görgü tanığı arasındaydı.
Bay Guinard, La Monnaie'de kesintiler olduğunu kabul etti. Ancak yoksulluk, bir baloya bıçak taşımak ve birini bıçaklamakla açıklanamaz, dedi.
“Önceden herkesin iyi olduğunu düşünürdüm. Kolayca bahaneler buldum. 68 yaşındaki Bay Guinard, “Artık daha zor” dedi. “Bu bir yatırım ya da para meselesi değil. Bu bir insanlık meselesidir.”
Aurelien Breeden Paris'ten gelen raporlara katkıda bulundu ve Juliette Gueron-Gabrielle Fransa'nın Romans-sur-Isère kentinden.
Onu farklı kılan şey yanıp sönen bıçaklardı.
19 Kasım sabahı erken saatlerde üç genç hastaneye kaldırıldı. Yerel bir ragbi takımının 16 yaşındaki kaptanı, yolda kalbinden aldığı bıçak yarası nedeniyle hayatını kaybetti.
Lyon'un 60 mil güneyinde bir işçi sınıfı kasabası olan Romans-sur-Isère sakinleri için yerel bir trajedi olabilecek bu olay, kısa sürede tek bir nedenden dolayı ulusal bir hikaye haline geldi: ırk. Kurban beyaz, kırsal bir gençti; şüphelilerin çoğu Kuzey Afrika kökenliydi ve uyuşturucu ticaretiyle ünlü zorlu bir mahalle olan La Monnaie'den geliyordu.
Aşırı sağ destekçiler, politikacılar ve sağcı medya kuruluşları, olayı anında, Fransa'nın geleneksel değerlerinin, asimile olmayı reddettiklerini söyledikleri göçmenler ve onların soyundan gelenler tarafından tehdit edildiğinin kanıtı olarak değerlendirdi.
Bu yorumdan beslenen 50 ila 100 aşırı sağcı milliyetçi, daha sonra beyaz karşıtı bir cinayet olarak gördükleri olayın intikamını almak için şehre hücum etti. Ellerinde demir çubuklar ve beyzbol sopalarıyla “İslam Avrupa'dan defol” diye bağırdılar.
Diğerleri için ise ülkeye ve kendi güvenliklerine yönelik en büyük tehdidi oluşturan, aşırı sağın artan gücü ve cesaretiydi. Birçok La Monnaie sakini, başörtüsü taktıkları için veya Kuzey Afrika kökenleri nedeniyle hedef alınmaktan korktukları için artık evde kaldıklarını söyledi.
İçişleri Bakanı Gérald Darmanin ulusal radyoda “Aşırı sağ bugün bizi iç savaşa itmek istiyor” dedi.
Olaylar, Fransa'nın lüks ayakkabı üretim başkenti olarak eski ihtişamına tutunan Romans-sur-Isère kasabasının pek çok sakinini uyuşuk bir şaşkınlık içinde bıraktı.
Belediye meclis üyesi Thomas Huriez, “Korkunç olan şey, çocuğunuzu bir partiye gönderdiğinizde onun ölü ya da katil olarak geri dönmesidir” dedi.
“Hepimiz huzursuzuz ve aşırı hassasız” dedi. “Hepimiz bu konuda biraz kaybolduk ama çoğumuz olayların sakinleşmesini ve gerçeği bilmesini istiyoruz.”
Gerçek, kapsamlı ceza soruşturması tamamlanana kadar beklemek zorunda kalacak. Davaya 100'den fazla jandarma katılıyor. Kanlı olaydan iki gün sonra baskın yaptılar ve dokuz genç erkek ve genci tutukladılar; bunlardan yedisi 300 mil batıda Toulouse'a kaçmıştı. Organize bir çete içerisinde cinayet ve cinayete teşebbüsle suçlanıyorsunuz. Diğer bazı şüpheliler hâlâ kaçak.
Balo, 530 nüfuslu yakınlardaki sakin Crépol köyünde gerçekleşti. Hafta sonu baloları Fransa'nın dört bir yanındaki köylerde bir gelenektir ve yaklaşık 400 kişi süpermarketin arkasındaki dar bir sokakta gizlenmiş alçı kaplı toplum merkezine toplanmıştır.
Parti sona erdiğinde, saç modeliyle ilgili küçük bir hakaret, dışarı taşan bir tartışmaya yol açtı. Köy balolarının sonundaki kavgalar o kadar yaygın ki, yerel yaşlılar bunlardan neredeyse nostaljik bir şekilde bahsediyor; ancak bu olay, şiddeti hızla şok edici boyutlara taşıdı.
Bir restoran sahibinin en küçük oğlu Thomas Perotto'nun aldığı bıçak yarası ölümcül oldu.
Daha fazla ayrıntı ve nedenler belirsizliğini koruyor. Soruşturmanın başında savcı, sosyal medyada yaygın olan aşırı sağcı şüpheleri dizginlemeye çalışırken resmi raporlar sundu. Ancak resmi iddianamenin sunulmasının ardından soruşturma, sessiz kalan iki sorgu hakimine devredildi.
Şu ana kadarki resmi hikaye, soruşturmacılara La Monnaie'den gelen küçük grubun üyelerinin -arabalarla gelen diğer kişiler tarafından da desteklenerek- taş ve metal çitler fırlattığını ve bıçak çıkardığını anlatan, görüşülen ilk 100 kadar tanığın anlattıklarından geliyor.
Düzinelerce tanığın dokuzu, kavga sırasında “beyazlara” yönelik düşmanca yorumlar duyduklarını söyledi.
Yerel vali Thierry Devimeux'a göre müfettişler o zamandan bu yana yüzlerce ek görüşme gerçekleştirdi.
Bölgenin en üst düzey devlet yetkilisi Bay Devimeux, “Hikayenin yalnızca bir tarafı var” dedi. “Diğer yönde de aynı derecede çirkin sözlerin olmadığından emin değilim.”
Ancak Crépol'de pek çok kişi hâlâ şehir oğlanlarının kızlarla dans etmek ve konuşmak için değil, beyazlara saldırmak için geldiğine inanıyor.
Çatışmadan haftalar sonra, kapalı bir olay yeri olarak kalan salonun girişleri yağmurdan ıslanmış çiçek demetleri ve yanmış mumlarla süslendi. Nazi işgalcilerine karşı yerel direniş hareketine çağrıda bulunan elle boyanmış bir tabela. “Haydutlarla savaşın” denildi.
Aşırı sağcı Fransız partisi Reconquête'nin lideri Éric Zemmour, “Fransa'da iki nüfus var; bunlardan biri sürekli olarak diğerinin saldırılarından kaçıyor, giderek şiddete başvuran grup” diye yazdı. Kuzey Afrikalı isimlerin listesini sosyal medyada yeniden yayınladı ve şüphelilerin kendileri olduğunu söyledi.
Balodan bir hafta sonra, Romans-sur-Isère'in sağcı belediye başkanı Marie-Hélène Thoraval, La Monnaie'de uyuşturucu ve radikalleşmeyle körüklenen yaklaşık 50 kurtarılamaz “vahşi” olduğunu açıkladı ve bu durum dünya çapında endişe verici bir eğilimi temsil ediyordu. bölge Ülke.
Bayan Thoraval, aralarında bir toplum merkezi ve bir kreşin de bulunduğu, son yıllarda yakılan beş yerel kamu binasının listesini yayınlayarak, “Romalılar Şehri, bu suçtan bıkmış olmanın ulusal duygusunun bir örneğidir” dedi.
Bir röportajda “Az önce gerçeğin ne olduğunu söyledim ve tercüme ettim” dedi. “Ve bu gerçek acıtıyor.”
Son ölüm tehditlerinin ardından polis koruması altına alındı.
Ancak belediye meclisindeki muhalifleri onu 2014'teki seçilmesinden bu yana La Monnaie'deki yerel programlara ayrılan fonları kesmekle suçluyor.
Kapatılanlar arasında yerel halka iş sağlayan bir mahalle derneği binası ve küçük çocuklara yönelik okul sonrası programlar da yer alıyor.
2016 yılında öğretmenler iptal edilen derslerle ilgili “alarm çığlığı” yayınladı.
Ülkenin dört bir yanındaki banliyöler gibi, La Monnaie'nin sübvansiyonlu konutları da II. Dünya Savaşı'ndan sonra yeni fabrikalarda çalışan işçileri barındırmak için inşa edildi. Zamanla fabrikalar kapandı, işsizlik arttı ve giderek daha fazla yoksul göçmen kaldı.
Pek çok bina yıkıldı ve yerine yenisi konmadı, geriye terk edilmiş alanlar kaldı. Yanmış arabaların izleri sokaklarda görülüyor. Uyuşturucu ticareti geceleri açıkça yapılıyor.
Yerel halk, La Monnaie'de kundakçılık yapan bir grup uyuşturucu satıcısı ve haydut olduğu konusunda hemfikir. Mahallenin kalabalık Cumartesi pazarındaki anneler, çocuklarının kendileriyle karıştırılacağından korktuklarını bildirdi. Ancak ne onları kişisel olarak tehditkar olarak görüyorlardı, ne de yaşadıkları mahalleyi tehlikeli olarak görüyorlardı. Burayı komşuların kaseler dolusu akşam yemeği gönderdiği sıkışık bir yer olarak tanımladılar.
O akşam baloda bazı sanıkların dans ederken çekilmiş fotoğraflarını internette gösterdiler. Bunlardan biri de bıçaklandı.
“Bu gençlerin oraya saldırmaya gittiğini söylemeyi bırakın. Gerçek bu değil. Kendisinin ve sanıklardan birinin fotoğraflarının internette yayılmasından sonra kızının tehdit edilmesinden korktuğu için soyadını gizleyen dört çocuk annesi Samira, “Eğlenmeye gittiler ve kavgayla sonuçlandı” dedi.
Birçok La Monnaie sakini, artık mahalleye girmelerinin çevik kuvvet teçhizatlı polis tarafından engellendiği aşırı sağ destekçilerin hedefi olmaktan korktuklarını söyledi. Sanıkların aileleri posta yoluyla çevrimiçi ölüm tehditleri aldı. Bir anne evinin kira kontratından vazgeçip başka bir yere taşındı.
Bir düzineden fazla aşırı sağ gösterici tutuklandı; altısı memurlara saldırmak ve şiddet yanlısı bir gruba katılmak suçundan derhal yargılandı ve hapse gönderildi.
Aralık ayında kız kardeşleriyle alışverişe giden 67 yaşındaki emekli ayakkabı fabrikası işçisi Ajela Idir, “Kızım o kadar korktu ki bu hafta çocuklarını okula göndermedi” dedi.
Pek çok kişi, belediye başkanının yorumları karşısında kendilerini damgalanmış hissettiklerini söyledi ve onu mahallelerindeki sorunları körükleyerek suça yol açmakla suçladı.
La Monnaie'de büyüyen ve belediye başkanının sözlerini protesto etmek için bir topluluk toplantısına dönen 42 yaşındaki Salim Dlih, “Bu çocuklar belediye başkanı seçildiğinde beş veya 10 yaşlarındaydı” dedi. “Benim gençliğimde yaptığım programların aynısını devam ettirselerdi, benimle aynı fırsatlara sahip olsalardı belki benim gibi şirketlerde mühendis olarak çalışırlardı.”
Ekledi: “Onun da eli bıçağın üzerindeydi.”
Şehrin büyüleyici tarihi bölgesinde, arabayla sadece birkaç dakika uzaklıktaki bir kafede oturan başka bir belediye meclis üyesi Joseph Guinard, çelişkili hissettiğini söyledi. O gece yaralananlar arasında torunu da vardı ve kendisi de beyazlara yönelik ırkçı sözler duyan dokuz görgü tanığı arasındaydı.
Bay Guinard, La Monnaie'de kesintiler olduğunu kabul etti. Ancak yoksulluk, bir baloya bıçak taşımak ve birini bıçaklamakla açıklanamaz, dedi.
“Önceden herkesin iyi olduğunu düşünürdüm. Kolayca bahaneler buldum. 68 yaşındaki Bay Guinard, “Artık daha zor” dedi. “Bu bir yatırım ya da para meselesi değil. Bu bir insanlık meselesidir.”
Aurelien Breeden Paris'ten gelen raporlara katkıda bulundu ve Juliette Gueron-Gabrielle Fransa'nın Romans-sur-Isère kentinden.