Tiyatro denilince akla küfür, argo, müstehcenlik gelmesi bugünün konusu değil. Hele küfürsüz mizah yapmak neredeyse imkansız hale geldi. Osman Doğan ve Ayşe Şahinboy çiftinin güçlerini birleştirerek kurdukları Tiyatro Külliyen’de bunların hiç birisi yok. Lakin oyunlarına başından sonuna kadar kahkahalar eşlik ediyor. 423. kere oynadıkları Ziyafet Sofrası oyunu, dini içerikli bir oyun bulunmasına karşın, bir gencin salondan ayrılırken söylemiş olduği, “Dini bir oyundu, lakin her neyse fazlaca güldük” kelamı tam olarak Osman Doğan tiyatrosunu anlatıyor denilebilir.
ABİ RAHAT OL, AİLECE GELEBİLİRSİNİZ
Bir tiyatro oyunu üçüncü şahıslara tavsiye edilmiyorsa, orada sorun var demektir. Kaliteli işlerle bu algının kırılacağı kanaatinde Osman Doğan. Anadolu ve Avrupa’daki ilgiden ise çok şad. Doğan, “Ancak orada da bir ön yargı var. Bir seferinde telefondaki organizatör, ‘Bizim biçimde insanların izleyebileceği bir oyun, rahat ol, ailece gelebilirsiniz’ söylemiş olduğini duydum. Bu epey üzücü bir durum. Demek ki bunun aksiyle epeyce karşılaşılmış. Bizim oyunlarımızda küfür yok, hassasiyetlerimizi ve çizgimizi her yerde koruyoruz” sözleriyle kelamlarını sürdürdü.
MAHKUMLARIN REHABİLİTESİNE KATKI SUNUYORUZ
Cezaevlerinde belirli dönemlerle fiyatsız oyun sergilediklerini de söyleyen Doğan, “Metris Cezaevi’ne biroldukça mahkûmdan daha fazla girip çıkıyoruz” diyor esprili üslubuyla. “Oradaki mahkumların rehabilitesine katkı sunuyoruz. Bizim oyunların bir de manevi bedeli var. Evet güldürüyor, bir rahatlatıyor fakat manen de dokunuyor, bilhassa üç oyunumuzun biri namaz, biri Kur’an-ı Kerim, başkası de imanı özünde bahis ediniyor, fakat hiç birinde kör gözüne parmak bir hidayet öyküsü anlatmıyoruz. bu biçimde olunca hem insanları güldürüyor birebir vakitte manen gönüllerine girebiliyoruz” diye ekliyor.
HİDAYETE ERİŞ KISSASI
Ayşe Şahinboy, Ziyafet Sofrası oyununu Osman Nuri Topbaş’ın kitabından uyarladı. Oyun olağanda klasik bir hidayete eriş kıssası. hiç bir mizah yok ortasında. Şahinboy, “Onu bir mizah çatısı altında işleyerek daha geniş kitlelere ulaştırmak istedik. Sokakta mağdur durumda olan iki sarhoşumuz var, bir Ramazan günü karınlarını doyurmak için dergâha gidiyorlar. daha sonrasında o arayış öyküleri biraz da durum güldürüleri üzerinden ilerliyor. Bizim dini içeriklerdeki en büyük sorun, parmak sallayan, üstenci bir lisanla insanlara anlatılmasından kaynaklandığı için, biz direkt hayatın içerisinden öyküyle giriş yapıyoruz. O yüzden de her izleyen, bir yandan gülerken, bir yandan da kendinden bir şeyler buluyor” sözleriyle anlatıyor oyununu. Sırada tek kişilik oyun ve bir de kelamsız oyun varmış. Yalnızca efekt, jest ve mimiklerle insanları güldürmeyi planlıyorlar. Osman Doğan’ın mimikleri de komik esasen, meblağ bu proje.”
ABİ RAHAT OL, AİLECE GELEBİLİRSİNİZ
Bir tiyatro oyunu üçüncü şahıslara tavsiye edilmiyorsa, orada sorun var demektir. Kaliteli işlerle bu algının kırılacağı kanaatinde Osman Doğan. Anadolu ve Avrupa’daki ilgiden ise çok şad. Doğan, “Ancak orada da bir ön yargı var. Bir seferinde telefondaki organizatör, ‘Bizim biçimde insanların izleyebileceği bir oyun, rahat ol, ailece gelebilirsiniz’ söylemiş olduğini duydum. Bu epey üzücü bir durum. Demek ki bunun aksiyle epeyce karşılaşılmış. Bizim oyunlarımızda küfür yok, hassasiyetlerimizi ve çizgimizi her yerde koruyoruz” sözleriyle kelamlarını sürdürdü.
MAHKUMLARIN REHABİLİTESİNE KATKI SUNUYORUZ
Cezaevlerinde belirli dönemlerle fiyatsız oyun sergilediklerini de söyleyen Doğan, “Metris Cezaevi’ne biroldukça mahkûmdan daha fazla girip çıkıyoruz” diyor esprili üslubuyla. “Oradaki mahkumların rehabilitesine katkı sunuyoruz. Bizim oyunların bir de manevi bedeli var. Evet güldürüyor, bir rahatlatıyor fakat manen de dokunuyor, bilhassa üç oyunumuzun biri namaz, biri Kur’an-ı Kerim, başkası de imanı özünde bahis ediniyor, fakat hiç birinde kör gözüne parmak bir hidayet öyküsü anlatmıyoruz. bu biçimde olunca hem insanları güldürüyor birebir vakitte manen gönüllerine girebiliyoruz” diye ekliyor.
HİDAYETE ERİŞ KISSASI
Ayşe Şahinboy, Ziyafet Sofrası oyununu Osman Nuri Topbaş’ın kitabından uyarladı. Oyun olağanda klasik bir hidayete eriş kıssası. hiç bir mizah yok ortasında. Şahinboy, “Onu bir mizah çatısı altında işleyerek daha geniş kitlelere ulaştırmak istedik. Sokakta mağdur durumda olan iki sarhoşumuz var, bir Ramazan günü karınlarını doyurmak için dergâha gidiyorlar. daha sonrasında o arayış öyküleri biraz da durum güldürüleri üzerinden ilerliyor. Bizim dini içeriklerdeki en büyük sorun, parmak sallayan, üstenci bir lisanla insanlara anlatılmasından kaynaklandığı için, biz direkt hayatın içerisinden öyküyle giriş yapıyoruz. O yüzden de her izleyen, bir yandan gülerken, bir yandan da kendinden bir şeyler buluyor” sözleriyle anlatıyor oyununu. Sırada tek kişilik oyun ve bir de kelamsız oyun varmış. Yalnızca efekt, jest ve mimiklerle insanları güldürmeyi planlıyorlar. Osman Doğan’ın mimikleri de komik esasen, meblağ bu proje.”