İlya Solkan, yirmi yıl boyunca başkent Kiev’in dışındaki küçük bir Ukrayna köyünde papazlık yaptı. Bebekleri vaftiz etti, evlilikleri kutsadı ve cenaze törenleri yaptı. Ortodoks Kilisesi köyün merkezindeydi ve Solkan Bey onun hayatında merkezi bir rol oynadı.
Blystavytsya köyündeki evinde yaptığı bir röportajda, kiliseyi “ikinci evi” olarak nitelendirerek, “Rahip olmak benim Tanrı vergisi mesleğim” dedi.
Şu anda işsiz ve cemaatin geçen Ekim ayında bakanlığına siyaseti dahil ettiği için onu görevden almasının ardından köye girmesi yasaklandı.
Kendi köyü dışında kamuya açık bir profili olmayan bir rahip olan Bay Solkan’ın görevden alınması, Moskova’ya bağlı bir kilisenin Ukrayna toplumunun çoğu tarafından kademeli olarak reddedilmesini yansıtıyor – bu süreç savaşla hızlandı. Özellikle, Ukrayna’da hakim din olan Ortodoks Hristiyanlığın iki kolu arasındaki bölünmeyi konu alıyor.
Ukrayna’da Ortodoks Kilisesi’nin, 2018 yılında resmi olarak Doğu Ortodoks Kilisesi’nin kanonik statüsünü kazanan bağımsız bir ulusal şubesi ve Moskova’daki Rus Ortodoks Kilisesi’ne bağlı Solkan Bey’in ait olduğu bir şubesi vardır. Şubesi, yıllarca Rus etkisinin bir simgesi olmuştur ve işgalden bu yana Ukrayna’nın kendisini Rus kültürel etkisinden kurtarma çabalarının hedefi haline gelmiştir.
Rus Ortodoks Kilisesi’nin başı Patrik Kirill, Başkan Vladimir’in coşkulu bir destekçisidir. V. Rusya’dan Putin. Onun kilisesi, Moskova’nın Ukrayna’nın kültürel köklerinin Rusya’da yattığı görüşünü benimsedi; bu, Rus liderin tam ölçekli işgali haklı çıkarmak için kullandığı bir mantıktı.
Rus Ortodoks Kilisesi’nin temsilcileri, kurumlarının zulmün kurbanı olduğunu ileri sürerek işgali desteklediklerini yalanladılar – bu konu Rusya’nın Temmuz ayı sonlarında BM Güvenlik Konseyi toplantısında gündeme getirdi. Toplantıdan günler önce, kilisenin papazlarından biri, Rus füzelerinin ülkenin en büyük Ortodoks kiliselerinden biri olan Odessa’daki Başkalaşım Katedrali’ne ciddi şekilde zarar vermesi üzerine öfkeli bir mektupla Patrik Kirill’e karşı tavır aldı ve “Piskoposlarınız ve rahipleriniz kutsuyor ve kutsuyor” dedi. ”Barışçıl şehirlerimizi bombalayan tanklar ve füzeler.”
Köylüler, Bay Solkan’ın yıllarca vaazlarını Kremlin’in dış politikasını destekleyen ifadelerle süslediğini söylüyor – Moskova’nın 2014’te Kırım’ı yasadışı bir şekilde ilhak ettiğinde haklı olduğunu söylemek gibi – ve onlarla Ukraynaca değil, düzenli olarak Rusça konuştuğunu söylüyor.
Kendisini oylayan belediye meclisi başkanı Zoya Dehtyar, “Rusya, kiliseyi her zaman propaganda etkisi için bir araç olarak kullandı ve bu köyün sakinleri olarak bizim için kabul edilemezdi,” dedi.
Bay Solkan, söyleyeceği herhangi bir şeyin başını belaya sokacağından korktuğu için politikaları hakkında yorum yapmaktan kaçındı.
Kilise şubesi Ukrayna’da büyük baskı altında.
Ukrayna parlamentosunda, dini bir kurum tarafından desteklenen herhangi bir dini örgütün ülkeye karşı saldırganlık yapan bir devletten men edilmesini öngören bir yasa tasarısı onaylanıyor. Hedefin Rusya olduğundan çok az şüphe var ve Ukrayna Devlet Başkanı Volodymyr Zelenskyy tasarıyı destekledi.
Ukrayna hükümeti ayrıca, Rus bağlantılı kilisenin etkisini azaltmak için, en azından rahiplerine ve keşişlerine Kiev Pechersk Lavra’yı boşaltmalarını emrederek adımlar attı. Bu, Kilise’nin Ortodoks inancındaki en kutsal yerlerden birine erişimini reddediyor.
Bazı bölgesel parlamentolar ve diğer yerel makamlar, Rusya’ya bağlı kilisenin Ukrayna’da faaliyet göstermesini engellemek için, devlet kilise binalarının kullanımına ilişkin kira sözleşmelerini iptal etmek de dahil olmak üzere adımlar attı.
Blystavytsya’dakiler gibi 1.500’den fazla yerel kilise, Ukrayna ulusal kilisesine bağlılığını değiştirdi. Partizan olmayan bir kuruluş olan Ukrayna’daki Din Bilgi Servisi’ne göre, Ukrayna’nın bazı bölgelerindeki kiliselerin yaklaşık yüzde 13’ü bunu yapıyor. Pek çok rahip mezhebini değiştirdi, diğerleri işlerini kaybetti.
Ulusal kilisenin artan merkeziliğinin bir işareti olarak, Bay Zelenskyj, İstanbul’a yaptığı son ziyarette ruhani lider Ekümenik Patrik Bartholomew’i ziyaret etti.
Din Bilgi Servisi müdürü Taras Antoshevskyi, “Ukrayna’da bir devrim yaşıyoruz” dedi. “Moskova Patrikhanesi’nin üst düzey liderleri değişiklik istemiyor, ancak halk artık buna tahammül edemiyor.”
Blystavytsya’da dini sadakat konusundaki çatışma, 17 ay önce geniş kapsamlı işgalin başlangıcında doruk noktasına ulaştı. Köy, Rus kuvvetlerinin savaşın ilk muharebelerinden birinde ele geçirmeye çalıştığı Hostomel’deki bir askeri havaalanının yakınında bulunuyor.
Rus askerleri köyü bombaladı ve ardından işgal etti. Köylüler, iki haftadan fazla bir süre bodrum katlarında kaldı.
Bayan Dehtyar nihayet dışarı çıktı ve dehşet içinde kocası ve oğluyla birlikte cephenin Ukrayna tarafına gitti. 12 köylünün bombardımanda öldüğünü ve 10 kişinin de tıbbi bakıma erişimleri olmadığı için öldüğünü söyledi. Aşağı yukarı aynı sayıda kişi de kayıplara karıştı ve Rus güçleri tarafından yakalandıklarına inanılıyor.
Kilise müdavimleri arasında bir şeyler koptu. Dehtyar ve diğer köylüler, işgal, cinayetler ve milli mücadelenin cemaatçilerin vatanseverliğini artırdığını ve papaza karşı hoşgörülerini baltaladığını söyledi.
Bay Solkan, onu oylamadıkları için, Bay Solkan’ın evinden nadiren çıktığını söyledi. Görevden ayrılmadan önce bile birkaç köylü onu “utangaç” olarak tanımladı. Kendisini desteklemeye devam eden birkaç köylü için evinde hizmet vermeye devam ediyor ve işini geri kazanmak için dava açtı.
“Her şey Tanrı’nın isteğidir. Tanrı kilisemize dönmemize izin verirse, bu harika bir hediye olur” dedi.
Geçen yılki işgal sırasında bahçesinde dururken sol uyluğundan şarapnelle yaralandığını ve neredeyse ölmek üzere olduğunu söyledi. Diğer köylüler de yarayı doğruladılar ama aynı zamanda onu Rus askerleriyle sohbet ederken ve kontrol noktalarından geçerken gördüklerini söylediler ve bu da onun siyasi bağlılığına dair şüphelerini artırdı.
Teşkilat başkanı Vasyl Maliutka Ukrayna televizyonunda yaptığı konuşmada, yaptıklarının, şüpheli din adamlarına karşı düzinelerce ceza davası açan Ukrayna devlet güvenlik servisi SBU tarafından fark edilmediğini söyledi.
Ortodoks Kilisesi Teşkilatının baş müfettişi bir röportajda Bay Solkan hakkında bir soruşturma yürüttüklerini ve işgal sırasında Rus askerleriyle gerçekten kardeşlik yapmış olsa da onlara herhangi bir maddi yardım sağlamadığını ve kovuşturulmayacağı sonucuna vardığını söyledi. işbirliği için. Araştırmacı, ajans protokolü uyarınca adını vermeyi reddetti.
Solkan Bey’in yokluğunda köylüler, kiliselerinin canlılığının yenilendiğini söylediler. Paskalya’yı Nisan ayında Ukrayna ulusal kilisesinden yeni bir rahibin yönetiminde kutladılar.
Dehtyar Hanım, “Ailenin yanına gelmek gibi bir şey” dedi.
Solkan Bey Paskalya ayinlerine katılmadı, kiliseye de dönmedi. Şu anda topluluğa başkanlık eden ulusal bir kilise yetkilisi olan Mykola Kryhin, Bay Solkan’ın köyün güvenini geri kazanmasının kolay olmayacağını söyledi.
Bay Kryhin, “Rus düşünce tarzınızı bırakıp Ukrayna gerçekliğini kabul ederseniz, kilisenin kapıları size açık olacak” dedi. “Ama yapmazsan, seni kabul etmeyeceğiz.”
Evelina Riabenko raporlamaya katkıda bulundu.
Blystavytsya köyündeki evinde yaptığı bir röportajda, kiliseyi “ikinci evi” olarak nitelendirerek, “Rahip olmak benim Tanrı vergisi mesleğim” dedi.
Şu anda işsiz ve cemaatin geçen Ekim ayında bakanlığına siyaseti dahil ettiği için onu görevden almasının ardından köye girmesi yasaklandı.
Kendi köyü dışında kamuya açık bir profili olmayan bir rahip olan Bay Solkan’ın görevden alınması, Moskova’ya bağlı bir kilisenin Ukrayna toplumunun çoğu tarafından kademeli olarak reddedilmesini yansıtıyor – bu süreç savaşla hızlandı. Özellikle, Ukrayna’da hakim din olan Ortodoks Hristiyanlığın iki kolu arasındaki bölünmeyi konu alıyor.
Ukrayna’da Ortodoks Kilisesi’nin, 2018 yılında resmi olarak Doğu Ortodoks Kilisesi’nin kanonik statüsünü kazanan bağımsız bir ulusal şubesi ve Moskova’daki Rus Ortodoks Kilisesi’ne bağlı Solkan Bey’in ait olduğu bir şubesi vardır. Şubesi, yıllarca Rus etkisinin bir simgesi olmuştur ve işgalden bu yana Ukrayna’nın kendisini Rus kültürel etkisinden kurtarma çabalarının hedefi haline gelmiştir.
Rus Ortodoks Kilisesi’nin başı Patrik Kirill, Başkan Vladimir’in coşkulu bir destekçisidir. V. Rusya’dan Putin. Onun kilisesi, Moskova’nın Ukrayna’nın kültürel köklerinin Rusya’da yattığı görüşünü benimsedi; bu, Rus liderin tam ölçekli işgali haklı çıkarmak için kullandığı bir mantıktı.
Rus Ortodoks Kilisesi’nin temsilcileri, kurumlarının zulmün kurbanı olduğunu ileri sürerek işgali desteklediklerini yalanladılar – bu konu Rusya’nın Temmuz ayı sonlarında BM Güvenlik Konseyi toplantısında gündeme getirdi. Toplantıdan günler önce, kilisenin papazlarından biri, Rus füzelerinin ülkenin en büyük Ortodoks kiliselerinden biri olan Odessa’daki Başkalaşım Katedrali’ne ciddi şekilde zarar vermesi üzerine öfkeli bir mektupla Patrik Kirill’e karşı tavır aldı ve “Piskoposlarınız ve rahipleriniz kutsuyor ve kutsuyor” dedi. ”Barışçıl şehirlerimizi bombalayan tanklar ve füzeler.”
Köylüler, Bay Solkan’ın yıllarca vaazlarını Kremlin’in dış politikasını destekleyen ifadelerle süslediğini söylüyor – Moskova’nın 2014’te Kırım’ı yasadışı bir şekilde ilhak ettiğinde haklı olduğunu söylemek gibi – ve onlarla Ukraynaca değil, düzenli olarak Rusça konuştuğunu söylüyor.
Kendisini oylayan belediye meclisi başkanı Zoya Dehtyar, “Rusya, kiliseyi her zaman propaganda etkisi için bir araç olarak kullandı ve bu köyün sakinleri olarak bizim için kabul edilemezdi,” dedi.
Bay Solkan, söyleyeceği herhangi bir şeyin başını belaya sokacağından korktuğu için politikaları hakkında yorum yapmaktan kaçındı.
Kilise şubesi Ukrayna’da büyük baskı altında.
Ukrayna parlamentosunda, dini bir kurum tarafından desteklenen herhangi bir dini örgütün ülkeye karşı saldırganlık yapan bir devletten men edilmesini öngören bir yasa tasarısı onaylanıyor. Hedefin Rusya olduğundan çok az şüphe var ve Ukrayna Devlet Başkanı Volodymyr Zelenskyy tasarıyı destekledi.
Ukrayna hükümeti ayrıca, Rus bağlantılı kilisenin etkisini azaltmak için, en azından rahiplerine ve keşişlerine Kiev Pechersk Lavra’yı boşaltmalarını emrederek adımlar attı. Bu, Kilise’nin Ortodoks inancındaki en kutsal yerlerden birine erişimini reddediyor.
Bazı bölgesel parlamentolar ve diğer yerel makamlar, Rusya’ya bağlı kilisenin Ukrayna’da faaliyet göstermesini engellemek için, devlet kilise binalarının kullanımına ilişkin kira sözleşmelerini iptal etmek de dahil olmak üzere adımlar attı.
Blystavytsya’dakiler gibi 1.500’den fazla yerel kilise, Ukrayna ulusal kilisesine bağlılığını değiştirdi. Partizan olmayan bir kuruluş olan Ukrayna’daki Din Bilgi Servisi’ne göre, Ukrayna’nın bazı bölgelerindeki kiliselerin yaklaşık yüzde 13’ü bunu yapıyor. Pek çok rahip mezhebini değiştirdi, diğerleri işlerini kaybetti.
Ulusal kilisenin artan merkeziliğinin bir işareti olarak, Bay Zelenskyj, İstanbul’a yaptığı son ziyarette ruhani lider Ekümenik Patrik Bartholomew’i ziyaret etti.
Din Bilgi Servisi müdürü Taras Antoshevskyi, “Ukrayna’da bir devrim yaşıyoruz” dedi. “Moskova Patrikhanesi’nin üst düzey liderleri değişiklik istemiyor, ancak halk artık buna tahammül edemiyor.”
Blystavytsya’da dini sadakat konusundaki çatışma, 17 ay önce geniş kapsamlı işgalin başlangıcında doruk noktasına ulaştı. Köy, Rus kuvvetlerinin savaşın ilk muharebelerinden birinde ele geçirmeye çalıştığı Hostomel’deki bir askeri havaalanının yakınında bulunuyor.
Rus askerleri köyü bombaladı ve ardından işgal etti. Köylüler, iki haftadan fazla bir süre bodrum katlarında kaldı.
Bayan Dehtyar nihayet dışarı çıktı ve dehşet içinde kocası ve oğluyla birlikte cephenin Ukrayna tarafına gitti. 12 köylünün bombardımanda öldüğünü ve 10 kişinin de tıbbi bakıma erişimleri olmadığı için öldüğünü söyledi. Aşağı yukarı aynı sayıda kişi de kayıplara karıştı ve Rus güçleri tarafından yakalandıklarına inanılıyor.
Kilise müdavimleri arasında bir şeyler koptu. Dehtyar ve diğer köylüler, işgal, cinayetler ve milli mücadelenin cemaatçilerin vatanseverliğini artırdığını ve papaza karşı hoşgörülerini baltaladığını söyledi.
Bay Solkan, onu oylamadıkları için, Bay Solkan’ın evinden nadiren çıktığını söyledi. Görevden ayrılmadan önce bile birkaç köylü onu “utangaç” olarak tanımladı. Kendisini desteklemeye devam eden birkaç köylü için evinde hizmet vermeye devam ediyor ve işini geri kazanmak için dava açtı.
“Her şey Tanrı’nın isteğidir. Tanrı kilisemize dönmemize izin verirse, bu harika bir hediye olur” dedi.
Geçen yılki işgal sırasında bahçesinde dururken sol uyluğundan şarapnelle yaralandığını ve neredeyse ölmek üzere olduğunu söyledi. Diğer köylüler de yarayı doğruladılar ama aynı zamanda onu Rus askerleriyle sohbet ederken ve kontrol noktalarından geçerken gördüklerini söylediler ve bu da onun siyasi bağlılığına dair şüphelerini artırdı.
Teşkilat başkanı Vasyl Maliutka Ukrayna televizyonunda yaptığı konuşmada, yaptıklarının, şüpheli din adamlarına karşı düzinelerce ceza davası açan Ukrayna devlet güvenlik servisi SBU tarafından fark edilmediğini söyledi.
Ortodoks Kilisesi Teşkilatının baş müfettişi bir röportajda Bay Solkan hakkında bir soruşturma yürüttüklerini ve işgal sırasında Rus askerleriyle gerçekten kardeşlik yapmış olsa da onlara herhangi bir maddi yardım sağlamadığını ve kovuşturulmayacağı sonucuna vardığını söyledi. işbirliği için. Araştırmacı, ajans protokolü uyarınca adını vermeyi reddetti.
Solkan Bey’in yokluğunda köylüler, kiliselerinin canlılığının yenilendiğini söylediler. Paskalya’yı Nisan ayında Ukrayna ulusal kilisesinden yeni bir rahibin yönetiminde kutladılar.
Dehtyar Hanım, “Ailenin yanına gelmek gibi bir şey” dedi.
Solkan Bey Paskalya ayinlerine katılmadı, kiliseye de dönmedi. Şu anda topluluğa başkanlık eden ulusal bir kilise yetkilisi olan Mykola Kryhin, Bay Solkan’ın köyün güvenini geri kazanmasının kolay olmayacağını söyledi.
Bay Kryhin, “Rus düşünce tarzınızı bırakıp Ukrayna gerçekliğini kabul ederseniz, kilisenin kapıları size açık olacak” dedi. “Ama yapmazsan, seni kabul etmeyeceğiz.”
Evelina Riabenko raporlamaya katkıda bulundu.