Ukrayna Cumhurbaşkanı Volodymyr Zelensky, Rusya'nın tam kapsamlı işgaline başladıktan iki yıldan fazla bir süre sonra, bu ay askere alınma yaşını 27'den 25'e düşüren bir yasayı imzalayarak muhtemelen binlerce Ukraynalı erkeğin kaderini değiştirdi.
Ukrayna kuvvetleri, çok daha büyük olan Rus ordusunu geride tutmakta zorlanıyor ve saflarını yenilemeye şiddetle ihtiyaç duyuyor. Şimdi Ukrayna'da kalan genç erkeklerin çoğu (binlercesi ülkeden yasa dışı yollardan kaçtı) gelecekleri konusunda endişeli.
Haberler muhabirleri bu değişiklikten etkilenebilecek Ukraynalı erkeklerle konuştu.
“Endişeliyim, hatta biraz korkuyorum.”
Gelecek ay 25 yaşına girecek olan Doğu Ukrayna'daki halka açık bir fırının sahibi Yegor Khomchenko, savaşa giden birçok arkadaşı olduğunu söyledi.
Ancak eşi Amelia'nın kendisine askere alınması halinde “benim götürülmemi engellemek için her şeyi yapacağını” söylediğini söyledi.
Bay Khomchenko, “Endişeliyim, hatta biraz korkuyorum” dedi. “Ama her şey Tanrı'nın istediği gibi olacak.”
Bay Khomchenko, Ukrayna'nın doğusundaki Donetsk bölgesindeki bir sanayi kenti olan Druzhkivka'da yaşıyor. Rusya şehri roketler ve toplarla bombaladı, ancak hayat devam ediyor, ancak yakındaki cephedeki çatışmaların gürültüsü çoğu gece hala duyulabiliyor. Savaşın başlangıcında, o sırada hamile olan eşi, Ukrayna'nın merkezindeki Dnipro şehrine seyahat etti. Oğullarının doğumundan sonra eve döndü.
“Ailemiz bir arada olduğu için burada kendini çok sakin hissediyor. “Ayrı yaşamayı hayal bile edemiyoruz ve aylarca, yıllarca savaşla ayrılan insanların bu çileyle nasıl başa çıkabileceğini bilmiyoruz” dedi. “Elbette Amelia, Druzhkivka'da bombardıman olduğunda korkuyor ama biz birlikte güçlüyüz” diye ekledi.
“Savaşa gitme düşüncesi beni çok korkuttu.”
Batı Ukrayna'daki bir rehabilitasyon merkezinde fizyoterapist olan 23 yaşındaki Nestor Babskyi, her gün savaşta yaralanan ve sakatlanan çok sayıda Ukraynalı askerle görüşüyor. Kendine hizmet edemediği için kendini suçlu hissettiğini ve ileride olacaklardan korktuğunu söyledi.
Bay Babskyi, “İlk başta” dedi, “savaşa gitme fikrinden çok korkuyordum ama şimdi sakinim.”
Yaralı askerler “rollerini oynadılar ve hayatlarını sürdürmek için geri döndüler, bu yüzden zamanımın gelmesini bekliyorum.” Şöyle ekledi: “Orada kesinlikle buradan daha faydalı olacağımı anlıyorum. Bu düşünce beni rahatlatıyor.”
“Gençler geleceğimizdir”
Ukrayna'nın ikinci büyük şehri olan Kharkiv'den savaşı takip eden gazeteci Oleksandr Manchenko (26), Başkan Zelensky'nin askere alınma yaşını düşürme konusunda karşılaşacağı zor hesaplamalara dikkat çekti.
Manchenko, “Kulağa ne kadar basmakalıp gelse de gençler gelecektir” dedi.
“Belki de Ukrayna'nın gençleri harekete geçirmeden yapabileceğini düşünüyordu, ancak askeri durum görünüşe göre bize bu lükse izin vermiyor” dedi.
Bay Manchenko, savaşın ilk günlerinde öne çıkanların cesaretine saygı duyduğunu söyledi. “Onlar sayesinde hayatta kaldık,” dedi ve kendi cesaretinden şüphe ettiğini ve savaşmak istemediğini de sözlerine ekledi.
“Ayrıca yaptığım işi yapmaya devam etmek istiyorum çünkü işimin de önemli olduğunu düşünüyorum” dedi. “Ama seferberlikten kaçmayacağım ve saklanmayacağım. Bakalım kaderim nasıl gelişecek.”
“Mümkün olduğunca profesyonel olmalıyım”
Ukrayna'nın başkenti Kiev'de diş teknisyeni olarak çalışan 27 yaşındaki Maksym Sukhyi, 3 Nisan'da yeni yasa imzalandığında zorunlu askerlik için asgari yaşa ulaşmıştı. Ağustos 2022'den bu yana savaş eğitimi aldığını ancak henüz askere gitmediğini söyledi.
Hafta sonları bir kampta silahlar ve taktikler öğrenirken ve spor salonuna giderken katılacak bir birim arıyor.
Ukrayna askeri birimlerindeki eğitim genellikle en iyi ihtimalle dengesizdir ve gönüllü olarak katılanlar yerine askere alınan erkekler genellikle piyadelere atanır. Bu kara birlikleri genellikle en zorlu görevi yerine getirir: siperlerde ağır ateş altında oturmak ve gerektiğinde düşman hatlarına saldırmak.
Bay Sukhyi bu tür olasılıklara hazır olduğunu söyledi.
“Mümkün olduğu kadar profesyonel olmam gerekiyor. Eğer savaşa gidersem orada da profesyonel olmak isterim” dedi. “Bu nedenle zamanın ve maddi imkanların elverdiği ölçüde olası bir seferberliğe hazırlanıyorum. Eğer savaşa girersem hiçbir şey bilmeyen biri olmak istemiyorum.”
“Annem ve babam daha çok endişeli”
24 yaşındaki Vasyl Vanzhurak, Batı Ukrayna'daki Karpat Dağları'nda bir kereste fabrikası işçisi. Gönüllü olmak istediğini söyledi ancak babası savaşmaya gitti ve savaşın ilk aylarında annesine ve diğer akrabalarına bakması için onu yalnız bıraktı.
“Endişeli miyim? Evet ve hayır” dedi Bay Vanzhurak. “Annem ve babam benim orduya katılmamdan benden daha çok endişeleniyor.”
Böylesine acımasız bir savaşa rağmen “orada hâlâ insanlara ihtiyaç olduğunu” anladığını söyledi.
“Maalesef bu savaş uzun sürecek.”
Ukrayna'nın güneyindeki bir çelik fabrikasında elektrikçi olarak çalışan Denys Yemets, geçen ay 25 yaşına girdi. Askerlik çağındaki değişiklik konusunda fazla endişe duymadığını çünkü kendisine ordudan çok çelik fabrikasında ihtiyaç duyulacağına inandığını söyledi. Ancak çağrılırsa savaşacağını söyledi.
“Bu savaşın ne yazık ki uzun süreceği gerçeğine artık alıştım” dedi. “İlk başta hepimiz bunun çabuk bitmesini umuyorduk, ancak daha sonra gerçeğin çok daha sert olduğu ortaya çıktı.”
Bay Demets, savaşta savaşmış olan amcası ve üvey babasının kendisini savaşmaktan vazgeçirdiğini söyledi. “Onların izinden gitmemi ve orduda hizmet etmemi gerçekten istemediler” dedi.
“Ailenin tek erkek çocuğuyum ve onlar benim iyi olmayacağımdan çok endişeleniyorlar” dedi. “Kesinlikle fabrikada kalmamı ve anneme, teyzeme ve büyükanneme destek olmaya devam etmemi isterlerdi.”
Nesillerdir Ukraynalılar Rusya'nın işgaliyle alt üst oldu. Savaşın sonu görünmeden devam ederken, Ukrayna'nın en gençleri artan tehlikeyle karşı karşıya ve anavatanlarını savunmak için kara savaşı katliamına sürüklenme riskiyle karşı karşıya.
Cephede kaderleri, Birinci Dünya Savaşı İngiliz şairi Wilfred Owen'ın bir zamanlar yazdığı gibi, “şansın tuhaf aritmetiği” tarafından belirleniyor.
Ukrayna kuvvetleri, çok daha büyük olan Rus ordusunu geride tutmakta zorlanıyor ve saflarını yenilemeye şiddetle ihtiyaç duyuyor. Şimdi Ukrayna'da kalan genç erkeklerin çoğu (binlercesi ülkeden yasa dışı yollardan kaçtı) gelecekleri konusunda endişeli.
Haberler muhabirleri bu değişiklikten etkilenebilecek Ukraynalı erkeklerle konuştu.
“Endişeliyim, hatta biraz korkuyorum.”
Gelecek ay 25 yaşına girecek olan Doğu Ukrayna'daki halka açık bir fırının sahibi Yegor Khomchenko, savaşa giden birçok arkadaşı olduğunu söyledi.
Ancak eşi Amelia'nın kendisine askere alınması halinde “benim götürülmemi engellemek için her şeyi yapacağını” söylediğini söyledi.
Bay Khomchenko, “Endişeliyim, hatta biraz korkuyorum” dedi. “Ama her şey Tanrı'nın istediği gibi olacak.”
Bay Khomchenko, Ukrayna'nın doğusundaki Donetsk bölgesindeki bir sanayi kenti olan Druzhkivka'da yaşıyor. Rusya şehri roketler ve toplarla bombaladı, ancak hayat devam ediyor, ancak yakındaki cephedeki çatışmaların gürültüsü çoğu gece hala duyulabiliyor. Savaşın başlangıcında, o sırada hamile olan eşi, Ukrayna'nın merkezindeki Dnipro şehrine seyahat etti. Oğullarının doğumundan sonra eve döndü.
“Ailemiz bir arada olduğu için burada kendini çok sakin hissediyor. “Ayrı yaşamayı hayal bile edemiyoruz ve aylarca, yıllarca savaşla ayrılan insanların bu çileyle nasıl başa çıkabileceğini bilmiyoruz” dedi. “Elbette Amelia, Druzhkivka'da bombardıman olduğunda korkuyor ama biz birlikte güçlüyüz” diye ekledi.
“Savaşa gitme düşüncesi beni çok korkuttu.”
Batı Ukrayna'daki bir rehabilitasyon merkezinde fizyoterapist olan 23 yaşındaki Nestor Babskyi, her gün savaşta yaralanan ve sakatlanan çok sayıda Ukraynalı askerle görüşüyor. Kendine hizmet edemediği için kendini suçlu hissettiğini ve ileride olacaklardan korktuğunu söyledi.
Bay Babskyi, “İlk başta” dedi, “savaşa gitme fikrinden çok korkuyordum ama şimdi sakinim.”
Yaralı askerler “rollerini oynadılar ve hayatlarını sürdürmek için geri döndüler, bu yüzden zamanımın gelmesini bekliyorum.” Şöyle ekledi: “Orada kesinlikle buradan daha faydalı olacağımı anlıyorum. Bu düşünce beni rahatlatıyor.”
“Gençler geleceğimizdir”
Ukrayna'nın ikinci büyük şehri olan Kharkiv'den savaşı takip eden gazeteci Oleksandr Manchenko (26), Başkan Zelensky'nin askere alınma yaşını düşürme konusunda karşılaşacağı zor hesaplamalara dikkat çekti.
Manchenko, “Kulağa ne kadar basmakalıp gelse de gençler gelecektir” dedi.
“Belki de Ukrayna'nın gençleri harekete geçirmeden yapabileceğini düşünüyordu, ancak askeri durum görünüşe göre bize bu lükse izin vermiyor” dedi.
Bay Manchenko, savaşın ilk günlerinde öne çıkanların cesaretine saygı duyduğunu söyledi. “Onlar sayesinde hayatta kaldık,” dedi ve kendi cesaretinden şüphe ettiğini ve savaşmak istemediğini de sözlerine ekledi.
“Ayrıca yaptığım işi yapmaya devam etmek istiyorum çünkü işimin de önemli olduğunu düşünüyorum” dedi. “Ama seferberlikten kaçmayacağım ve saklanmayacağım. Bakalım kaderim nasıl gelişecek.”
“Mümkün olduğunca profesyonel olmalıyım”
Ukrayna'nın başkenti Kiev'de diş teknisyeni olarak çalışan 27 yaşındaki Maksym Sukhyi, 3 Nisan'da yeni yasa imzalandığında zorunlu askerlik için asgari yaşa ulaşmıştı. Ağustos 2022'den bu yana savaş eğitimi aldığını ancak henüz askere gitmediğini söyledi.
Hafta sonları bir kampta silahlar ve taktikler öğrenirken ve spor salonuna giderken katılacak bir birim arıyor.
Ukrayna askeri birimlerindeki eğitim genellikle en iyi ihtimalle dengesizdir ve gönüllü olarak katılanlar yerine askere alınan erkekler genellikle piyadelere atanır. Bu kara birlikleri genellikle en zorlu görevi yerine getirir: siperlerde ağır ateş altında oturmak ve gerektiğinde düşman hatlarına saldırmak.
Bay Sukhyi bu tür olasılıklara hazır olduğunu söyledi.
“Mümkün olduğu kadar profesyonel olmam gerekiyor. Eğer savaşa gidersem orada da profesyonel olmak isterim” dedi. “Bu nedenle zamanın ve maddi imkanların elverdiği ölçüde olası bir seferberliğe hazırlanıyorum. Eğer savaşa girersem hiçbir şey bilmeyen biri olmak istemiyorum.”
“Annem ve babam daha çok endişeli”
24 yaşındaki Vasyl Vanzhurak, Batı Ukrayna'daki Karpat Dağları'nda bir kereste fabrikası işçisi. Gönüllü olmak istediğini söyledi ancak babası savaşmaya gitti ve savaşın ilk aylarında annesine ve diğer akrabalarına bakması için onu yalnız bıraktı.
“Endişeli miyim? Evet ve hayır” dedi Bay Vanzhurak. “Annem ve babam benim orduya katılmamdan benden daha çok endişeleniyor.”
Böylesine acımasız bir savaşa rağmen “orada hâlâ insanlara ihtiyaç olduğunu” anladığını söyledi.
“Maalesef bu savaş uzun sürecek.”
Ukrayna'nın güneyindeki bir çelik fabrikasında elektrikçi olarak çalışan Denys Yemets, geçen ay 25 yaşına girdi. Askerlik çağındaki değişiklik konusunda fazla endişe duymadığını çünkü kendisine ordudan çok çelik fabrikasında ihtiyaç duyulacağına inandığını söyledi. Ancak çağrılırsa savaşacağını söyledi.
“Bu savaşın ne yazık ki uzun süreceği gerçeğine artık alıştım” dedi. “İlk başta hepimiz bunun çabuk bitmesini umuyorduk, ancak daha sonra gerçeğin çok daha sert olduğu ortaya çıktı.”
Bay Demets, savaşta savaşmış olan amcası ve üvey babasının kendisini savaşmaktan vazgeçirdiğini söyledi. “Onların izinden gitmemi ve orduda hizmet etmemi gerçekten istemediler” dedi.
“Ailenin tek erkek çocuğuyum ve onlar benim iyi olmayacağımdan çok endişeleniyorlar” dedi. “Kesinlikle fabrikada kalmamı ve anneme, teyzeme ve büyükanneme destek olmaya devam etmemi isterlerdi.”
Nesillerdir Ukraynalılar Rusya'nın işgaliyle alt üst oldu. Savaşın sonu görünmeden devam ederken, Ukrayna'nın en gençleri artan tehlikeyle karşı karşıya ve anavatanlarını savunmak için kara savaşı katliamına sürüklenme riskiyle karşı karşıya.
Cephede kaderleri, Birinci Dünya Savaşı İngiliz şairi Wilfred Owen'ın bir zamanlar yazdığı gibi, “şansın tuhaf aritmetiği” tarafından belirleniyor.