Yüz yıl daha sonra
Yazdıklarımı bir yere bağlayacağım.
Önce girizgâh yapmalıyım:
Trablusgarp’tan Büyük Taarruza kadar Mustafa Kemal askerlik hayatında çabayı daima milletle birlikte yaptı.
Halkçılık anlayışı -günümüzde siyasetçilerin lisanına pelesenk olmuş- retorik popülizm değildi.
Klasik strateji kavramı, düşmana karşı üstünlük oluşturmak- savaşı kazanmak için kuvvetlerin nasıl kullanılacağı ile ilgilenir.
Strateji ustası Mustafa Kemal’e bakılırsa, bir savaş yalnızca harita üzerinde kazanılmazdı. Ekonomik- politik üzere -moral takviyesi vs.- halkın/ ulusal gücün de savaşa dayanak vermesi kuraldı. Halksız zafer imkânsızdı. Kurtuluş savaşında -kongreler yoluyla- büyük millet meclisini karar merkezi yapması bundandı.
Üçlü Güç Birliği; halk, hükümet/meclis, ordu beraberliğiydi
Bu sebeple halkın kıyımlardan korunması elzemdi.
Bu sebeple ordunun kıyımlardan korunması elzemdi.
Bu sebeple meclis kurmak değerliydi.
Milletin, askerin devletine güvenmesini daima önemsedi. Aksi takdirde yıkım daha sarsıntılı olurdu. Birinci Dünya Savaşı sürecinde Enver Paşa üzere –halktan ve gerçeklerden uzak- hayalcilere ya da Alman komutanlar üzere –risk değerlendirmesi bile yapmaksızın- Türk zayiatını önemsemeyenlere bu sebeple şiddetle karşı çıktı.
Peki:
Savaş strateji olarak, milletin inançla orduyu desteklenmesinin elzem olduğunu Mustafa Kemal kimden öğrendi?
PRUSYA EKOLÜ
Yıl, 1790.
Osmanlı Devleti, (dini açıdan sakıncalı olup olmadığı uzunca tartışılsa da) ilk defa bir Hristiyan devletle işbirliği/ ittifak yaptı: Prusya/ Almanya…
Bu ittifak orduyu çağdaşlaştırmak için Alman askerlerin Osmanlı’ya gelmesini sağladı.
-Yüzbaşı Helmuth von Moltke başkanlığında askeri heyet geldi; dört yıl (1835-1839) bakılırsav yaptı.
-Albay Otto von Kaehler başkanlığında askeri heyet geldi; üç yıl .(1882-1885) nazaranv yaptı. Bu heyet ortasındaki Binbaşı Colmar von der Goltz ondan sonrasında heyet lideri yapılarak on iki yıl nazaranv yaptı. (1883-1995) Ve aralıklarla gelmeyi sürdürdü…
Son ikisi İkinci Abdülhamit‘in davetiyle geldi. Osmanlı, (1877-1878 Osmanlı-Rus Savaşı) 93 Harbi‘nde ağır hezimet aldı. Padişah, Goltz Paşa’dan askeri okulların ıslah edilmesini istedi. Zira:
Okullar vaktin gereksinimlerine karşılık vermekten uzaktı. Talimler bile yaptırılmıyordu; her şey kâğıt üzerindeydi! Goltz Paşa, saraydaki muhafazakâr paşalar yüzünden istediklerini tam yapamasa da kimi ıslahatlar getirdi.
Fransız sisteminin tesirinde kalan Osmanlı askeri okulların müfredat programlarını Alman modeline uygun olarak değiştirdi. Dört bin sayfa ders kitapları yazdı.
Napolyon savaş stratejisi terk edildi. Ordunun beyni ve can damarı alaylı subaylar değil kurmaylar idi.
Almanya’nın birliğini sağlayan katı disiplinli Prusya ekolü, Osmanlı’nın bölünmesini önleyecek miydi?
SINIF YARATILDI
Goltz Paşa İstanbul’a gelmeden iki yıl evvel “Silahlanan Millet” (Das Volk in Waffen) başlıklı kitap yazdı. Türkçeye “Millet-i Müselleha” (Ordu Millet) ismiyle çeviri edildi. Kitaba bakılırsa, milletin bütün bireyleri mecburî askerliğe tabi tutulmalı; toplum, askeri muhtaçlıklar doğrultusunda topyekûn savaşa ve seferberliğe her an hazır hale getirilmelidir.
Mustafa Kemal üzere fazlaca kurmay subay Goltz Paşa’nın hayranı oldu.
Öyle ki Mustafa Kemal genç subayken tuttuğu not defterine Millet-i Müsellaha kitabından alıntılar yaptı. Yalnızca o değil:
İsmet İnönü anılarında, Ali Fuat Erden‘in konutunda bir arada “Millet-i Müsellâha” kitabını Türkçe’ye çeviri etmeye çalıştıklarını yazdı.
Mustafa Kemal ordunun eğitim düzeyini yükseltmek için “Takımın Muhabere Eğitimi” kitapçığını Almancadan çevirdi.
Vardar Irmağı Havzası’ndaki tatbikatta Mustafa Kemal’in hazırladığı çalışma Goltz Paşa’dan övgü aldı. Yani sonuçta:
Kurtuluşu sağlayan ve Cumhuriyet‘i ilan eden halkçı genç subayların Goltz Paşa’nın “paltosundan” çıktığını tabir edilebiliriz.
Goltz Paşa’nın “asker millet” kavramı Türklere hiç yabancı değildi. Ancak. Savaşlar, mağlubiyetler vd. sebeplerle halkın Osmanlı devletine inancı yok oldu, millet askerlikten soğudu.
Güveni yine inşa edip; Antepli Karayılan‘ı, Arhavili İsmail‘i, İstanbullu sürücü Ahmet‘i ve on binlercesini örgütleyerek Kurtuluş Savaşı’nı kazanan Mustafa Kemal oldu.
seneler daha sonra NATO, Prusya ekolünü kovdu. Halkın askeri, “zenginleşme” peşinde koşturuldu; yeni “sınıf” yaratılarak milletle ortasına hudut çekildi. Atatürk gardroba hapsedildi.
“Ordu-millet” kavramı militarist bulunarak Türk Silahlı Kuvvetleri cemaatlere teslim edildi.
Büyük Taarruz’dan yüz yıl daha sonra geldiğimiz yer burasıdır!
Soner Yalçın
ALINTIDIR
Yazdıklarımı bir yere bağlayacağım.
Önce girizgâh yapmalıyım:
Trablusgarp’tan Büyük Taarruza kadar Mustafa Kemal askerlik hayatında çabayı daima milletle birlikte yaptı.
Halkçılık anlayışı -günümüzde siyasetçilerin lisanına pelesenk olmuş- retorik popülizm değildi.
Klasik strateji kavramı, düşmana karşı üstünlük oluşturmak- savaşı kazanmak için kuvvetlerin nasıl kullanılacağı ile ilgilenir.
Strateji ustası Mustafa Kemal’e bakılırsa, bir savaş yalnızca harita üzerinde kazanılmazdı. Ekonomik- politik üzere -moral takviyesi vs.- halkın/ ulusal gücün de savaşa dayanak vermesi kuraldı. Halksız zafer imkânsızdı. Kurtuluş savaşında -kongreler yoluyla- büyük millet meclisini karar merkezi yapması bundandı.
Üçlü Güç Birliği; halk, hükümet/meclis, ordu beraberliğiydi
Bu sebeple halkın kıyımlardan korunması elzemdi.
Bu sebeple ordunun kıyımlardan korunması elzemdi.
Bu sebeple meclis kurmak değerliydi.
Milletin, askerin devletine güvenmesini daima önemsedi. Aksi takdirde yıkım daha sarsıntılı olurdu. Birinci Dünya Savaşı sürecinde Enver Paşa üzere –halktan ve gerçeklerden uzak- hayalcilere ya da Alman komutanlar üzere –risk değerlendirmesi bile yapmaksızın- Türk zayiatını önemsemeyenlere bu sebeple şiddetle karşı çıktı.
Peki:
Savaş strateji olarak, milletin inançla orduyu desteklenmesinin elzem olduğunu Mustafa Kemal kimden öğrendi?
PRUSYA EKOLÜ
Yıl, 1790.
Osmanlı Devleti, (dini açıdan sakıncalı olup olmadığı uzunca tartışılsa da) ilk defa bir Hristiyan devletle işbirliği/ ittifak yaptı: Prusya/ Almanya…
Bu ittifak orduyu çağdaşlaştırmak için Alman askerlerin Osmanlı’ya gelmesini sağladı.
-Yüzbaşı Helmuth von Moltke başkanlığında askeri heyet geldi; dört yıl (1835-1839) bakılırsav yaptı.
-Albay Otto von Kaehler başkanlığında askeri heyet geldi; üç yıl .(1882-1885) nazaranv yaptı. Bu heyet ortasındaki Binbaşı Colmar von der Goltz ondan sonrasında heyet lideri yapılarak on iki yıl nazaranv yaptı. (1883-1995) Ve aralıklarla gelmeyi sürdürdü…
Son ikisi İkinci Abdülhamit‘in davetiyle geldi. Osmanlı, (1877-1878 Osmanlı-Rus Savaşı) 93 Harbi‘nde ağır hezimet aldı. Padişah, Goltz Paşa’dan askeri okulların ıslah edilmesini istedi. Zira:
Okullar vaktin gereksinimlerine karşılık vermekten uzaktı. Talimler bile yaptırılmıyordu; her şey kâğıt üzerindeydi! Goltz Paşa, saraydaki muhafazakâr paşalar yüzünden istediklerini tam yapamasa da kimi ıslahatlar getirdi.
Fransız sisteminin tesirinde kalan Osmanlı askeri okulların müfredat programlarını Alman modeline uygun olarak değiştirdi. Dört bin sayfa ders kitapları yazdı.
Napolyon savaş stratejisi terk edildi. Ordunun beyni ve can damarı alaylı subaylar değil kurmaylar idi.
Almanya’nın birliğini sağlayan katı disiplinli Prusya ekolü, Osmanlı’nın bölünmesini önleyecek miydi?
SINIF YARATILDI
Goltz Paşa İstanbul’a gelmeden iki yıl evvel “Silahlanan Millet” (Das Volk in Waffen) başlıklı kitap yazdı. Türkçeye “Millet-i Müselleha” (Ordu Millet) ismiyle çeviri edildi. Kitaba bakılırsa, milletin bütün bireyleri mecburî askerliğe tabi tutulmalı; toplum, askeri muhtaçlıklar doğrultusunda topyekûn savaşa ve seferberliğe her an hazır hale getirilmelidir.
Mustafa Kemal üzere fazlaca kurmay subay Goltz Paşa’nın hayranı oldu.
Öyle ki Mustafa Kemal genç subayken tuttuğu not defterine Millet-i Müsellaha kitabından alıntılar yaptı. Yalnızca o değil:
İsmet İnönü anılarında, Ali Fuat Erden‘in konutunda bir arada “Millet-i Müsellâha” kitabını Türkçe’ye çeviri etmeye çalıştıklarını yazdı.
Mustafa Kemal ordunun eğitim düzeyini yükseltmek için “Takımın Muhabere Eğitimi” kitapçığını Almancadan çevirdi.
Vardar Irmağı Havzası’ndaki tatbikatta Mustafa Kemal’in hazırladığı çalışma Goltz Paşa’dan övgü aldı. Yani sonuçta:
Kurtuluşu sağlayan ve Cumhuriyet‘i ilan eden halkçı genç subayların Goltz Paşa’nın “paltosundan” çıktığını tabir edilebiliriz.
Goltz Paşa’nın “asker millet” kavramı Türklere hiç yabancı değildi. Ancak. Savaşlar, mağlubiyetler vd. sebeplerle halkın Osmanlı devletine inancı yok oldu, millet askerlikten soğudu.
Güveni yine inşa edip; Antepli Karayılan‘ı, Arhavili İsmail‘i, İstanbullu sürücü Ahmet‘i ve on binlercesini örgütleyerek Kurtuluş Savaşı’nı kazanan Mustafa Kemal oldu.
seneler daha sonra NATO, Prusya ekolünü kovdu. Halkın askeri, “zenginleşme” peşinde koşturuldu; yeni “sınıf” yaratılarak milletle ortasına hudut çekildi. Atatürk gardroba hapsedildi.
“Ordu-millet” kavramı militarist bulunarak Türk Silahlı Kuvvetleri cemaatlere teslim edildi.
Büyük Taarruz’dan yüz yıl daha sonra geldiğimiz yer burasıdır!
Soner Yalçın
ALINTIDIR